مشاعرۀ سنّتی

[*محیا*]

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست​

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده گزند مباد


سلامت همه آفاق در سلامت توست

به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

​

 

[tara75]

دارد به جانم لرز مي افتد رفيق؛ انگار پاييزم
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم​

 

[mehdi.chem]

دارد به جانم لرز مي افتد رفيق؛ انگار پاييزم
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم​

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

 

[*محیا*]

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

منم که شهرهٔ شهرم به عشق ورزیدن​

​

​

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن​

​

​

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم​

​

​

که در طریقت ما کافریست رنجیدن...​

​

​

 

[یورال]

منم که شهرهٔ شهرم به عشق ورزیدن​

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن​

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم​

که در طریقت ما کافریست رنجیدن...​

نگشتی صید گیسویی پریشانی نمیدانی
برو ناصح، که حال ما نمی دانی نمی دانی

رهی در بین اهل معنی و جمع سخندانان
ترا این هوشمندی بس، که میدانی نمیدانی

 

[tara75]

نگشتی صید گیسویی پریشانی نمیدانی
برو ناصح، که حال ما نمی دانی نمی دانی

رهی در بین اهل معنی و جمع سخندانان
ترا این هوشمندی بس، که میدانی نمیدانی

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند بر رضای یار​

 

[*محیا*]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند بر رضای یار​

[h=3]روزی به دلبــری نظری کــرد چـشم مــن
زان یک نظر مرا دو جهان از نظر فتاد[/h]

 

[mehdi.chem]

روزی به دلبــری نظری کــرد چـشم مــن
زان یک نظر مرا دو جهان از نظر فتاد

دانی که چیست دولت؟ دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[traneh.]

دانی که چیست دولت؟ دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید
فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید
صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش
که آب زندگیم در نظر نمی‌آید

 

[یورال]

نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید
فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید
صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش
که آب زندگیم در نظر نمی‌آید

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام

 

[traneh.]

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام

می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
محو تو ام چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را
بی تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل
یا آنچنانکه بال پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی ، می آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را


خودمم میدونم نباید تموم شعرو مینوشتم هی خواستم بعد بیت یک یا دو قطعش کنم ولی خوب دلم نیومد به این خوشگلی شعر گفته قیصر خان

 

[mehdi.chem]

می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
محو تو ام چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را
بی تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل
یا آنچنانکه بال پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی ، می آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را


خودمم میدونم نباید تموم شعرو مینوشتم هی خواستم بعد بیت یک یا دو قطعش کنم ولی خوب دلم نیومد به این خوشگلی شعر گفته قیصر خان

واقعا شعر فوق العاده ایه

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

 

[bid-majnoon]

واقعا شعر فوق العاده ایه

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم
کسی دگر نتوانم که بر تو بگزینم...

 

[*محیا*]

من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم
کسی دگر نتوانم که بر تو بگزینم...

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید
از غم هجر مکن ناله و فریاد که من
زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید
​

 

[bid-majnoon]

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید
از غم هجر مکن ناله و فریاد که من
زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید
​

در دلم بود که جان بر تو فشانم روزی
باز در خاطرم آمد که متاعی ست حقیر!

 

[traneh.]

در دلم بود که جان بر تو فشانم روزی
باز در خاطرم آمد که متاعی ست حقیر!

راه مرا اشاره شو من به کجا رسیده ام؟
هرچه دویده ام تو را خسته شدم ، ندیده ام

 

[حميدرن]

مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که با وی گفتمی چون مشکلی بود

به گردابی چو می افتادم از غم
به تدبیرش امید ساحلی بود

 

[traneh.]

مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که با وی گفتمی چون مشکلی بود

به گردابی چو می افتادم از غم
به تدبیرش امید ساحلی بود

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

 

[یورال]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

دلم کباب شد از هجرِ آن دهانِ چو شکر
ز شکرش چه نمکها که بر کباب نیامد؟

 

[bid-majnoon]

دلم کباب شد از هجرِ آن دهانِ چو شکر
ز شکرش چه نمکها که بر کباب نیامد؟

در دلم دخترکی بود که میخواست تو را
بعد از این با همه خواستنم می جنگم

 

[یورال]

در دلم دخترکی بود که میخواست تو را
بعد از این با همه خواستنم می جنگم

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

 

[traneh.]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد
رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد
سر من مست جمالت دل من دام خیالت
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد

 

[*محیا*]

دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد
رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد
سر من مست جمالت دل من دام خیالت
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد

دوش گفتم ساقیا! امشب چه داری؟ گفت: زهر
گفتمش کج کن قدح را، دید می نوشم نریخت

 

[traneh.]

دوش گفتم ساقیا! امشب چه داری؟ گفت: زهر
گفتمش کج کن قدح را، دید می نوشم نریخت

تا با توام، از تو جان دهم آدم را
وز نور تو روشنی دهم عالم را
چون بی‌تو بوم، قوت آنم نبود
کز سینه به کام خود برآرم دم را

 

[*محیا*]

تا با توام، از تو جان دهم آدم را
وز نور تو روشنی دهم عالم را
چون بی‌تو بوم، قوت آنم نبود
کز سینه به کام خود برآرم دم را

آن ره كه بيامدم كدامست
تا باز روم كه كار خامست
يك لحظه ز كوي يار دوري
در مذهب عاشقان حرامست

 

[*zahedan]

تو"آنلاینی" و من بی تاب نازِ چشم جادویت
​

چرا هر گز نمی آید جوابم هم از آن سویت

به قرآن عاشقت هستم نمی دانی که بی تابم
​

که تا آید جوابی هم مگر یک شب از آن کویت

تو گیری با یکی دیگر، ولی من بی تو دلگیرم
​

نمی دانم کجا رفت است آن شور و هیاهویت

دلم خوش بود یاری باوفا دارم در این دنیا
​

ولی حالا که محتاجم عجب محتاج آن رویت

بیا جانم جوابم ده تمامِ دل خوشی هایم
​

بیا امشب که جان بخشد مرا آن رنگ و آن بویت
​

 

[*محیا*]

تا قلم موی خیالت یادگاری میکشم
یک قفس بی پنجره با یک قناری میکشم

بی تو باران می شود این بغض های لعنتی
پشت پلکم انتظارت را بهاری میکشم​

 

[traneh.]

تا قلم موی خیالت یادگاری میکشم
یک قفس بی پنجره با یک قناری میکشم

بی تو باران می شود این بغض های لعنتی
پشت پلکم انتظارت را بهاری میکشم​

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
​

 

[*zahedan]

من براي ديدنت ، لحظه شماري ميكنم
تو تمام لحظه هايت ، در سراي ديگري ست

من خراب جرعه اي از جام لبـهاي تو ؤ
جام لبهايت ولي ، مست شراب ديگري ست

جان من در بند هر يك ، دكمه ي پيراهنت
سينه ي بي پيرهن ، سهم نگاه ديگري ست

نازنين ميسوزم و ميبيني ، امـٌا ميروي
چشمهايم تا ابد ، در حسرت آن ديگري ست

 

[*محیا*]

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو

پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو


ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز

کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

​