دیگر دردودل نخواهم کرد
درد که از عصب گذشت دیگر درد ندارد….
درد که از عصب گذشت دیگر درد ندارد….
گفتگوهای تنهایی
- شروع کننده موضوع سرمد حیدری
- تاریخ شروع
- وضعیت
همه چیزهای از دست رفته یک روز بر میگردند..
اما درست وقتی که یاد میگیریم چطور بدون انها زندگی کنیم..
اما درست وقتی که یاد میگیریم چطور بدون انها زندگی کنیم..
معمار فرناز
عضو جدید
گفتگوهای تنهایی
دلم مگيرد او هست من هستم... اما قسمت نيست...
Sent from my iPhone using Tapatalk
دلم مگيرد او هست من هستم... اما قسمت نيست...
Sent from my iPhone using Tapatalk
گاهی زندگی سخت است و گاهی ما سخت ترش میکنیم . .
گاهی آرامش داریم، خودمون خرابش میکنیم . .
گاهی خیلی چیزارو داریم اما محو تماشای نداشته هامون میشیم . .
گاهی حالمون خوبه اما با نگرانی فردا خرابش میکنیم . .
گاهی میشه ادامه داد اما با اشتیاق انصراف میدیم . .
و گاهی . . گاهی . . گاهی . . تمام عمر اشتباه میکنیم و نمیدونیم یا نمیخوایم… بدونیم. .
کاش بیشتر مراقب خودمون، تصمیماتمون و گاهی . . گاهی های زندگیمون باشیم . .
کاش یادمون نره که فقط:
یکبار زنده ایم و زندگی میکنیم فقط یکبار … ........
گاهی آرامش داریم، خودمون خرابش میکنیم . .
گاهی خیلی چیزارو داریم اما محو تماشای نداشته هامون میشیم . .
گاهی حالمون خوبه اما با نگرانی فردا خرابش میکنیم . .
گاهی میشه ادامه داد اما با اشتیاق انصراف میدیم . .
و گاهی . . گاهی . . گاهی . . تمام عمر اشتباه میکنیم و نمیدونیم یا نمیخوایم… بدونیم. .
کاش بیشتر مراقب خودمون، تصمیماتمون و گاهی . . گاهی های زندگیمون باشیم . .
کاش یادمون نره که فقط:
یکبار زنده ایم و زندگی میکنیم فقط یکبار … ........
بچه که بودم مادرم میگفت تو انار یه دونش بهشتیه هیچکی نمیدونه کدومه
منم از شوق بدست آوردنش همش از این میترسیدم که نکنه یه دونش از دستم بیوفته و نکنه همون یه دونه بهشتیه باشه
انقدر از ترس میلرزید م که بالاخره از دستم میریخت
تو مثل دونه ی اناری از اولشم میدونستم انقدر از ترس افتادنت میلرزم که از دستم میوفتی...
|محمدرضا فیروزجایی|
منم از شوق بدست آوردنش همش از این میترسیدم که نکنه یه دونش از دستم بیوفته و نکنه همون یه دونه بهشتیه باشه
انقدر از ترس میلرزید م که بالاخره از دستم میریخت
تو مثل دونه ی اناری از اولشم میدونستم انقدر از ترس افتادنت میلرزم که از دستم میوفتی...
|محمدرضا فیروزجایی|
ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ !
ﺗﻮ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ
ﺩﺭ ﻫﺠﻮﻡِ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻣﺮﮔﯽ ﻫﺎ
ﭘﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﯼ
ﺩﺭﺳﺖ ﻭﺳﻂِ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﻢ
ﻫﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ
ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺣﺘﯽ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﻩ ﺑﺪﻫﺪ
ﯾﮏ ﺁﺩﻡِ ﺳﺎﺩﻩ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﯼ
ﺍﺧﻢ ﻫﺎﯼِ ﺳﺎﺧﺘﮕﯿﺶ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼِ شنیدن ﺻﺪﺍﯾﺶ
ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩﺳﺮ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡِ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﻫﺎ
ﺑﻪ ﺷﻮﻕِ ﺩﯾﺪﻥِ ﭼﺸﻤﺎﻥِ ﺁﺷﻨﺎﯾﺶ
ﯾﮏ ﺁﺩﻡِ ﺳﺎﺩﻩ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ
ﺑﺮﺍﯼِ ﺑﻮﺩﻧﺶ
ﺩﺍﺭﻡ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥِ ﺑﻬﺎﺭ ﮔﺮﻡ ﻣﯽ ﮔﺬرانم ...
ﺗﻮ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ
ﺩﺭ ﻫﺠﻮﻡِ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻣﺮﮔﯽ ﻫﺎ
ﭘﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﯼ
ﺩﺭﺳﺖ ﻭﺳﻂِ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﻢ
ﻫﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ
ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺣﺘﯽ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﻩ ﺑﺪﻫﺪ
ﯾﮏ ﺁﺩﻡِ ﺳﺎﺩﻩ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﯼ
ﺍﺧﻢ ﻫﺎﯼِ ﺳﺎﺧﺘﮕﯿﺶ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼِ شنیدن ﺻﺪﺍﯾﺶ
ﻫﻤﻪ ﯼ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩﺳﺮ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡِ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﻫﺎ
ﺑﻪ ﺷﻮﻕِ ﺩﯾﺪﻥِ ﭼﺸﻤﺎﻥِ ﺁﺷﻨﺎﯾﺶ
ﯾﮏ ﺁﺩﻡِ ﺳﺎﺩﻩ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ
ﺑﺮﺍﯼِ ﺑﻮﺩﻧﺶ
ﺩﺍﺭﻡ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥِ ﺑﻬﺎﺭ ﮔﺮﻡ ﻣﯽ ﮔﺬرانم ...
راه دوری برای رفتن ندارم
جای نزدیکی برای ماندن
و بلاتکلیفی پاهایم راه به هرجا میبرند،
تنهایی‌ام
چمدانم را برمی دارد و دنبالم می آید
همین است که کفش
کشفِ پیش پا افتاده ای می شود
چمدان
گوش سنگینی که ازاین حرف ها پُر است
و قطاری که دور می شود
شاید
شاید به سرزمین دیگری برسد
همین است
که خیابان وطنم می شود
و هرکه سراغم می آید
- به من دست نزنید آقا!
آوارگی واگیر دارد
یکی بیاید
سیگاری میان لب هایم روشن کند
از خانه که بیرون می آمدم انگشتانم را جا گذاشتم
گذاشتم مشق های دخترم را بنویسند
وقتی از مدرسه برمیگردد
و سراغِ لانه ی خالیِ پشت پنجره می رود
یکی بیاید
پیش پایم را ببیند
از خانه که بیرون می آمدم چشم هایم را جا گذاشتم
گذاشتم در انتظار پرستوی کوچکی باشند
که امسال هم از کوچ جا خواهد ماند
یکی بیاید
بگوید اگر غیر از اینجا جای دیگری نیست،
قطاری که دور می شود
چرا دور می شود؟
"ليلا كردبچه"
جای نزدیکی برای ماندن
و بلاتکلیفی پاهایم راه به هرجا میبرند،
تنهایی‌ام
چمدانم را برمی دارد و دنبالم می آید
همین است که کفش
کشفِ پیش پا افتاده ای می شود
چمدان
گوش سنگینی که ازاین حرف ها پُر است
و قطاری که دور می شود
شاید
شاید به سرزمین دیگری برسد
همین است
که خیابان وطنم می شود
و هرکه سراغم می آید
- به من دست نزنید آقا!
آوارگی واگیر دارد
یکی بیاید
سیگاری میان لب هایم روشن کند
از خانه که بیرون می آمدم انگشتانم را جا گذاشتم
گذاشتم مشق های دخترم را بنویسند
وقتی از مدرسه برمیگردد
و سراغِ لانه ی خالیِ پشت پنجره می رود
یکی بیاید
پیش پایم را ببیند
از خانه که بیرون می آمدم چشم هایم را جا گذاشتم
گذاشتم در انتظار پرستوی کوچکی باشند
که امسال هم از کوچ جا خواهد ماند
یکی بیاید
بگوید اگر غیر از اینجا جای دیگری نیست،
قطاری که دور می شود
چرا دور می شود؟
"ليلا كردبچه"
@docharesher
می گفت
عشق مثل یک بیماری می مونه
که تو هر آدمی یک جو‌ر بروز میکنه،
یکی بدبین میشه،
یکی مهربون میشه،
یکی غمگین میشه،
یه سری هم از ترس واگیردار بودن رها می کنن میرن!
من تنها حسی که دارم دلتنگیه،
ولی یه سوال
مثل خوره افتاده تو سرم،
اگه دیگه دلتنگ کسی نشم چی؟
| روزبه معین |
می گفت
عشق مثل یک بیماری می مونه
که تو هر آدمی یک جو‌ر بروز میکنه،
یکی بدبین میشه،
یکی مهربون میشه،
یکی غمگین میشه،
یه سری هم از ترس واگیردار بودن رها می کنن میرن!
من تنها حسی که دارم دلتنگیه،
ولی یه سوال
مثل خوره افتاده تو سرم،
اگه دیگه دلتنگ کسی نشم چی؟
| روزبه معین |
چین دامنم که مرتب شد
زنگِ در را امتحان می‌کنم
عطر چای که در خانه پیچید
زنگِ در را امتحان می‌کنم
و همین که زیبایی‌ام اعتماد آینه را جلب کرد
زنگِ در را امتحان می‌کنم
و این‌همه یعنی در این خانه زنی‌ست
که حس زن‌بودن روزی چهاربار
رنگ لاکش را عوض میکند.
می‌خواهم زن باشم،
نگران عقربه‌هایی که دیرآمدن‌ات را
خلاف چین‌های دامن‌ام می‌چرخند،
نگران صدای کفش‌هایی
که دیرتر از عطر چای در خانه می‌پیچد
می‌خواهم زن باشم،
درست در لحظه‌ای که باید زن باشم
#لیلاکردبچه
زنگِ در را امتحان می‌کنم
عطر چای که در خانه پیچید
زنگِ در را امتحان می‌کنم
و همین که زیبایی‌ام اعتماد آینه را جلب کرد
زنگِ در را امتحان می‌کنم
و این‌همه یعنی در این خانه زنی‌ست
که حس زن‌بودن روزی چهاربار
رنگ لاکش را عوض میکند.
می‌خواهم زن باشم،
نگران عقربه‌هایی که دیرآمدن‌ات را
خلاف چین‌های دامن‌ام می‌چرخند،
نگران صدای کفش‌هایی
که دیرتر از عطر چای در خانه می‌پیچد
می‌خواهم زن باشم،
درست در لحظه‌ای که باید زن باشم
#لیلاکردبچه
زمستان
نه از سرزمین‌های شمالی می‌رسد
نه از پیش‌بینی اخبار هواشناسی،
از خریدن دستکش‌های چرمی آغاز میشود
که گاهی دست‌هایمان
و اغلب پیری دست‌هایمان را پنهان میکند
نمی‌بینی؟
ما پیر شده‌ایم
بی‌آنکه کسی دستمان را گرفته باشد
دستت را به من بده!
پشت‌سرمان حرف
و پشت هرحرف، گلوله‌ای داغ پنهان است
دستت را به من بده!
آفتاب زمستان از پشت که می‌تابد
بیشتر گرم‌مان میکند.
نه از سرزمین‌های شمالی می‌رسد
نه از پیش‌بینی اخبار هواشناسی،
از خریدن دستکش‌های چرمی آغاز میشود
که گاهی دست‌هایمان
و اغلب پیری دست‌هایمان را پنهان میکند
نمی‌بینی؟
ما پیر شده‌ایم
بی‌آنکه کسی دستمان را گرفته باشد
دستت را به من بده!
پشت‌سرمان حرف
و پشت هرحرف، گلوله‌ای داغ پنهان است
دستت را به من بده!
آفتاب زمستان از پشت که می‌تابد
بیشتر گرم‌مان میکند.
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
کوچه های تنهایی | ادبیات | 6180 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-
-