*** آرشیو اخبار تاریخ گذشته ***

*** آرشیو اخبار تاریخ گذشته ***


  • مجموع رای دهندگان
    71

پیرجو

مدیر ارشد
مدیر کل سایت
مدیر ارشد
مستندی از UFOs

مستندی از UFOs



History Channel Secret Access UFOs - 2010
HDTV | 2729 Kbps | 1280x720 | 23.976 fps | CBR AC3 - 384 Kbps 24 KHz | English | 01:27:50.807 | 2 GB
Genre: Documentary









http://depositfiles.com/folders/28OHP9FNG
http://www.wupload.com/folder/457911
 

فاطمه طالبی

کاربر بیش فعال
به نظر من موجودات فرا زمینی وجود دارن چون جهان خیییییلییییییی بزرگ و با عظمته اگه فکر کنیم که حیات ، فقط و فقط توی زمینی که در مقابل دیگر کهکشانها دیده نمیشه وجود داره ، مثل اینه که یه مزرعه رو گندم بکاریم اما فقط یکیش رشد کنه!!
من چند تا فایل دارم از فضاو... اگه خواستین یه ایمیل به efti7@yahoo.com ارسال کنین تا بفرستم براتون.
 

خردبین

عضو جدید
کاربر ممتاز
بنده که سخنرانی های دانشمندانی همانند هاوکینگ یا تایسون را تماشا کردم گفته اند هیچ شواهد قابل اعتمادی بر وجود موجودات فرازمینی وجود ندارد.اینکه در این جهان ممکن است وجود داشته باشند بله ممکن است.احتمالش هست اما تا زمانی که این موضوع اثبات نشده ما دلیلی ندارد که تصور کنیم وجود دارند.شما هم سعی کنید از سایت های معتبر علمی در این مورد خبر بگذارید.
 

?!؟

عضو جدید
»» ناسا در هشداری بدین صورت

»» ناسا در هشداری بدین صورت

[FONT=Times New Roman (Arabic)]ناسا در هشداری بدین صورت اعلام کرد که یک توفان خورشیدی در حال شکل گرفتن بوده و روز به روز در حال نزدیک شدن به زمین میباشد که بسیار خطرناک است که در سال 2012 به زمین می رسد و موجب خواهد شد که برق تمام دنیا خاموش شود[/FONT].
 

vergilangleos

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
[FONT=Times New Roman (Arabic)]ناسا در هشداری بدین صورت اعلام کرد که یک توفان خورشیدی در حال شکل گرفتن بوده و روز به روز در حال نزدیک شدن به زمین میباشد که بسیار خطرناک است که در سال 2012 به زمین می رسد و موجب خواهد شد که برق تمام دنیا خاموش شود[/FONT].
پیاده هم بیاد زودتر از این حرفا میرسه!!!!!!!
 

?!؟

عضو جدید
[FONT=Times New Roman (Arabic)]از ماه دسامبر فعالیت خورشید به آهستگی روبه افزایش می رود. نیروی مغناطیسی این ستاره هر 11 سال یکبار به نقطه ای می رسد که در آن پیک پدیده های فورانهای خورشیدی و پرتاب تاجهای خورشیدی بزرگ مشاهده می شود. این پدیده ها منجر به آزاد شدن میزان زیادی انرژی و تشعشعات می شود. این فورانها می تواند به زمین نیز برسد و منجر به ایجاد توفانهای ژئومغناطیسی زمین شود[/FONT].
 

elman13

عضو جدید
ماهواره از مدار خارج شده به سوي زمين مي‌آيد

ماهواره از مدار خارج شده به سوي زمين مي‌آيد

سازمان فضايي آمريكا، ناسا، هشدار داده يك ماهواره ۵ تني كه بيست سال پيش به فضا فرستاده است از مدار خارج شده و به سوي زمين مي‌آيد. گفته شده احتمالا اوايل هفته آينده، بعضي قسمت‌هاي ماهواره كه هنگام عبور از جو كاملا از بين نخواهند رفت، با زمين برخورد كنند. احتمال برخورد اين اجزا با انسان، يك در سه هزار برآورد شده



 

vergilangleos

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سازمان فضايي آمريكا، ناسا، هشدار داده يك ماهواره ۵ تني كه بيست سال پيش به فضا فرستاده است از مدار خارج شده و به سوي زمين مي‌آيد. گفته شده احتمالا اوايل هفته آينده، بعضي قسمت‌هاي ماهواره كه هنگام عبور از جو كاملا از بين نخواهند رفت، با زمين برخورد كنند. احتمال برخورد اين اجزا با انسان، يك در سه هزار برآورد شده



به زودی بدشانس ترین انسان زمین معرفی میشه!
 

اخبار

ربات
ناسا صداهای ماندگار فضایی را زنگ تلفن همراه می‌كند!

ناسا صداهای ماندگار فضایی را زنگ تلفن همراه می‌كند!

سازمان فضایی ناسا اعلام كرد: مجموعه‌ای از صداهای ماندگار و جالب مربوط به فعالیت‌های این سازمان طی ۵۰ سال گذشته را كه در آرشیو صوتی‌اش موجود است، برای استفاده به عنوان زنگ موبایل یا استفاده بر روی رایانه در اختیار مردم قرار خواهد داد.

بيشتر...
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ماهواره‌ای که راز شد / گم شدن ماهواره‌ای به اندازه یک اتوبوس!

ماهواره‌ای که راز شد / گم شدن ماهواره‌ای به اندازه یک اتوبوس!

ماهواره‌ای که راز شد / گم شدن ماهواره‌ای به اندازه یک اتوبوس!
سقوط ماهواره 6 تنی ناسا در روز شنبه چیزی به جز رازی بزرگ درباره محل و موقعیت سقوط لاشه های ماهواره از خود به جا نگذاشته است.
به گزارش خبرگزاری مهر، آژانس فضایی آمریکا اعلام کرده احتمال می دهد بقایای این ماهواره در اقیانوس آرام سقوط کرده باشد اما زمان دقیق بازگشت و سقوط این ماهواره که به بزرگی یک اتوبوس بوده است و موقعیت دقیق سقوط لاشه های آن همچنان نامشخص باقی مانده است.
ماهواره UARS روز شنبه در محدوده زمانی میان 11:23 عصر روز جمعه و 1:09 بامداد روز شنبه به وقت شرقی 20 سال مدارگردی به دور زمین را با شیرجه ای انتحاری به اتمسفر به پایان رساند. به گفته مقامات ناسا در طی این بازگشت ماهواره از هم دریده شده اما 26 قطعه که بزرگترین آن وزنی در حدود 150 کیلوگرم داشته است، از عبور از میان اتمسفر جان سالم به در برده و به زمین سقوط کرده اند.
با سقوط UARS به زمین این ماهواره از مناطقی مانند سواحل شرقی آفریقا بر فراز اقیانوس هند، اقیانوس آرام، شمال کانادا و جنوب اقیانوس اطلس عبور کرده است. ناسا می گوید بیشتر مسیر حرکت ماهواره بر فراز اقیانوس بوده است و تنها بخشی از آن بر فراز کانادا و غرب آفریقا رخ داده است.
نیکلاس جانسون دانشمند ارشد مرکز فضایی جانسون می گوید: به دلیل اینکه نقطه دقیق بازگشت ماهواره مشخص نشده است، ما نمی دانیم محدوده سقوط بقایای ماهواره کجا می تواند باشد. ما شاید هرگز مکان آنها را نیابیم.
UARS با طولی برابر 10.66 متر و عرضی برابر 4.5 متر یکی از بزرگترین ماهواره هایی است که تا کنون به صورت خارج از کنترل به میان اتمسفر سقوط کرده است، این ماهواره نمونه کوچکتر ایستگاه 75 تنی SkyLab ناسا است که در سال 1979 به زمین سقوط کرد.
ایستگاه فضایی 135 تنی میر نیز در سال 2001 به اقیانوس آرام سقوط کرد اما سقوط میر یک پروژه تحت کنترل و هدایت شده بود. ناسا اکنون برنامه هایی را برای بازگردادن هدایت شده فضاپیماهای بزرگ در دست اجرا دارد اما این برنامه ها در زمان پرتاب UARS هنوز وجود نداشتند.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، این ماهواره در سال 1991 توسط شاتل دیسکاوری به فضا انتقال داده شد تا بتواند گاز اوزن و دیگر مواد شیمیایی موجود در اتمسفر را مورد مطالعه قرار دهد. UARS در سال 2005 ماموریت خود را به پایان رساند و به تدریج ارتفاع خود را نسبت به زمین کاهش داد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
معمای انقراض دایناسورها هنوز باقی است/ اثبات بی گناهی سیارک "باپتیستینا"

معمای انقراض دایناسورها هنوز باقی است/ اثبات بی گناهی سیارک "باپتیستینا"

معمای انقراض دایناسورها هنوز باقی است/ اثبات بی گناهی سیارک "باپتیستینا" ....
یافته های جدید تلسکوپ فضایی "وایز" ناسا نشان می دهد سیارکی که تاکنون اعتقاد بر این بود که سبب انقراض دایناسورها در 65 میلیون سال قبل بوده بی گناه است.
به گزارش خبرگزاری مهر، درشرایطی که دانشمندان تقریباً مطمئن هستند برخورد یک سیارک غول پیکر به زمین در حدود 65 میلیون سال قبل در شبه جزیره "یوکاتان" سبب انقراض دایناسورها و بسیاری از اشکال حیات بر روی زمین شده است، باوجود این، آنها هنوز نمی دانند که این سیارک از کجا و چگونه به زمین رسیده است.
در تحقیقی که در سال 2007 برپایه اطلاعات جمع آوری شده از تلسکوپهای زمینی ارائه شد برای اولین بار نشان داد که باقیمانده یک سیارک عظیم که با نام "باپتیستینا" (Baptistina ) شناخته می شود احتمالاً عامل این انقراض است.
برپایه این تئوری، باپتیستینا" در حدود 160 میلیون سال قبل در کمربند اصلی میان مریخ و مشتری به سیارک دیگری برخورد کرده است و در اثر این برخورد، حجم وسیعی از توده سنگهای عظیم به بزرگی یک کوه در فضا پراکنده شده اند که یکی از این تکه ها در حدود 100 میلیون سال بعد به زمین رسیده و سبب انقراض دایناسورها و حدود 60 تا 70 درصد از حیات روی زمین شده است.
از زمان طرح این فرضیه، سایر دانشمندان تردیدهای خود را در مورد آن ارائه کردند. اکنون تازه ترین این بررسیها که با رصدهای جدید مادون قرمز تلسکوپ وایز انجام شده است نشان می دهد که سیارک "باپتیستینا" می تواند در این مورد بی گناه باشد.
"لیندی جانسون"، مدیر "برنامه رصدهای اجرام آسمانی نزدیک به زمین" در ناسا در این خصوص توضیح داد: "برپایه نتایج تحقیقات تیم علمی وایز، علت نابودی دایناسورها بار دیگر به آرشیو معماهای حل نشده باز می گردد. محاسبات اولیه ای که با نور مرئی انجام شده بود ارزیابیهایی را درخصوص ابعاد و بازتاب پذیری اعضای خانواده جرم آسمانی باپتیستینا نشان می داد که اکنون می دانیم این نتایج اشتباه بوده است. در حقیقت، تلسکوپ وایز در نور مادون قرمز توانست ارزیابیهای دقیق تری را ارائه کند که فرضیه سال 2007 را رد می کنند."
وایز با هدف دستیابی به این نتایج از ژانویه 2010 تا فوریه 2011 دوبار سراسر آسمان را کاوش کرد.
ابزاری که وایز برای جستجوی سیارکها از آن بهره گرفت "نئو وایز" نام دارد که از بیش از 157 هزار سیارک در کمربند اصلی میان مریخ و مشتری اطلاعات جمع آوری کرد که حاصل این بررسیها منجر به کشف 33 هزار سیارک تاکنون ناشناخته شد.
برای رصد یک سیارک می توان از نور خورشیدی که بر روی آن بازتاب می کند و سپس به زمین و یا بر روی دستگاههای ماهواره ای می رسد استفاده کرد.
باوجود این، بدون آشنایی با ویژگیهای بازتایش سطح سیارکها تعیین ابعاد سیارک با دقت بالا به سختی امکانپذیر است.
این درحالی است که رصدهای پرتوهای مادون قرمز تلسکوپ وایز می توانند ارزیابیهای دقیق تری را از ابعاد این اجرام آسمانی ارائه کنند. این تلسکوپ با ردیابی نور مادون قرمز برانگیخته از سیارک می تواند دمای جرم و ابعاد آن را تعیین کند.
تیم علمی "نئو وایز" در این تحقیقات، بازتاب پذیری و ابعاد حدود 120 هزار سیارک را در کمربند اصلی میان مریخ و مشتری اندازه گیری کرد که از این تعداد، هزار و 56 سیارک، عضو خانواده "باپتیستینا" هستند.
این دانشمندان محاسبه کردند که سیارک اصلی "باپتیستینا" در حدود 80 میلیون سال قبل تکه تکه شده که این زمان تقریباً نصف زمانی که در فرضیه سال 2007 پیشنهاد شده است.
این محاسبات همچنین زمان لازم برای رسیدن اعضای خانواده این سیارک را به نقطه ای که درحال حاضر در آن قرار دارند نشان داد.
به طوریکه برپایه این ارزیابیها، سیارکهای بزرگتر این خانواده مدار خود را با همان سرعت سیارکهای کوچکتر ترک نمی کنند. بنابراین، نتایج این یافته ها حاکی از آن است که یک قطعه شهاب سنگ از سیارک اصلی "باپتیستینا" برای آنکه بتواند سبب انقراض دایناسورها شود تنها 15 میلیون سال برای رسیدن به زمین وقت داشته است.
این درحالی است که شهاب سنگی که 65 میلیون سال قبل به زمین رسیده و در خلیج مکزیک سقوط کرده است در حدود 10 کیلومتر قطر داشته است.
براساس گزارش وایرد نیوز، سیارکی با این ابعاد هرگز نمی توانسته است تنها در مدت 15 میلیون سال به زمین رسیده باشد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
احتمال وجود سیاره پنجم گازی در سامانه خورشیدی

احتمال وجود سیاره پنجم گازی در سامانه خورشیدی

احتمال وجود سیاره پنجم گازی در سامانه خورشیدی
شبیه سازی محققان در موسسه "بولدر" نشان می دهد احتمال وجود یک سیاره گازی پنجم در روزهای ابتدایی شکل گیری سامانه خورشیدی وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان بر این باورند که شاید یک رویارویی قدرتمند با سیاره مشتری در حدود میلیاردها سال پیش منجر به بیرون رانده شدن پنجمین سیاره عظیم گازی از سامانه خورشیدی شده است.
شبیه سازی که توسط محققان مرکز مطالعات "ساوث ولز" موسسه "بولدر" در کلرادو انجام گرفته این فرضیه را مطرح می کند که شاید سامانه خورشیدی یک سیاره عظیم گازی دیگر نیز در اختیار داشته، سیاره ای که در میان زحل و اورانوس قرار داشته است. شبیه سازی جدید رایانه ای می تواند نشان دهد که چگونه سیاره های سامانه خورشیدی موقعیت کنونی خود را به دست آورده اند، رازی که اخترشناسان مدتها است در تلاش برای کشف آن هستند.
شکل گیری و متولد شدن اورانوس و نپتون سالها ذهن محققان را به خود مشغول کرده بود. صفحه گازی و غبار آلود فرضی که منجر به شکل گرفتن این دو سیاره گازی شده بسیار رقیق تر از آن بوده که بتواند این دو سیاره را در موقعیت کنونی شان به وجود آورد.
احتمال این وجود دارد که این دو سیاره به همراه مشتری و زحل در روزهای ابتدایی سامانه خورشیدی نسبت به موقعیت کنونی خود فاصله کمتری از یکدیگر داشته اند و با گسترده شدن همزمان منجر به خالی شدن صفحه گازی شده اند.
غولهای گرانشی سامانه خورشیدی، یعنی مشتری، زحل، اورانوس و نپتون پس از شکل گیری برای دستیابی به موقعیت کنونی خود با یکدیگر رقابت کرده اند بر اساس شبیه سازی های گذشته اورانوس و نپتون باید به فضای خارج پرتاب می شدند، در واقع برای بقای این سیاره ها فرضیه ای جدید مطرح شده است: وجود یک سیاره یخی قربانی میان زحل و اورانوس!
این سیاره احتمالی که اخترشناسان نام "هادس" را برای آن انتخاب کرده اند بر اساس 6 هزار شبیه سازی رایانه ای که تا کنون درباره آن انجام گرفته، وجود داشته است. شبیه سازی های قبلی تنها شامل سیاره های مشتری، زحل، اورانوس و نپتون در سامانه خورشیدی بوده اند اما شبیه سازی های جدید پنج سیاره را در نظر گرفته اند.
در حدود 90 درصد از شبیه سازی های چهار سیاره ای در نهایت سه سیاره در بخشهای خارجی تر سامانه خورشیدی باقی می گذارند در حالی که در نیمی از مدلهای پنج سیاره ای چهار سیاره در موقعیتی کاملا مشابه موقعیت کنونی سیاره های سامانه خورشیدی به جا خواهند ماند.
بر اساس گزارش پاپ ساینس، این شبیه سازی ها همچنین نشان می دهند سیاره مشتری از جایگاهی نزدیکتر به خورشید به موقعیت کنونی خود پریده است که محققان این پدیده را پیامد طبیعی یک سیستم سیاره ای پنج تایی می دانند.
 

اخبار

ربات
از خانه خود سیارات جدید را كشف كنید!

از خانه خود سیارات جدید را كشف كنید!

دانشمندان موفق شدند دو سیاره بیگانه را با استفاده از یك پروژه آنلاین كه به افراد اجازه می‌دهد با استفاده از رایانه‌های خود به ستاره‌شناس تبدیل شوند، كشف كنند.

بيشتر...
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
قدم اول چین برای ساخت ایستگاه فضایی/ پرتاب اتاقک آزمایشی

قدم اول چین برای ساخت ایستگاه فضایی/ پرتاب اتاقک آزمایشی

قدم اول چین برای ساخت ایستگاه فضایی/ پرتاب اتاقک آزمایشی تا 3 روز دیگر
چین قصد دارد اولین اتاقک فضایی خود را به منظور تمرین عملیات اتصال به ایستگاه فضایی که قرار است تا سال 2020 فعال شود، به فضا پرتاب کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که برنامه فضایی آمریکا در حال متحول شدن است، چین با پرتاب اتاقک فضایی طی هفته جاری که زیربنای ایستگاه فضایی این کشور به شمار خواهد رفت، قدم بسیار بزرگی را در راستای دست یافتن به موقعیتی مستقل در مدار زمین بر می دارد.
به گفته مقامات چینی، قرار است اتاقک "تاینگونگ-1" (به معنی "کاخ بهشتی") در تاریخ 29 یا 30 سپتامبر 2011 با کمک راکت Long March 2F از پایگاه فضایی در صحرای "گوبی" به فضا پرتاب شود.
این اتاقک هشت تنی به عنوان پایگاهی آزمایشگاهی در تمرینهای مانورهای فضایی و آزمایش تکنیکهای اتصال به ایستگاه مورد استفاده فضانوردان چینی قرار خواهد گرفت، مهارتهایی که برای سر هم بندی و فعال سازی ایستگاهی فضایی توسط چین در سال 2020 حیاتی به شمار می رود.

قدم جدید چین در زمینه فعالیتهای فضایی همزمان با تحولاتی شده است که ناسا در برنامه فضایی انسانی خود ایجاد کرده است که اولین بخش آن بازنشسته شدن شاتلهای این سازمان بود. ناسا اکنون سه طرح برای پروازهای فضایی در پیش رو دارد، تامین نیروی انسانی ایستگاه فضایی بین المللی، پشتیبانی از توسعه بخش خصوصی در زمینه تاکسی های فضایی و طراحی یک پرتابگر سنگین و کپسول فضایی برای سفرهای فضایی فراتر از مدار 362 کیلومتر.

چین برای مشارکت در برنامه های فضایی ناسا تلاش فراوانی کرد اما همواره از مشارکت در این برنامه ها منع شد تا در نهایت تصمیم گرفت با ساخت ایستگاه فضایی مختص خود مسیرش را به صورت مستقل در فضا بیابد و در پی آن طرح سفر به ماه را به واقعیت تبدیل کند.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، ایستگاه فضایی چینی ها کوچکتر از ایستگاه فضایی بین الملی و وزن آن نیز کمتر از 100 تن خواهد بود. بر اساس طرحها این ایستگاه یک اتاقک مرکزی و دو اتاقک آزمایشگاهی خواهد داشت که اتاقک مرکزی محل سکونت سرنشینان ایستگاه نیز به شمار می رود.
 

hassangold

عضو جدید
مقاله در مورد شيمي-نجوم

مقاله در مورد شيمي-نجوم

سلام،من چند تا مقاله در مورد ارتباط شيمي و نجوم ميخواستم حالا در مورد عنصر خاصي هم باشه بهتره ولي تا حد ممكن جامع باشه.
ممنون ميشم برام بفرستين
 

اخبار

ربات
برخورد دومین ماهواره با زمین؟!

برخورد دومین ماهواره با زمین؟!

در آستانه سقوط ماهواره تحقیقاتی جو فوقانی ناسا در اقیانوس آرام، یكی از گزارشگران روزنامه تلگراف در مورد ماهواره دومی كه در حال ورود به جو زمین در ماه آینده است، هشدار داد.

بيشتر...
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
سلام،من چند تا مقاله در مورد ارتباط شيمي و نجوم ميخواستم حالا در مورد عنصر خاصي هم باشه بهتره ولي تا حد ممكن جامع باشه.
ممنون ميشم برام بفرستين

دوست عزیز سلام خوش اومدید ...
محبت کنید به بخش مقالات نجوم مراجعه کنید جهت انتخاب مقالات خوب و مفید ...

► •*♥*•◄ تاپیک جامع مقالات نجوم ► •*♥*•◄
 

Sarp

مدیر بازنشسته
ده موقعیتی که زندگی در فضا را به کابوس بدل می کند!

ده موقعیتی که زندگی در فضا را به کابوس بدل می کند!

زندگی در ایستگاه فضایی بین المللی برای بسیاری از افراد رویایی است، اما برای کسانی که با تحمل تمرینهای طاقت فرسا آماده اقامت در این ایستگاه شده اند، همه چیز متفاوت است و زندگی آنها روزهای وحشتناکی نیز دارد.
بد اقبالی هایی که در تجربه این پدیده برای انسان رخ داده اند، نشان دهنده این موضوع هستند که هنوز باید در زمینه ایجاد پایگاههای بشری در فضا بیشتر بیاموزیم. در ادامه، ۱۰ موقعیت و وضعیتی را که می توانند زندگی در فضا را به جهنمی ترسناک تبدیل کنند، مورد بررسی قرار می دهیم.

افتادن ناخنهای دست



تجربه نشان داده دستکشهای لباسهای فضایی که فضانوردان در هنگام کار کردن یا راهپیمایی فضایی در خارج از ایستگاه فضایی به دست می کنند برای سلامت آنها بسیار مضر است. بررسی هایی که به تازگی انجام گرفته نشان می دهند در حدود ۱۰ درصد از فضانوردان در اثر پوشیدن این دستکشها به “آسیب ناخن انگشت” دچار می شوند و تعدادی از آنها یکی از ناخنهای خود را به کلی از دست می دهند زیرا دستکش با محدود کردن مسیر حرکت انگشتان دست می تواند به ناخنها آسیب رسانده و آنها را بکند هر چه دست فضانورد بزرگتر باشد، این آسیب دیدگی جدی تر می شود و شاید ناسا باید برای کاهش دادن ابتلا به آن در جستجوی فضانوردانی با جثه کوچکتر باشد.

خطرهای بی وزنی



زندگی در بی وزنی می تواند نتایج کاملا عجیبی بر زندگی داشته باشد. در ماه مارچ سال ۲۰۰۷ فضانورد “سونیتا ویلیامز” در تلاش بود تا مقداری سبزیجات و چاشنی معطر را درون سوشی فضایی خود بگنجاند که ناگهان این مواد در ایستگاه متلاشی شده و همه جا را در بر گرفتند و بلافاصله دیوارها و فضای اطراف مملو از قطرات و ذرات گیاهی شد. از بین رفتن بوی این ماده در فضای ایستگاه مدت زمان زیادی را صرف کرد و ویلیامز نیز ناچار شد دیگر از این گیاه سنتی ویژه سوشی استفاده نکند زیرا آنها برای دستگاه هایی که درون ایستگاه قرار داشتند بسیار خطرناک به شمار می رفتند.

سواری خطرناک



در حالیکه معلق ماندن در ایستگاه فضایی می تواند بسیار هیجان انگیز باشد، ورود یا خروج از آن می تواند سواری بسیار خطرناکی به شمار برود. به ویژه گفته می شود سفرهایی که توسط کپسول فضایی سایوز صورت می گیرند فشار شدیدی را به فضانوردان وارد می آورند. “تریسی کدوول دایسون” به تازگی و پیش از اینکه از ایستگاه به زمین بازگردد گفت: می گویند سفر با سایوز تجربه ای مانند یک تصادف قطار، در پی آن تصادف خودرو و در نهایت افتادن از روی دوچرخه را برای انسان خلق می کند. اما پس از اینکه وی این سفر را تجربه کرد تمامی این شایعات را رد کرد و اعلام کرد به هیچ وجه اذیت نشده و سفر بازگشت به خانه اش، سواری بسیار هیجان انگیزی بوده است.

رژیم غذایی فضایی



غذاهای فضایی هنوز با غذاهای دلنشین و گوارا فاصله فراوانی دارند. میوه های تازه و سبزیجات در ایستگاه نایابند و استفاده از غذاهایی مانند نان در بی وزنی غیر ممکن است زیرا ذرات آن در شرایط بی وزنی در همه جا شناور خواهند شد و تمیز کردن آنها برای ساکنان ایستگاه به یک فاجعه تبدیل می شود و فضانوردان از صرف غذاهای تکراری با قابلیت گرم کردن مجدد که در برنامه ای هشت روزه تکرار می شوند، عاصی می شوند. در زمستان سال ۲۰۰۴ ماموریت ارسال مخزن مواد غذایی تازه به ایستگاه به تاخیر افتاد و از این رو ساکنان ایستگاه مجبور شدند غذای خود را جیره بندی کنند. در آن زمان دو ساکن ایستگاه حجم غذای روزانه خود را به نیم کاهش دادند و برای جبران کالری های جذب نشده از انواع شکلات و دسرها استفاده کردند.

فضای دلگیر



علی رغم اینکه ایستگاه طی ۱۰ سال گذشته گسترش یافته و امکان سکونت دائم در آن به وجود آمده است، بسیاری از فضاهای داخلی آن بسیار تنگ و کوچک هستند. و تا یک و نیم سال پیش تعداد ساکنان ثابت ایستگاه ۶ نفر بود، این یعنی میزان تقسیم فضا میان افراد بیشتر می شد و به هر یک از این افراد فضاهای کمتری تعلق می گرفت. خوابیدن در ایستگاه می تواند بسیار دشوار باشد، به ویژه اگر ناچار باشید در تورفتگی به اندازه یک کابین تلفن بخوابید و اگر خوابیدن امکان پذیر شد، خطر دیگری در کمین فضانوردان است. به گفته “ژولی پایت” فضانورد کانادایی ممکن است زمانی که از خواب بیدار می شوید خود را در جایی نبینید که در آن به خواب رفته اید.
 

Sarp

مدیر بازنشسته
مشکلات بهداشتی



عدم وجود حمام در ایستگاه معمولا تجربه های دردناکی را برای فضانوردان به وجود می آورد. بی وزنی استفاده از حمام و دوشهای آب معمولی را در ایستگاه غیر ممکن می کند، و فرایند خشک شدن رطوبت نیز خود داستانی دیگر است. از این رو فضانوردان برای شستن لباسهای خود از تفنگ آبی ویژه ای استفاده می کنند آب را به سمت لباسها شلیک می کند. همچنین برای شستشوی موهای سر، فضانوردان از شامپوهای خشک استفاده می کنند. حال برای درک عمق فاجعه می توانید کوچک بودن فضای ایستگاه را تصور کنید در حالی که باید ۶ ماه در کنار چند نفر دیگر در چنین حفره کوچکی زندگی کنید و به حمام نیز نروید.

مشکلات دستشویی



یکی از آزار دهنده ترین و مداوم ترین مشکلات ایستگاه وضعیت دستشویی آن است. در ایستگاه فضایی دو دستشویی وجود دارد که یکی از آنها در بخش روسی ایستگاه و دیگری در بخش آمریکایی آن قرار گرفته است که هر دوی آنها برای قابل استفاده بودن عملیات لوله کشی طاقت فرسایی را طلب می کنند. سپس مشکل بعدی فاضلاب است، که در سال ۲۰۰۹ با استفاده از سیستم بازیافت و تصفیه از فاضلاب ایستگاه آب آشامیدنی، آب برای شستشو و آشپزی به دست آمد. ساندار موگین یکی از فضانوردانی که در آن دوره در ایستگاه به سر می برد از این عملیات به عنوان یکی از وحشتناک ترین و شگفت انگیز ترین فعالیتهایی یاد کرده که در ایستگاه انجام گرفته است.

استخوانهای فرسوده



فضانوردان باید برای ماندن و زندگی کردن در مدار زمین، عواقب سلامتی سنگینی را تحمل کنند. یکی از مهمترین این موارد تاثیرات کیهانی بر روی تراکم استخوان فضانوردان است. مطالعات نشان می دهند قدرت استخوانهای فضانوردان با نیم سال اقامت در فضا در حدود ۱۴ درصد کاهش پیدا می کند. دیگر تحقیقات نشان می دهند که تراکم مواد معدنی استخوانها با هر ماه اقامت در فضا ۰٫۴ تا ۱٫۸ درصد کاهش پیدا می کند و فضانوردان را با خطر بیشتر شکستگی و پوکی استخوان مواجه می شوند.

تهوع



خو گرفتن به زندگی در بی وزنی به ویژه به خاطر نبودن شبیه ساز این شرایط بر روی زمین، زمان زیادی از فضانوردان می گیرد و از این رو به هم خوردن وضعیت طبیعی بدن فضانوردان و احساس حالت تهوع شدید پس از پرتاب و حتی قبل از اینکه فضاپیما به ایستگاه فضایی برسد، امری رایج است.

تنهایی



شاید سخت ترین بخش از زندگی در فضا احساس انزوا و احساس دلتنگی شدیدی است که پس از نیم سال اقامت در ایستگاه به فضانوردان دست می دهد. با وجود اینکه فضانوردان می توانند با مراوده با همکاران خود در ایستگاه و یا برقراری چند تماس تلفنی با منزل بر این احساس غلبه کنند، واقعیت این است که گاه بخشی مهم از زندگی آنها در حالی سپری می شود که فضانوردان بر روی زمین نیستند. برای مثال در سال ۲۰۰۷ مادر فضانورد «دانیل تانی» در اثر تصادف رانندگی کشته شد اما وی در ایستگاه به سر می برد و از این رو در فاصله ۳۲۰ کیلومتری از زمین برای مادر خود عزاداری کرد تا دو ماه پس از مرگش دوباره به زمین بازگردد. همچنین در سال ۲۰۰۴ فضانورد «مایکل فینک» به دلیل حضور در ماموریت ناسا در ایستگاه نتوانست در هنگام تولد فرزند دومش در زمین حضور داشته باشد و چهار ماه پس از تولد فرزندش به زمین بازگشت.

برگرفته از «خبرگزاری مهر»
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
عبور ایستگاه فضایی از روی ماه

عبور ایستگاه فضایی از روی ماه

[h=2][/h]
مجید الهی
همه چیز از آنجا شروع شد که دررسانه ها و اینترنت این خبر نظرم رو جلب کرد : عکاسی که فقط یک ثانیه برای گرفتن عکس خود فرصت داشت !!! ؛ بله این عکسی بود که یک یک عکاس خارجی ازعبور ایستگاه بین المللی فضایی از روی خورشید ثبت کرده بود. مدتی بود که عبور ایستگاه فضایی رو دنبال و رصد می کردم تا اینکه این خبر این انگیزه رو در من بوجود آورد که برای ثبت چنین عکسی وارد عمل شوم .منابع مختلفی رو به کمک گرفتم و شبهای زیادی عبور ایستگاه رو دنبال میکردم تا به صحت وسقم منابع و محاسباتم مطمعن شوم اما با مشکلاتی هم روبه رو می شدم از جمله اختلاف اندک در محاسبات که این خود برای ثبت چنین رویدادی فاجعه بود! بالاخره بعد از محاسبات دقیق تر در زمینه مکان و زمان عبور وبه دست آوردن مختصات منطقه توسط نرم افزار گوگل ارث محل دقیق استقرار رو شناسایی کردم
ساعت عبور 5:51 بامداد 20/09/2011 بود ؛ به دلیل اهمیت موضوع شب نخوابیدم وتا ساعت 4:00 بامداد محاسبات و اعداد و ارقام رو بارها و بارها مرور و بررسی کردم تا احتمال خطا از بین برود ؛ از روز قبل لوازم مورد نیاز رو آماده کردم که عبارت بود از یک عدد تلسکوپ 8 اینج نیوتنی متعلق به پژوهش سرای دانش آموزی قوچان با تشکر فراوان از آقای حسینی ،مسوول پزوهش سرا) ؛ یک عدد دوربین کانن 50 دی (با تشکر از ندا گودرزی)؛ دکلانشور و تی رینگ (رابط دوربین به تلسکوپ)که دوست عزیزم آقای صفاران زحمت کشیده و برایم فرستادن . از روز قبل با چند نفر از دوستان علاقمند موضوع را مطرح و از انها دعوت نمودم تا در این رصد و عکاسی همراهم باشند که در نهایت دوست خوبم آقای هادی داغستانی و خانواده محترم جناب آقای گودرزی همراهان من شدن برای ثبت این رویداد. همه چیز آماده بود ساعت 4:30 بامداد با دو خودرو سواری به سمت مکان مورد نظر حرکت کردیم که در فاطله 53 کیومتری جنوب شرق قوچان قرار داشت ، ساعت 5:15 به مکان مورد نظر رسیدیم و بلافاصله مشغول نصب تلسکوپ شدیم ؛ 5:40 همه چیز آماده بود وسر وقت یعنی حدود 5:49 ایستگاه در افق غربی ظاهر شد و هر چه به ماه نزدیک میشد نفسها بیشتر در سینه حبس میشد تا این که در ساعت 5:51 بامداد (خوشبختانه) تقریبا از وسط ماه گذشت و نفس راحتی کشیدیم ...
با تشکر فراوان از آقایان بابک امین تفرشی ؛ محمد رحیمی ،محمد جواد صفاران ،ندا گودرزی،سید حسین حسینی ،مهدی عقیقی وجناب آقای لاوری (مدیر سایت 7 آسمان) که به طرق مختلف من را یاری کردند.
منبع :parssky

 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
خورشيد تهديدي براي فضانوردان و مسافران هوايي

خورشيد تهديدي براي فضانوردان و مسافران هوايي

خورشيد تهديدي براي فضانوردان و مسافران هوايي


جام جم آنلاين: محققان اعلام کردند با نزدیک شدن به سالهایی که در آن فعالیتهای خورشیدی شدیدتر خواهند شد، خطر تشعشعات کیهانی برای مسافران هوایی و فضانوردان نیز رو به افزایش گذاشته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، پرتوهای کیهانی ساطع شده از اعماق فضا و ذرات پرانرژی که از خورشید سرچشمه می گیرند می توانند برای فضانوردان و سرنشینان خطوط هوایی خطرساز بوده و همچنین به فضاپیماها، هواپیماها و ماهواره ها آسیبهای جدی وارد آورند.
میدان مغناطیسی خورشیدی با دفع کردن ذرات کیهانی که به سوی زمین سرازیر می شوند از این سیاره محافظت می کند، اما دوران بالا بودن فعالیتهای مغناطیسی خورشیدی که به ماکزیمم خورشیدی شهرت دارد، به نظر رو به پایان گذاشته و از سویی دیگر سطح ذرات خورشیدی نیز رو به افزایش گذاشته اند.
پرتوهای کیهانی از اعماق فضا به صورت ثابت در حال بمباران کردن زمین هستند اما فعالیتهای خورشیدی وابستگی مستقیمی به چرخه آب و هوایی خورشید دارد. خورشید در حال حاضر به نقطه اوج چرخه 11 ساله خود نزدیک می شود که به چرخه خورشیدی شهرت دارد. ناسا زمان فرا رسیدن این نقطه اوج را سال 2013 عنوان کرده است.
زمانی که توفانهای قدرتمند خورشیدی مستقیما زمین را نشانه بگیرند می توانند خطری جدی برای فضانوردانی که در مدار زمین سکونت دارند، ایجاد کنند، به ماهواره ها آسیب رسانده و در سیستم ارتباطات، نیروگاه ها و زیرساختارها اختلال ایجاد کنند. در عین حال رویدادهای خفیف در آب و هوای فضایی مانند توفان مغناطیسی روز 26 سپتامبر منجر به ایجاد نورهای قطبی در اتمسفر زمین خواهند شد.
محققان برای محاسبه تشعشعات آینده فضایی اطلاعات 9 هزار و 300 ساله ای از تشعشعات کیهانی و فعالیتهای خورشیدی را در قالب یخهای استخراج شده از گرینلند و قطب جنوب مورد بررسی و تحلیل قرار دادند.
اتمها تحت تاثیر پرتوهای کیهانی و ذرات خورشیدی می توانند از عنصری به عنصری دیگر تبدیل شوند، رویدادی که دانشمندان می توانند آنها را در نمونه های استخراج شده از یخهای قطبی ردیابی کنند. محققان این اطلاعات تاریخی را ضمیمه اطلاعات جدیدی کردند که از شبکه ایستگاه های مونیتورینگ نوترونها به دست آمده اند.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، با توجه به این اطلاعات قدیمی، محققان در سطح پرتوهای کیهانی، میدان مغناطیسی بین ستاره ای نزدیک به زمین، تعداد لکه های خورشیدی و توفانهای خورشیدی بزرگ نوسانات زیادی را پیش بینی می کنند. به گفته محققان دانشگاه ریدینگ، میزان خطرساز بودن آب و هوای فضایی طی قرن آینده رو به افزایش خواهد رفت.
 

Similar threads

بالا