در فكر يك پروازم ... راحت و آسوده ... بي هيچ هراسي ... هراس ماندن در كنار آدمكهاي چوبي، بيش از پرواز در آغوش مرگ است ... ماندنم را چه سود؟... رفتنم را تضميني نيست. تصميمم بايد به 100 درصد برسد اما ... حلاليت ...
وقتی نیست نباید اشک بریزی...
باید بگذاری بغض ها
روی هم جمع شوند...
و جمع شوند...
تا کوتاه شوند
تا سخت شوند...
همین ها تو را میسازد..
سنگت میکند...
درست مثل خودش ...
وقتـــی هنــوز فراموشش نکردی..........فقط داری سعی میکنی با سرگرم کردن خودت و خنده های ظاهری تظاهر کنی و سعی کنی دیگه یادت نیاریش..اما یهو یه جا با دیدنش ....با شنیدن صداش.....یه تشابه اسمی مسخره .....یه کامنت قدیمی !
اه......... لعنت به همه اینها که باعث میشه زخم های قدیمی سرباز کنه و داغ دلـتو تازه کنه .... اون وقته که میفهمی شیش ، هفت ماه تلاش برا فراموشیش بی فایده بوده و هنوزم دوسش داری....
تنهایی خوبه.میدونی چرا چون قضاوت نمیشی
چون سکوت تحویلت نمیدن
چون خودت میدونیو خودت
چون التماس نمیکنی تا حرف بزنه
چون..
بیخیال تمام این چونو چراها.
آدم صبوری هسم ولی علت این همه صبوری رو هم خودم نمیدونم چیه.
نمیدونم اینجا جاش بود اینا رو بنویسم یا نه.اگه نمیگفتم دق میکردم
[FONT="]از همان روزهای دلگیرِ پراز آرزو[/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]از همان روزهایی که حتی در میان جمع[/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]احساس غربت و تنهایی میکنی[/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]و دلت تنها حضور یک نفر را میخواهد[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]کسی که رویاهایت را با او میبافی[/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]کسی که با نگاهت تو را بفهمد ، کنارت بنشیند و عطر وجودش[/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]آرامش[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]را در رگهایت جاری کند و بگوید[/FONT][FONT="] :[/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]نترس[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]تا ته خط کنارتم حتی اگر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]تقدیر[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]نخواهد[/FONT][FONT="] ...[/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]بدون اما و اگر و شاید[/FONT][FONT="] .[/FONT][FONT="]اما یکدفعه یکی بیاید سراغت و بگوید تمام تنهائیهایش دروغ بوده دروغ[/FONT][FONT="]..[/FONT][FONT="][/FONT]
با چتر آبی ات به خيابان که آمدی حتماً بگو به ابر، به باران که آمدی نم نم بيا به سمت قراری که در من است از امتداد خيس درختان که آمدی امروز روز خوب من و روز خوب توست با خنده روئيت بنمايان که آمدی فواره های يخ زده يک باره وا شدند تا خورد بر مشام زمستان که آمدی شب مانده بود و هيبتی از ناگهان تو مانند ماه تا لب ايوان که آمدی
[FONT="]انسان های ساده را احمق فرض نکنید ؛ باور کنید آنها خودشان نخواستند که “هفت خط” باشند[/FONT][FONT="] …
[/FONT][FONT="]رابطه ی فکری مهم تر از رابطه ی خونیه[/FONT][FONT="] !
[/FONT][FONT="]بعضی آدم ها در ذهن آدم یک بار برای همیشه خلق می شوند[/FONT][FONT="] …
[/FONT][FONT="]هیچوقت با تایر رفتارت روی دل کسی ترمز نکن[/FONT][FONT="] !.