من جات بودم از دانشگاه انصراف میدادم میرفتم خدمت بعدشم میرفتم یه برق خودرویی یا مکانیک خودرو یا رنگ کاری یا کاشی کاری یا سفید کاری یاد میگرفتم تا وقتی جوون بودم و انرژی داشتم!البته شاید زمان شما درست بشه!نمیدونم!!!هرچی بدبختیه واسه دهه ی 60 بود.حالا نیمه ی اول دهه ی 60 یعنی 60-65 به هر بدبختی بود یه کاری یه زندگی جور کردن مشغولن!!!!بدبخت ترین ادما 66-69 هستن!!!یعنی ما دیگه نهایت شوخی خدا در خلقت بودیمواقعا حق با شماست............من که هنوز اول درسم هست از همین الان ناامید هستم چه برسه وقتی سربازیم رو هم تموم کنم.
ولی شما فکر کنم تازه خدمتتون تموم شده هنوز فرصت زیاد دارید............البته هیچ کی نمی تونه در مورد آینده یک نفرپیش بینی کنه و بهش بگه چی بهتره چی بدتره الانه همه ی جوون های ایرانی به هر نوعی در زندگی مشکل دارن یکی درس یکی پول یکی کار یکی دانشگاه و............
در عین ناامیدی باید به پروردگار امید داشته باشیم و خودمون شرایط رو بهتر کنیم راه زیاده ولی سختی داره که باید اون دوره سحتی تموم بشه که ممکنه برای یک نفر مدتی طولانی باشه و برای کسی دیگه سریع حل بشه...........
توکل به خدا............

ما خدازده ایم نه اینکه خلق خدا مارو زده باشه....
تموم درها بستس...یعنی من یه روزنه ی به اندازه ی نوک سوزن پیدا کنم تا تهشو میرم ولی نیست!!!