**مشاعره با اشعار سهراب سپهری**

[فانوس خیس]

در بن خاری ، یاد تو پنهان بود، برچیدم، پاشیدم به جهان

بر سیم درختان زدم آهنگ ز خود روییدن، و به خود گستردن

نجوای نمناک علف ها را می شنوم...
جایم اینجا نبود..
فانوس
در گهواره ی خروشان دریا شست و شو می کند
کجا می رود این فانوس
این فانوس دریا پرست پر عطش مست؟

 

[|PlaNeT|]

نجوای نمناک علف ها را می شنوم...
جایم اینجا نبود..
فانوس
در گهواره ی خروشان دریا شست و شو می کند
کجا می رود این فانوس
این فانوس دریا پرست پر عطش مست؟

ته شب ، یک حشره

قسمت خرم تنهایی را

تجربه خواهد کرد

 

[فانوس خیس]

ته شب ، یک حشره

قسمت خرم تنهایی را

تجربه خواهد کرد

درها باز چشم تماشا باز چشم تماشاتر وخدا در هر ....ایا بود؟
خورشیدی در هر مشت ..بام نگه بالا بود....
میبویید. گل وا بود؟بوییدن بی ما بود..زیبا بود..
تنهایی تنها بود
ناپیدا پیدا بود
او انجا انجا بود

 

[|PlaNeT|]

درها باز چشم تماشا باز چشم تماشاتر وخدا در هر ....ایا بود؟
خورشیدی در هر مشت ..بام نگه بالا بود....
میبویید. گل وا بود؟بوییدن بی ما بود..زیبا بود..
تنهایی تنها بود
ناپیدا پیدا بود
او انجا انجا بود

دانش لب آب زندگی می کرد،

انسان

در تنبلی لطیف یک مرتع

با فلسفه های لاجوردی خوش بود.

در سمت پرنده فکر می کرد.

با نبض درخت ، نبض او می زد

 

[فانوس خیس]

دانش لب آب زندگی می کرد،

انسان

در تنبلی لطیف یک مرتع

با فلسفه های لاجوردی خوش بود.

در سمت پرنده فکر می کرد.

با نبض درخت ، نبض او می زد

در فرو دست انگار کفتری می خورد اب

 

[|PlaNeT|]

در فرو دست انگار کفتری می خورد اب

برویم از سایه نی ، شاید جایی ، ساقه آخرین ، گل برتر را در سبد ما افکند

 

[mani24]

برویم از سایه نی ، شاید جایی ، ساقه آخرین ، گل برتر را در سبد ما افکند

دركجاهاي پاييزهايي كه خواهند آمد
يك دهان مشجر
از سفرهاي خوب
حرف خواهد زد؟

 

[baran72]

دركجاهاي پاييزهايي كه خواهند آمد
يك دهان مشجر
از سفرهاي خوب
حرف خواهد زد؟

در گشودم: قسمتي از آسمان افتاد در ليوان آب من،
آب را با آسمان خوردم،
لحظه هاي كوچك من خواب هاي نقره مي ديدند،
من كتابم را گشودم زير ناپديد وقت...

 

[فانوس خیس]

در گشودم: قسمتي از آسمان افتاد در ليوان آب من،
آب را با آسمان خوردم،
لحظه هاي كوچك من خواب هاي نقره مي ديدند،
من كتابم را گشودم زير ناپديد وقت...

تو را در همه ی شب های تنهایی
توی همه ی شیشه ها دیده ام..
مادر مرا می ترساند
لولو پشت شیشه ها ست
و من توی شیشه ها ترا می دیدم....

 

[|PlaNeT|]

تو را در همه ی شب های تنهایی
توی همه ی شیشه ها دیده ام..
مادر مرا می ترساند
لولو پشت شیشه ها ست
و من توی شیشه ها ترا می دیدم....

من همه مشق های هندسی ام را

روی زمین چیده بودم.

آن روز چند مثلث در آب

غرق شدند

 

[shs1366]

من بودم و تو بودی او بود اما اون رفت ما دو تا موندیم.

 

[فانوس خیس]

من همه مشق های هندسی ام را

روی زمین چیده بودم.

آن روز چند مثلث در آب

غرق شدند

دیر گاهی ست در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است
بانگی از دور مرا می خواند
لیک پاهایم در قیر شب است.......

 

[F A R Z A N E]

دیر گاهی ست در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است
بانگی از دور مرا می خواند
لیک پاهایم در قیر شب است.......

تشنه آب هاي مشبك
هستم‌.
دگمه هاي لباسم
رنگ اوراد اعصار جادوست‌.
در علف زار پيش از شيوع تكلم
آخرين جشن جسماني ما بپا بود.
من در اين جشن موسيقي اختران را
از درون سفالينه ها مي شنيدم
و نگاهم پر از كوچ جادوگران بود.
اي قديمي ترين عكس نرگس در آيينه حزن !
جذبه تو مرا همچنان برد.

 

[فانوس خیس]

تشنه آب هاي مشبك
هستم‌.
دگمه هاي لباسم
رنگ اوراد اعصار جادوست‌.
در علف زار پيش از شيوع تكلم
آخرين جشن جسماني ما بپا بود.
من در اين جشن موسيقي اختران را
از درون سفالينه ها مي شنيدم
و نگاهم پر از كوچ جادوگران بود.
اي قديمي ترين عكس نرگس در آيينه حزن !
جذبه تو مرا همچنان برد.

دستانت از درخشش تیر و کمان سر شار
اینجا که من هستم
آسمان خوشه ی کهکشان می آویزد
کو چشم آرزومند؟؟؟؟؟؟

 

[baran72]

دیر گاهی است در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است
بانگی از دور مرا می خواند
لیک پاهایم در قیر شب است
رخنه ای نیست دراین تاریکی:
در و دیوار به هم پیوسته
سایه ای لغزد اگر روی زمین
نقش وهمی است ز بندی رسته
نفس آدم ها
سر به سر افسرده است
روزگاری است دراین گوشه پژمرده هوا
هر نشاطی مرده است
دست جادویی شب
در به روی من و غم می بندد
می کنم هر چه تلاش ،
او به من می خندد .
نقشهایی که کشیدم در روز،
شب ز راه آمد و با دود اندود .
طرح هایی که فکندم در شب .
روز پیدا شد و با پنبه زدود .
دیرگاهی است که چون من همه را
رنگ خاموشی در طرح لب است .
جنبشی نیست دراین خاموشی :
دست ها، پاها در قیر شب است

 

[فانوس خیس]

تنها می رفتم
مشنوی ؟تنها..........
من از شادابی باغ زمرد کودکی براه افتاده بودم....
ایینه انتظار تصویرم را می کشیدند..
درها عبور غمناک مرا می جستند........

 

[|PlaNeT|]

تنها می رفتم
مشنوی ؟تنها..........
من از شادابی باغ زمرد کودکی براه افتاده بودم....
ایینه انتظار تصویرم را می کشیدند..
درها عبور غمناک مرا می جستند........

دم غروب ، میان حضور خسته اشیا

نگاه منتظری حجم وقت را می دید

 

[فانوس خیس]

دم غروب ، میان حضور خسته اشیا

نگاه منتظری حجم وقت را می دید

دست از دامان شب برداشتم
تا بياويزم به گيسوي سحر......
خويش را از ساحل افكندم در آب..
ليك از ژرفاي دريا بي خبر.......

 

[baran72]

رفته بودم سر حوض
تا ببینم شاید عکس تنهایی خود را در آب
آب در حوض نبود
ماهیان میگفتند؟
هیچ تقصیر درختان نیست
ظهر دم کرده تابستان بود
پسر روشن آب ، لب پاشویه نشست
و عقاب خورشید آمد او را به هوا برد که برد
به درک راه نبردیم به اکسیژن آب
برق از پولک ما رفت که رفت
ولی آن نور درشت
عکس آن میخک قرمز در آب
که اگر باد می آمد دل او، پشت چین های تغافل می زد
چشم ما بود
روزنی بود به اقرار بهشت
تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی ، همت کن
و بگو ماهی ها ، حوضشان بی آب است
باد میرفت به سر وقت چنار
من به سر وقت خدا می رفتم

 

[فانوس خیس]

رفته بودم سر حوض
تا ببینم شاید عکس تنهایی خود را در آب
آب در حوض نبود
ماهیان میگفتند؟
هیچ تقصیر درختان نیست
ظهر دم کرده تابستان بود
پسر روشن آب ، لب پاشویه نشست
و عقاب خورشید آمد او را به هوا برد که برد
به درک راه نبردیم به اکسیژن آب
برق از پولک ما رفت که رفت
ولی آن نور درشت
عکس آن میخک قرمز در آب
که اگر باد می آمد دل او، پشت چین های تغافل می زد
چشم ما بود
روزنی بود به اقرار بهشت
تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی ، همت کن
و بگو ماهی ها ، حوضشان بی آب است
باد میرفت به سر وقت چنار
من به سر وقت خدا می رفتم

می روی با موج خاموشی کجا؟
ریشه ام از هوشیاری خورده اب
من کجا خاک فراموشی کجا؟

 

[baran72]

می روی با موج خاموشی کجا؟
ریشه ام از هوشیاری خورده اب
من کجا خاک فراموشی کجا؟

آدم این‌جا تنهاست
و در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است....

 

[فانوس خیس]

آدم این‌جا تنهاست
و در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است....

ترا دیدم از تنگنای زمان جستم ترا دیدم شور عدم در من گرفت......

وبیندیش که سودایی مرگم کنار تو زنبق سیرابم

دوست من هستی ترس انگیز است....

 

[baran72]

ترا دیدم از تنگنای زمان جستم ترا دیدم شور عدم در من گرفت......

وبیندیش که سودایی مرگم کنار تو زنبق سیرابم

دوست من هستی ترس انگیز است....

تنها در بی چراغی شبها می رفتم
دستهایم از یاد مشعل ها تهی شده بود
همه ستاره هایم به تاریکی رفته بود
مشت من ساقه خشک تپش ها را می فشرد
لحظه ام از طنین ریزش پیوندها پر بود
تنها می رفتم می شنوی ؟
تنها.....

 

[فانوس خیس]

تنها در بی چراغی شبها می رفتم
دستهایم از یاد مشعل ها تهی شده بود
همه ستاره هایم به تاریکی رفته بود
مشت من ساقه خشک تپش ها را می فشرد
لحظه ام از طنین ریزش پیوندها پر بود
تنها می رفتم می شنوی ؟
تنها.....

اینجا که من هستم
آسمان خوشه ی کهکشان می آویزد
کو چشم آرزومند؟
با ترس و شیفتگی در برکه ی فیروزه گون گل های سپید می کنی
و هر ان به مار سیاهی می نگری گلچین بی تاب...........

 

[baran72]

اینجا که من هستم
آسمان خوشه ی کهکشان می آویزد
کو چشم آرزومند؟
با ترس و شیفتگی در برکه ی فیروزه گون گل های سپید می کنی
و هر ان به مار سیاهی می نگری گلچین بی تاب...........

بیراهه ی فضا را پیمود ،
چرخی زد
و کنار مردابی به زمین نشست.
تپش هایش با مرداب آمیخت.
مرداب کم کم زیبا شد.
گیاهی در آن رویید ،
گیاهی تاریک و زیبا.
مرغ افسانه سینه ی خود را شکافت:
تهی درونش شبیه گیاهی بود .
شکاف سینه اش را با پرها پوشاند.
وجودش تلخ شد:
خلوت شفافش کدر شده بود.
چرا آمد ؟
از روی زمین پر کشید ،
بیراهه ای را پیمود
و از پنجره ای به درون رفت.
مرد ، آنجا بود.
انتظاری در رگ هایش صدا می کرد.
مرغ افسانه از پنجره فرود آمد ،
سینه ی او را شکافت
و به درون رفت.
او از شکاف سینه اش نگریست:
درونش تاریک و زیبا شده بود.
به روح خطا شباهت داشت.
شکاف سینه اش را با پیراهن خود پوشاند ،
در فضا به پرواز آمد...

 

[فانوس خیس]

بیراهه ی فضا را پیمود ،چرخی زدو کنار مردابی به زمین نشست.تپش هایش با مرداب آمیخت.مرداب کم کم زیبا شد.گیاهی در آن رویید ،گیاهی تاریک و زیبا.مرغ افسانه سینه ی خود را شکافت:تهی درونش شبیه گیاهی بود .شکاف سینه اش را با پرها پوشاند.وجودش تلخ شد:خلوت شفافش کدر شده بود.چرا آمد ؟از روی زمین پر کشید ،بیراهه ای را پیمودو از پنجره ای به درون رفت.مرد ، آنجا بود.انتظاری در رگ هایش صدا می کرد.مرغ افسانه از پنجره فرود آمد ،سینه ی او را شکافتو به درون رفت.او از شکاف سینه اش نگریست:درونش تاریک و زیبا شده بود.به روح خطا شباهت داشت.شکاف سینه اش را با پیراهن خود پوشاند ،در فضا به پرواز آمد...

در پی صبحی بی خورشیدیم با هجوم گل ها چه کنیم؟جویای شبانه ی نابیم با شبیخون روزن ها چکنیم؟

 

[S O R M E]

در پی صبحی بی خورشیدیم با هجوم گل ها چه کنیم؟جویای شبانه ی نابیم با شبیخون روزن ها چکنیم؟

ما می رویم ،
و آیا در پی ما ، یادی از درها خواهد گذشت؟

 

[baran72]

ما می رویم ،
و آیا در پی ما ، یادی از درها خواهد گذشت؟

تنها دو جا پا ديده مي شد.
شايد خطايي پا زمين نهاده بود....

 

[S O R M E]

تنها دو جا پا ديده مي شد.
شايد خطايي پا زمين نهاده بود....

بهترین چیز رسیدن به نگاهی است
که از حادثه ی عشق تر است

 

[|PlaNeT|]

بهترین چیز رسیدن به نگاهی است
که از حادثه ی عشق تر است

تنها می رفتم ، می شنوی ؟ تنها