مشاعرۀ سنّتی

[*zahedan]

من خسته از اين قصه ي تکراري خويشم
اي شوق غزل ... باز نزن، بر دل ريشم

​

 

[mahyam68]

من خسته از اين قصه ي تکراري خويشم
اي شوق غزل ... باز نزن، بر دل ريشم

​

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

 

[bid-majnoon]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

دور از توام و مثل تو دور و بر من نیست
مثل من اگر دور و برت هست نگه دار!

 

[*محیا*]

دور از توام و مثل تو دور و بر من نیست
مثل من اگر دور و برت هست نگه دار!

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

وان گه برو که رستی از نیستی و هستی


گر جان به تن ببینی مشغول کار او شو

هر قبله‌ای که بینی بهتر ز خودپرستی


با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش

بیماری اندر این ره بهتر ز تندرستی

​

 

[plant_biology]

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

وان گه برو که رستی از نیستی و هستی


گر جان به تن ببینی مشغول کار او شو

هر قبله‌ای که بینی بهتر ز خودپرستی


با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش

بیماری اندر این ره بهتر ز تندرستی

​

يك دل و يك جهت و يك رو باش

از دو رويان جهان يكسو باش!

 

[*zahedan]

شايد آنروز كه سهراب نوشت :
" تا شقايق هست زندگي بايد كرد " ...

خبري از دل پُر دَرد گل ياس نداشت ،
جز شقايق، به گل ديگري احساس نداشت ..

جاي او بودم اگر ..
مينوشتم ؟..

چه شقايق باشد ، چه گل ميخك و ياس ..
زندگي اجبار است ، لاجرم بايد زيست ...

 

[mahyam68]

شايد آنروز كه سهراب نوشت :
" تا شقايق هست زندگي بايد كرد " ...

خبري از دل پُر دَرد گل ياس نداشت ،
جز شقايق، به گل ديگري احساس نداشت ..

جاي او بودم اگر ..
مينوشتم ؟..

چه شقايق باشد ، چه گل ميخك و ياس ..
زندگي اجبار است ، لاجرم بايد زيست ...

تاب بتفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده ی دل گشای تو

 

[plant_biology]

تاب بتفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده ی دل گشای تو

وقت رفتن گريه مي ايد مرا
اندكي بنشين كه باران بگذرد!

 

[*zahedan]

" دلم گرفته " از این ساده تر چه باید گفت ؟
کنار پنجره با چشم تَـر چه باید گفت ؟ ♥

 

[یورال]

" دلم گرفته " از این ساده تر چه باید گفت ؟
کنار پنجره با چشم تَـر چه باید گفت ؟ ♥

تو اهل صحبتِ دل نیستی چه میدانی
که سر به جیب کشیدن چه عالمی دارد

 

[bid-majnoon]

تو اهل صحبتِ دل نیستی چه میدانی
که سر به جیب کشیدن چه عالمی دارد

داشت از دیدار چشمان تو برمیگشت که
"محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت"

 

[دختر معمار]

داشت از دیدار چشمان تو برمیگشت که
"محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت"

تاس انداخت دست رهگذری
شیش و هشتی که خوب می رقصید
شاعری زیر غرش یک شعر
سخت از خشم شعر می ترسید

 

[*محیا*]

تاس انداخت دست رهگذری
شیش و هشتی که خوب می رقصید
شاعری زیر غرش یک شعر
سخت از خشم شعر می ترسید

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست

کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست


گلگشت چمن با دل آسوده توان کرد

آزرده دلان را سر گلگشت چمن نیست

​

 

[دختر معمار]

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست

کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست


گلگشت چمن با دل آسوده توان کرد

آزرده دلان را سر گلگشت چمن نیست

​

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست

راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

 

[bid-majnoon]

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست

راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

شبیخون خورده را می مانم و می دانم این را هم
که می گیرد ز من جادوی تو -چون عقل- دین را هم

 

[*محیا*]

شبیخون خورده را می مانم و می دانم این را هم
که می گیرد ز من جادوی تو -چون عقل- دین را هم

من در پی رد تو کجا و تو کجایی
دنبال تو دستم نرسیده است به جایی
ای «بوده» که مثل تو نبوده است ، نگو هست
ای «رفته» که در قلب منی گرچه نیایی
​

 

[دختر معمار]

من در پی رد تو کجا و تو کجایی
دنبال تو دستم نرسیده است به جایی
ای «بوده» که مثل تو نبوده است ، نگو هست
ای «رفته» که در قلب منی گرچه نیایی
​

یا عاشق شیدا شو یا از بر ما واشو
در پرده میا با خود تا پرده نگردانم

 

[*محیا*]

یا عاشق شیدا شو یا از بر ما واشو
در پرده میا با خود تا پرده نگردانم

ممکن نباشد از سر کوی تو رفتنم
آری مقیّدست به زلف تو پای ما

 

[*zahedan]

اي قلم بنويس شرح سينه ام ،
ماجراي چشمهاي پينه ام ..

اي قلم بنويس از دوز و كلك ،
عاشقي ، زخم دل و مرهم نمك ..

اي قلم بنويس حاشا ميكنم ،
كرده ام بر عالمي از عشق شك ...!!!

 

[bid-majnoon]

اي قلم بنويس شرح سينه ام ،
ماجراي چشمهاي پينه ام ..

اي قلم بنويس از دوز و كلك ،
عاشقي ، زخم دل و مرهم نمك ..

اي قلم بنويس حاشا ميكنم ،
كرده ام بر عالمي از عشق شك ...!!!

کجاست اهل دلی تا به شرح عرضه دهم
که دل چه می کشد از روزگار هجرانش...

 

[pandarm]

شوق شهرت رفت و ذوق آرزوها هم که مُرد
موي کم کم شد سپيد، از خواب بيدارم کنيد​

 

[دختر معمار]

شوق شهرت رفت و ذوق آرزوها هم که مُرد
موي کم کم شد سپيد، از خواب بيدارم کنيد

​

درکنار راستی های دلم نیرنگ ها
بازهم پاییز طوفانی و قلب عاشقان
بازهم نم نم زند باران و رقص دنگ ها
بازهم پاییز و دریا و غروب آفتاب

 

[bid-majnoon]

درکنار راستی های دلم نیرنگ ها
بازهم پاییز طوفانی و قلب عاشقان
بازهم نم نم زند باران و رقص دنگ ها
بازهم پاییز و دریا و غروب آفتاب

به دور هر که بچرخی به دورت اندازد
اگرچه قصه ما قصه فلاخن نیست...

 

[*محیا*]

تو در کنار خودت نیستی نمی‌دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد​

 

[دختر معمار]

تو در کنار خودت نیستی نمی‌دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد​

در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید
دانی که کیست زنده آن کو ز عشق زاید

هرگز چنین دلی را غصه فرونگیرد
غم‌های عالم او را شادی دل فزاید

 

[bid-majnoon]

در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید
دانی که کیست زنده آن کو ز عشق زاید

هرگز چنین دلی را غصه فرونگیرد
غم‌های عالم او را شادی دل فزاید

دارم به دوری از تو عادت میکنم کم کم
هر کس به دردی خو کند در فکر درمان نیست

 

[الناز تبریز]

تهران و تلخ کامیِ من مانده است
کاش تبریز دیگری و شکر ریز دیگری

 

[*محیا*]

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هر چند در این عهد خریدار ندارد


​

 

[*zahedan]

دل من تنگ شــده، سیـر نگاهت بکنم
با دو چشم سیه‌ام، عاشق راهت بکنم

میشود هم قدمم باشی و در بدو ورود
روی شطرنج دلــم مهره‌ی شاهت بکنم

 

[essyh2003]

مرو راهی که پایت را ببندند
مکن کاری که هشیاران بخندند