اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[شبگرد23]

رفتی و گفتی که تنها می شوی
گفتمت هر لحظه یادت با من است
گفتی از خاطر ببر،یادم مکن
گفتمت آیین من دل بستن است
گفتی از دل بربکن سودای من
گفتمت دل بی تو با من دشمن است
شادمان گفتی خداحافظ تو را
گفتمت این لحظه جان کندن است
رفتی اما بی تو تنها نیستم
آفرین بر غم که هر دم با من است​

 

[naghmeirani]

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند:نشد!




فاضل نظری

 

[محـسن ز]

نوای ساز تو از جان خسته می آید
چو شیونی که ز قلب شکسته می آید​

گهی به گریه بشکسته در گلو ماند
گهی چو خنده مرغ خجسته می آید​

سراغ ساز تو را ناخدای من گیرد
که دل شکسته پی دل شکسته می آید​

چه داغها که ز ساز تو بر دل است
مرا که تیر بر جگر صید خسته می آید​

هزار شکوه ناگفته در نگاه من است
چه ناله ها که ز لبهای بسته می آید​

 

[maryam_22]

عشقش ز جان تیره ی من سر کشیده بود
در سنگلاخ خاطر من گل دمیده بود
چون سبز جامه، غنچه صفت، پیکر مرا
از چشم ها نهفته و در بر کشیده بود
ای باغبان عشق! تو تا با خبر شدی
لبهاش از لبم گل صد بوسه چیده بود
عشقم هزار پرده ی پرهیزْ سوخته
شوقم هزار جامه ی تقوا دریده بود
برلوح ساده ی دل دیرآشنای من
رنگ هزار باغ و بهار آ‏رمیده بود
جانم همه شرار وبه پیکر نشسته گرم
خونم همه شراب و به رگ ها دویده بود
می سوخت شمع عشق به فانوس چشم من
وان روشنی به خلوتم از نور دیده بود
از بوسه واگرفت و هم ازبوسه باز داد
جان را که دور از او به لبانم رسیده بود


سيمين بهبهاني

 

[mahyam68]

قطار ميرود
تو ميروي
تمام ايستگاه ميرود[FONT=&quot] ...[/FONT]​

و من چقدرساده ام
که سالهاي سال
در انتظارتو
کنار اين قطارِرفته ايستاده ام
وهمچنان
به نرده هاي ايستگاهِ رفته
تکيه داده ام[FONT=&quot] ! ...[/FONT]​

 

[Ekram]

کمی تا قسمتی ابریست چشمان تو انگاری​

​

سوارانی که در راهند میگویند می باری​

​

تو را چون لحظه های آفتابی دوستت می دارم​

​

مبادا شعله هایم را به دست باد بسپاری​

​

مبادا بعد از آن دیدارهای خیس و رویایی​

​

مرا در حسرت چشمان ناز خویش بگذاری​

​

زمستان بود و سرمایی تنم را سخت می لرزاند​

​

و من در خواب دیدم در دلم خورشید می کاری​

​

هوا سرد است و نعش صبح روی جاده می رقصد​

​

عطش دارم بگو: کی بر دلم یک ریز می باری.... ​

 

[شبگرد23]

تورا گم کرده ام امروز...
و حالا لحظه هاي من ...
گرفتار سکوتي سرد و سنگينند ...
و چشمانم که تاديروز به عشقت مي درخشيدند ...
نمي داني چه غمگينند !!! چراغ روشن شب بود ...
برايم چشم هايت
ونمي دانم چه خواهد شد پر از دلشوره ام ...
بي تاب و دلگيرم ...
کجا ماندي که من بي تو هزاران بار ، در هر لحظه مي ميرم.

 

[شبگرد23]

من می دانم؛
می دانم روزی از کوچه دلتنگی هايم گذر خواهی کرد.
من آن روز٬ کوچه را با اشک هايم آب خواهم داد تا؛
بوی خوش آمدن يار همه را با خبر کند؛
و به انتظار ديرينه ی من پايان دهد.
من تو را٬ عشقت را٬ حتی دوست نداشتن هايت را٬ در سينه ام٬ در خيالم و در روحم حبس خواهم کرد.

 

[شبگرد23]

صداي مهربانت کو؟

لبت کو؟

بوسِه ات کو؟

گونه هايت کو؟

نوازش هاي با جان آشنايت کو؟

بيا نور نگاهت را چراغ شامگاهم کن

بيا آن دست هاي گرم را پشتو پناهم کن

بيا

در اين سياهی ها


نگاهم کن، نگاهم کن

 

[شبگرد23]

در عبور ازکوچه هاي سرد شهر
گرمي دستان پُرمهر تورا گم کرده ام
تا کجا بايد بدون تو روم؟
تابه کي تنها شريک شب شوم؟
بي تو من هيچم، نه ما هستم نه من
بي تو من بي سايه تر، از آفتاب
عکس بي چهره و يا محصور قاب...

 

[naghmeirani]

آن روز با تو بودم
امروز بی توام

آن روز که با تو بودم
- بی تو بودم
امروز که بی توام
با توام -​

 

[شبگرد23]

این بار هم که

تاول پاهایم خشک شود

دوباره عاشقت می شوم

دوباره راه می افتم

دوباره

گم می شوم.

 

[شبگرد23]

يک نفر آينه می بندد
ديوارهای سست خانه ی دلم را سرتاسر
تا مجال در گشايی اش بخشد
در کوفتن های عشقی که
تو را خبر آورده است !
تويی که حالا زيباتر از هميشه
می توانی در اين همه آينه بندا ن
هزار هزار بار ،
در من تکرار شوی ...

 

[eksir]

ای داد دوباره کار دل مشکل شد
نتوان ز حال دل غافل شد
عشقی که به چند خون دل حاصل شد
پامال سبکسران سنگین دل شد

 

[mahyam68]

زمـــــزمــه

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]من همان شبان ِ عاشقم
سینه چاک و ساکت و غریب
بی تکلّف و رها
در خراب ِ دشتهای دور
ساده و صبور
یک سبد ستاره چیده ام برای تو
یک سبد ستاره
کوزه ای پُر آب
دسته ای گل از نگاه ِ آفتاب
یک رَدا برای شانه های مهربان تو!
در شبان ِ سرد
چارُقی برای گامهای پُر توان ِ تو
در هجوم درد...
من همان بلال ِ الکنم ، در تلفظ ِ تو ناتوان
وای از این عتاب! آه....
[/FONT]

 

[*** s.mahdi ***]

زندگي » زيباست، كو چشمي كه « زيبائي » به بيند ؟
كو « دل آگاهي » كه در « هستي » دلارائي به بيند ؟

صبحا « تاج طلا » را بر ستيغ كوه، يابد
شب « گل الماس » را بر سقف مينائي به بيند

ريخت ساقي باه هاي گونه گون در جام هستي
غافل آنكو « سكر » را در باده پيمائي به بيند

شكوه ها از بخت دارد « بي خدا » در « بيكسي ها »
شادمان آنكو « خدا » را وقت « تنهائي » به بيند

« زشت بينان » را بگو در « ديده » خود عيب جويند
« زندگي » زيباست كو چشمي كه « زيبائي » به بيند ؟

مهدی سهیلی ...

 

[naghmeirani]

بهانه

اصلا چرا دروغ همین پیش پای تو
گفتم که یک غزل بنویسم برای تو

احساس می کنم که کمی پیرتر شدم
احساس می کنم که شدم مبتلای تو

برگرد و هر چه دلت خواست بد بگو
دل می دهم دوباره به طعم صدای تو

از قول من بگو به دلت نرم تر شود
بی فایده است اینهمه دوری, فدای تو

دریای من, به ابر سپردم بیاورد
یک آسمان بهانه ی باران برای تو

ناقابل است بیشتر از این نداشتم
رخصت بده نفس بکشم در هوای تو

 

[maryam_22]

مهرورزان زمان های کهن
هرگز از خويش نگفتند سخن
که در آنجا که" تو" يی
بر نيايد دگر آواز از "من"!

ما هم اين رسم کهن را بسپاريم به ياد
هر چه ميل دل دوست،
بپذيريم به جان،
هر چه جز ميل دل او ،
بسپاريم به باد!

آه !
باز اين دل سرگشته من
ياد آن قصه شيرين افتاد:
بيستون بود و تمنای دو دوست.
آزمون بود و تماشای دو عشق.
در زمانی که چو کبک ،
خنده می زد " شيرين" ،
تيشه می زد "فرهاد"!
نه توان گفت به جانبازی فرهاد : افسوس،
نه توان کرد ز بيدردی "شيرين" فرياد .

کار "شيرين" به جهان شور برانگيختن است!
عشق در جان کسی ريختن است!
کار فرهاد برآوردن ميل دل دوست
خواه با شاه درافتادن و گستاخ شدن
خواه با کوه در آويختن است .

رمز شيرينی اين قصه کجاست؟
که نه تنها شيرين ،
بی نهايت زيباست :
آن که آموخت به ما درس محبت می خواست :
جان چراغان کنی از عشق کسی
به اميدش ببری رنج بسی .
تب و تابی بودت هر نفسی .
به وصالی برسی يا نرسی!

سينه بی عشق مباد!!

فريدون مشيري

 

[eksir]

بیگانگی ز حد رفت ای آشنا مپرهیز
زین عاشق پشیمان سرخیل شرمساران
پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند
دیوار زندگی را زین گونه یادگاران
وین نغمه ی محبت بعد از من و تو ماند
تا در زمانه باقی ست آواز باد و باران

 

[Ekram]

اشک بارانم بی جرم گناه در پشت میله های زندانم


به جرم عاشقی در غربت محکوم به اعدامم


اشک بارانم من یک رویا در نیمه شب زیر باران در بیابانم


به قید قرعه در این گرداب گناه گرفتارم


اشک بارانم دوست دارم عاشقانه بمیرم


دوست دارم خودم را به تو برسانم


اشک بارانم نمی توانم تو را در توصیف خود بگنجانم


ولی همیشه عشق تو را در قلب خود می پرورانم


اشک بارانم من به یاد تو همیشه در فکر حیرانم


برای رسیدن به تو در انتظار غروب بی پایانم


اشک بارانم من عاشق قطر های بارانم


برای رسیدن به تو در انتظار بارانم


اشک بارانم .................................................................................​

 

[*** s.mahdi ***]

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به
به شمشیرم زد و با کس نگفتم
که راز دوست از دشمن نهان به
به داغ بندگی مردن بر این در
به جان او که از ملک جهان به
خدا را از طبیب من بپرسید
که آخر کی شود این ناتوان به
گلی کان پایمال سرو ما گشت
بود خاکش ز خون ارغوان به
به خلدم دعوت ای زاهد مفرما
که این سیب زنخ زان بوستان به
دلا دایم گدای کوی او باش
به حکم آن که دولت جاودان به
جوانا سر متاب از پند پیران
که رای پیر از بخت جوان به
شبی می‌گفت چشم کس ندیده‌ست
ز مروارید گوشم در جهان به
اگر چه زنده رود آب حیات است
ولی شیراز ما از اصفهان به
سخن اندر دهان دوست شکر
ولیکن گفته حافظ از آن به

 

[MaC_MaC]

خاطرم نيست
تو از باراني
يا كه از نسل نسيم
هرچه هستي
گذرا نيست..هوايت يادت
فقط آهسته بگو
با دلم ميماني...

 

[شبگرد23]

همهمه باد دور شده است
و گوش ماهي هايم
بي هيچ دلهره اي
نام تو را آواز مي دهند!
آيا شاه ماهي ها اجازه خواهند داد
تو يك بار ديگر
سر از آب در آوري و
با افسون نگاهت
در اعماق آب ها غرقم كني؟

 

[MOON.LIGHT]

یکی می پرسد :اندوه تو چیست؟
سبب ساز سکوت مبهمت کیست؟
برایش صادقانه می نویسم
برای آنکس که باید و نیست

 

[شبگرد23]

تو را صدا کردم

تو را صدا کردم

میان تاریکی، تو را صدا کردم
سکوت بود و نسیم
که پرده را می برد
در آسمان ملول
ستاره ای می سوخت
ستاره ای می رفت
ستاره ای می مرد​

تو را صدا کردم

 

[شبگرد23]

من به يك ماه مي انديشم
من به حرفي در شعر
من به يك چشمه مي انديشم
من به وهمي در خاك
من به بوي غني گندمزار
من به افسانه نان
من به معصوميت بازي ها
به ان كوچه باريك دارز
كه پر از عطر درختان اقاقي بود

 

[شبگرد23]

برای ستایش تو
همین کلمات روزمره کافی است
همین که کجا می روی ، دلتنگم .
براي ستايش تو
همين گل و سنگريزه كافي است
تا از تو بتي بسازم

 

[شبگرد23]

پاییزاست

بغض آسمان می ترکد

و فرشته ها می گریند

کسی چه می داند

شاید برای تنهایی من

یا غریبی تو..

.......

 

[شبگرد23]

عمریست می خواهم جمله ای را به تو بگویم . اما نمی توانم.
عمریست به انتظار نشستم تا شاید تو بیایی و جمله را بگویی اما نیامدی.
عمریست در کنار من اما دور از من هستی.
عمریست که از درد عشق تو شب خواب ندارم.
عمریست می ترسم تا حال که من تورا دوست داشته ام ، تو من را دوست نداشته ای.
آخر دلم را به دریا می زنم و به تو می گویم که ..... دوستت دارم

 

[naghmeirani]

از هزار توی پر خم زندگی​

تنها یک نگاه​

​

تنها یک ندا​

​

ما را بهم پیوند می زند.​

​

از هزار توی پوچ ارزوها​

​

تنها یک اه​

​

یک نگاه​

​

حقیقت را به هیچ پیوند می زند.​

​

برای پیوند من و تو​

​

جز اهی بی پناه نبوده اند.​

​