ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻭﺩ
ﯾﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯼ ﻓﺮﺍﻕِ ﺗﻮ ﻓﺰﻭﺩ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭼﻮﻥ ﻧﺦ ﯾﮏ ﺑﺎﺩﮐﻨﮏ
ﺑﯽ ﺳﺒﺐ
ﺟﻨﺒﯿﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﺳﺘﺮﮒ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﮐﺮﺩ
ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻃﻌﻨﻪ ﺩﻟﯽ ﺭﺍ ﺧﻮﻥ ﮐﺮﺩ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮﺩ
ﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻫﺮﺯﮔﯽ ﺳﺴﺖ
ﺩﻝ ﺑﯽ ﺭﻣﻘﯽ ﺭﺍ ﺳﻮﺭﯼ ﺧﻮﺵ ﮐﺮﺩ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻫﺮ ﺷﺐ
ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﯾﮏ ﻏﯿﺮ ﻏﻨﻮﺩ
ﺻﺒﺢ ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﺑﺪ ﻭ
ﺷﯿﻮﻥِ ﺗﻠﺦِ ﻧﮕﻮﻥ ﺳﺎﺭ ﺳﺮﻭﺩ
ﺑﻌﺪ ﭘﺸﺖ ﯾﮏ ﻗﺎﺏ ﻗﺸﻨﮓ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺭﻧﮓ
ﭘﯿﭗ ﺑﺮ ﺩﺳﺖ
ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺪ ﺍﯾﺎﻡ ﺳﺮﻭﺩ
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻭﺩ
ﻧﯿﺸﺨﻨﺪﯼ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﻮﻡ ﺧﺮﻭﺝ
ﯾﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻏﺎﻓﻠﻪ ﺍﯼ ﻓﺨﺮ ﻓﺮﻭﺧﺖ
ﻣﻦ ﻣﯿﺎﻥِ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺷﻨﻮﺩ
ﻧﺎﻡ ﺗﻮ
ﺷﻮﻕِ ﻣﻦ ﻭ
ﺫﻭﻕِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ
ﻏﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺴﺮﻭﺩ