نتایح جستجو

تا خود چه فسون گفتی با گل که شد او خندان! تا خود چه جفا گفتی با خار که پژمرده! :gol:

یک دست جام باده و یک دست زلف یار رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست

ای روح تو راحت دل من چشم تو چراغ منزل من آبی ست محبت تو گویی کامیخته اند با گل من :gol: سعدی

ای یار مقامردل پیش آ و دمی کم زن زخمی که زنی بر ما مردانه و محکم زن

شراب را چه گنه زان که ابلهی نوشد؟ دهان به هرزه گشاید دهد ز دست ورق

روی بنما و وجود خودم از یاد ببر خرمن سوختگان را همه گو باد ببر :gol:

شب آن چنان زلال که میشد ستاره چید دستم به هر ستاره که می خواست می رسید نه از فراز بام که از پای بوته ها میشد تو را در آینه ی هر ستاره دید. در بیکران دشت در نیمه های شب جز من که با خیال تو می گشتم جز من که در کنار تو می سوختم غریب تنها ستاره بود که می سوخت تنها نسیم بود که می گشت. :gol...

تو به گوش گل چه گفتی که به خنده اش شکفتی؟ به دهان نی چه دادی که گرفت قندخایی؟ تو به می چه جوش دادی؟ به عسل چه نوش دادی؟ به خرد چه هوش دادی که کند بلند رایی؟ :gol:

مژده مژده همه عشاق بکوبید دو دست کانکه از دست بشد دست زنان می آید :gol: مولانا

تا عقل داشتم نگرفتم طریق عشق جایی دلم برفت که حیران شود عقول ببخشید زرناز عزیز! چشمام دیگه واقعا" داره می سوزه.من رفتم بخوابم.شرمنده.

تو را که هر چه مراد است در جهان داری چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری؟ :gol:

الا یا ایها الساقی ز می پر ساز جامم را که از جانم فرو ریزد هوای ننگ و نامم را :gol:

شب است و شاهد وشمع و شراب و شیرینی غنیمت است چنین شب که دوستان بینی:gol:

یاری به دست کن که به امید راحتش واجب کند که صبر کنی بر جراحتش باران چون ستاره ام از دیدگان بریخت رویی که صبح خیره شود در صباحتش

رفتی و نمی شوی فراموش می آیی و می روم من از هوش

در کویر سینه ام جوشنده چون آب آمدی در سرای تیره ام خود جای مهتاب امدی :gol:

مستی سلامت می کند پنهان پیامت می کند آن کاو دلش را برده ای جان هم غلامت می کند :gol:

منگر به هر گدایی که تو خاص از آن مایی مفروش خویش ارزان که تو بس گرانبهایی :gol:

تن ما به ماه ماند که ز عشق می گدازد دل ما چو چنگ زهره که گسسته تار بادا! :gol:

شب عاشقان بی دل چه شب دراز باشد تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت که محب صادق آنست که پاکباز باشد :gol: