اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[primrose]

بسکه جان را به ره عشق تو شیرین دادیم

تیشه خون می خورد از حسرت فرهادی ما

آنچنان شهره به شاگردی عشق تو شدیم

که جنون سر خط زر داد به استادی ما
​

 

[naghmeirani]

در دلم غوغایی است نمی دانم که چیست ؟

آه دارم . . . بغض دارم . . . اشک دارم . . . درد دارم . . .

عشق دارم . . . شور مستی دارمو از خود همی بی خبرم

که کدامینم ؟

خود نمیدانم

در فراق از چه همی پر شورم ؟ نا گاه . . .

چشم هایم اشک را بدرقه کردند به صحرای رخم

پاهایم یا علی گفتند

رفتند و رسیدند به محراب جنون

و در آن وادی عشق را فریاد زدم . . .



​

 

[شبگرد23]

در کنار تو​

من ز اوج لذتی نگفتنی گذشته ام.​

در بنفشه زار چشم تو​

برگ های زرد و نیلی و بنفش،​

عطر های سبز و آبی و کبود،​

نغمه های نا شنیده ساز می کنند،​

بهتر از تمام نغمه ها و سازها! ​

 

[naghmeirani]

دوست دارم شب که با غم سر کنم

دفتری از اشک چشمان تر کنم

نام آن دفتر کنم دیوان عشق

عشق را عنوان آن دفتر کنم
​

 

[شبگرد23]

هدیه ای از سوی دوست

خبر به دورترین نقطه جهان برسد
نخواست او به من خسته بی گمان برسد
شکنجه بیشترازاین که پیش چشم خودت
کسی که سهم توباشد به دیگران برسد
چه می کنی اگراورا که خواستی یک عمر
به راحتی کسی زراه ناگهان برسد
رهاکند برود ازدلت جداباشد
به انکه دوست ترش داشت به ان برسد
رهاکنی بروند تادوپرنده شوند
خبربه دورترین نقطه جهان برسد
گلایه ای نکنی وبغض خویش را بخوری
که هق هق تو مبادا به گوششان برسد
خدا کندکه....نه نفرین نمی کنم که مبادا
به او که عاشق او بودم زیان برسد
خداکند که فقط این عشق از سرم برود
خداکند که فقط ان زمان برسد

 

[شبگرد23]

و چه رنجی است بدون تو زیستن

حتی نفس کشیدن

وچه دردی است با خیالت کنارت بودن

آری آری !





تمام اصوات زمین را در حنجره ام جمع خواهم کرد

و عاشقانه فریاد خواهم زد: بی تو هرگز!!!

 

[naghmeirani]

نگاه عشق

نگاه عشق

به دستانت نوازش را بیاموز

به قلبت راز سازش را بیاموز





نگاه عشق را با عشق حس کن

به چشمت لحن خواهش را بیاموز



​

 

[primrose]

تو در من آتشی هستی که خاموشت نخواهم کرد...!!
​

 

[شبگرد23]

بيابان را
سراسر
مه گرفته ست .
چراغ قريه پنهان است
موجی گرم در خون بيابان است
بيابان ، خسته
لب بسته
نفس بشكسته
در هذيان گرم مه ، عرق می ريزدش آهسته از هر بند ...​

 

[شبگرد23]

مرز در عقل و جنون باریـــک است
كفر و ایمان چه به هم نزدیک است
*
عشق هم در دل ما سردرگم
مثل ویرانی و بهت مردم
*
گیسویت تعزیتی از رویـا
شب طولانی خون تا فردا
*
خون چرا در رگ من زنـجیر است
زخم من تشنه تر از شمشیر است
*
مستم از جام تهی حیرانی
باده نوشیده شده پنهانــــی
*
عشق تو پشت جنون محو شـده
هوشیاری است مگو سهو شده
*
من و رسوایی و این بار گناه
تو و تنهایی و آن چشم ســیاه
*
از من تازه مسلمان بگذر ، بگــذر
بگذر ، از سر پیمان بگذر ، بگذر
*
دین دیوانه به دین عشق تو شـــد
جاده ی شك به یقین عشق تو شد
*
مستم از جام تهی ، حیرانی
باده نوشیده شده پنـــــــهانی

 

[kayhan]

صدایم کن، صدایم کن که آهسته بیدارم
صدایم کن که چون کارون بی تابم
مرا از خود صدایم کن که تنها با صدا هستی
مرا از خود بیدار کن که تنها روشنی هستی
​

 

[kayhan]

با زمزمه ی بهار بیدارم کن از جرات آبشار سرشارم کن
در عزلت بی عشق دلم می پوسد ای با خبر از عشق، خبر دارم کن

سلمان هراتی - چهار پاره - سبک هندی
​

 

[eksir]

عشقبازی به همین آسانی ست

شاعری با کلمات شیرین
دست آرام و نوازش بخش بر روی سری

پرسشی از اشکی
و چراغ شب یلدای کسی با شمعی

و دل آرام و تسلا و مسیحای کسی با جمعی
عشقبازی به همین آسانی ست

که دلی را بخری
بفروشی مهری

شادمانی را حراج کنی
رنج ها را تخفیف دهی

مهربانی را ارزانی عالم بکنی
و بپیچی همه را لای حریر احساس

گره عشق به آنها بزنی
مشتری هایت را با خود ببری تا لبخند
​

 

[naghmeirani]

 

[شبگرد23]

منتظِر نِشَستم و...باز هم نیامدی!
دل به کَس نبستم و...باز هم نیامدی!
از غُرور و سردیَت بی وفاترینِ من!
در خودم شکستم و...باز هم نیامدی!
این همه حدیث و حرف پشتِ سر گذاشتم،
با تو عهد بستم و...باز هم نیامدی!
اشک و آه و غصه شد سهمِ من از عشقِ تو
از همه گُسستم و...باز هم نیامدی!
بی تو شب نشینی و بغضِ مانده در گلو
کار داده دستم و...باز هم نیامدی!
سنگ شد دلت ولی قلبِ سنگیِ تو را
باز می پرستم و...باز هم نیامدی...!​

 

[شبگرد23]

عشق شيرينش مرافرهاد كرد
او بيامدمرغ دل راازقفس آزاد كرد
او بشد ليلاومامجنون روي ماه او
قلب ويران مرا آباد كرد
نام شيرنش تمام تلخي عمرم زدود
قبل ازاودنيابرايم اينچنين زيبانبود
بعدازاوهم زندگي هست وليكن تلخ تلخ
بعد ازاواين زندگي ديگرچه سود
با نظاره با اشاره به تو ميگم كه دلم عشق توداره
مي ترسم ندونيوپيمونهءعمرمنم دوم نياره
مي ترسم نخوني آخر حرف ناتموم چشمام
شايدم نداري باورگرمي حرف ونفسهام

 

[naghmeirani]

يکبار د يگر عشق را با خون نوشتند

تعبير لبخند تو را گلگون نوشتند

تا د ست عشق از پيکر عاشق جدا شد

با د ست ليلا قصه مجنون نوشتند

اين کوچه ها بي تو هميشه بيقرارن

حس غريبي بين پا ييز و بهارن

رفتي ولي فکري به حال کوچه ها کن

بوي تو دارند و تو را اما ندارن

بيدارم و مي بينمت رويا به رويا

از پيش چشمم ميروي د نيا به د نيا

با تو ميان آب و آ تش آشتي بود

در آ تش است از رفتنت دريا به دريا

بيدارم و مي بينمت رويا به رويا

از پيش چشمم ميروي د نيا به د نيا

 

[شبگرد23]

در رهگذار باد

بعد از تو در شبان تیره و تار من
دیگر چگونه ماه
آوازهای طرح جاری نورش را
تکرار می کند
بعد از تو من چگونه
این آتش نهفته به جان را
خاموش میکنم ؟
این سینه سوز درد نهان را
بعد از تو من چگونه فراموش میکنم ؟
من با امید مهر تو پیوسته زیستم
بعد از تو ؟
این مباد
که بعد از تو نیستم
بعد از تو آفتاب سیاه است
دیگر مرا به خلوت خاص تو راه نیست
بعد از تو
درآسمان زندگیم مهر و ماه نیست
بعد از من آسمان آبی است
آبی مثل همیشه
آبی

 

[naghmeirani]

برايم نقاشي كن
نم نم باران را
تا شوره زار خشك دل تنگي ام
دشتي سرسبز گردد آشيان شقايق ها
نقاشي كن سايه بان امنيت را
تا در زير آن ببافم فرشي از جنس آرامش
و بنشينم
بنشينم در انتظار تو...

​

 

[شبگرد23]

ز تو دورم چه غمگين و چه من زارم
فقط نام تو را من روي لب دارم
چه غم گر ديگران گويند من خوارم
كه عشق تو شد روز و شب كارم...:

 

[siyavash51]

دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست

ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگست

برادران طریقت نصیحتم مکنید

که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگست

ملامت از دل سعدی فرو نشوید عشق

سیاهی از حبشی چون رود که خودرنگست

 

[شبگرد23]

نعره زد عشق كه خونين جگري پيدا شد
حسن برزيد كه صاحب نظري پيدا شد

فطرت اشفت كه از خاك جهان مجبور
خودگري،خودشكني،خودنگري پيدا شد

 

[naghmeirani]

من آن دیوانه آتش پرستم
در این آتش خوشم تا زنده هستم
بزن آتش به عود استخوانم
که بوی عشق برخیزد ز جانم

 

[maryam_22]

به خدا عشق به رسوا شدنش مي ارزد

و به مجنون و به ليلا شدنش مي ارزد ​

دفتر قلب مرا وا كن و نامي بنويس

سند عشق به امضا شدنش مي ارزد ​

گرچه من تجربه‌اي از نرسيدن‌هايم

كوشش رود به دريا شدنش مي ارزد ​

كيستم ؟ … باز همان آتش سردي كه هنوز

حتم دارد كه به احيا شدنش مي ارزد ​

با دو دست تو فرو ريختنِ دم به دمم

به همان لحظه‌ي بر پا شدنش مي ارزد ​

دل من در سبدي ـ عشق ـ به نيل تو سپرد

نگهش دار، به موسي شدنش مي ارزد ​

سال‌ها گرچه كه در پيله بماند غزلم

صبر اين كرم به زيبا شدنش مي ارزد ​

 

[شبگرد23]

ترانه ام را
به خاطر بسپار
که ایهام خوشی است
از ایهام زمزمه های پاییزی
تا بعد از من
بخوانی آن را
در راههایی که
با هم از آنها عبور نخواهیم کرد

 

[شبگرد23]

شبی در شبترین شبها تو ماهم میشوی ایا؟

تو تسلیم تماشای نگاهم میشوی ایا؟

شبیه یک پرنده خیس از باران که می ایم

تو با دستان پر مهرت پناهم میشوی ایا؟

پس از طی کردن فرسنگها راهی که میدانی

کنار خستگیهام تکیه گاهم میشوی ایا؟

اگر بی روز و تقویم ماندم من

به وصل فصلهایت سال و ماهم میشوی ایا؟

 

[شبگرد23]

به امیدی که توخوانی

هرچه علفهای هرز فاصله

هرچه شاخ و برگهای بی رویه ی فراموشی
بروید میان من و تو

چه باک

به داس عشق

بَر میکَنم همه را

تو فقط عطر گلهایت را

در سینه ام پر کن

 

[naghmeirani]

نرسد دست تمنا چون به دامان شما​

می توان چشم دلی دوخت به ایوان شما


از دلم تا لب ایوان شما راهی نیست


نیمه جانی است درین فاصله قربان شما

فریدون مشیری​

 

[شبگرد23]

و شب در کوچه پنهانست
نه مهرویی ، نه مهتابی !
تصور می کنم با خود ...
تو هم امشب نمی خوابی!

 

[naghmeirani]

هنوز چشم مرادم رخ تو سیر ندیده
هوا گرفتی و رفتی ز کف چو مرغ پریده
تو را به روی زمین دیدم و شکفتم و گفتم
که این فرشته برای من از بهشت رسیده