خودتو با یه شعر وصف کن...!

[p_sh]

دل میرود زدستم صاحبدلان خدارا

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

کشتی شکستگانیم ای باد شرطه بر خیز

باشد که باز بینم دیدار آشنارا

ده روزه مهر گردون افسانه است وافسون

نیکی بجای یاران فرصت شمار یارا

ای صاحب کرامت شکرانه سلامت

روزی تفقدی کن درویش بینوارا

 

[Aseman Etemaad]

می ترسم
دیگر نگو چرا
شاید از نبودن کسی مثل تو
شاید از بودن تو
در آخرین دقیقه ی علاقه و اقاقی
شاید
از واژه ای که درونم زاده شده
می ترسم
با آن که می دانم
قد همان صبح جمعه ی آخر دی ماه
دوستم داری.......​

 

[n_h_1365]

من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقیست
آخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش !


http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon_gol.gif نسترن http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon_gol.gif

 

[*mahdi_joker*]

نه پشته سر راهی دارم نه راهی پیشه رومه
اینجا نه اغازه بلا.نه راهه من تمومه

ببین که جون ندارم همیشه در تلاشم
...

 

[هزاردستان]

هر گلی نو که در جهان آید
ما به عشقش هزاردستانیم

 

[محـسن ز]

من ترک شاهد و ساغر نمی کنم
صد بار توبه کردم و بار دگر نمی کنم

 

[canopus]

دلم تنگ است دلم تنگ است
دلم اندازه حجم قفس تنگ است
سکوت از کوچه لبریز است
صدایم خیس و بارانی است
نمی دانم چرا در قلب من پاییز طولانی است.

 

[ie student]

بعد يه مدت طولاني سلام...دلم براتون تنگ شده دوستاي گلم...

نه از رومم

نه از زنگم

همان بيرنگ ِ بيرنگم

بيا بگشاي در بگشاي...

دلتنگم....​

 

[Aseman Etemaad]

دلم گرفت ای هم نفسپرم شکست تو این قفس
تو این غبار تو این سکوت چه بی صدا نفس نفس!
از این نا مهربونی ها دارم از غصه می میرم
رفیق روز تنهایی یه روز دستاتو می گیرم!
تو این شب گریه می تونی پناه هق هقم باشی
تو ای همزاد هم خونه چی می شه عاشقم باشی؟

 

[hami_life]

دارم شما را خوب من! «سلطان غم‌ها» مي‌كنم!
​

هر روز دارم داغتان را در دلم جا مي‌كنم

​

دنيا هم آن شب مست بود _ وقتي كه عاشق مي‌شدم_
​

حالا خمارم. عشق را، حاشا كه پيدا مي‌كنم!

​

يك جرعه‌ئ ديگر بده! يك جام سرپرتر بده!
​

وقتي كه زانو مي‌زنم، دارم تمنّا مي‌كنم!

​

23 روز و 5 ماه، پروانه‌ام در پيله بود
​

بي‌پيلگي‌هاي تو را بيهوده حاشا مي‌كنم

​

مردان صحرا قلبشان، "صاحب" ندارد مثل ما
​

من هم كه صحرايي شدم، از عشق پر وا مي‌كنم

​

دست از دلم بردار عشق! بيزارم از ديوار .. عشق!

شب‌هاي باقيمانده‌ام را بي‌ تو فردا مي‌كنم ..​

 

[Aseman Etemaad]

دارم شما را خوب من! «سلطان غم‌ها» مي‌كنم!


هر روز دارم داغتان را در دلم جا مي‌كنم



دنيا هم آن شب مست بود _ وقتي كه عاشق مي‌شدم_


حالا خمارم. عشق را، حاشا كه پيدا مي‌كنم!



يك جرعه‌ئ ديگر بده! يك جام سرپرتر بده!


وقتي كه زانو مي‌زنم، دارم تمنّا مي‌كنم!



23 روز و 5 ماه، پروانه‌ام در پيله بود


بي‌پيلگي‌هاي تو را بيهوده حاشا مي‌كنم



مردان صحرا قلبشان، "صاحب" ندارد مثل ما


من هم كه صحرايي شدم، از عشق پر وا مي‌كنم



دست از دلم بردار عشق! بيزارم از ديوار .. عشق!

شب‌هاي باقيمانده‌ام را بي‌ تو فردا مي‌كنم ..​

حالم کم گرفته بود توام با این شعرت حامد....
می خوام گریه کنم!

 

[Aseman Etemaad]

نبودم
آنجا که باید ستاره می شدم
آسمان به ریسمان دلم بسته بود.
تمام زمزمه ها را
شنیدم
اما
صدا نبودم
آنجا که باید فریاد می شدم.
و
تو را به کوچه سپردم
آنجا که باید
کوه
کوه
کوه
کنار تو می ماندم
ستاره را به تو می بخشم
آسمان را به تو می بخشم
فریاد را به تو می بخشم
مرا ببخش!​

 

[محـسن ز]

از شادی پر گیرم که رسم به فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک
در آسمانها غوغا فکنم
سبو بریزم ساغر شکنم

 

[comudf]

چشمه

در پناه بنه ای روی کمرگاهی دور
چشمه ای زمزمه می کرد مدام
چشمه ای زنده سراینده دل شادی ها
چشمه ای روشن و روشنگر تاریکی ها
روی شیب تپه و دره دوید
رخ آشفته علف ها را شست
شانه زد زلف گل وحشی را
دل خاموش چمن را کاوید
هیچ کس چشمه جوشنده به بازی نگرفت
صورت هیچ کسی در دل او سایه نریخت
راه ها رفت و کس کاه نشد
نغمه ها زد که کس آن را نشنید
گرچه پیوند نهان با دل کوهستان داشت
آرزو داشت ببیند رخ دریاها را
آرزو داشت بریزد به دل اقیانوس
تا نیابد خود را
در نور دد همه صحراها را
آه اگر دشت عطش کرده لبانم نمکد
وای اگر تیزی آن سنگ نکوبد بالم
یا اگر تندی آن کوه توانم نبرد
ماسه ساحل امید به تن خواهم شست
روی دریای پر از موج گران خواهم دید
گرچه کس قصه آن چشمه بنشنوده هنوز
باز در روی کمرگاه و فراز دره
چشمه ای می جوشد
چشمه ای هست که می خواند باز
چشمه ای هست به راه

 

[محـسن ز]

آمدن رفتن دویدن عشق ورزیدن
در غم انسان نشستن
پابه پای شادمانی های مردم پای کوبیدن
آری آری زندگی زیباست
زندگی آتش گهی دیرنده پا برجاست
گر بفروزیش رقص شعله اش
در هر کران پیداست
ورنه خاموش است خاموشی گناه ماست

 

[گلابتون]

اگر آن طایر قدسی ز درم باز آید
عمر بگذشته به پیرانه سرم باز آید

آنکه تاج سر من خاک کف پایش بود
از خدا میطلبم تا به سرم باز آید

 

[کافر خداپرست]

همه عمر بر ندارم، سر از اين خمار مستي
که هنوز من نبودم، که تو در دلم نشستي

تو نه مثل آفتابي، که حضور و غيبت افتد
دگران روند و آيند و، تو هم‌چنان که هستي!

برو اي فقيه دانا! به خداي بخش ما را
تو و زهد پارسايي، من و عاشقيّ و مستي!

 

[فرهنگ]

تو را میفهمی
من تو را میخواهم
و همین ساده ترین قصه یک انسانست

 

[arghavan.z]

شکایت رو شکایت رو شکایت
از اینجا شاکی ام تا بی نهایت
گلایه رو گلایه رو گلایه
چقدر غمگینم از گوشه کنایه

 

[Aseman Etemaad]

خسته ام!
حتما تا به حال
هزار مرتبه این کلمه را
در کتاب شاعران دیگر این شعر دیده ای!
من از آنها خسته ترم!
باورکن!
امشب پرده تمام پنجره ها را کشیده ام!
می خواهم بنشینم و یک دل ِ سیر،
برایت گریه کنم!
خیالم راحت است!
خانه ما پر از دلایل دلتنگی ست!
در چهارچوب همین آینه ترک دار،
یک آسمان ابری پنهان است!
البته جای عزیز تو هم،
در تارک ِ تمام ترانه ها
و در درگاه تمام گریه ها محفوظ است!
آخر ِ قصه مرا دستهای تو خواهد نوشت!
مطمئن باش!
هیچکس نمی تواند راه خیال تو را،
در عبور از خاطر من سد کند!
هیچکس نمی تواند راه ِ زمزمه تو را،
در عبور از زبان من سد کند!
هیچکس نمی تواند...

دیگر باید یک تُک ِ پا تا سوسوی سوال و ***که بروم!
زود بر می گردم، اما...
تو بیدار نمان!
تنها چراغ اتاق مرا روشن نگه دار!
به امید ِ دیدار...



PS : اون کلمه که به صورت ***** نوشته شده س ک س ک ه هستش! نمی دونم چرا اینطوری شده!
​

 

[massom11111]

من به آغاز زمين نزديكم
نبض گل ها را من می گيرم
آشنا هستم با
سرنوشت تر آب
عادت سبز درخت
روح من در جهت تازه اشيا جاریست
روح من كم سال است ...
روح من گاهی از شوق
سرفه اش می گيرد
روح من بيكار است
قطره های باران را
درز آجرها را
می شمارد
روح من گاهی
مثل يك سنگ سر راه حقيقت دارد ...

 

[massom11111]

تصویر من همیشه همان است که دیده اید
چون آینه شکار مجازی نمیکنم

 

[پدرام تاج ابادی]

ساقیا امشب صدایت با صدایم ساز نیست یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست.
غم اگر سیرم کند غصه اگر پیرم کند دست بزرگ آسمون اگر زمین گیرم کند میگم فدای هر چی رفیق با معرفت.
اتل متل جدایی … عروسکم کجایی ؟ // گاو حسن پریشون … یه دل داره پر از خون // عشقم که رفت هندستون … خونه ام شده قبرستون // یه عشق دیگه بردار … یه دنیا غصه بردار // اسمشو بذار بچگی … تا آخر زندگی // هاچین و واچین تموم شد … عمر منم حروم شد
وقتی تو بودی ســــکـوت آنــچنان زیبـ

ساقیا امشب صدایت با صدایم ساز نیست یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست.
غم اگر سیرم کند غصه اگر پیرم کند دست بزرگ آسمون اگر زمین گیرم کند میگم فدای هر چی رفیق با معرفت.
اتل متل جدایی … عروسکم کجایی ؟ // گاو حسن پریشون … یه دل داره پر از خون // عشقم که رفت هندستون … خونه ام شده قبرستون // یه عشق دیگه بردار … یه دنیا غصه بردار // اسمشو بذار بچگی … تا آخر زندگی // هاچین و واچین تموم شد … عمر منم حروم شد
وقتی تو بودی ســــکـوت آنــچنان زیبـــا بــود ، که می شد خــوشه های محبت را از خیال نام تو چیـد! وقتی تــــو بــــودی ، بــاور بــا تـــو بودن ، تنها به خوابی می ماند که با نسیم صبحگاهی از آسمان خیالم به فراموشی سپرده می شد! ولی وقتی بــروی ! شاید باور بــی تـــو بودن ، نگاه سرد مرا به مهربانی یک دوســت بیشتر آشـــنا کــندــا بــود ، که می شد خــوشه های محبت را از خیال نام تو چیـد! وقتی تــــو بــــودی ، بــاور بــا تـــو بودن ، تنها به خوابی می ماند که با نسیم صبحگاهی از آسمان خیالم به فراموشی سپرده می شد! ولی وقتی بــروی ! شاید باور بــی تـــو بودن ، نگاه سرد مرا به مهربانی یک دوســت بیشتر آشـــنا کــند

 

[پدرام تاج ابادی]

ساقیا امشب صدایت با صدایم ساز نیست یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست.
غم اگر سیرم کند غصه اگر پیرم کند دست بزرگ آسمون اگر زمین گیرم کند میگم فدای هر چی رفیق با معرفت.
اتل متل جدایی … عروسکم کجایی ؟ // گاو حسن پریشون … یه دل داره پر از خون // عشقم که رفت هندستون … خونه ام شده قبرستون // یه عشق دیگه بردار … یه دنیا غصه بردار // اسمشو بذار بچگی … تا آخر زندگی // هاچین و واچین تموم شد … عمر منم حروم شد
وقتی تو بودی ســــکـوت آنــچنان زیبـــا بــود ، که می شد خــوشه های محبت را از خیال نام تو چیـد! وقتی تــــو بــــودی ، بــاور بــا تـــو بودن ، تنها به خوابی می ماند که با نسیم صبحگاهی از آسمان خیالم به فراموشی سپرده می شد! ولی وقتی بــروی ! شاید باور بــی تـــو بودن ، نگاه سرد مرا به مهربانی یک دوســت بیشتر آشـــنا کــند

 

[محـسن ز]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماندو نه هوشم

 

[رنگ خدا]

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
واندر این کار دل خویش بدریا فکنم
از دل تنگگنه بر ارم اهی
کاتش اندر ادم حوا فکنم
مایه خوشدلی انجاست که دلدار انجاست می کنم جهد که خود را مگر انجا فکنم

 

[secret_f]

من از پشت شبهای بی خاطره
من از پشت زندان غم آمدم
من از آرزوهای دور ودراز
من از خواب چشمان نم آمدم
تو تعبیر رؤیای نادیده ای
تو نوری كه بر سایه تابیده ای
تو یك آسمان بخشش بی طلب
تو بر خاك تردید باریده ای
تو یك خانه در كوچه زندگی
تو یك كوچه در شهر آزادگی
تو یك شهر در سرزمین حضور
تویی راز بودن به این سادگی
مرا با نگاهت به رؤیا ببر
مرا تا تماشای فردا ببر
دلم قطره ای بی تپش در سراب
مرا تا تكاپوی دریا ببر

 

[Rama Shakiba]

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافری ست رنجیدن
*
*
این یکی رو هم داشته باشید - البته خیلی جسارت پیش شعر حافظ - :
ای مردم این زمانه و اهل حساب
از بین شما ، کسی ندید عشقی پاک ؟
- : این شعله ی افروخته از شبنم و خاک
از خاک من و شبنم چشمانی پاک.

 

[hami_life]

شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی
ترا با لهجه ی گل های نیلوفر صدا کردم
تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های ابی احساس
ترا از بین گل هایی که در تنهایم روئید ، با حسرت جدا کردم .
و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی :
دلم حیران و سرگردان چشمانیست ، دریایی
و من تنها برای دیدن زیبایی ان چشم
تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم .
همین بود آخرین حرفت
و من بعد از عبور تلخ و غمگینت
حریم چشمهایم را به روی اشکی از جنس غروب ساکت و نارنجی خورشید
وا کردم
نمی دانم چرا ؟ شاید خطا کردم . شاید خطا کردم

 

[Aseman Etemaad]

غروب جمعه هر هفته ​

برای من چه غمناک است​

چه اعجازی؟​

چه افسونی؟​

چرا هر جمعه چشمانم ​

به یاد روزگارانی که رفته خیس و نمناک است؟​

​

چرا با اینکه می دانم​

غروب تلخ جمعه می رسد از راه​

و می دانم که افسردست​

به یاد روزهای رفته ​

هر هفته​

اشک هایم- مثل مهمانان نا خوانده-جاری می شود ناگاه!​

​

غروب سرد پاییزی​

تن لخت درختان آسمان ابری و اشکی که می ریزی...​

صدای غم گرفته​

زیر لب سهراب می خوانی​

که دیگر عشق هم رنگ پرهای صداقت نیست...​

و می دانی که آدم ها چه تنهایند!​

و می دانی​

که فرداهای تاریک و پر از حسرت​

بدون عشق می آیند!​