تا مرا سهم عشق شد همه عیب گردید
تردید بر دیدگانم، اشک شب و روز گردید
شکوه از این و آن چون همی داشتم
بر تارک اعمالم، همه یک دم منع گردید
به اشارت چون جان به اسارت دادم
زینهار همه احساس سو به غنایم گردید
ممنون:gol::gol::gol:
آن صداها به کجا رفت
صداهای بلند
گریه ها قهقهه ها
آن امانت ها را
آسمان آیا پس خواهد داد ؟
پس چرا حافظ گفت؟
آسمان بار امانت نتوانست کشید
نعره های حلاج
بر سر چوبه ی دار
به کجا رفت کجا ؟
به کجا می رود آه
چهچهه گنجشک بر ساقه ی باد
آسمان آیا
این امانت ها را
باز پس خواهد داد ؟