مشاعرۀ سنّتی

[baran 2012]

ترسم چو بازگردی از دست رفته باشم
وز رستنی نبینی بر گور من گیاهی​

بازم "ی"

یار اگر با ما گهی صلح و گهی پیکار داشت
ما حریف عشق او بودیم و با ما کار داشت

 

[modir banoo]

بازم "ی"

یار اگر با ما گهی صلح و گهی پیکار داشت
ما حریف عشق او بودیم و با ما کار داشت

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هز مژه چون سیل روانه

 

[baran 2012]

راستي آيا جايي خبري هست هنوز؟
مانده خاکستر گرمي، جايي؟
در اجاقي- طمع شعله نمي بندم - اندک شرري هست هنوز؟

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت بر سر پیمانه شد

 

[mehdi.chem]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هز مژه چون سیل روانه

با اجازه من این غزل رو بذارم، خیلی زیباست


هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

 

[رجایی اشکان]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هز مژه چون سیل روانه

[FONT=&quot]هر روز جهان است و فرازی وو نشیبی[/FONT]
[FONT=&quot]این نیز نگاهیست به افتادن سیبی[/FONT]

 

[modir banoo]

با اجازه من این غزل رو بذارم، خیلی زیباست


هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

بسیار زیبا



مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

 

[رجایی اشکان]

با اجازه من این غزل رو بذارم، خیلی زیباست


هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

[FONT=&quot]من به خود آهسته میگویم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]باز هم رویا[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]آن هم اینسان تیره و درهم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]باید از داروی تلخ خواب[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]عاقبت بر زخم بیداری نهم مرهم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]می فشارم پلکهای خسته را بر هم[/FONT]

 

[baran 2012]

با اجازه من این غزل رو بذارم، خیلی زیباست


هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

بسیار زیبا
ببخشید من تشکرام تموم شده :|

من با غزلی قانعم و با غزلی شاد
تا باد ز دنیای شما قسمتم این باد...

شب همگی خوش

 

[رجایی اشکان]

منم تشکرام تموم شده برم تا بیشتر از این شرمنده دوستان نشوم
داداش مهدی و تمام خواهران ادیب عزیز شب همگی خوووووش

 

[mehdi.chem]

بسیار زیبا
ببخشید من تشکرام تموم شده :|

من با غزلی قانعم و با غزلی شاد
تا باد ز دنیای شما قسمتم این باد...

شب همگی خوش

در کوی نیک نامان مارا گذر ندادند
گر تو نمی پسندی، تغییر ده قضا را


دوستان ممنون از همتون، شبتون خوش

 

[salvador]

از غمت سر به گریبانم و تدبیری نیست

خون دل رفته به دامانم و تدبیری نیست


از جفای تو بدینسانم و تدبیری نیست

چه توان کرد پشیمانم و تدبیری نیست


- وحشی بافقی



​

 

[vinca]

از غمت سر به گریبانم و تدبیری نیست

خون دل رفته به دامانم و تدبیری نیست


از جفای تو بدینسانم و تدبیری نیست

چه توان کرد پشیمانم و تدبیری نیست


- وحشی بافقی



​

تا دل به برم هوای دلبر دارد
افسانهٔ عشق دلبر از بر دارد

دل رفت ز بر چو رفت دلبر آری
دل از دلبر چگونه دل بردارد

 

[salvador]

دوستان به که ز وی یاد کنند

دل بی دوست دلی غمگین است


- پروین اعتصامی



​

 

[memarmemar]

دوستان به که ز وی یاد کنند

دل بی دوست دلی غمگین است


- پروین اعتصامی



​

تا نظر می‌کنی از پیش نظر خواهم رفت
گر نرفتم ز درت شام ، سحر خواهم رفت

 

[*zahedan]

تا نظر می‌کنی از پیش نظر خواهم رفت
گر نرفتم ز درت شام ، سحر خواهم رفت

تو مي روي و چشم دلم مانده به راهت
اي ماه من اي يار ، خدا پشت و پناهت
ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ** * * ** *

** * * * ** ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ

 

[pearan]

تو مي روي و چشم دلم مانده به راهت
اي ماه من اي يار ، خدا پشت و پناهت
ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ** * * ** *

** * * * ** ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ

تو را خود یک زمان با ما سر صحرا نمی‌باشد
چو شمست خاطر رفتن بجز تنها نمی‌باشد

 

[SHM.IT]

در دیـــــاری كه در او نیست كســی یار كســــی
كاش یارب كه نیفتد به كسی كار كسی
هــــــر كس آزار منِ زار پســـــندیــــــد ولــــــــــی
نپـــســـــندیــــد دلِ زار مـن آزارِ كســــی
شهریار

 

[mehdi.chem]

در دیـــــاری كه در او نیست كســی یار كســــی
كاش یارب كه نیفتد به كسی كار كسی
هــــــر كس آزار منِ زار پســـــندیــــــد ولــــــــــی
نپـــســـــندیــــد دلِ زار مـن آزارِ كســــی
شهریار

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

 

[MaRaL.arch]

آرامش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

 

[mehdi.chem]

آرامش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

افسوس که شد دلبر و در دیده گریان
تحریر خیال خط او نقش بر آب است

 

[MaRaL.arch]

افسوس که شد دلبر و در دیده گریان
تحریر خیال خط او نقش بر آب است

تا مگر همچو صبا باز به كوي تو رسم
حاصلم دوش به جز ناله شبگير نبود

 

[baran 2012]

تا مگر همچو صبا باز به كوي تو رسم
حاصلم دوش به جز ناله شبگير نبود

در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود
با نفس پلید جامهٔ پاک چه سود
زهرست گناه و توبه تریاک وی است
چون زهر به جان رسید تریاک چه سود

ابوسعید ابوالخیر

 

[*zahedan]

در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود
با نفس پلید جامهٔ پاک چه سود
زهرست گناه و توبه تریاک وی است
چون زهر به جان رسید تریاک چه سود
ابوسعید ابوالخیر

تا مگر همچو صبا باز به كوي تو رسم
حاصلم دوش به جز ناله شبگير نبود

درد بسيار است ، درمانش كجاست ؟
آسمان ابريست ، بارانش كجاست ؟
...
ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ** * * ** *

** * * * ** ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ

 

[baran 2012]

درد بسيار است ، درمانش كجاست ؟
آسمان ابريست ، بارانش كجاست ؟
...
ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ** * * ** *

** * * * ** ƹ̵̡ӝ̵̨̄ʒ

: )

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست


محمد علی بهمنی

 

[pearan]

: )

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست


محمد علی بهمنی

تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد
ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد

 

[*zahedan]

: )

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست


محمد علی بهمنی

تو آن نوگل باغ نيلوفري
تو درآن ميان از همه كس سري
دلي داده ام در خم موي تو
نهادم به سر ، دار گيسوي تو

 

[MaRaL.arch]

تو آن نوگل باغ نيلوفري
تو درآن ميان از همه كس سري
دلي داده ام در خم موي تو
نهادم به سر ، دار گيسوي تو

واعظان کین جلوه بر محراب و منبر میکنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند
​

 

[pearan]

تو آن نوگل باغ نيلوفري
تو درآن ميان از همه كس سري
دلي داده ام در خم موي تو
نهادم به سر ، دار گيسوي تو

وقتست اگر از پای درآیم که همه عمر
باری نکشیدم که به هجران تو ماند

 

[baran 2012]

تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد
ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

 

[pearan]

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

در این چمن گل بی خار کس نچید آری
چراغ مصطفوی با شرار بولهبیست