نتایح جستجو

این نه حقم بود از دیوان زندگی سوخته شعری باشم ارمغان زندگی من چه گویم چون ندانم خود کیم چون گلی نشکفته ام در بوران زندگی وز فریب واژه ها من خسته ام چون سپردم دل به داستان زندگی دل که ماوای خدای من ببود دل فروختم در ازای زندان زندگی زندگی تلخ کامی هائی بیش نبود تا که من گشتم هم پیمان زندگی نی شوی...

همچو ان رقاصه هند و بناز پای می کوبم ولی بر گور خویش ده که با صد حسرتاین ویرانه را روشنی بخشیده ام از نور خویش

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

مرده ائی کز پیکرش می ریخت عطر شورانگیز شب بوها قلب من در سینه می لرزید مثل قلب بچه اهو ها

نقش عشق نقش عشق در خیالم روزی کشیدم نقش عشق زین سبب امشب این چنین بارانیم میبارد بی امان ابرهای چشم من امشب در سکوت مبهم تنهائیم

بانک او ان بانکلرزان بود کز جهانی دور بر می خاست لیک در من تا که می پیچید مرده ائی از کور بر می خاست مرده ائی کز پیکرش می ریخت عطر شور انگیز شب بو ها قلب من در سینه می لرزید مثل قلب بچه اهو ها

نگار من چو به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله اموز صد مدرس شد

بعد ان دیوانگی ها ای دریغ باورم ناید که عاقل گشته ام گوئیا او مرده است کین چنین خسته و خاموش و باطل گشته ام

من در کوچه های باورم گم گشته ام در فراقت روی تو بی تحمل گشته ام ره به کوی تو نبردم زین عذاب با قبلی شکسته عاشق گل گشته ام رنگ خدا

سر دل را بر لب روان ساختن تا به کی مرغ جان را زین سبب نالان ساختن تا به کی تا به کی سر در گریبان سکوت و ناله ها خود ز رب رضوان شرمگین ساختن تا به کی رنگ خدا

دیده ام سوی دیار تو ودر کف تو از تو دیگر نه پیام و نه نشانی نه به ره پرتو مهتاب امیدی نه به دل سایه ای از راز نهانی

وای این خلقه که در چهره اوست حلقه بندگی و بردگی است

میان اسمان گنگ وخاموش تن مهتاب را گیرم در اغوش

من که پشت پا زده ام به هر چه هست ونیست تا که کام او ز عشق خود روا کنم لعنت خدا بر من اگر بجز جفا زین پس با عاشقان باوفا کنم

ما را به غمت بند نوازی کردی وز هجر رخت در سوز و گدازی کردی

من از دو چشم گریان گریختم از خند های وحشی طوفان گریختم

لای لای ای پسر کوچک من دیده بر بند که شب امده است دیده بر بند که این دیو سیه خون به کف و خنده به لب امده است

لیک در ائینه می بینم که وای سایه ای زانچه بودم نیستم

من انم به مستی بگردم هلاک به ائین مستان بریدم به خاک

من مست می عشقم هوشیار نخواهم شد وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد