اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[سوگلییی]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]مخواه از رخ ماهت نگاه بردارم [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]مخواه چشم بپوشم ، مخواه بردارم [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]اگر به یـُمن ِ قدمهای مهربانت نیست [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بگو که سجده از این قبله گاه بردارم [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]مگر بهشت نگاه تو عاشقم بکند [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]که دست از سر ِ نقد ِ گناه بردارم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گناه ِ هرچه دلم بشکند به گردن توست [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گناه ِ هر قدمی اشتباه بردارم [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]تو قرص ماهی و من کودکی که می خواهم [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]به قدر کاسه ای از حوض ِ ماه بردارم [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بیا که چشم ِ جهانی هنوز منتظر است [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بیا که دست از این اشک و آه بردارم [/FONT]​

 

[سوگلییی]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]از کوچه پرسیدم نشانت را نمی دانست
آن کفشهای مهربانت را نمی دانست

رنجیده ام از آسمان ، قطع امیدم کرد
دنباله ی رنگین کمانت را نمی دانست [/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]اینگونه سیب سرخ هم از چشمم افتاده ست
شیرینی اش ، طعم لبانت را نمی دانست

قیچی شدم ، بال و پرم را یک به یک چیدم
ســـَمت ِ وسیع ِ آسمانت را نمی دانست [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]لای ورقها ، نامه ها ، دفترچه ها گشتم
حتی کتابی داستانت را نمی دانست [/FONT]

 

[maryam_22]

هان چه حاصل از آشنايی ها

گر پس از آن بودجدايی ها

من و با تو چه مهربانیها

تو و با من چه بی وفايیها

من و از عشق رازپوشيدن

تو و با عشوه خودنمايیها

در دل سرد سنگ تونگرفت

آتش اين سخنسرايیها

چشم شوخ تو طرفه تفسریست

آشكارا به بي حيايیها

مهر روي تو جلوه كرد ودميد

در شب تيره روشناییها

گفته بودم كه دل به كس ندهم

تو ربودی به دلربايیها

چون در آيينه روی خودنگری

مي شوی گرم خودستايیها

موی ما هر دو شد سپيدوهنوز

تويی و عاشق آزمايیها

شور عشقت شراب شيرين بود

ای خوشا شور آشنايیها



حميد مصدق

 

[mahboobeyeshab]

این سان که ذره های دل بی قرار من
سر در کمند تو ، جان در هوای توست
شاید محال نیست که بعد از هزار سال ،
روزی غبار مارا ، آشفته پوی باد ،
در دور دست دشتی از دیده ها نهان ،
بر برگ ارغوانی،
-پیچیده با خزان-
یا پای جویباری،
-چون اشک ما روان-
پهلوی یکدگر بنشاند!
ما را به یکدگر برساند
​

 

[Ekram]

بعد ازین نام مرا در نظرت خط خط کن
مثل من هر چه بود دور و برت خط خط کن
عکسکی را که نگاهان ترا بلعیده
مثل یک چیزی که بد خورده سرت خط خط کن
چاقوی عمر تو شد نام بد و نامه ی بد
پاره اش کن و به زخم جگرت خط خط کن
باز کن دفتر مخصوص دلت را دختر
بر من و عشق دو تا درد سرت خط خط کن

 

[khorshid777]

تقصیر دلم چیست اگر روی تو زیباست
حاجت به بیان نیست که از روی تو پیداست
من تشنه ی یک لحظه تماشای تو هستم
افسوس؛که یک لحظه تماشای تو رؤیاست

 

[Ekram]

I get wings to fly
I can touch the sky
But I can't leave you..........l

 

[khorshid777]

گفتمش بی تو چه می باید کرد
عکس رخساره ی ماهش را داد
گفتمش همدم شبهایم کو
تاری از زلف سیاهش را داد
وقت رفتن همه را می بوسید
به من از دور نگاهش را داد
یادگاری به همه داد و به من
انتظار سر راهش را داد

 

[Ekram]

I am yellow
You are red
Let's become orange

 

[khorshid777]

سه غم آمد به جانم هر سه یک بار
غریبی و اسیری وغم یار
غریبی واسیری چاره دارد
ولی آخر کُشد ما را غم یار

 

[Ekram]

مصراع اول یک اشکال داره............ جسارتا ًشاید اینجوری باشه .........سه غم آمد بجانم هرسه یک بار..........

 

[khorshid777]

مصراع اول یک اشکال داره............ جسارتا ًشاید اینجوری باشه .........سه غم آمد بجانم هرسه یک بار..........

بله ممنون جا افتاد

 

[Ekram]

شب گم شده در سیاهی چشمانت
شد رود ستاره راهی چشمانت
قربان نگاه تو که اقیانوسی
افتاده به تور ماهی چشمانت

 

[khorshid777]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]اي كــاش آهنگ محبت بودم و بــرايت آهنگ عشق را مي سـرودم.[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]اي كاش قطره ي اشك بودم و از چشمهايت جاري مي گشتم.[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ولي افسوس كه نه آهنگ هستم ونه اشك چشمان پر مهرت.[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ولي هرچه هستم تا آخـرين قطره [/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]خـوني كــه در رگ دارم [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] دوستـت دارم[/FONT]​

 

[Ekram]

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق در بندست
گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم
کدام سرو به بالای دوست مانندست
پیام من که رساند به یار مهر گسیل
...که بر شکستی و ما را هنوز پیوندست
قسم به جان تو گفتن طریق عزت نیست
به خاک پای تو وان هم عظیم سوگندست
که با شکستن پیمان و بر گرفتن دل
هنوز دیده به دیارت ارزومندست
بیا که بر سر کویت بساط چهره ماست
به جای خاک که در زیر پایت افگنده ست

 

[khorshid777]

چه زيباست به ياد تو با چشمهاي خسته گريستن​

چه زيباست هميشه در تنهايي تو را حس کردن​

چه زيباست در خيال با تو زندگي کردن​

عزيزم نام تو بر قلبم خالکوبي شده تا فراموشت نکنم .​

نازنين من همچون نفس کشيدن تو را بخاطر مي سپارم. ​

يک روزه ديکه هم بدون تو گذشت​

 

[Ekram]

این چه تابی است که آن حلقهٔ گیسو دارد
که دل هر دو جهان بسته یک مو دارد
نقد یک بوسه به صد جان گران مایه نداد
داد از این سنگ که لعلش به ترازو دارد
اهل بینش همه در جلوهٔ او حیرانند
...این چه معنی است که آن صورت نیکو دارد
مگر از دیدن او دیده بپوشد ورنه
کی کسی طاقت نظاره آن رو دارد
پس چرا می‌رمد از حلقهٔ صاحب نظران
گر نه آن چشم سیه شیوهٔ آهو دارد
یک مسلمان ز در کعبه نیامد بیرون
بنده دیر مغان ابش که هندو دارد
تاج داران همه خاک در آن درویشند
که به سر خاکی از آن خاک سر کو دارد
من و اندیشه ز بسیاری دشمن حاشا
دست موسی چه غم از لشگر جادو دارد
من و از کوی تو رفتن به سلامت، هیهات
که سر راه مرا عشق ز هر سو دارد
مگرش دست به چین سر زلف تو رسید
که دم باد سحر نافهٔ خوش بو دارد
آه من دامن آن ماه فروغی نگرفت
زان که یک شهر هواخواه و دعاگو دارد

 

[khorshid777]

عمیقترین و بهترین تعریف از عشق این است که :
عشق زاییده تنهایی است…. و تنهایی نیز زاییده عشق است…
تنهایی بدین معنا نیست که یک فرد بیکس باشد …. کسی در پیرامونش نباشد!
اگر کسی پیوندی ، کششی ، انتظاری و نیاز پیوستگی و اتصالی در درونش نداشته باشد تنها نیست!
برعکس کسی که چنین چنین اتصالی را در درونش احساس میکند…
و بعد احساس میکند که از او جدا افتاده ، بریده شده و تنها مانده است ؛
در انبوه جمعیت نیز تنهاست ……

 

[mahboobeyeshab]

مرا دليست گرفتار زلف دلداري
كه نيستش به جز آزاد خاطرم كاري

 

[khorshid777]

چه زیباست به خاطر تو زیستن و برای تو ماندن و به پای تو سوختن و چه تلخ و غم انگیز است دور از تو بدون خوشبختی زیستن و برای تو گریستن و به عشق و دنیای تو نرسیدن. ای کاش واقف بودی که بدون تو مرگ گواراترین زندگی است و بدون تو و بدور از دست های مهربان تو و بدون قلب حساست زندگی چه تلخ و ناشکیباست​

 

[Ekram]

مرا دليست گرفتار زلف دلداري
كه نيستش به جز آزاد خاطرم كاري

آزار
عشق شیریست قوی پنجه و می گوید فاش
هر که از جان گذرد بگذرد از بیشه ی ما

 

[khorshid777]

كاش مي شد نغمه ياران شنيد
كاش مي شد شور و مستي را چشيد
كاش مي شد بانگاهش تر شويم
كاش مي شد ناز او را هي كشيد
كاش مي شد عشوه معشوق ديد
كاش مي شد رنج عشقش را كشيد
كاش مي شد همچو باران در كوير
با دل و جانش تمنا را كشيد
كاش مي شد با لبانش يار بود
كاش مي شد نوش دارو را چشيد
كاش مي شد همراه حرف دلش
كاش مي شد با دل او زار گريست
كاش مي شد غرق خواهش مي شديم
كاش مي شد هق هق عاشق نشيد
كاش مي شد با صدايش مست شد
كاش مي شد با حضورش سبز شد
كاش مي شد در دلش غوغا بريخت
كاش مي شد با لب حسرت گريست
كاش مي شد همچون سياوش بود زار
كاش مي شد نغمه هايش را شنيد​

 

[Ekram]

من خود از عشق لبت فهم سخن می‌نکنم
هرچ از آن تلخترم گر تو بگویی شکرست

 

[khorshid777]

هنگامی كه آوازه كوچت
بی محابا در دل شب می پيچد
سكوت
داغی است بر زبان سايه ها
باز هم يادت
شرری می شود بر قامت باران های اشک
اين جا ميان غم آباد تنهايی
به اميد احيای خاطره ای متروك
روزها گريبان گير آفتابم
و شب ها
دست به دامن مهتاب
نمی گويم فراموشم نكن هرگز
ولي گاهی به ياد آور
رفيقی را كه ميدانم نخواهی رفت از يادش....

 

[Ekram]

گرنیایی تا قیامت انتظارت می کشم
منت عشق از نگاه پرشمارت می کشم
نازچندین ساله ی چشم خمارت می کشم
تا نفس باقیست اینجا انتظارت میکشم

 

[khorshid777]

دست ها بالا بود
هر کس سهم خودش را طلبید
سهم هر کس که رسید داغ تر از دل ما بود
نوبت من که رسید
سهم من یخ زده بود
سهم من چیست مگر
یک پاسخ
پاسخ یک حسرت
سهم من کوچک بود
قد انگشتانم
عمق آن وسعت داشت
وسعتی تا ته دلتنگی ها
شاید از وسعت آن بود که بی پاسخ ماند

 

[سوگلییی]

تو را به ياد آن روز…… تو را به گلبرگ هاي خشک آن رز خشکيده……. تو را به روز اول بار ديدنت………تو را به اولين نگاه عاشقانه……. تو را به ياد بارون روز نيامدنت….. تو را به تنهايي روز رفتنت……. تو را به بوي بارون روز برگشتنت……. تنهايم مگذار ديگر
​

 

[naghmeirani]

سفر بخير گل من كه مي روي با باد
زديده ميروي اما نمي روي از ياد

كدام دشت و دمن يا كدام با غ و چمن؟
كجاست مقصدت اي گل؟ كجاست مقصد باد؟

مباد بيم خزانت كه هركجا گذري
هزار باغ به شكرانه تو خواهد زاد

خزان عمر مرا داشت درنظر، دستي
كه بر بهار تو نقش گل و شكوفه نهاد

تمام خلوت خود را اگر نباشي تو
به ياد سرخ ترين لحظه تو خواهم داد

تو هم به ياد من او را ببوس اگر گذرت
به مرغ خسته پر دل شكسته اي افتاد
...
غم چه مي شود از دل بران كه هر دو، عنان
سپرده ايم به تقدير" هرچه باداباد"

بيايم از پي تو گرد باد اگر نبرد
مرا به همره خود سوي نا كجا آباد

 

[naghmeirani]

نام تـو را صـدا زدم ، صـدا ولی صـدا نبـود
بـرایِ خواهـشِ دلم در این كـلام جـا نبـود



اگـر كـه دریـایِ غـرور ، سـدِ میـانِ مـا نبود

چشمه ی اشكـهای من ، همیـشه بی بـها نبود



چه تلخ در تو حل شدم ، قدم قدم ، نفس نفس

لحـظه ی شـیرینیِ ما ، طـعـمِ تو آشـنا نبـود



نـخـواه در عـزایِ عشـق لباسِ غیر تـن كنـم

كـه كَـندن از تو راحـت و تمـامِ ماجـرا نبود



در این تصادفِ غریب ، شكست هرچه داشتم

به جـرمِ دل سـپردنم ، شكـستـه ای رها نبود



همین كه شعر می شوی ، بس است تا یقین كنم

كه ضـربه ی عبـورِ تو ، نـهـایتِ كُـمـا نبـود


​

 

[naghmeirani]

عشق يعني هرگز پشيمان نشدن.​