مردمان شهر برای آزادی تابوت ساختند و برای عشق مرز … غافل از اینکه نه آزادی در تابوت جا می گیرد و نه عشق مرز می شناسد.
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
دقایقی در زندگی هست که دلت برای کسی آنقدر تنگ میشود که میخواهی او را از رویاهایت بیرون بکشی و در دنیای واقعی بغلش کنی !
وقتی تمام ورق های دستتان نشان می دهند که بازنده اید ، تنها راه پیروزی شکست قوانین است !
زیباترین عکس های دنیا در اتاق های تاریک ظاهر میشوند پس هر وقت در تاریکی زندگی قرار گرفتی بدان که خدا می خواهد از تو یک تصویر زیبا بسازد
می گویی دوست دارم زیر باران قدم بزنم اما وقتی باران می بارد چتر به دست می گیری می گویی افتاب را دوست دارم اما زیر نور خورشید به دنبال سایه می گردی می گویی باد را دوست دارم اما وقتی باد می وزد پنچره را می بندی حالا دریاب وحشت مرا وقتی می گویی دوستت دارم
قبـل از ایـن کـه عاشـقم شـوی
مـرا خـوب خـوب نگـاه کـن
مبـادا چیـزی از قـلم بیفتـد کـه بعـد هـا بـه چشمـت بیـایـد
مـرا خـوب خـوب نگـاه کـن
مبـادا چیـزی از قـلم بیفتـد کـه بعـد هـا بـه چشمـت بیـایـد
دوستت دارم ، همین ؛
این نه قابل محاسبه است نه قابل شمارش ،
حتی نمی توانی میزانش را تخمین بزنی !
بی انتهاست تا وقتی هستم تا وقتی هستی ، هست به امتداد زندگی …
این نه قابل محاسبه است نه قابل شمارش ،
حتی نمی توانی میزانش را تخمین بزنی !
بی انتهاست تا وقتی هستم تا وقتی هستی ، هست به امتداد زندگی …
کمي عوض شدم؛
ديريست از خداحافظي ها غمگين نميشوم؛
به کسي تکيه نميکنم .؛
از کسي انتظار محبت ندارم؛
خودم بوسه ميزنم بر دستانم ؛
سر به زانو هايم ميگذارم و سنگ صبور خودم ميشوم...
چقدر بزرگ شدم يک شبه !!!
ديريست از خداحافظي ها غمگين نميشوم؛
به کسي تکيه نميکنم .؛
از کسي انتظار محبت ندارم؛
خودم بوسه ميزنم بر دستانم ؛
سر به زانو هايم ميگذارم و سنگ صبور خودم ميشوم...
چقدر بزرگ شدم يک شبه !!!
شیشه ای میشکند… یک نفر می پرسد که چرا شیشه شکست؟
یک نفر می گوید: شاید رفع بلاست،
دیگری می گوید: شیشه را باد شکست؟
دل من سخت شکست. هیچ کس هیچ نگفت.
از خودم می پرسم: ارزش قلب من ازشیشه یک پنجره هم کمتر بود؟
یک نفر می گوید: شاید رفع بلاست،
دیگری می گوید: شیشه را باد شکست؟
دل من سخت شکست. هیچ کس هیچ نگفت.
از خودم می پرسم: ارزش قلب من ازشیشه یک پنجره هم کمتر بود؟
آدم‌ها عطرشان را با خودشان مي‌آورند
جا مي‌گذارند و مي‌روند
آدم‌ها مي‌آيند و مي‌روند
ولي توي خواب‌هايمان مي‌مانند
آدم‌ها مي‌آيند و مي‌روند
ولي ديروز را با خود نمي‌برند
آدم‌ها مي‌آيند خاطره‌هايشان را جا مي‌گذارند و مي‌روند
آدم‌ها مي‌آيند تمام برگ‌هاي تقويم بهار مي‌شود مي‌روند
و چهار فصل پاييز را با خود نمي‌برند
آدم‌ها وقتي مي‌آيند موسيقي‌شان را هم با خودشان مي‌آورند
و وقتي مي‌روند با خود نمي‌برند
آدم‌ها مي‌آيند و مي‌روند
ولي در دلتنگي‌هايمان شعرهايمان
روياي خيس شبانه‌‌مان مي‌مانند
جا نگذاريد هر چه مي‌آوريد را با خودتان ببريد
به خواب و خاطره‌‌‌ي آدم برنگرديد .....
جا مي‌گذارند و مي‌روند
آدم‌ها مي‌آيند و مي‌روند
ولي توي خواب‌هايمان مي‌مانند
آدم‌ها مي‌آيند و مي‌روند
ولي ديروز را با خود نمي‌برند
آدم‌ها مي‌آيند خاطره‌هايشان را جا مي‌گذارند و مي‌روند
آدم‌ها مي‌آيند تمام برگ‌هاي تقويم بهار مي‌شود مي‌روند
و چهار فصل پاييز را با خود نمي‌برند
آدم‌ها وقتي مي‌آيند موسيقي‌شان را هم با خودشان مي‌آورند
و وقتي مي‌روند با خود نمي‌برند
آدم‌ها مي‌آيند و مي‌روند
ولي در دلتنگي‌هايمان شعرهايمان
روياي خيس شبانه‌‌مان مي‌مانند
جا نگذاريد هر چه مي‌آوريد را با خودتان ببريد
به خواب و خاطره‌‌‌ي آدم برنگرديد .....
کیمیاگرکوچولو
عضو جدید
زندگی از دست ندادن لحظات است...
..............
شیشه پنجره را باران شست،
از دل تنگ من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست...
..............
من رفتم ولی تا ابد هستم...
*نقل از یه نفر*
..............
شیشه پنجره را باران شست،
از دل تنگ من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست...
..............
من رفتم ولی تا ابد هستم...
*نقل از یه نفر*
یکی که دیگه هیچوقت نمیتونه تو باشگاه باشه و...
مثه من...
تاپیک قشنگی داری کاش میشد دل آدما رو مثه یه معمار قشنگ ساخت...
اصلا بهتره مواظب دل آدما باشیم چون نمیشه دل شکسته رو از نو ساخت...
من رفتم ولی تا ابد هستم...
آخرین ویرایش:
دلـــــــــم میگـــــــــیرد
وقـــــــــــتـ ی مــــــــــــــــیدآنم
در دنـــــــــــــیآیِ بــــــــــ ه این بــــــــزرگی
هیچ دلـــــ ی نیســ ت کــ ه بـــرآیِ مـ ن تنـــگ شـــود...
زندگی از دست ندادن لحظات است...
..............
شیشه پنجره را باران شست،
از دل تنگ من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست...
..............
من رفتم ولی تا ابد هستم...
*نقل از یه نفر*
یکی که دیگه هیچوقت نمیتونه تو باشگاه باشه و...
مثه من...
تاپیک قشنگی داری کاش میشد دل آدما رو مثه یه معمار قشنگ ساخت...
اصلا بهتره مواظب دل آدما باشیم چون نمیشه دل شکسته رو از نو ساخت...
من رفتم ولی تا ابد هستم...
ممنونم ازت برام شعر گفتی
گلی هرچی بوده تموم شده دیگه هیچکی اون آدم سابق نیست
برگردو حضور داشته باش
بایدباشی
شروع می کنی به خواندن
و روی نت های من
بالا و پایین میری !
و من ...
غرق در زیر و بم صداها
بی صدا
خفه می شم ...!
و روی نت های من
بالا و پایین میری !
و من ...
غرق در زیر و بم صداها
بی صدا
خفه می شم ...!
سـرد اسـت و مـن تـنهایـم “
چـه جمـلـه ای !
پــــُر از کـلیـشه …
پـــُـر از تـهـوع …
جـای ِ گـرمی نـشستـه ای و می خـوانـی :
” ســرد اسـت “…
یـخ نمـی کنـی …
حـس نـمی کنـی …
کـه مـن بـرای ِ نـوشتـن ِ همیـن دو کلمـه
چـه سرمایـی را گـذرانـدم
چـه جمـلـه ای !
پــــُر از کـلیـشه …
پـــُـر از تـهـوع …
جـای ِ گـرمی نـشستـه ای و می خـوانـی :
” ســرد اسـت “…
یـخ نمـی کنـی …
حـس نـمی کنـی …
کـه مـن بـرای ِ نـوشتـن ِ همیـن دو کلمـه
چـه سرمایـی را گـذرانـدم
هر گاه که فکر میکنم برخاسته ام پایم به جایی میخورد و میافتم
هر گاه که فکر میکنم که برخاستن کاری است بس دشوار
بر میخیزم وبه راهم ادامه میدهم
حالا بعد از یک بار دیگر به زمین خوردن برخاسته ام
گرد و خاک را از لباسم پاک میکنم
ساکم را بر میدارم و به راه می افتم
به همین سادگی
هر گاه که فکر میکنم که برخاستن کاری است بس دشوار
بر میخیزم وبه راهم ادامه میدهم
حالا بعد از یک بار دیگر به زمین خوردن برخاسته ام
گرد و خاک را از لباسم پاک میکنم
ساکم را بر میدارم و به راه می افتم
به همین سادگی
ســر مـی خــورنـد هنــوز ،
آخــر کــی ایــن اشکــ هــا
مــی خــواهنـد از سـرســره بـــازیــ خستــه شـونـد ؟!
نـمی دانـــمـ ...
آخــر کــی ایــن اشکــ هــا
مــی خــواهنـد از سـرســره بـــازیــ خستــه شـونـد ؟!
نـمی دانـــمـ ...
چون سنگ ها صدای مرا گوش می کنی
سنگی و ناشنیده فراموش می کنی
رگبار نو بهاری و خواب دریچه را
از ضربه های وسوسه مغشوش می کنی
دست مرا که ساقه ی سبز نوازش است
با بر گ های مرده هم آغوش می کنی
گمراه تر از روح شرابی و دیده را
در شعله می نشانی و مدهوش میکنی
ای ماهی طلایی مرداب خون من
خوش باد مستیت ، که مرا نوش میکنی
تو دره ی بنفش غروبی که روز را
بر سینه می فشاری و خاموش می کنی
در سایه ها ، فروغ تو بنشست و رنگ باخت
او را به سایه از چه سیه پوش می کنی؟
سنگی و ناشنیده فراموش می کنی
رگبار نو بهاری و خواب دریچه را
از ضربه های وسوسه مغشوش می کنی
دست مرا که ساقه ی سبز نوازش است
با بر گ های مرده هم آغوش می کنی
گمراه تر از روح شرابی و دیده را
در شعله می نشانی و مدهوش میکنی
ای ماهی طلایی مرداب خون من
خوش باد مستیت ، که مرا نوش میکنی
تو دره ی بنفش غروبی که روز را
بر سینه می فشاری و خاموش می کنی
در سایه ها ، فروغ تو بنشست و رنگ باخت
او را به سایه از چه سیه پوش می کنی؟
تنهایی
یعنی
ساعتها در تنهایی بنویسی
نه کسی بخواند
نه کسی حالت را بپرسد
نه کسی برایش مهم باشد حالت چطور هست
حتی ساعتها
گوشیش کنار اتاق فقط خاک بخورد
و خودش هم یه گوشه دیگه اتاق فقط
به سقف اتاقش نگاه کنه
تا زمان بگذره
و اون روز تنهایی
خودش تموم بشه
*نقل از یک نفر*
یعنی
ساعتها در تنهایی بنویسی
نه کسی بخواند
نه کسی حالت را بپرسد
نه کسی برایش مهم باشد حالت چطور هست
حتی ساعتها
گوشیش کنار اتاق فقط خاک بخورد
و خودش هم یه گوشه دیگه اتاق فقط
به سقف اتاقش نگاه کنه
تا زمان بگذره
و اون روز تنهایی
خودش تموم بشه
*نقل از یک نفر*
می‌گویــنــد : نویسنده‌ها سیــــــگار می‌کشند...!
شاعرها هجـــــــران
نقاش‌ها تابــــلـــــو
زندانی‌ها حبس
دزدها ســَــــرک
مریض‌ها درد
بچه‌ها قــَد
و من
برای کشیدن،
نــفــــس‌های تـــو را، انتخــاب میکنم ...!
شاعرها هجـــــــران
نقاش‌ها تابــــلـــــو
زندانی‌ها حبس
دزدها ســَــــرک
مریض‌ها درد
بچه‌ها قــَد
و من
برای کشیدن،
نــفــــس‌های تـــو را، انتخــاب میکنم ...!
لحظاتی هست که هیچ چیز این زندگی قانعت نمی کند
و فقط و فقط نیاز به اندکی مردن داری !
حس رنگ زرد چراغ راهنمایی رانندگی رو دارم که هیچکی بهش “تـــــوجـــــه” نمیکنه !
و فقط و فقط نیاز به اندکی مردن داری !
حس رنگ زرد چراغ راهنمایی رانندگی رو دارم که هیچکی بهش “تـــــوجـــــه” نمیکنه !
لحظه دیدار نزدیک است
باز من دیوانه ام، مستم
باز می لرزد دلم، دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم
های نخراشی به غفلت گونه ام را تیغ
های نپریشی صفای زلفکم را دست و آبرویم را نریزی دل
لحظه دیدار نزدیک است ...
باز من دیوانه ام، مستم
باز می لرزد دلم، دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم
های نخراشی به غفلت گونه ام را تیغ
های نپریشی صفای زلفکم را دست و آبرویم را نریزی دل
لحظه دیدار نزدیک است ...