اشعار و نوشته هاي عاشقانه
- شروع کننده موضوع PATRIOT
- تاریخ شروع
kamal_n13
عضو جدید
مي دونستم تنهايي گفتم كه همدمت مي شم
نمي دونستم يه روز ديونه غمت مي شم
مي دونستم كه دلت مثل كبوتر بي رياست
ندونستم آشيونش پيش من نيست تو هواست
مي دونستم تو دلت يه غصه كوچيكي هست
نمي دونستم كي بود دل قشنگتو شكست
نمي خواستم كه برم ولي دلت منو نخواست
يه نفر آفتابي شد پا جاي پاي من گذاشت
نمي دونستم يه روز ديونه غمت مي شم
مي دونستم كه دلت مثل كبوتر بي رياست
ندونستم آشيونش پيش من نيست تو هواست
مي دونستم تو دلت يه غصه كوچيكي هست
نمي دونستم كي بود دل قشنگتو شكست
نمي خواستم كه برم ولي دلت منو نخواست
يه نفر آفتابي شد پا جاي پاي من گذاشت
گر شادی وصال تو یک دم نمی رسد
شادم که جز غمت به دلم غم نمی رسد
خورشید اگر به مشت زری وصل گل خرید
هرگز به پاکبازی شبنم نمی رسد
ای ابر رهگذار، به برقی نوازشی
بر کشت زار ما اگرت نم نمی رسد
چون مرغکان گلشن تصویر شیونم
هرگز به گوش آن گل خرم نمی رسد
با آن که همچو آینه ام در غبار غم
گردی ز من به خاطر همدم نمی رسد
شادم که جز غمت به دلم غم نمی رسد
خورشید اگر به مشت زری وصل گل خرید
هرگز به پاکبازی شبنم نمی رسد
ای ابر رهگذار، به برقی نوازشی
بر کشت زار ما اگرت نم نمی رسد
چون مرغکان گلشن تصویر شیونم
هرگز به گوش آن گل خرم نمی رسد
با آن که همچو آینه ام در غبار غم
گردی ز من به خاطر همدم نمی رسد
رفتم از یاد تو هم یار دبستانی من
رفتم از یاد تو هم یار دبستانی من
دست ها بالا بود
هر کس سهم خودش را طلبید
سهم هر کس که رسید داغ تر از دل ما بود
نوبت من که رسید
سهم من یخ زده بود
سهم من چیست مگر
یک پاسخ
پاسخ یک حسرت
سهم من کوچک بود
قد انگشتانم
عمق آن وسعت داشت
وسعتی تا ته دلتنگی ها
شاید از وسعت آن بود که بی پاسخ ماند
رفتم از یاد تو هم یار دبستانی من
دست ها بالا بود
هر کس سهم خودش را طلبید
سهم هر کس که رسید داغ تر از دل ما بود
نوبت من که رسید
سهم من یخ زده بود
سهم من چیست مگر
یک پاسخ
پاسخ یک حسرت
سهم من کوچک بود
قد انگشتانم
عمق آن وسعت داشت
وسعتی تا ته دلتنگی ها
شاید از وسعت آن بود که بی پاسخ ماند
چشمی اگر به سیب و به حوا نداشتم
آدم نبودم و غم دنیا نداشتم
آدم نبودم و غم دنیا نداشتم
حالا تو را ندارم و امید مانده است
ای کاش امید داشتنت را نداشتم
ای کاش امید داشتنت را نداشتم
با بی کسی گرفته ام انس و کسی دگر
یادم نمانده داشته ام یا نداشتم
یادم نمانده داشته ام یا نداشتم
ای سرزمین سوخته مانند مهر تو
در آسمان هیچ دلی جا نداشتم
در آسمان هیچ دلی جا نداشتم
دنیا، بهشت یا چه بگویم چه بوده است
چیزی که هیچ وقت من آن را نداشتم
چیزی که هیچ وقت من آن را نداشتم
شبیه شعر، شبیه غزل، ظریف شدی
برای قافیه‌ی من، شبی ردیف شدی
برای قافیه‌ی من، شبی ردیف شدی
شبیه خواب دمِ صبح، مثل ابری دور
شبیه سبزه‌ی باران‌زده لطیف شدی
شبیه سبزه‌ی باران‌زده لطیف شدی
حریف عشق تو من نیستم، تویی بانو
که در لباس غزل بر خودت حریف شدی
که در لباس غزل بر خودت حریف شدی
نه مثل خواب بخارا، نه مثل خاک بهشت
نه مثل، نه، که بسی بیشتر ظریف شدی
نه مثل، نه، که بسی بیشتر ظریف شدی
قشنگ‌تر شدی ای روح محض، در باران
علی‌الخصوص که از گِل کمی کثیف شدی
علی‌الخصوص که از گِل کمی کثیف شدی
زمین مهمل اگر آسمان زیبا شد
تو فعل ربطیِ این مُسند سخیف شدی
تو فعل ربطیِ این مُسند سخیف شدی
در این زمانه که عشق از شرافت افتاده
مثال جالب یک عاشق شریف شدی
مثال جالب یک عاشق شریف شدی
هم اعتبار جدیدی به عشق بخشیدی
و هم کسادی بازار بند کیف شدی
و هم کسادی بازار بند کیف شدی
همیشه قابل تشخیصی ای همیشه فصیح
اگر شدید شدی یا اگر خفیف شدی
اگر شدید شدی یا اگر خفیف شدی
و این اشاره به یک شعر تازه است که تو
برای خاتمه‌ی این غزل ردیف شدی
برای خاتمه‌ی این غزل ردیف شدی
این واژگان هر آنچه که دارند می دهند
تا شعر ها مرا به تو پیوند می دهند
حتی برای کشتنم این دشمنان هنوز
تنها مرا به جان تو سو گند می دهند
با این گدازه ها چه کنم ؟دردهای من
بوی گدازه های دماوند می دهند
از مادرت بپرس که در وادی شما
یک قلب واژگون شده را چند می دهند؟
دیوانگی مجال غریبی است عشق من!
زنجیرها مدام مرا پند می دهند ...
تا شعر ها مرا به تو پیوند می دهند
حتی برای کشتنم این دشمنان هنوز
تنها مرا به جان تو سو گند می دهند
با این گدازه ها چه کنم ؟دردهای من
بوی گدازه های دماوند می دهند
از مادرت بپرس که در وادی شما
یک قلب واژگون شده را چند می دهند؟
دیوانگی مجال غریبی است عشق من!
زنجیرها مدام مرا پند می دهند ...
اینجـــــا
با فاصـــــله ی هــــــزارسال نــوری !
فقط از تــــو نوشتن آرامم می کند ...
ببین !
از پشت تمام پنجـــــره ها
فقط آســـــمان تــــــو پیـــــــدا ست !
با مـــــاه نقــــره فام
با دنیـــا دنیـــا ســـــتاره ....
با آفتابی
به شـــعاع تمام آســـمان
مـــــژده می دهد
که نمی پوســم
که گـــم نمی شوم
بین واژه ها ی دلتنــــــگ ... پریشــــــان !!
با فاصـــــله ی هــــــزارسال نــوری !
فقط از تــــو نوشتن آرامم می کند ...
ببین !
از پشت تمام پنجـــــره ها
فقط آســـــمان تــــــو پیـــــــدا ست !
با مـــــاه نقــــره فام
با دنیـــا دنیـــا ســـــتاره ....
با آفتابی
به شـــعاع تمام آســـمان
مـــــژده می دهد
که نمی پوســم
که گـــم نمی شوم
بین واژه ها ی دلتنــــــگ ... پریشــــــان !!
بگذار نوازش انگشتانت
سیمهای زندگیم را به صدا درآورد
ونغمه ای بسازد که هم از آن توست
و هم از آن من.....
كنار كوچه كسي عاشقانه مي گريد
كنار كوچه كسي تكيه داده بر ديوار
كسي گرفته دلش از زمانه مي گريد
به زير باران بي بهانه مي گريد
كه مثل دلي خورده تازيانه
و از دل تنگش اين ترانه مي گريد
دلش گرفته،اين روزها عجيب باراني ست
در آرزوي دستي دوستانه
تمام اين غزل تقديم چشم دلتنگ اش
چشمي كه
تورا ازشاخه می چینم
که برایم گنجشک باشی
این روزهای سکوت و وحشت را
پراز آواز رفتن کنی.
تورا ازشاخه می چینم
که برایم خورشیدباشی
این نگاه های سرد و خالی را
پراز گرمای دوست داشتن کنی.
تورا ازشاخه می چینم
در دلم می کارم:
گنجشکی که همیشه می خواند.
خورشیدی که همیشه می تابد.
که برایم گنجشک باشی
این روزهای سکوت و وحشت را
پراز آواز رفتن کنی.
تورا ازشاخه می چینم
که برایم خورشیدباشی
این نگاه های سرد و خالی را
پراز گرمای دوست داشتن کنی.
تورا ازشاخه می چینم
در دلم می کارم:
گنجشکی که همیشه می خواند.
خورشیدی که همیشه می تابد.
هر شب
آیینه ای از رویا
در برابر دیدگانم
هر شب
تو در آینه لبخند می زنی
هر صبح
خرده های خوابم را جمع می کنم
تکه های آینه را در مشت پنهان می کنم
تکه های آینه تکه های خنده است
هر روز
به خرده های رویا در مشت
به تو و سپیده دم سلام می کنم
هر صبح
آفتاب آینه را می شکند
هر روز
تو در آیینه ای شکسته با منی...
آیینه ای از رویا
در برابر دیدگانم
هر شب
تو در آینه لبخند می زنی
هر صبح
خرده های خوابم را جمع می کنم
تکه های آینه را در مشت پنهان می کنم
تکه های آینه تکه های خنده است
هر روز
به خرده های رویا در مشت
به تو و سپیده دم سلام می کنم
هر صبح
آفتاب آینه را می شکند
هر روز
تو در آیینه ای شکسته با منی...
farideeeee
عضو جدید
تو بشو ساحل قلبم من میشم ماهی مرده
تا بگن به عشق ساحل لب دریا جون سپرده
تا بگن به عشق ساحل لب دریا جون سپرده
پریشان کن سر زلف سیاهت شانه اش با من
سیه زنجیر گیسو بازکن ، دیوانه اش با من
که می گوید که مِی نتوان زدن بی جام و پیمانه ؟
شراب از لعل گلگونت بده پیمانه اش با من
ز سوز عشق لیلی در جهان مجنون شد افسانه
تو مجنونم بکن از عشق خود ، دیوانه اش با من
سیه زنجیر گیسو بازکن ، دیوانه اش با من
که می گوید که مِی نتوان زدن بی جام و پیمانه ؟
شراب از لعل گلگونت بده پیمانه اش با من
ز سوز عشق لیلی در جهان مجنون شد افسانه
تو مجنونم بکن از عشق خود ، دیوانه اش با من
می خواهم و می خواستمت ، تا نفسم بود .
می سوختم از آتش و عشق تو بسم بود .
عشق تو بسم بود که این شعله بیدار،
روشنگر شبهای بلند قفسم بود .
می سوختم از آتش و عشق تو بسم بود .
عشق تو بسم بود که این شعله بیدار،
روشنگر شبهای بلند قفسم بود .
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
جشن نامه (اشعار و نوشته هاي سرور و شادماني جهت عروسي ) | اشعار و صنايع شعری | 3 | |
|
اشعار سعید پلیمر | اشعار و صنايع شعری | 4 | |
|
دفتر تالار اشعار و صنایع شعری | اشعار و صنايع شعری | 49 | |
|
مناظره(گفتگو با اشعار) | اشعار و صنايع شعری | 639 | |
|
اشعار دفاع مقدس | اشعار و صنايع شعری | 27 |
Similar threads
-
جشن نامه (اشعار و نوشته هاي سرور و شادماني جهت عروسي )
- شروع شده توسط arashlolos
- پاسخ ها: 3
-
-
-
-