نتایح جستجو

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت بشکست عهد و زغم ما هیچ غم نداشت یارب مگیرش ارچهدل چون کبوترم افکندوکشت عزت صید حرم نداشت

دلا تا کی در این کاخ مجازی کنی مانند طفلان خاک بازی

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها که عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

وقتست کز فراق تو زسوز اندرون اتش فکنم بهمه رخت و بخت خویش

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند ون در ان ظلمت شب اب حیاتم دادند

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم همسر عشق وهمنفس جام باده ایم بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند تا کار خود ز ابرو جانان گشاده ایم ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ائی ما ان شقایقیم که با داغ زاده ایم

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند

سلام: خوبی دوست عزیز. مرسی. خوشبختی تئون به بلندای شب یلدا و یلداتون لبریز از شادی. یلدا تون مبارک

ببخشین کجای شعرتون واو داشت در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنشها گر کندخار مغیلان غم مخور

درخت غم بجانم کرده ریشه بدرگاه خدا نالم همیشه رفیقان قدر یکدیگر بدانید اجل سنگست وادم مثل شیشه

مرا چشمیست خون افشان زدست ان کمان ابرو جهان بس فتنه خواهد دید از ان چشم و از ان ابرو

یکی از بزرگان اهل تمیز حکایت کند زابن عبدالعزیز

تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز

عاقبت خط جاده پایان یافت من رسیدم زره غبار الود تشنه بر چشمه ره نبرد و دریغ شهر من گور ارزو هایم بود

مزن بر سر ناتوان دست زور که روزی به پایش بیفتی چو مور

تا برگذشته مینگرم عشق خویش را چون افتاب گمشده می ارم بیاد می نالم که بخون غرقه گشتهاست این شعر غیر رنجش یارم بمن چه داد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس که چنان زو شدم بی سروسامان که مپرس

مکن زغصه شکایت که در طریق طلب براحتی نرسد انکه زحمتی نکشد

نفس برامد و کام ازتو بر نمی اید فغان که بخت من از خواب در نمی اید

تو که مرا به پرده ها کشیده ائی چگونه ره نبردهائی به راز من گذشتم از تن تو زانکه در جهان تنی نبوده مقصد نیاز من