نتایح جستجو

یکی از بزرگان اهل تمیز حکایت کند زابن عبدالعزیز

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست از بهر طمع بال و پر خویش بیاراست

تو که مرا به پرده ها کشیده ائی چگونه ره نبرده ائی براز من گذشتم از تن تو زانکه در جهان تنی نبود مقصد نیاز من

من انم به مستی بگردم هلاک به ائین مستان ببریدم به خاک

عاقبت خط جاده پاین یافت من رسیدم ز ره غبار الود تشنه برچشمه ره نبردم شهر من گور ارزو هایم بود

تکیه دادم به سینه دیوار گفتم اهسته ..این توئی لیک دیدم کز ان گذشته تلخ هیچ باقی نماند جز اهی

تا توانی در جهان خدمت محتاجان کن به دمی یا درمی یا قدمی

اری این منم که در دل سکوت شب نامه های عاشقانه پره می کنم ای ستاره ها گر مرا مدد کنین دامن از غمش پر ستاره می کنم

ما را چه غمشیخ در میان جمع برویمان ببست بشادی در بهشت او می کشاید...او که به لطف وصفای خویش گوئی که خاک طینتما را ز غم سرشت

بر ما چه گذشت؟کس چه می داند من او شدم....او خروش دریا ها من بوتهوحشی نیازی گرم او زمزمه نسیم صحراها

شب تیره و ره دارز و من حیران فانوس گرفته او به راه من بر شعله بی شکیب فانوسش وحشت زده میدود نگاه من

یاد تو ان خزان دل انگیز ایست کوه را هزار جلوه رنگین است

عاشقم.عاشق ستاره عاشق ابرهای سر گردان عاشق روزهای بارانی عاشق هر چه نام توست بر ان

یارب این بچه ترکان چه دلیرند به خون که به هر تار مژه صد شکاری گیرند

نا شکیبا مرا در پی خود می کشیدی.می کشیدی از من وهر چه در من نهان بود می رمیدی...می رمیدی

همه ذرات جسم خاکی من از تو ای شعر در سوزند اسمانهای صاف را مانند که لبالب زباده روزند

نه به فکرم که رشته پاره کنم نه بر انم که از تو بگریزم اه ای زندگی منم که هنوز با همه پوچی از تو لبریزم

ترسم:بخورم شراب و غافل نشوم ترسم:بسراید این عمر و عاشق نشوم ترسم:نرسد خدا به داد این دل من ترسم:که شب بماندو زین غم فارغ نشوم

رفتم به در کارگه کوزه گری دوش دیدم دوهزار کوزه کویا وخموش وین کوزه به ان کوزه دگر کرد خروش کو کوزه گر کوزه خر وکوزه فروش

نیایش رو ابزارت کن تا سلطان عشق شوی. بغض بزرگترین نوع اعتراضه اما اگه بشکنه اعتراض نیست التماسه. هیچ وقت بجز خدا به کسی التماس نکن. عشقی که با التماس بدست بیا ترحمه.