*یافتن منایع جایگزین برای نفت ایران کاری تقریبا ناشدنی است
.
استیونس در ادامه به بعید بودن همراه شدن سازمان ملل متحد با این طرح اشاره می کند و دلایل خود را به صورت زیر بیان می کند: در تلاش براي يافتن منابع ديگر، احتمال تصويب تحريم هاي سازمان ملل متحد عليه ايران بسيار بعيد است. دو كشور اصلي واردكننده نفت ايران– يعني چين430000) بشكه در روز در سال 2008) و هند (410000 بشكه در روز در سال 2008( بعيد است كه واردات نفت از ايران را متوقف سازند. با نظر به اينكه هر دو عضو شوراي امنيت سازمان ملل هستند، قطعنامه هاي سازمان ملل متحد براي تحريم نفت ايران قطع به يقين ناكام خواهد ماند.
روسيه نيز از 7 دسامبر تا به امروز در برخي موارد نشان داده است كه با تحريم سازمان ملل بنا به دلايلي مخالفت مي ورزد كه علت آنها را بايد در انگيزه‌هاي سياسي و نه در چارچوب صادرات انرژي جستجو كرد. براي روسيه اين نكته از لحاظ سياسي بسيار مهم است كه تلاش كند تا اعتبار خويش را به عنوان منبع تامين كننده انرژي دوباره بدست آورد. مع هذا، نشانه هايي وجود دارند دال بر اينكه واردكنندگان آسيايي در حال حاضر نظر مساعدي نسبت به ايران ندارند. شواهد حاكي از آنست كه ژانويه امسال چين واردات نفت خام ايران را تا حدود 50 درصد كاهش داده است كه ظاهراً چنين به نظر مي سد اختلاف آنها بر سر قيمت باشد. اين مسئله بيانگر آنست كه ايران بايد تخفيف قابل توجهي در فروش نفت خام بدهد كه در نتيجه آن درآمد نفتي تهران كاهش مي يابد. هرچند قيمت نفت بيش از 100 دلار به ازاي هر بشكه باقي مي ماند اما بعيد است كه اين مسئله نگراني جدي براي ايران به همراه داشته باشد.
*واکنش ایران علیه تحریم ها جبران ناپذیر است
چالش بعدی پیش روی اتحادیه اروپا که از آن غافل مانده اند بحث این است که ایران این تحریم را بی پاسخ نخواهد گذاشت و در این صورت اتحادیه اروپا ضرر جربان ناپذیری را متحمل خواهد شد و در این خصوص توضیح می دهد که :
واكنش ايران به اين تحريم قطع جريان نفت از طريق تنگه هرمز خواهد بود.
وی در ادامه تهدید های احتمالی دیگر ایران را هم بر می شمارد و اشاره می کند که : ایران می تواند با کمک دولت عراق روند صادرات نفت از عراق را به نفع خود تغییر دهد. جمهوري اسلامي ايران همچنين مي تواند مشكلات جدي براي نيروهاي ناتو در افغانستان بوجود آورد. تهران همچنين مي تواند فشار بسياري را بر كشورهاي صادركننده عضو شوراي همكاري خليج فارس وارد نمايند تا بدين ترتيب در پذيرش نقش منبع جايگزين اروپا تعلل ورزند.
*تحریم نفتی ایران تقویت کننده دولت
این استاد اندیشکده چاتم هاوس در آخر مقاله خود در پی نتیجه گیری به تاریخ تحریم نفتی چند کشور اشاره می کند و با ناکام ماندن آنها اشاره می کند که این بار نیز این تحریم با شکست رو به رو خواهد شد و دلایل وی قابل تامل است که می گوید : تاريخ نشان داده است كه از زمان ملي شدن صنعت نفت ايران در سال 1951 و وقايعي كه سال 1953 در نهايت به سرنگوني دكتر مصدق منجر گرديد، تحريم هاي نفتي هرگز موثر واقع نمي شوند.
بازار نفت جهاني بسيار پيچيده است و بازيگران متعدد و گزينه هاي بسياري براي پنهان ساختن معاملات آن وجود دارد. تاريخ مملو از اعمال تحريم هاي نفتي ناموفق عليه كوبا، رودزيا و آفريقاي جنوبي گرفته تا تحريم هاي نفتي كشورهاي عربي و تحريم عراق پس از سال 1990 است. اما از ظواهر امر چنين برمي آيد كه تصميم سازان اتحاديه اروپا وقايع تاريخي را ناديده گرفته‌اند.
وی در ادامه می گوید که : تحريم نفتي اتحاديه اروپا رژيم احمدي نژاد را دقيقاً زماني تقويت خواهد كرد كه تحت فشار شديد قرار گيرد با توجه به نقش حساس نفت در ژرفاي ساختار سياسي ايران، تحريم اتحاديه اروپا توده مردم را در پشت رژيم حاكم با يكديگر متحد مي سازد
