نتایح جستجو

اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم کسی که حرف دلش را نگفت من بودم چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را؟ اشاره ای کنم:انگار کوهکن بودم محمد علی بهمنی

میان این "من حال" و تو،ای "من پیشین"! تفاوتی ست اساسی قبول کن بپذیر! به راز عشق بزرگی وقوف یافته ام مرا مجاب نمی کرد عشق های حقیر بهروز یاسمی (عید همگی تون مبارک:gol:)

از آتش سودایت دارم من و دارد دل داغی که نمی بینی دردی که نمی دانی رهی معیری

شراب می خورم امشب،سر مرا بزنید به حرف مفتی با حکم ثانوی امشب

تو شهی و ملکت جان تو را تو مهی و جان جهان تو را ز ره کرم چه زیان تو را که نظر به حال گدا کنی

سلام! ممنون.به شما خوش آمد می گم.موفق باشید.

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

من شاعرم و روز و شبم فرق ندارد آرام چه می خواهی از این زاده ی اضداد؟

دور از نوازش های دست مهربانت دستان من در انزوای خویش تنهاست

من ساکن خاک پاک عشقم نتوانم از این دیار برگشت بیچارگی است چاره ی عشق دانی چه کنم چو یار برگشت؟ . . .

من در قدم تو خاک بادم باشد که تو بر سرم نهی گام در دام غمت چو مرغ وحشی می پیچم و سخت می شود دام

محبوب منی چو دیده ی راست ای سرو روان به ابروی خم

از بد بتر اگر هست این است: این که باشی در چاه نابرادر تنها زندانی زلیخا چوب حراج خورده ی بازار برده ها البته بی که یوسف باشی! پس بهتر است درز بگیری این پاره پوره پیرهن بی بو و خاصیت را که چشم هیچ چشم به راهی را روشن نمی کند. " قیصر امین پور"

تنهاییم را با تو قسمت می کنم سهم کمی نیست گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی نیست محمد علی بهمنی

تو کیستی که سفر کردن از هوایت را نمی توانم حتی به بال های خیال

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن شکر ایزد که نه در پرده ی پندار بماند

تو رفتی و من تنها به انتهای زمین رسیدم و همه ی شهر مرد با دیروز

توبه ی زهد فروشان گرانجان بگذشت وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار ترک رضای خویش کند در رضای یار گر بر وجود عاشق صادق نهند تیغ بیند خطای خویش و نبیند خطای یار

یا رب!کجاست محرم رازی که یک زمان دل شرح آن دهد که چه دید و چه ها شنید :gol: