نتایح جستجو

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

تا کلام اتشین بر لب نهادی یار من سوختم چیزی نماند از جان من تا به کی در گلستان خیالت خار باشم تو با نگاهی بر هم زدی سامان من

خواهش می کنم.

من مست می عشقم هوشیار نخواهم شد وز خواب خوش مستی بیدار نخواهد شد

گر چه در پرنیان غمی شوم اه هرگز ندانستم از عشق چیستی تو؟ کیستی تو؟

نا برده رنج گنج میسر نمی شود مزد ان گرفت جان برادر که کار کرد

مرا از این حال بسی نام اوریهاست به گردون بلندم برترینهاست

خاک رهت سرمه من گنج دلم از ان تو گر چه نبوده ام کسی با عشق تو هست می شوم شعبده چشم خمار تو اتش به جانم می زند ای بفدای ناز تو با دیدنت مست می شوم :redface:

دلا تا کی در این کاخ مجازی کنی مانند طفلان خاک بازی

اکنون منم که خسته ز دام فریب و مکر بار دگر به کنج قفس رو نموده ام بگشای در که در همه دوران عمر خویش جز در این قفس خوش نبوده ام

الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

اری این منم که در دل سکوت شب نامه های عاشقانه پاره می کنم ای ستاره ها اگر بمن کمک کنید دامن ز غمش پر از ستاره می کنم

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند ون دران ظلمت شب اب حیاتم دادند

اری اغاز دوست داشتن است گر چه پایان راه نا پیداست من به پایان دگر نیندیشم که همین دوست داشتن زیباست

تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز

یکشب ز لوح خاطر من بزدودی تصویر عشق ونقش فریبش را خواهم به انتقام جفا کاری در عشق تازه فتح رقیبش را

لبم با بوسه شیرینش از تو تنم با بوی عطر اگینش از تو نگاهم باشررهای نهانش دلم با ناله خونینش از تو

شقایق

زدست دید ودل هر دو فریاد که هر چه دید بیند دل کند یاد

یاس سفید.