مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

ای غم بریز خون من و افتخار کن
وز آبرو مترس، تو را آبرو کجاست؟!

تا ولوله ی عشق تو در گوشم شد
عقل و خرد و هوش فراموشم شد
تا یک ورق از عشق تو از بر کردم
سیصد ورق از علم فراموشم شد

 

[دریای بیکران]

تا ولوله ی عشق تو در گوشم شد
عقل و خرد و هوش فراموشم شد
تا یک ورق از عشق تو از بر کردم
سیصد ورق از علم فراموشم شد

دوباره آمدی ای سیل غم‌، نمی‌دانم
دگر ز کلبه یِ ویران من چه می‌خواهی؟

 

[naghmeirani]

دوباره آمدی ای سیل غم‌، نمی‌دانم
دگر ز کلبه یِ ویران من چه می‌خواهی؟

یا منِ ناصبور را نزد خود از وفا طلب

یا تو که پاکدامنی، مرگ من از خدا طلب

اهلی شیرازی

 

[دریای بیکران]

یا منِ ناصبور را نزد خود از وفا طلب

یا تو که پاکدامنی، مرگ من از خدا طلب

اهلی شیرازی

با وجود عشق، از من عقل می‌خواهد فقیه
وای بر آنکس که بوسد دستِ این دیوانه را

 

[naghmeirani]

با وجود عشق، از من عقل می‌خواهد فقیه
وای بر آنکس که بوسد دستِ این دیوانه را

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به صد هزار درمان ندهم

مولوي

 

[plant_biology]

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به صد هزار درمان ندهم

مولوي

ما در اين عالم كه خود كنج ملالي بيش نيست

عالمي داريم در كنج ملال خويشتن

 

[naghmeirani]

ما در اين عالم كه خود كنج ملالي بيش نيست

عالمي داريم در كنج ملال خويشتن

شمع بزم افروز را از خویشتن سوزی چه باک
او جمال جمع جوید در زوال خویشتن

 

[plant_biology]

شمع بزم افروز را از خویشتن سوزی چه باک
او جمال جمع جوید در زوال خویشتن

نه هركه چهره برافروخت دلبري داند
نه هر كه اينه سازد سكندري داند
نه هر كه طرف كله كج نهاد و تند نشست
كلاهداري و ايينه سروري داند.

 

[gelayor14]

نه هركه چهره برافروخت دلبري داند
نه هر كه اينه سازد سكندري داند
نه هر كه طرف كله كج نهاد و تند نشست
كلاهداري و ايينه سروري داند.

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[naghmeirani]

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار *** ترک رضای خویش کند بر رضای یار
سعدی

 

[نگار88]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار *** ترک رضای خویش کند بر رضای یار
سعدی

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم/که چرا غافل از احوال دل خویشتنم​

 

[موناکریمی]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم/که چرا غافل از احوال دل خویشتنم​

ماه فروماندازجمال محمد
سرونباشدبه اعتدال محمد

 

[naghmeirani]

ماه فروماندازجمال محمد
سرونباشدبه اعتدال محمد

درد بي عشقي ز جانم برده طاقت ور نه من
داشتم آرام تا آرام جاني داشتم

رهي معيري

 

[یورال]

درد بي عشقي ز جانم برده طاقت ور نه من
داشتم آرام تا آرام جاني داشتم

رهي معيري

مردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود
راستی تو این همه دیوانه میخوای چکار ؟

 

[naghmeirani]

مردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود
راستی تو این همه دیوانه میخوای چکار ؟

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن
یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن

 

[plant_biology]

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن
یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن

نه ارامشت را به چشمي وابسته كن
نه دستت را به دستي دلخوش
چشم ها بسته مي شوند و دستها مشت
و تو ميماني و يك دنيا تنهايي

 

[naghmeirani]

نه ارامشت را به چشمي وابسته كن
نه دستت را به دستي دلخوش
چشم ها بسته مي شوند و دستها مشت
و تو ميماني و يك دنيا تنهايي

یکی شکسته نوازی کن ای نسیم عنایت
که در هوای تو لرزنده تر ز شاخه بیدم
​

استاد شهریار

​

​

 

[mani24]

یکی شکسته نوازی کن ای نسیم عنایت
که در هوای تو لرزنده تر ز شاخه بیدم
​

استاد شهریار

​

​

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخـت محتاج به گرمــای تــوام

 

[naghmeirani]

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخـت محتاج به گرمــای تــوام

مـن از دو روزه هـسـتـی بـه جان شدم بیزار
خـدای شـکـر کـه ایـن عـمر جاودانی نیست

شهریار

 

[plant_biology]

مـن از دو روزه هـسـتـی بـه جان شدم بیزار
خـدای شـکـر کـه ایـن عـمر جاودانی نیست

شهریار

تا نباشد اين جدايي ها كس نداند قدر ياران را
كوير خشك داند بهاي قطره ي باران را

 

[naghmeirani]

تا نباشد اين جدايي ها كس نداند قدر ياران را
كوير خشك داند بهاي قطره ي باران را

از ثبات خودم این نکته خوش آمد که به جور *** در سر کوی تو از پای طلب ننشستم

 

[plant_biology]

از ثبات خودم این نکته خوش آمد که به جور *** در سر کوی تو از پای طلب ننشستم

مي روم، اما نمي پرسم زخويش
ره كجا، منزل كجا،مقصود چيست؟
بوسه مي بخشم، ولي خود غافلم
كاين دل ديوانه را معبود كيست
اه، اري، اين منم ، اما چه سود
"او"كه در من بود ديگرنيست، نيست
مي خروشم زير لب، ديوانه وار
"او" كه در من بود اخر كيست، كيست.

 

[naghmeirani]

مي روم، اما نمي پرسم زخويش
ره كجا، منزل كجا،مقصود چيست؟
بوسه مي بخشم، ولي خود غافلم
كاين دل ديوانه را معبود كيست
اه، اري، اين منم ، اما چه سود
"او"كه در من بود ديگرنيست، نيست
مي خروشم زير لب، ديوانه وار
"او" كه در من بود اخر كيست، كيست.

تا به وقت سحرم چون گل خورشید برویی
دیده صد چشمه فرو ریخت به دامن ،شب دوشم


بزمی آراسته کن تا پی تاراج قرارت
تن چون عاج به پیراهن مهتاب بپوشم

"سیمین بهبهانی"

​

 

[plant_biology]

تا به وقت سحرم چون گل خورشید برویی
دیده صد چشمه فرو ریخت به دامن ،شب دوشم


بزمی آراسته کن تا پی تاراج قرارت
تن چون عاج به پیراهن مهتاب بپوشم

"سیمین بهبهانی"

​

من گوهري عزيزتر از دل نداشتم
كان را به نقد عشق گروگان گذاشتم

 

[naghmeirani]

من گوهري عزيزتر از دل نداشتم
كان را به نقد عشق گروگان گذاشتم

من همان شاهد شیرازم و نتوانی یافت
در همه شهر به شیرینی من شیدایی
تا نه از گریه شدم کور بیا ورنه چه سود
از چراغی که بگیرند به نابینایی

"شهریار"

 

[plant_biology]

من همان شاهد شیرازم و نتوانی یافت
در همه شهر به شیرینی من شیدایی
تا نه از گریه شدم کور بیا ورنه چه سود
از چراغی که بگیرند به نابینایی

"شهریار"

يك سينه سخن دارم و افسوس در اين شهر

يك تن كه حكيمانه كند درك سخن نيست

 

[یورال]

يك سينه سخن دارم و افسوس در اين شهر

يك تن كه حكيمانه كند درك سخن نيست

تو را آنگونه میخوام که باغی باغبانش را
شبیه مادر پیری که می بوسد جوانش را

 

[naghmeirani]

تو را آنگونه میخوام که باغی باغبانش را
شبیه مادر پیری که می بوسد جوانش را

آن که یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می‌آیی نیست

خواستم با غم عشقش بنویسم شعری
گفت: هر خواستنی عین توانایی نیست

فاضل نظری

 

[یورال]

آن که یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می‌آیی نیست

خواستم با غم عشقش بنویسم شعری
گفت: هر خواستنی عین توانایی نیست

فاضل نظری

تا که پایبندت شوم، از خود می رانی مرا
دوست دارم همدمت باشم، ولی سربار نه

 

[naghmeirani]

تا که پایبندت شوم، از خود می رانی مرا
دوست دارم همدمت باشم، ولی سربار نه

هر کجا عدل روي بنموده است ... نعمت اندر جهان بيفزوده است

سنايي