نتایح جستجو

تنگی می لعل خواهم و دیوانی سد رمقی باید و نصف نانی وانگه من وتو نشسته در ویرانی خوشتر بود ان زملکت سلطانی

سلام : خوبی؟ مرسی از بابت عکسای قشنگی که واسم فرستادی

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم محصول دعا در ره جانانه نهادیم در خرمن صد زاهد عاقل زند اتش این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

روز نخست چون دم رندی زدیم و عشق شرط ان بود که جز ره ان شیوه نسپریم

می خور که هزار بار پیشت گفتم باز امدنت نیست ..چو رفتی رفتی

من انم به مستی بگرم هلاک به ائین مستان ببریدم بخاک

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم غم اغیار مخور تا نکنی نا شادم

از منزل کفر تا به دین یک نفس است وز عالم شک تا به یقین یک نفس است این یک نفس عزیز را خوش دار کز حاصل عمر ما همین یک نفس است

چون مرده شوم خاک مرا گم سازید احوال مرا عبرت مردم سازید خاک تن من به باده اغشته کنید وز کالبدم خشت در خم سازید

یه بلیط واسه نا کجا آباد هم برای من رزرو کنید

یارب این بچه ترکان چه دلیرند بخون که بهر تار مژه صد شکاری گیرند

یکی از بزرگان اهل تمیز حکایت کند زابن عبدالعزیز

دلا تا کی دراین کاخ مجازی کنی مانند طفلان خاک بازی

من به میخانه ومی عادت دیرین دارم در دلم عشق یکی همچو شیرین دارم من نگویم به گزاف از عشق سخنی اما تمنای منی زندگی از این دارم

این کوزه چو من عاشق زاری بودست در بند سر زلف نگاری بودست این دسته که در گردن او میبینی دستی است که بر گردن یاری بودست

نگار من چو به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله اموز صد مدرس شد

تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز

من هیچ ندانم مرا انکه سرشت از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت جامی و بتی وبربطی بر لب کشت این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت

نه راهست این که بگذاری مرا بر خاک و بگزری گذاری آردبازم یرس تا خاک رهت گردم

شیخی به زنی فاخشه گفتا:مستی هر لحظه به دام دگری پا بستی گفتا:شیخا هر انچه گوئی هستم ایا تو چنان که می نمائی هستی