مشاعرۀ سنّتی

[ESPEranza]

تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

 

[bid-majnoon]

تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

ز دو دیده خون فشانم ز غمت شب جدایی
چه کنم که هست اینها گل باغ آشنایی

 

[naghmeirani]

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم

با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست

 

[دختر معمار]

تواسفندی که سی دانه باشی ،
یکی کم کرده راافسانه باشی ،
مبارک باد این ماه سپنتا ،
فرشته نام توآنان که گفتا ،

 

[bid-majnoon]

تواسفندی که سی دانه باشی ،
یکی کم کرده راافسانه باشی ،
مبارک باد این ماه سپنتا ،
فرشته نام توآنان که گفتا ،

انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت
انقدر که خالی شده بعد از تو جهانم...

 

[نازنین فاطیما]

انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت
انقدر که خالی شده بعد از تو جهانم...

من از بیگانگان هر گز ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

 

[naghmeirani]

در بهاران چون ز دست نوجوانان جام گیرم
چون خمار باده ام در سر کند غوغا جوانی

سال ها با بار پیری خم شدم در جستجویش
تا به چاه گور هم رفتم نشد پیدا جوانی

"شهریار"

 

[traneh.]

در بهاران چون ز دست نوجوانان جام گیرم
چون خمار باده ام در سر کند غوغا جوانی

سال ها با بار پیری خم شدم در جستجویش
تا به چاه گور هم رفتم نشد پیدا جوانی

"شهریار"

یار شدم یار شدم با غم تو یار شدم
تا که رسیدم بر تو از همه بیزار شدم
گفت مرا چرخ فلک عاجزم از گردش تو
گفتم این نقطه مرا کرد که پرگار شدم
غلغله‌ای می شنوم روز و شب از قبه دل
از روش قبه دل گنبد دوار شدم
تا که فتادم چو صدا ناگه در چنگ غمت
از هوس زخمه تو کم ز یکی تار شدم
دزدد غم گردن خود از حذر سیلی من
زانک من از بیشه جان حیدر کرار شدم
تا که بدیدم قدحش سرده اوباش منم
تا که بدیدم کلهش بی‌دل و دستار شدم




شعر به این خوشگلی کی دلش میاد بگه فقط یه بیت بنویس آخه

 

[naghmeirani]

مـــهــمــان عــزیــزی کــه پــی دیــدن رویــش
هـمـسـایـه هـمه سرکشد از بام و در اینجاست

شهریار

 

[plant_biology]

تا مي كشم خطوط تو را پاك مي كشي
داري كمي فراتر از ادراك مي شوي
هرلحظه ازنگاه دلم مي چكي ولی
با دستمال كاغذي ام پاك ميشوي!

 

[naghmeirani]

یا چهره بپوش یا بسوزان
بر روی چو آتشت سپندی

«سعدی»

 

[traneh.]

یارشو ای مونس غمخوارگان
چاره کن ای چاره بیچاره‌گان
قافله شد واپسی ما ببین
ای کس ما بیکسی ما ببین

نظامی جان

 

[naghmeirani]

نشست نقش دعایم به عالم گردون
کجاست گوش نمازی که بشنود آمین

 

[traneh.]

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا
شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا
در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت میروی تنها چرا

عاشق شهریارم دیگه این شعرشم که محشره

 

[naghmeirani]

منم عاشق شهریارم

از همه سوی جهان جلوه او می بینم
جلوۀ اوست جهان کز همه سو می بینم

چشم از او جلوه از او ما چه حریفیم ای دل
چهرۀ اوست که با دیده او می بینم

"شهریار"

 

[traneh.]

مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد
تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد
نه بلای جان عاشق شب هجرتست تنها
که وصال هم بلای شب انتظار دارد
تو که از می جوانی همه سرخوشی چه دانی
که شراب ناامیدی چقدر خمار دارد

شهریار جان

 

[naghmeirani]

دلتنگ شامگاه و به چشم ستاره بار
گویی چراغ کوکبه بامدادیم

چون لاله ام ز شعله عشق تو یادگار
داغ ندامتی است که بر دل نهادیم

مرغ بهشت بودم و افتادمت به دام
اما تو طفل بودی و از دست دادیم

"شهریار"

 

[traneh.]

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت
کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم
بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان
مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم
او را خود التفات نبودش به صید من
من خویشتن اسیر کمند نظر شدم
گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد
اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم

 

[naghmeirani]

متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان
حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردن است
ماه عبادت است و من با لب روزه دار از این
قول و غزل نوشتنم بیم گناه کردن است
​

من همه اشتباه خود جلوه دهم که آدمی
از دم مهد تا لحد، در اشتباه کردن است
​

استاد شهریار
​

​

 

[traneh.]

تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده
بي آنکه وعده باشه ، چشم انتظار بوده

 

[naghmeirani]

هر که او را دیده‌ای باشد، شناسد صورتی
کار صورت سهل باشد، ره به معنی مشکلست

رکن الدین اوحدی مراغه ای
​

 

[traneh.]

تو را در دلبری دستی تمامست
مرا در بی‌دلی درد و سقامست
بجز با روی خوبت عشقبازی
حرامست و حرامست و حرامست
همه فانی و خوان وحدت تو
مدامست و مدامست و مدامست
چو چشم خود بمالم خود جز تو
کدامست و کدامست و کدامست
جهان بر روی تو از بهر روپوش
لثامست و لثامست و لثامست
به هر دم از زبان عشق بر ما
سلامست و سلامست و سلامست




مولانا جان من

 

[naghmeirani]

ته دوری از برم دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست

بجان دلبرم کز هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست

"بابا طاهر"

 

[BISEI]

تاکی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه؟
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
​

 

[naghmeirani]

هرچند که در حسن و ملاحت، فردي
از تو بنماند، در دل من دردي

سويت نکنم نگاه، اي شمع اگر
پروانه من شوي و گردم گردي


شیخ بهایی
​

 

[دریای بیکران]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می شنویم نا مکرر است

 

[naghmeirani]

تا چند حدیث قامت و زلف نگار
تا کی باشی تو طالب بوس و کنار

گر زانکه نه‌ای دروغزن عاشق‌وار
در عشق چو او هزار چون او بگذار

ابوسعید ابوالخیر

 

[traneh.]

تا چند حدیث قامت و زلف نگار
تا کی باشی تو طالب بوس و کنار

گر زانکه نه‌ای دروغزن عاشق‌وار
در عشق چو او هزار چون او بگذار

ابوسعید ابوالخیر

روزی که میگرفتند پیمان ز نسل آدم
عشق از میان ذرات در جستجوی ما بود

 

[naghmeirani]

روزی که میگرفتند پیمان ز نسل آدم
عشق از میان ذرات در جستجوی ما بود

دی شانه زد آن ماه خم گیسو را
بر چهره نهاد زلف عنبر بو را

پوشید بدین حیله رخ نیکو را
تا هر که نه محرم نشناسد او را

ابوسعید ابوالخیر

 

[دریای بیکران]

دی شانه زد آن ماه خم گیسو را
بر چهره نهاد زلف عنبر بو را

پوشید بدین حیله رخ نیکو را
تا هر که نه محرم نشناسد او را

ابوسعید ابوالخیر

ای غم بریز خون من و افتخار کن
وز آبرو مترس، تو را آبرو کجاست؟!