نتایح جستجو

یاری چو ایزد می کند دامان پر از دل می شود خسته چو من در نگاهی پر از جان می شود فرقی نباشد بین ما، جانان یکی باشد همی با نام او بی شک گره نابسته وا می شود

ماه بی حوصله دشت ، بیابان را کشت سیب سرخی شد و چرخی زد و ایمان را کشت سبد خالی امسال به سیبی ننشست خاک بی برکت این مزرعه باران را کشت

سلام وقت بخیر و ممنون . شرمنده راستش من قبلا با شبیه ساز nctuns شبیه سازی شبکه های بی سیم رو انجام دادم اما الان یه مشکلی داره که متاسفانه اجرا نمیشه می تونم مشکلشو مطرح کنم؟

لاله لاله دلم داغدار است کوچه کوچه شبم سوگوار است آسمان در هوای تو دیریست مثل چشمان من اشکبار است ممنون از همراهیتون:gol::gol: شبتون بخیر

تا منزل آدمی سرای دنیاست کارش همه جرم و کار حق، لطف و عطاست

در مجالی که سخت کوتاه است وای بر سینه ای که پر آه است شب نمی ماند این چنین تیره بعد از او نوبت سحرگاه است

دنياست خوب و دنيا ليكن بقا ندارد دارد چو بيوفايی يك آشنا ندارد هرچيز در شكستن فرياد می برآرد اما شكست دلها هرگز صدا ندارد

دیدم ستاره های نگاهت هنوز هم در آسمان آبی آن مانده یادگار آمد به یاد من که ز غوغای زندگی حتی تو را چو خنده فراموش کرده ام

سلام وقت بخیر. شرمنده می تونم سوالی رو مطرح کنم؟ خیلی ممنونم

در اوج یقین اگرچه تردیدی هست در هر قفسی، کلید امیدی هست چشمک زدن ستاره در شب یعنی توی چمدان ماه، خورشیدی هست

سلام:redface: تا کي غم آن خورم که دارم يا نه وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه پرکن قدح باده که معلومم نيست کاين دم که فرو برم برآرم يا نه

روزگار دگری هست و بهاران دگر شاد بودن هنر است ، شاد کردن هنری والاتر لیک هرگز نپسندیم به خویش که چو یک شکلک بی جان شب و روز

یک سخن کز دل برآید برلب اینقوم نیست گرچه از بانگ اذان گوش فلک کر میکنند

یهویی هارو خیلی دوست دارم.مرسی قشنگ بود:redface: آمدی با تاب گیسو ،تا که بی تابم کنی زلف را یکسو زدی،تا غرق مهتابم کنی آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی

دمی با شب سخن گفتم به دلتنگی ندانستم کسی میدزدت ز من حرفی به بغض کین خواب داشتم به سختی به صبح چشمان سرخم دادند گواهی

خیلی هم ناز:redface: الاهی غمم بار خاطر نباشد که در غم مرا جان صابر نباشد الاهی نباشد وداعی و گر هست برای کسی بار آخر نباشد

در بر عشق بسی دم زدم از رتبت عقل گفت خاموش که او طفل دبستان من است

عزیزی:gol::gol: من زنده بودم اما انگار مرده بودم از بس که روزها را با شب شمرده بودم یک عمر دور و تنها تنها بجرم این که او سرسپرده می خواست ‚ من دل سپرده بودم

من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهي که بلغزد بر من من خودم بودم و يک حس غريب که به صد عشق و هوس مي ارزيد من خودم بودم دستي که صداقت ميکاشت گر چه در حسرت گندم پوسيد من خودم بودم هر پنجره اي که به سرسبزترين نقطه بودن وا بود و خدا ميداند بي کسي از ته دلبستگي ام پيدا بود

دوستانم ملامتم کردند دشمنانم به شوق رقصیدند بی گمان عشق را نمی فهمند ای تو بالاتر از گمان برگرد