اشعار و نوشته هاي عاشقانه
- شروع کننده موضوع PATRIOT
- تاریخ شروع
سکوت عجیبی دارد اینجا
دیگر تنها من مانده ام و خیال بودنت...
لبخندت و نوشته هایی که ...
با خود چه کرده ای!؟
با من چه می کنی !؟
دلم برایت تنگ می شود
وقتی می خوانمت!
وقتی بلند بلند می خوانمت!
تنهایی عجیبی است،
دیوانه ام می کندگاهی.
وقتی می دانم برق چشمانت را
توانِ دیدن نیست ...
کاش این جابودی،
درست رو به روی من!
سکوت می کردیم و در آن سکوت
می خواندیم یکدیگر را...
دیگر تنها من مانده ام و خیال بودنت...
لبخندت و نوشته هایی که ...
با خود چه کرده ای!؟
با من چه می کنی !؟
دلم برایت تنگ می شود
وقتی می خوانمت!
وقتی بلند بلند می خوانمت!
تنهایی عجیبی است،
دیوانه ام می کندگاهی.
وقتی می دانم برق چشمانت را
توانِ دیدن نیست ...
کاش این جابودی،
درست رو به روی من!
سکوت می کردیم و در آن سکوت
می خواندیم یکدیگر را...
در اين هستي غم انگيز
وقتي حتي روشن كردن يك چراغ ساده ي " دوستت دارم"
كام زندگي را تلخ مي كند
وقتي شنيدن دقيقه اي صداي بهشتي ات
زندگي را
تا مرزهاي دوزخ
مي لغزاند
ديگر – نازنين من –
چه جاي اندوه
چه جاي اگر...
چه جاي كاش...
و من
– اين حرف آخر نيست –
به ارتفاع ابديت دوستت دارم
حتي اگر به رسم پرهيزکاري هاي صوفيانه
از لذت گفتنش امتناع كنم ...
وقتي حتي روشن كردن يك چراغ ساده ي " دوستت دارم"
كام زندگي را تلخ مي كند
وقتي شنيدن دقيقه اي صداي بهشتي ات
زندگي را
تا مرزهاي دوزخ
مي لغزاند
ديگر – نازنين من –
چه جاي اندوه
چه جاي اگر...
چه جاي كاش...
و من
– اين حرف آخر نيست –
به ارتفاع ابديت دوستت دارم
حتي اگر به رسم پرهيزکاري هاي صوفيانه
از لذت گفتنش امتناع كنم ...
وداع مي کنم
با تو
تويي که چشمانت هميشه با دلم سخن داشت ...
گلم ...
دلم ...
اين روزها از هميشه بي قرارترم
مانند پاييز
که لحظه لحظه
باران را انتظار مي کشد ...
ما نه خط هاي موازي بوديم
نه متقاطع
من و تو
فقط دو خط بي ريا بوديم
دو خط کم رنگ
شايد پر رنگ ...
خط هاي تو
هميشه خط هاي بي رنگ مرا
انتظار مي کشيد ...
و خط هاي ناموزون من
هميشه خط هاي عاشقانه تو را
انکار مي کرد !
گلم ...
دلم ...
به همين اشک هاي گاه و بي گاه
من بد نبودم
ما هزار سال دير آمديم
و هزار سال ديرتر به هم رسيديم ...
روياهاي خاک خورده عاشقانه من
متعلق به هزار سال پيش هست
و صداقت جاودانه تو ايضا ...
گلم ...
دلم ...
وداع مي کنم ...
با تو
نه !
با دنياي عاشقانه خودم ...
وداع مي کنم ...
تو نبودی و من با عشق نا آشنا بودم....
تو نبودی و در نهان خانه دلم جایت خالی بود.......
تو نبودی و باز به تو وفادار بودم........
تو نبودی و جز تو هیچ كس را به حریم قلبم راه ندادم......
و تو آمدی.از دوردستها......
از سرزمین عشق......
تو مرا با عشق آشنا كردی.....
با تو تا عرش دوست داشتن سفر كردم........
تو مفهوم عاشق بودن را به من آموختی..........
با تو كامل شدم.......
با تو بزرگ شدم......
با تو الفبای عشق را اموختم.......
ندای قلب عاشقم را به گوش همه رساندم......
به تو و كلبه عاشمان بالیدم.......
تو نیمه گمشده ام شدی........
تو نبودی و در نهان خانه دلم جایت خالی بود.......
تو نبودی و باز به تو وفادار بودم........
تو نبودی و جز تو هیچ كس را به حریم قلبم راه ندادم......
و تو آمدی.از دوردستها......
از سرزمین عشق......
تو مرا با عشق آشنا كردی.....
با تو تا عرش دوست داشتن سفر كردم........
تو مفهوم عاشق بودن را به من آموختی..........
با تو كامل شدم.......
با تو بزرگ شدم......
با تو الفبای عشق را اموختم.......
ندای قلب عاشقم را به گوش همه رساندم......
به تو و كلبه عاشمان بالیدم.......
تو نیمه گمشده ام شدی........
آخرین ویرایش:
نام من عشق است آيا مي شناسيدم؟
زخمي ام زخمي سرا پا مي شناسيدم؟
با شما طي کرده ام راه درازي را
خسته هستم خسته، آيا مي شناسيدم؟
راه شش صد ساله اي از دفتر حافظ
تا غزل هاي شما، آيا مي شناسيدم؟
اين زمانم گر چه ابره تيره پوشيدست
من همان خورشيدم اما مي شناسيدم؟
پاي رهوارش شکسته سنگلاخ دهر
اينک اين افتاده از پا را مي شناسيدم؟
مي شناسد چشم هايم چهره هاتان را
همچناني که شما ها مي شناسيدم
اين چنين بيگانه از من رو مگردانيد
در مبنديدم به حاشا مي شناسيدم؟
من همان دريايتان اي رهروان عشق
رود هاي روح دريا مي شناسيدم
اصل من بودم، بهانه بود فرعي بود
عشق قيس و حسن ليلا مي شناسيدم؟
در کفه فرهاد تيغه من نهادم من
من بريدم بيستون را مي شناسيدم؟
مسخ کرده چهره ام را گر چه اين ايام
با همين ديدار حتي مي شناسيدم؟
من همانم آشناي سال هاي دور
رفته ام از يادتان، يا مي شناسيدم؟
زخمي ام زخمي سرا پا مي شناسيدم؟
با شما طي کرده ام راه درازي را
خسته هستم خسته، آيا مي شناسيدم؟
راه شش صد ساله اي از دفتر حافظ
تا غزل هاي شما، آيا مي شناسيدم؟
اين زمانم گر چه ابره تيره پوشيدست
من همان خورشيدم اما مي شناسيدم؟
پاي رهوارش شکسته سنگلاخ دهر
اينک اين افتاده از پا را مي شناسيدم؟
مي شناسد چشم هايم چهره هاتان را
همچناني که شما ها مي شناسيدم
اين چنين بيگانه از من رو مگردانيد
در مبنديدم به حاشا مي شناسيدم؟
من همان دريايتان اي رهروان عشق
رود هاي روح دريا مي شناسيدم
اصل من بودم، بهانه بود فرعي بود
عشق قيس و حسن ليلا مي شناسيدم؟
در کفه فرهاد تيغه من نهادم من
من بريدم بيستون را مي شناسيدم؟
مسخ کرده چهره ام را گر چه اين ايام
با همين ديدار حتي مي شناسيدم؟
من همانم آشناي سال هاي دور
رفته ام از يادتان، يا مي شناسيدم؟
لبت « نه » می گوید و پیداست می گوید دلت « آری»
که این سان دشمنی ، یعنی که خیلی دوستم داری
دلت می آید آیا از زبانی این همه شیرین
تو تنها حرف تلخی را ، همیشه بر زبان رانی
نمی رنجم اگر باور نداری عشق نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصر عیّاری
تو را چون آرزوهایت همیشه دوست خواهم داشت
به شرطی که مرا در آرزوی ِ خویش نگذاری
چه زیبا میشود دنیا برای من اگر روزی
تو از آنی که هستی ، ای معما ! پرده برداری
که این سان دشمنی ، یعنی که خیلی دوستم داری
دلت می آید آیا از زبانی این همه شیرین
تو تنها حرف تلخی را ، همیشه بر زبان رانی
نمی رنجم اگر باور نداری عشق نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصر عیّاری
تو را چون آرزوهایت همیشه دوست خواهم داشت
به شرطی که مرا در آرزوی ِ خویش نگذاری
چه زیبا میشود دنیا برای من اگر روزی
تو از آنی که هستی ، ای معما ! پرده برداری
مهندس شکوفه
عضو جدید
من و تو
زیر این آسمان دل گیر
روی زمین خاک آلود
گذرگاهی که هر عابری را توان گذر از آن نیست
عشق مان را این چنین وصف انگيز
پیمان بسته ایم
امکان بی هم بودن مان
اعجازی لجبازانه را می ماند
به سان آخر قصه ای غم انگيز
که هرگز ننوشته ایم
شکوه با هم بودن را
زیر ماهتاب متروک
در واپسین روزهای اتاق خواب مان
منزلگاهی که هر روز به رنگی میآراستی
این چنین دل انگيز
جشن گرفته ایم
تو از آخر قصه می آیی
و من از آغازش
اما توهمیشه
یک گام جلوتری ! ...
زیر این آسمان دل گیر
روی زمین خاک آلود
گذرگاهی که هر عابری را توان گذر از آن نیست
عشق مان را این چنین وصف انگيز
پیمان بسته ایم
امکان بی هم بودن مان
اعجازی لجبازانه را می ماند
به سان آخر قصه ای غم انگيز
که هرگز ننوشته ایم
شکوه با هم بودن را
زیر ماهتاب متروک
در واپسین روزهای اتاق خواب مان
منزلگاهی که هر روز به رنگی میآراستی
این چنین دل انگيز
جشن گرفته ایم
تو از آخر قصه می آیی
و من از آغازش
اما توهمیشه
یک گام جلوتری ! ...
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]
کاش امروز نبود
شهر امروز عجيب ساکت و بي روح است[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]و در اين سردي طاقت فرسا[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دل من مي گيرد ،دل من مي پوسد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کاش امروز نبود ،کاش من گم بودم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کوزه خالي قلبم امروز بر زمين خورد و شکست [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ديده ام ! برحسب رسم ووفا[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در غم مرگ دلم ، اشک قرباني کرد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دل بيچاره من !!!...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آه ....امروز شکست[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]و از اين بشکستن ديده ام دريا شد [/FONT]
کاش امروز نبود
شهر امروز عجيب ساکت و بي روح است[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]و در اين سردي طاقت فرسا[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دل من مي گيرد ،دل من مي پوسد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کاش امروز نبود ،کاش من گم بودم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کوزه خالي قلبم امروز بر زمين خورد و شکست [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ديده ام ! برحسب رسم ووفا[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در غم مرگ دلم ، اشک قرباني کرد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دل بيچاره من !!!...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آه ....امروز شکست[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]و از اين بشکستن ديده ام دريا شد [/FONT]
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
جشن نامه (اشعار و نوشته هاي سرور و شادماني جهت عروسي ) | اشعار و صنايع شعری | 3 | |
|
اشعار سعید پلیمر | اشعار و صنايع شعری | 4 | |
|
دفتر تالار اشعار و صنایع شعری | اشعار و صنايع شعری | 49 | |
|
مناظره(گفتگو با اشعار) | اشعار و صنايع شعری | 639 | |
|
اشعار دفاع مقدس | اشعار و صنايع شعری | 27 |
Similar threads
-
جشن نامه (اشعار و نوشته هاي سرور و شادماني جهت عروسي )
- شروع شده توسط arashlolos
- پاسخ ها: 3
-
-
-
-