مشاعرۀ سنّتی

[دختر معمار]

دیدی که مـرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غـم که هزار آفرین بر غم باد

 

[یورال]

دیدی که مـرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غـم که هزار آفرین بر غم باد

در این جنگل که سلطانش یکی آهوست، نشنیدم
که شیری تا شکارش رفته باشد، شیر برگردد

 

[plant_biology]

در این جنگل که سلطانش یکی آهوست، نشنیدم
که شیری تا شکارش رفته باشد، شیر برگردد

دهان عشق مي خندد،دو چشم عشق مي گريد!
كه حلوا سخت شيرينست و حلواييش پنهاني!

 

[دختر معمار]

یک نفر در شقیقه ام مجروح
درد خود را به شعر ها می داد
مثل یک ماهی اسیری که
نعره می زد که مرگ بر صیاد

 

[plant_biology]

درد بي عشقي زجانم برده طاقت ور نه من
داشتم ارام تا ارام جاني داشتم!

 

[دختر معمار]

درد بي عشقي زجانم برده طاقت ور نه من
داشتم ارام تا ارام جاني داشتم!

مستان خرابات ز خود بی خبرند

جمعنـد و ز بـوی گــل پراکـــنده تـرند

ای زاهــد خـــودپرســت با ما منشین

مستـــان دگــــرند و خـــودپرستان دگرند‌

 

[Boheyran]

در حیرتم که از چه نگیرد درین بنا
این شعله های خشم که در هر نگاه تست

 

[دختر معمار]

تو ای جام بلــور سرنوشتــــــــم

برایت نامــه ای از دل نوشتــــم

نوشتم نامـه رو یک شب توپاییـز

ولـی با سینه ای از عشق لبریـز

 

[Boheyran]

ز تلخ‌گوییِ من عیش عالمی تلخ است
به بوسه‌ای چه شود گر مرا دهان بندی؟

 

[plant_biology]

ز تلخ‌گوییِ من عیش عالمی تلخ است
به بوسه‌ای چه شود گر مرا دهان بندی؟

يك دست اوازي ندارد نازنينم
ما خامشان اين دستهاي بي دهانيم!
افسانه ها، ميدان عشاق بزرگند!
ما عاشقان كوچك، بي داستانيم!!

 

[*zahedan]

من هنوز از مي چشمان سياهت مستم
باز گفتم بنويسم كه : به يادت هستم ...

 

[الناز تبریز]

مو پریشان به شکار آمد و بعد از آن روز
من پریشانم و او گیره به گیسو زده است..!

 

[*zahedan]

تا ابد ياد عزيزان ، ز دل و جان نرود
جان اگر رفت ولي ، خاطر خوبان نرود

 

[puyan khan]

در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند

تا ابد سر نکشد وز سر پیمان نرود

هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است

برود از دل من وز دل من آن نرود

آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت

که اگر سر برود از دل و از جان نرود

گر رود از پی خوبان دل من معذور است

درد دارد چه کند کز پی درمان نرود

هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان

دل به خوبان ندهد وز پی ایشان نرود

 

[*zahedan]

ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘــﺎ ﮔﺮ ﺑﺸﮑﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ
ﭼﺸﻢ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻫﻢ ﺩﻣﻲ ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ

ﺳﻴــﻞ ﺑــﺎﺭﺍﻥ ﮔــــﺮ ﺑﺒــــﺎﺭﺩ ﺍﺯ ﻧﺴﻴـــــﻢ ﺻﻮﺭﺗﻲ
ﻏــﻢ ﻣﺨـــﻮﺭ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ

ﻣﺨﺘﺼــــﺮ ﮔــﻮﻳﻢ ﺍﮔـــﺮ ﻭﻳــﺮﺍﻥ ﺷـﻮﺩ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺍﻱ
ﺟــﺎﻱ ﻫــﺮ ﻭﻳــﺮﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﺎﺧــﻲ ﻧﻤﺎﻳـﺎﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ

ﺍﻱ ﺧــﺪﺍ ﻫــﺮﮔﺰ ﻧﺒﻴﻨـــﻢ ﺑﺸــﮑﻨﺪ ﻗﻠـــﺐ ﮐﺴﻲ
ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎطﻨﺶ ﺍﺯ ﺭﻳﺸـﻪ ﻭﻳـــﺮﺍﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ...

 

[دختر معمار]

دل من! چه حیف بودی که چنین ز کار ماندی
چه هنر به کار بندم که نماند وقت کاری

نرسید آن ماهی که به تو پرتوی رساند
دل آبگینه بشکن که نماند جز غباری

 

[نگار88]

دل من! چه حیف بودی که چنین ز کار ماندی
چه هنر به کار بندم که نماند وقت کاری

نرسید آن ماهی که به تو پرتوی رساند
دل آبگینه بشکن که نماند جز غباری

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم / دولت صحبت آن مونس جان مارا بس​

 

[*zahedan]

سعدیا گفتی که مهرش می رود از دل ولی
مهر رفت و ماه آبان نیز " آرامم " نکرد ...!

 

[دختر معمار]

دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو
گوش طرب به دست تو بی‌تو به سر نمی‌شود
جان ز تو جوش می‌کند دل ز تو نوش می‌کند
عقل خروش می‌کند بی‌تو به سر نمی‌شود

 

[*zahedan]

دل تو را دوست تر ،زجان دارد
جان زبهر تو در ميان دارد
گركند جان به تو نثار مرنج
چه كند؟ دسترس همان دارد

 

[دختر معمار]

"دید موسی یک شبانی را به راه
کو همی گفت ای خدا و ای اله»

 

[bid-majnoon]

"دید موسی یک شبانی را به راه
کو همی گفت ای خدا و ای اله»

هر شب از کوچه صدای قدمت می‌آید
اشکم از دیده به پابوس غمت می‌آید

 

[*zahedan]

داغي كه زهجرانت بر دل زده اي ، جانا
مي دانم و مي داني ، ديوانه كند ، ما را

 

[دختر معمار]

داغي كه زهجرانت بر دل زده اي ، جانا
مي دانم و مي داني ، ديوانه كند ، ما را

اگر خیال تماشاست در سرت بشتاب
که آبشارم و افتادنم تماشایی‌ست

شباهت تو و من هر چه بود ثابت کرد
که فصل مشترک عشق و عقل، تنهایی‌ست

 

[bid-majnoon]

اگر خیال تماشاست در سرت بشتاب
که آبشارم و افتادنم تماشایی‌ست

شباهت تو و من هر چه بود ثابت کرد
که فصل مشترک عشق و عقل، تنهایی‌ست

تو می‌روی و دل ز دست می‌رود
مرو که با تو هر چه هست می رود...

 

[traneh.]

تو می‌روی و دل ز دست می‌رود
مرو که با تو هر چه هست می رود...

دوست دارم که کست دوست ندارد جز من
حیف باشد که تو در خاطر اغیار آیی ...

 

[*zahedan]

یک امشبی که آمده بودی به خواب من
من از غم فراق تو خوابم نبرده بود ...

 

[دختر معمار]

دراین دنیـای بی احساس
تـومـرزبـاورم بـودی

غـزل بـودم به چشمانـت
تـودائـم ازبـرم بـودی

 

[traneh.]

دراین دنیـای بی احساس
تـومـرزبـاورم بـودی

غـزل بـودم به چشمانـت
تـودائـم ازبـرم بـودی

یک جهان بر هم زدم وز جمله بگزیدم تو را
من چه می کردم به عالم گر نمی دیدم تو را

 

[دختر معمار]

آه از این توبه و پیمانه که بشکست بهم
عقلم از کار جهان رو به پریشانی داشت
زلف او باز شد و کار مرا بست بهم
مرغ دل زیرک و آزادی از این دام محال