اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[شبگرد23]

روزهای بی تقویم
تقویم های بی روز
چه فرق می کند
وقتی دیگر نه در زمانهای منی
نه در روزهای من

 

[farideeeee]

آخر از عشق تو ساکن در کلیسا می شوم
می کشم دست از مسلمانی مسیحا می شوم

 

[شبگرد23]

امروز شعری برایت گفتم
می دهم پرنده هابرایت بیاورند
توهم تکه ای از آسمان برایم بفرست
تاازپنجره ام بیاویزم
شب ها
اتاقم ماه ندارد!

 

[naghmeirani]

در آسمان آبی دلم، جایی برای ابرها نیست​

مادرم! دعایم کن که با دعایت، دلم خانه دردها نیست​

 

[شبگرد23]

کوچه همان کوچه است
درختان همان
حتی پیرمرد غزل فروش
اما
تو نیستی ...

 

[naghmeirani]

به دستانت نوازش را بیاموز

به قلبت راز سازش را بیاموز





نگاه عشق را با عشق حس کن

به چشمت لحن خواهش را بیاموز
​

 

[شبگرد23]

...

و تو

واژگان روی لبان منی !

تو اتشی و

تو آبی !

 

[naghmeirani]

دلم پرواز ...​

​

تنم پرهای بی اندازه می خواهد ​

​

دلم یک شهر دیگر​

یک هوای تازه می خواهد ... ​

 

[شبگرد23]

.
.
.

آغوشت
رود آرامی است
به دریا نرسیده
مرا غرق خواهد کرد !

 

[شبگرد23]

پرندگان پشت بام را دوست دارم
دانه هایی را که هر روز برایشان می ریزم
در میان آنها یک پرنده ی بی معرفت هست
که می دانم
روزی به آسمان خواهد رفت
و هرگز بر نمی گردد
من او را بیشتر دوست دارم

 

[محـسن ز]

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی
آهنگ اشتیاق دلی دردمند را
شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق
آزار این رمیده ی سر در کمند را
بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت
اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان
عمریست در هوای تو از آشیان جداست
دلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کام
خواهم که جاودانه بنالم به دامنت
شاید که جاودانه بمانی کنار من
ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت
تو آسمان آبی آرام و روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو
یک شب ستاره های تو را دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو
بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح
بگذار تا بنوشمت ای چشمه ی شراب
بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی ، گرم تر بتاب

 

[naghmeirani]

[FONT=times new roman, times, serif]نگاهت در نگاهم نقش بسته
[FONT=times new roman, times, serif]گل رویت به چشمانم نشسته
[FONT=times new roman, times, serif]بده رخصت ببوسم دستت ای دوست[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]که زنجیر غم از پایم گسسته[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]دوچشمانت دو خورشید سیاه است[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]لبانت ارزومند گناه است[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]چگونه از تو پوشم چشم وقتی[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif]تمام ذره های من نگاه است[/FONT]​

[/FONT][/FONT]

 

[شبگرد23]

شهد کلامت را می بوسم
در هوای دیدنت
غربتی بی بازگشتم ​

 

[naghmeirani]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]صدای هق هق گریه[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از دفتر شعرم بلند است ...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]هیچکس نمی تواند[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]با خواندن شعرهایم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]جای خالی چشمان تو را[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]برایم پر کند ...[/FONT]

 

[شبگرد23]

افسرده می شود
این دل
و هر دلی که تو را نداشته باشد ...
که تو پایان تمام کابوس های ...
پایان تمام کابوس هایم
در آغوش تو آغاز می شود ،
ای قد کشیده در افکارم ...

 

[naghmeirani]

کاش میشد به تو گفت
که تو تنها سخن
شعرمنی
تو نرو
دور نشو
ازبر من
تو بمان
تاکه
نمیرد
دل
من
​

 

[maryam_22]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم

عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود

بیچاره من که ساخته ی آب و آتشم

دیشب سرم به بالش ناز وصال و باز

صبح وز سیل اشک به خون بنشسته بالشم

پروانه را شکایتی از جور شمع نیست

عمریست در هوای تو می سوزم و خوشم

باور نکن که طعنه ی طوفان روزگار

جز در هوای زلف تو دارد مشوشم

دارم چو شمع سر غمش بر سر زبان

لب میگزد چو غنچه ی خندان که خامشم

هر شب چو آفتاب به بالین من بتاب

ای آفتاب دلکش و ماه پری وشم

ساز صبا به ناله شبی گفت"شهریار"

این کار توست من همه جور تو می کشم

 

[dzzv_13]

کاش دلت باز یه یه روزی با من هم صدا شه
این شبای سرد و تاریکم از غم جدا چه

هم نفس کاش دوباره با دلبستگی هام
با تموم خستگی هام بشی مرهم واسه دردام

با منو دلبستگی هام با تموم خستگی هام بشی مرهم واسه دردام
دستای سردت یک لحظه از من دور نمیشه

انگار مهرت کرده تو دلم من کرده ریشه
می خوام فراموشت کنم اما نمیشه

 

[naghmeirani]

عشق خیس شدن دو دلدار در زیر باران نیست
عشق اینست که من چترم را روی دلدار بگیرم و او نبیند...
نبیند و هرگز نداند که چرا در زیر باران خیس نشد!!!​

 

[dzzv_13]

هنوز یادته یا نه یه عمری همدمت بودم
واسه فردا و آیندت امید آخرت بودم
هنوزم اگه یادت نرفته عاشت هستم
می دونم قسمتم اینه
لب از گلایه ها بستم​

 

[dzzv_13]

اولش فکر می کنی از آسمونها اومده
با یه اسب سپید از اونور ابرا اومده

عاشق حرف زدنش میشی صدات درنمی آد
دل تو از تموم دنیا فقط اونو می خواد

بهش میگی دوسش داری
میگی عاشقشی
میگی تو رو خدا نکنه تنهام بزاری

میگه عزیز من , منم دوست دارم
اما نمی دونی واسش جایی نداری

 

[eksir]

این چه عشقی است که در دل دارم
من از این عشق چه حاصل دارم
می گیریزی زمن و در طلبت
بازهم کوشش باطل دارم

 

[eksir]

دیگر نکنم ز روی نادانی
قربانی عشق او غرورم را
شاید که چو بگذرم از او یابم
آن گمشده شادی و سرورم را

 

[شبگرد23]

"من به تو فقط عادت کرده ام"
و تو همیشه پشت به من
نقطه ای دورتر از پنجره را
نگاه می کنی
تا کسی که قرار نیست بیاید،
بیاید!

لحظه ای برگرد ، مرا ببین
شاید آن شاهزاده ی افق های دور
من باشم!

 

[شبگرد23]

توآمده ای،
کسی خانه نیست.
بهارآورده ای و
چه قدرگل،اما
من هنوز
به رویش گلی می نگرم
که درکویرکاشته ام!
-بازمی گردی.

 

[شبگرد23]

میان جنگلِ کاج های تلخ
هر نیمکتِ خالی
می تواند جای تو باشد .

و این جا
چه قدر نیمکت خالی هست
هر غروب!​

 

[شبگرد23]

هزار سطر نوشتم و خط زدم

بی گمان این ها را هم خط خواهم زد

بی فایده ست

حتی به کلمات نمی توان اعتماد کرد

کلماتی که دوست شان داری

…………………………….

خسته شدم

خودتان خط بزنید…

 

[maryam_22]

بار دیگر دلا خطا نکنی
با جفا پیشگان وفا نکنی
عهد کردی که خون شوی اما
با دل بی صفا، صفا نکنی
من خوشم با جنون و رسوایی
گر تو زین عالمم جدا نکنی
درد عشق است و مرگ درمانش
هوس درد بی دوا نکنی
رفتم از کوی آشنایی ها
تا به نیرنگم آشنا نکنی
تا سحر می توان دمی آسود
گر تو ای دل، خدا خدا نکنی
ای که در... سینه ام قرارت نیست
مشت خود را دوباره وا نکنی

 

[eksir]

دیگر زمان ، زمانه ی مجنون نیست​

فرهاد​

در بیستون مراد نمی جوید​

زیرا بر آستانه ی خسرو​

بی تیشه ای به دست ، کنون سرسپرده است.​

در تلخی تداوم و تکرار لحظه ها​

آن شور عشق​

-عشق به شیرین را​

از یاد برده است.​

 

[Ekram]

دلی که می‌کشی از آن عذاب بی‌رحم است
قبول می‌کنم او بی‌حساب بی‌رحم است​

خودت از آن دمِ اوّل سؤال کردی: هست
دلت چگونه؟ ـ و دادم جواب: بی‌رحم است​

تو تشنه سمت دلم آمدی؟ نمی‌دانی
که شاهزاده‌ی زیبای آب بی‌رحم است؟​

وَ گونه‌های تو سرخند و سوخته گفتی
که در ولایتتان آفتاب بی‌رحم است​

تو کنجِ خانه نشستی که اعتراض کنی
به دختری که در این اعتصاب بی‌رحم است​

من این خدای تو را دیده‌ام؛ دعایت را
از او نخواه کند مستجاب، بی‌رحم است​