مشاعره با اشعار فروغ فرخ زاد

[I2ose]

آه، ای صدای زندانی
آیا شکوه یاس تو هرگز
از هیچ سوی این شب منفور
نقبی بسوی نور نخواهد زد؟

آه، ای صدای زندانی
ای آخرین صدای صداها...

 

[F A R Z A N E]

آه، ای صدای زندانی
آیا شکوه یاس تو هرگز
از هیچ سوی این شب منفور
نقبی بسوی نور نخواهد زد؟

آه، ای صدای زندانی
ای آخرین صدای صداها...

از تو می پرسم:
تیرگی درد است یا شادی؟
جسم زندان است یا صحرای آزادی؟
ظلمت شب چیست؟
شب،
روح سیاه کیست؟

او چه می گوید؟
او چه می گوید؟
خسته و سرگشته و حیران
می دوم در راه پرسش های بی پایان

 

[I2ose]

نگاه کن که غم درون دیده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود
نگاه کن
تمام هستیم خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام میکشد

 

[F A R Z A N E]

در پشت شیشه های اتاق تو
آن شب نگاه سردی داشت
دالان دیدگان تو در ظلمت
گویی به عمق روح تو راهی داشت

 

[I2ose]

تا به كی باید رفت
از دیاری به دیار دیگر
نتوانم نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر
كاش ما آن دو پرستو بودیم
كه همه عمر سفر می كردیم
از بهاری به بهاری دیگر...

 

[F A R Z A N E]

رازی درون سینه ی من می سوخت
می خواستم که با تو سخن گوید
اما صدایم از گره کوته بود
در سایه ، بوته هیج نمی روید!

 

[I2ose]

ديدگان تو در قاب اندوه
سرد و خاموش
خفته بودند
زودتر از تو ناگفته ها را
با زبان نگه گفته بودند
از من و هرچه در من نهان بود

می رهيدی می رميدی...

 

[F A R Z A N E]

یک دم ز گرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سینه ی من بینی
این مایه ی گناه و تباهی را

 

[I2ose]

آن روزها رفتند
آن روزهای خوب

آن روزهاي سالم سرشار
آن آسمان ها پر از پولک

آن شاخساران پر از گيلاس

 

[naghmeirani]

سالها در خويش افسردم ولی امروز
شعله سان سر می کشم تا خرمنت سوزم
يا خمش سازی خروش بی شکيبم را
يا ترا من شيوه ای ديگر بياموزم

 

[mohandes.paydar]

سالها در خويش افسردم ولی امروز
شعله سان سر می کشم تا خرمنت سوزم
يا خمش سازی خروش بی شکيبم را
يا ترا من شيوه ای ديگر بياموزم

مو سپيد آخر شدي اي برف
تا سرانجامم چنين ديدي
در دلم باريدي... اي افسوس
بر سر گورم نباريدي

 

[I2ose]

يک پنجره برای ديدن
يک پنجره برای شنيدن
يک پنجره که مثل حلقه ی چاهی
در انتهای خود به قلب زمين ميرسد
و باز می شود بسوی و سعت اين مهربانی مکرر آبی رنگ ...

يک پنجره برای من کافيست
يک پنجره به لحظه ی آگاهی و نگاه و سکوت ...

 

[baran72]

يک پنجره برای ديدن
يک پنجره برای شنيدن
يک پنجره که مثل حلقه ی چاهی
در انتهای خود به قلب زمين ميرسد
و باز می شود بسوی و سعت اين مهربانی مکرر آبی رنگ ...

يک پنجره برای من کافيست
يک پنجره به لحظه ی آگاهی و نگاه و سکوت ...

تا بر گذشته مي نگرم، عشق خويش را
چون آفتاب گمشده مي آورم بياد
مي نالم از دلي كه بخون غرقه گشته است
اين شعر، غير رنجش يارم بمن چه داد

 

[I2ose]

در سرزمین قد کوتاهان
معیارهای سنجش
همیشه بر مدار صفر سفر کرده است
چرا توقف کنم؟
من از عناصر چهارگانه اطاعت میکنم
و کار تدوین نظامنامه قلبم
کار حکومت محلی کوران نیست

 

[F A R Z A N E]

تو برایم ترانه می خوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گوییا خوابم و ترانه ی تو
از جهانی دگر نشان دارد...

 

[I2ose]

در حباب کوچک خود
روشنایی خود را می فرسود
ناگهان پنجره پر شد از شب
شب سرشار از انبوه صداهای تهی

شب مسموم از هرم زهرآلود تنفس ها...

 

[F A R Z A N E]

آه ، من هم زنم زنی که دلش
در هوای تو می زند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال...

 

[I2ose]

لای لای ای پسر كوچک من
ديده بربندی كه شب آمده است
ديده بربند كه اين ديو سياه
خون به كف خنده به لب آمده است

 

[F A R Z A N E]

تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغی اسیرم ....

 

[zahra.71]

تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغی اسیرم ....

ميكشد اين غم دگر بارم
مي نشينم شايد او آيد
عاقبت روزي به ديدارم

 

[I2ose]

من از تو ميمردم
اما تو زندگانی من بودی
تو با من ميرفتی
تو در من ميخواندی
وقتی که من خيابانها را
بی هيچ مقصدی ميپيمودم
تو با من ميرفتی
تو در من ميخواندی

 

[F A R Z A N E]

یاد تو یاد عشق نخستین است
یاد تو آن خزان دل انگیزیست
کو را هزار جلوه ی رنگین است ...

 

[I2ose]

تو گونه هايت را ميچسباندی
به اضطراب پستان هايم
وقتی که من ديگر چيزی نداشتم که بگويم
تو گونه هايت را ميچسباندی
به اضطراب پستان هايم
و گوش ميدادی به خون من که ناله کنان ميرفت
و عشق من که گريه کنان ميمرد

تو گوش ميدادی
اما مرا نميديدی

 

[F A R Z A N E]

یک شب ز لوح خاطر من بزدای
تصویر عشق و نقش فریبش را
خواهم به انتقام جفاکاری
در عشق تازه فتح رقیبش را ....

 

[I2ose]

آن روزها رفتند
آن روزهای برفی خاموش
کز پشت شيشهی در اتاق گرمی
هر دم به بيرون خيره ميگشتم
پاکيزه برف منی چو کرکی نرم آرام ميباريد

 

[F A R Z A N E]

درد تاریکی ست درد خواستن
رفتن و بیهوده خود را کاستن
سر نهادن بر سه دل سینه ها
سینه آلودن به چرک کینه ها
در نوازش ، نیش ماران یافتن
زهر در لبخند یاران یافتن...

 

[I2ose]

نگاه کن که غم درون ديده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سايه ی سياه سرکشم
اسير دست آفتاب می شود
نگاه کن تمام هستيم خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام می کشد...

 

[F A R Z A N E]

دستی درون سینه ی من می ریخت
سرب سکوت و دانه ی خاموشی
من خسته زین کشاکش دردآلود
رفتم به سوی شهر فراموشی...

 

[I2ose]

يكشب چو نام من بزبان آری
می خوانمت بعالم رویایی
بر موج های ياد تو می رقصم
چون دختران وحشی دريایی

 

[naghmeirani]

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند

دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند