مشاعرۀ سنّتی

[PADIDE 89]

و تو اي مرغ مهاجر كه از اين شهر گذر خواهي كرد
نكند از هوس دانه گندم به زمين بنشيني

يا رب مددي در اين زمانه تو به ما كن
نكند خر شده و اسير طعمه گرديم

 

[پرواز@]

ای کاش چو پروانه پری داشته باشم
تا گاه به کویت گذری داشته باشم

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را برریز برجان ساقیا

 

[نفتکش]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

از آن افیون که ساقی در می افکند.........................حریفان را نه سر ماند نه دستار

 

[پرواز@]

يا رب مددي در اين زمانه تو به ما كن
نكند خر شده و اسير طعمه گرديم

ما را سری است با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

 

[امیر افشار]

از آن افیون که ساقی در می افکند.........................حریفان را نه سر ماند نه دستار

رودی بر رودی میبند بر افسون شب می خندد
فردا خوشید از خاور میروید بر دریا می تابد

 

[پرواز@]

از آن افیون که ساقی در می افکند.........................حریفان را نه سر ماند نه دستار

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

 

[پرواز@]

رودی بر رودی میبند بر افسون شب می خندد
فردا خوشید از خاور میروید بر دریا می تابد

دل تنگم و دیدار تو درمان منست
بی رنگ رخت زمانه زندان منست

 

[PADIDE 89]

ما را سری است با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

من نه منم نه من منم
اين كه منم سوخته تنم

 

[پرواز@]

من نه منم نه من منم
اين كه منم سوخته تنم

من ذره و تو خورشید لقایی تو مرا
من گم شده ام این دوایی تو مرا

 

[امیر افشار]

من نه منم نه من منم
اين كه منم سوخته تنم

من بی دل و دستارم در خانه خمارم
یک سینه سخن دارم این شرح دهم یا نه

 

[PADIDE 89]

من ذره و تو خورشید لقایی تو مرا
من گم شده ام این دوایی تو مرا

اي نامه كه مي روي به سويش
يه بوس از جانب من بنداز رويش

 

[Maenad]

من ذره و تو خورشید لقایی تو مرا
من گم شده ام این دوایی تو مرا

آری آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست...

 

[امیر افشار]

شمع و گل هم هر کدام از شعله‌ای در آتشند
در میان پاکبازان من نه تنها سوختم

 

[پرواز@]

آری آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست...

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلم در غم بسیار افتاد
.
.
.
اینجا امنیتش بیشتر
هرچند احساس خفگی میکنم..

 

[Maenad]

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلم در غم بسیار افتاد
.
.
.
اینجا امنیتش بیشتر
هرچند احساس خفگی میکنم..

در سوگ مرد مردان شعری نمیتوانم...

 

[نفتکش]

میل رفتن نکن ای دوست کمی با ما باش

 

[mani24]

شب که مي رسد به خودم وعده مي دهم
که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت
صبح که فرا مي رسد و نمي توانم بگويم
رسيدن شب را بهانه ميکنم
و باز شب مي رسد و صبحي ديگر
و من هيچ وقت نمي توانم حقيقت را به تو بگويم
بگذار ميان شب و روز باقي بماند که
چه قدر
دوست دارم.....

 

[*سهیلا*]

شب که مي رسد به خودم وعده مي دهم
که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت
صبح که فرا مي رسد و نمي توانم بگويم
رسيدن شب را بهانه ميکنم
و باز شب مي رسد و صبحي ديگر
و من هيچ وقت نمي توانم حقيقت را به تو بگويم
بگذار ميان شب و روز باقي بماند که
چه قدر
دوست دارم.....

مرا هرگه بهار آید به خاطر یاد یار آید.......به خاطر یاد یار آید مرا هرگه بهار آید

 

[adeniss]

دل ميرود ز دستم صاحبدلان خدارا
دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

 

[MOΣIN]

دل ميرود ز دستم صاحبدلان خدارا
دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

اي دل اگر از ان چاه زنخدان به در ايي ...هر جا كه روي زود پشيمان به در ايي

 

[mani24]

یکی را دوست می دارم ولی افسوس

او هرگز نمی داند

نگاهش میکنم شاید بخواند از نگاه من

که او را دوست می دارم

ولی افسوس

او هرگزنگاهم را نمی خواند

 

[mani24]

دلتنگي هاي آدمي را باد ترانه‌اي مي‌كند

روياهايش را آسمان پرستاره ناديده مي‌گيرد

و هر دانه برفي،

به اشكي نريخته مي‌ماند.



سكوت سرشار از ناگفته‌هاست .. از حركات ناكرده؛

اعتراف به عشقهاي نهان؛ و شگفتيهاي بر زبان نيامده.



در اين سكوت ...

حقيقت ما نهفته است؛

حقيقت تو و حقيقت من



براي تو و خويش چشماني آرزو مي‌كنم

كه چراغها و نشانه‌ها را در ظلماتمان ببيند ...

گوشي كه صداها و شناسه‌ها را

در بيهوشي‌مان بشنود ..



براي تو و خويش

روحي كه اينهمه را در خود گيرد و بپذيرد.

 

[MOΣIN]

دلتنگي هاي آدمي را باد ترانه‌اي مي‌كند

روياهايش را آسمان پرستاره ناديده مي‌گيرد

و هر دانه برفي،

به اشكي نريخته مي‌ماند.



سكوت سرشار از ناگفته‌هاست .. از حركات ناكرده؛

اعتراف به عشقهاي نهان؛ و شگفتيهاي بر زبان نيامده.



در اين سكوت ...

حقيقت ما نهفته است؛

حقيقت تو و حقيقت من



براي تو و خويش چشماني آرزو مي‌كنم

كه چراغها و نشانه‌ها را در ظلماتمان ببيند ...

گوشي كه صداها و شناسه‌ها را

در بيهوشي‌مان بشنود ..



براي تو و خويش

روحي كه اينهمه را در خود گيرد و بپذيرد.

درخت كرم هر كجا بيخ كرد...گذشت از فلك شاخ و بالاي او

 

[mani24]

وای وای
باران باران
شیشه
پنجره
را باران شست
از دل من
اما چه کسی
نقش تو
را خواهد شست
اسمان
سربی رنگ
من درون
قفس
سرد اتاقم دلتنگ.
می پرد ،نگاهم تا دور
وای
باران باران
پر مرغان
نگاهم
را شست
خواب
رویای فراموشی هاست
خواب را دریابم
که در ان
دولت
خاموشی هاست
من شکوفایی
گلهای امیدم را
در
رویاهایم
می بینم
و
ندایی
که به من می گوید
گرچه شب تاریک است،
می قوی دار ،
سحر نزدیک است .

 

[امیر افشار]

تو گِل بدی و دِل شدی، جاهل بدی عاقل شدی
آن کو کشیدت این چنین، آن سو کشاند کش کشان

 

[parastoo kh]

ناگهان تو از بیراهه ی لحظه ها میان دو تاریکی به من پیوستی
نفسهایم با طرح دوزخی اندامت در امیخت(سهراب سپهری)

 

[mani24]

تلنگری در اوج احساسات

فرار از چیزی که هست

چشم بستن روی زیبایی

دوستی با تنهایی

رعایت قوانین بی قاعده

منطقی به اندازه یک عقیده

راهی به دشواری شکنجه

اسیری به جرم نوازش عشق

وسوسه ای به ژرفای خیانت

طرد شدن از عواطفی بی چهارچوب

زنجیری به پا از جنس مردگی

زیستن برای حیات دادن به دلهره

توضیحی برای یک آغوش

دلی تهی از رضایت

چشمها در کمین هم

گریز از طپشی نامعلوم

ذره ای لذت در چمبر ترس

نجوای باران در خشکسالی

سردی دل از گذشته

صدور حکم آشفتگی

استدلالی برای آزادی

شرمی برای بوسیدن

حکمی برای زیستن

دستی برای دوستی

حرفی برای شکستن

سوزش دیده از مه غلیظ بی احساسی

پناهگاهی از جنس دوات

دادگاهی به وسعت ورقی سفید

.

.

.

" چه تصویر درهمی است زندگی "

 

[امیر افشار]

یادگاریست ز سر حلقه شوریده سران
گل این باغ بجز حسرت و داغم نفزود

 

[mahboobeyeshab]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[امیر افشار]

دل چون آینه اهل صفا می شکنند
که ز خود بی خبرند این ز خدا بیخبران