مشاعرۀ سنّتی

[MOΣIN]

ای که از کوچه ی معشوقه ی ما می گذری.......باخبر باش که سر می شکند دیوارش

شبي به كلبه احزان عاشقان ايي...دمي انيس دل سوگوار باشي

 

[MOΣIN]

شبي به كلبه احزان عاشقان ايي...دمي انيس دل سوگوار باشي

يا مبسا يحاكي درجا من اللالي...يا رب چه در خور امد گردش خط هلالي

 

[*سهیلا*]

شبي به كلبه احزان عاشقان ايي...دمي انيس دل سوگوار باشي

یکی روبهی دید بی دست و پای......فرو ماند در لطف و صنع خدای

 

[MOΣIN]

یکی روبهی دید بی دست و پای......فرو ماند در لطف و صنع خدای

يار من چو بخرامد به تماشاي چمن ....برسانش زمن اي پيك صبا پيغامي

 

[*سهیلا*]

يار من چو بخرامد به تماشاي چمن ....برسانش زمن اي پيك صبا پيغامي

یا رب آن آهوی مشکین به ختن باز رسان.........وان سهی سرو خرامان به چمن باز رسان

 

[MOΣIN]

یا رب آن آهوی مشکین به ختن باز رسان.........وان سهی سرو خرامان به چمن باز رسان

نوش كن جام شراب را يك مني...تا بدان بيخ غم از دل بركني

 

[*سهیلا*]

نوش كن جام شراب را يك مني...تا بدان بيخ غم از دل بركني

یارب سببی ساز که یارم بسلامت.....باز آید و برهاندم از بند ملامت

 

[MOΣIN]

یارب سببی ساز که یارم بسلامت.....باز آید و برهاندم از بند ملامت

تكيه بر جاي بزرگان نتوان زدبه گزاف....مگر اسباب بزرگي همه اماده كني

 

[*سهیلا*]

تكيه بر جاي بزرگان نتوان زدبه گزاف....مگر اسباب بزرگي همه اماده كني

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم......در میان لاله و گل آشیانی داشتم

 

[MOΣIN]

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم......در میان لاله و گل آشیانی داشتم

مشكين از ان نشد دم خلقت كه چون صبا....بر خاك كوي دوست گذاري نمي كني

 

[*سهیلا*]

مشكين از ان نشد دم خلقت كه چون صبا....بر خاك كوي دوست گذاري نمي كني

یار سود از شرفم سر به ثریا و دریغا........که به پایش سر تعظیم به شکرانه نسودم

 

[MOΣIN]

یار سود از شرفم سر به ثریا و دریغا........که به پایش سر تعظیم به شکرانه نسودم

مروت گرچه نامي بي نشان است......نيازي عرضه كن بر نازنيني

 

[نفتکش]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای عجل یکان یکان پست شدند

 

[MOΣIN]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای عجل یکان یکان پست شدند

ده روز مهر گردون افسانه است وافسون....نيكي به جاي ياران فرصت شمار يارا

 

[MOΣIN]

ده روز مهر گردون افسانه است وافسون....نيكي به جاي ياران فرصت شمار يارا

اي دريغا لقمه اي دو خورده شد....جوشش فكرت از ان افسرده شد

 

[fatima-t]

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ah azan nargese jadu k che bazi angikht
ah az an mast k ba mardom hoshyar che kard

 

[araz_heidari]

ah azan nargese jadu k che bazi angikht
ah az an mast k ba mardom hoshyar che kard

دیدی ان ترک که خطا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردیم

 

[MOΣIN]

دیدی ان ترک که خطا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردیم

من به هر جمعيتي نالان شدم...جفت بد حالان وخوش حالان شدم

 

[kafgir74]

خواهی نباشم و خواهم بود دور از دیار نخواهم شد
تا "گود" هست میان
دارم ,اهل کنار نخواهم شد

یک دشت شعر و سخن دارم حال از هوای وطن
دارم
چابک غزال غزل هستم آسان شکار نخواهم شد
...
من زنده ام
به سخن گفتن جوش و خروش و برآشفتن
از سنگ و صخره نیاندیشم, سیلم، مهار نخواهم
شد

گیسو به حیله چرا پوشم گردآفرید چرا باشم
من آن زنم که به نامردی سوی
حصار نخواهم شد

برقم که بعد درخشیدن از من سکوت نمی زیبد
غوغای رعد ز پی
دارم فارغ ز کار نخواهم شد

تیری که چشم مرا خسته ست بر کشتنم به خطا جسته
ست
"بر پشت زین" ننهادم سر اسفندیار نخواهم شد

گفتم از آنچه که باداباد
گر اعتراض و اگر فریاد
"تنها صداست که می ماند" من ماندگار نخواهم شد

در
عین پیری و بیماری دستی به یال سمندم هست
مشتاق تاختنم؛ گیرم دیگر سوار نخواهم
شد

 

[MOΣIN]

خواهی نباشم و خواهم بود دور از دیار نخواهم شد
تا "گود" هست میان
دارم ,اهل کنار نخواهم شد

یک دشت شعر و سخن دارم حال از هوای وطن
دارم
چابک غزال غزل هستم آسان شکار نخواهم شد
...
من زنده ام
به سخن گفتن جوش و خروش و برآشفتن
از سنگ و صخره نیاندیشم, سیلم، مهار نخواهم
شد

گیسو به حیله چرا پوشم گردآفرید چرا باشم
من آن زنم که به نامردی سوی
حصار نخواهم شد

برقم که بعد درخشیدن از من سکوت نمی زیبد
غوغای رعد ز پی
دارم فارغ ز کار نخواهم شد

تیری که چشم مرا خسته ست بر کشتنم به خطا جسته
ست
"بر پشت زین" ننهادم سر اسفندیار نخواهم شد

گفتم از آنچه که باداباد
گر اعتراض و اگر فریاد
"تنها صداست که می ماند" من ماندگار نخواهم شد

در
عین پیری و بیماری دستی به یال سمندم هست
مشتاق تاختنم؛ گیرم دیگر سوار نخواهم
شد

در غم ما روزها بي گاه شد...روزها با سوزها همراه شد

 

[fa_arch]

در غم ما روزها بي گاه شد...روزها با سوزها همراه شد

دیگر نکنم ز روی نادانی
قربانی عشق او غرورم را
شاید چو بگذرم از او یابم
آن گمشده شادی و سرورم را

 

[t.askari]

آن کس که گفت به گل نسبتی است روی تو را

فزود قدر گل و کاست آبروی تو را

گر انبیاء پرسند چه بردی اندر خاک

ز خاک نعره برآرم که آرزوی تو را.........

 

[apadana13]

ای که از کوچه معشوقه ما می گذری ............... بر حذر باش که سر می شکند دیوارش

 

[fa_arch]

ای که از کوچه معشوقه ما می گذری ............... بر حذر باش که سر می شکند دیوارش[/QUOT
شایدنبوده قدرت آنم که در سکوت
احساس قلب کوچک خود را پنهان میکنم
بگذار تا ترانه من راز گو شود
بگذار آنچه را نهفتم عیان کنم

 

[*سهیلا*]

ای که از کوچه معشوقه ما می گذری ............... بر حذر باش که سر می شکند دیوارش[/QUOT
شایدنبوده قدرت آنم که در سکوت
احساس قلب کوچک خود را پنهان میکنم
بگذار تا ترانه من راز گو شود
بگذار آنچه را نهفتم عیان کنم

ما شهریارا بلبلان دیدیم در طرف چمن......شورافکن و شیرین سخن اما تو غوغا میکنی

 

[MOΣIN]

ما شهریارا بلبلان دیدیم در طرف چمن......شورافکن و شیرین سخن اما تو غوغا میکنی

يك كنيزك ديد شه بر شاهراه...شد غلام ان كنيزك جان شاه

 

[*سهیلا*]

يك كنيزك ديد شه بر شاهراه...شد غلام ان كنيزك جان شاه

هرشب چو ماهتاب به بالین من بتاب.......ای آفتاب دلکش و ماه پریوشم

 

[MOΣIN]

هرشب چو ماهتاب به بالین من بتاب.......ای آفتاب دلکش و ماه پریوشم

مرغ جانش در قفس چون مي تپيد...داد مال وان كنيزك راخريد

 

[fa_arch]

مرغ جانش در قفس چون مي تپيد...داد مال وان كنيزك راخريد

دوش رفتم به در میکده خواب آلوده/خرقه تر و سجاده شداب آلوده
آمد افسوس کنان مغبچۀ باده فروش/گفت بیدار شو ای رهروی خواب آلوده

 

[kafgir74]

دوست داشتن

امشب از آسمان ديده ي تو

روي شعرم ستاره مي بارد

در سكوت سپيد كاغذ ها

پنجه هايم جرقه مي كارد

شعر ديوانه ي تب آلودم

شرمگين از شيار خواهش ها

پيكرش را دوباره مي سوزد

عطش جاودان آتش ها

آري، آغاز، دوست داشتن است

گرچه پايان راه نا پيداست

من به پايان دگر نينديشم

كه همين دوست داشتن زيباست

از سياهي چرا حذر كردن

شب پر از قطره هاي الماس است

آنچه از شب بجاي مي ماند

عطر سكر آور گل ياس است

آه، بگذار گم شوم در تو

كس نيابد ز من نشانه ي من

روح سوزان آه مرطوبت

بوزد بر تن ترانه ي من

آه بگذار زين دريچه ي باز

خفته در پرنيان روياها

با پر روشني سفر گيرم

يگذرم از حصار دنياها

داني از زندگي چه مي خواهم

من تو باشم ، تو ، پاي تا سر تو

زندگي گر هزار باره بود

بار ديگر تو، بار ديگر تو

آنچه در من نهفته درياييست

كي توان نهفتنم باشد

با تو زين سهمگين طوفاني

كاش ياراي گفتنم باشد

بس كه لبريزم از تو، مي خواهم

بدوم در ميان صحرا ها

سر بكوبم به سنگ كوهستان

تن بكوبم به موج درياها

بس كه لبريزم از تو، مي خواهم

چون غباري ز خود فرو ريزم

زير پاي تو سر نهم آرام

به سبك سايه ي تو آويزم

آري آغاز دوست داشتن است

گرچه پايان راه نا پيداست

من به پايان دگر نينديشم

كه همين دوست داشتن زيباست