╬♥╬ گالری تصاویر نجومی ╬♥╬

[*** s.mahdi ***]

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ مرداب تابناک و پنجگانه زحل

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ مرداب تابناک و پنجگانه زحل

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ مرداب تابناک و پنجگانه زحل

مجله نشنال جغرافی همانند هفته های گذشته گزیده ای از زیباترین تصاویر نجومی مربوط به 7 روز گذشته را منتشر کرده است که از جمله آنها می توان به تصویر زیبای 5 قمر زحل و مرداب تابناک در سحابی NGC 6523 اشاره کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در گزیده عکسهای این هفته که مجله نشنال جغرافی طبقه بندی کرده است تصاویری از تلسکوپهای فضای هابل، اسپیتزر و هرشل دیده می شوند. همچنین تصاویر ماهواره ای از فورانهای آتشفشانی و عکسهایی از تشکیل ستارگان نوزاد انتخاب شده اند. پنجگانه زحل- در این تصویر دیدنی که توسط کاوشگر مدارگرد کاسینی گرفته شده است 5 قمر به طور باشکوهی در پس زمینه سیاره حلقه دار زحل قرار گرفته اند. در این پنجگانه قمرهای زحل، از چپ به راست قمرهای ژانوس، پاندورا، انسلادوس، میماس و رئا دیده می شوند. کاوشگر کاسینی از فاصله حدود 1.1 میلیون کیلومتری از رئا و 1.8 میلیون کیلومتری از انسلادوس این عکسبرداری شگفت انگیز را انجام داده است. مرداب تابناک- چرخش گرد و غبارهای تابناک در این تصویر که شبیه به یک جریان نورانی هستند 14 سپتامبر در طیف مادون قرمز و توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر از ستارگان نوزاد در سحابی مرداب گرفته شده اند. این سحابی که همچنین با عنوان NGC 6523 نیز شناخته می شود در فاصله هزار و 700 سال نوری از ما قرار دارد. رشد کهکشانی- به تازگی این عکس که در رنگهای مصنوعی گرفته شده است یک دود کوچک که از فوران آتشفشان "کیزمن" (مرکز تصویر) خارج می شود را نشان می دهد. در این عکس، پوشش گیاهی شبه جزیره "کامچاتکا" در روسیه با رنگ قرمز مشخص شده است. این عکس را ماهواره Terra (زمین) ناسا در 5 سپتامبر گرفته است. تولد آهسته ستاره ای- اطلاعاتی که رصدخانه فضایی مادون قرمز هرشل آژانس فضایی اروپا در 13 سپتامبر جمع آوری کرده است نشان می دهد که برخلاف یک تئوری مورد قبول، کهکشانها نباید برای تولد ستارگان به شدت به هم برخورد کرده باشند. در این عکس هرشل توانسته است نور کهکشانهای بسیار دوری را رصد کند که میلیاردها سال قبل وجود داشته اند و نور آنها اکنون به ما رسیده است. پس از بررسی این کهکشانها دانشمندان دریافتند که بسیاری از ستارگان بدون نیاز به برخوردهای میان- کهکشانی و توسط یک کهکشان به تنهایی و به آهستگی تشکیل می شود. امواج درخشان- این دودهای فیروزه ای با آبهای دریای برنتس واقع در شمال اسکاندیناوی در این عکس ماهواره ای جاودانه شده اند. این تصویر را ماهواره Aqua (آب) ناسا در 10 سپتامبر گرفته است.

 

[*** s.mahdi ***]

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ چشم انداز طلوع آفتاب از فضا و حفره های تیتان

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ چشم انداز طلوع آفتاب از فضا و حفره های تیتان

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ چشم انداز طلوع آفتاب از فضا و حفره های تیتان

مجله نشنال جغرافی این هفته نیز گزیده ای از زیباترین تصاویر نجومی مربوط به 7 روز گذشته را منتشر کرده است که از جمله آنها می توان به چشم انداز طلوع آفتاب زمین از ایستگاه فضایی و حفره های تیتان، بزرگترین قمر زحل اشاره کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره ای که به دنیا می آید، تصاویری از کهکشانهای جدید و کوههای مریخی در میان زیباترین عکسهای نجومی هفته از دید مجله نشنال جغرافی هستند. نورهای کالیفرنیایی در زیر ابرها نورهای شهرهای کالیفرنیای جنوبی می درخشند. این عکس را یکی از فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی بین المللی گرفته است. تولد یک ستاره ستاره هایی که به تازگی شکل گرفته اند در میان بعضی از توده های گازهای مولکولی متراکم می درخشند. در صورت فلکی جبار و در منطقه ای هستیم که در آن خورشیدهای مختلفی درحال تولد هستند. این عکس را تلسکوپ مایال با طول آینه چهار متر واقع در رصدخانه ملی کیت پیک در آریزونا گرفته است. این توده گاز با عنوان "جبار- آ" نیز شناخته می شود. کوههای مریخی این تصویر را کاوشگر Mars Reconnaissance ناسا از عمق حفره ای گرفته است که اطراف آن را رشته ای از صخره های به رنگ روشن احاطه کرده است. در این عکس می توان شن و ماسه تاریکی را دید که در مناطق پایین تر جمع شده است. هاله خورشیدی به خاطر یک درخت، یک عکاس خوش ذوق توانسته است از نور خورشید به گونه عکسبرداری کند که شبیه به یک هاله به نظر برسد. این هاله خورشیدی در آسمان "گانگتوک" در هند گرفته شده است. این حلقه های پیرامون خورشید چیزی جز یک اثر نوری نیستند و زمانی به وجود می آیند که نور خورشید از میان بلورهای یخ در ابرهای بالاتر عبور کند. یک جفت مزاحم برای اولین بار ستاره شناسان یک کهکشان مارپیچ را کشف کردند که شبیه به راه شیری است. این کهکشان که NGC 3993 نام دارد در فاصله حدود 160 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است که در مرکز آن دو جفت سیاه چاله غول پیکر قرار گرفته اند. این عکس که در طیف پرتوهای ایکس گرفته شده است دو سیاه چاله را نشان می دهد که در فاصله حدود 490 سال نوری از یکدیگر می چرخند. به احتمال زیاد این دو سیاه چاله نتیجه همجوشی دو کهکشان با جرمهای متفاوت هستند که در بیش از یک میلیارد سال قبل به هم برخورد کرده اند. حفره تیتانی این تصویر، حفره ای را به قطر 40 کیلومتر بر روی تیتان نشان می دهد. تیتان بزرگترین قمر زحل است و این حفره، هشتیمن گودالی است که در سطح این قمر کشف شده است. طلوع جنوبی خورشید به آهستگی از میان لایه های اتمسفر زمین بالا می آید. این عکس را "ران گاران" فضانورد ساکن ایستگاه فضایی بین المللی درحالی که این لابراتوار مدارگرد درحال عبور از آسمان ریو دو ژانریو و بوینس آیرس بود گرفته است. ایستگاه فضایی بین المللی هر 90 دقیقه یکبار یک دور در اطراف زمین می چرخد و بنابراین فضانوردان ساکن این ایستگاه می تواند در هر 24 ساعت از تماشای 16 طلوع خورشید لذت ببرند.

 

[*** s.mahdi ***]

5 قمر زحل در یک نگاه/ تازه‌ترین تصویر کاوشگر کاسینی از زیباترین سیاره

5 قمر زحل در یک نگاه/ تازه‌ترین تصویر کاوشگر کاسینی از زیباترین سیاره

5 قمر زحل در یک نگاه/ تازه‌ترین تصویر کاوشگر کاسینی از زیباترین سیاره

کاوشگر مدارگرد کاسینی به تازگی تصویر جدیدی تهیه کرده است که در آن سیاره زحل در کنار پنج قمرش دیده می شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، در این تصویر دیدنی که توسط کاوشگر مدارگرد کاسینی گرفته شده است 5 قمر به طور باشکوهی در پس زمینه سیاره زحل حلقه دار زحل قرار گرفته اند. در این تصویر از چپ به راست قمرهای ژانوس، پاندورا، انسلادوس، میماس و رئا دیده می شوند. کاوشگر کاسینی از فاصله حدود 1.1 میلیون کیلومتری از رئا و 1.8 میلیون کیلومتری از انسلادوس این عکسبرداری شگفت انگیز را انجام داده است. این تصویر در مقیاس 7 کیلومتر در پیکسل به قمر رئا و مقیاس 11 کیلومتر در پیکسل به انسلادوس گرفته شده است. در این عکس، ژانوس به قطر 170 کیلومتر در انتهای سمت چپ قرار دارد. پاندورا به قطر 81 کیلومتر در وسط حلقه A و حلقه باریک F نزدیک به میانه عکس دیده می شود. انسلادوس به قطر 504 کیلومتر در بالای مرکز عکس قرار دارد و دومین قمر بزرگ زحل (رئا) به قطر هزار و 528 کیلومتر در لبه راست عکس پدیدار شده است. براساس گزارش یونیورس تودی، میماس به قطر 396 کیلومتر را می توان در پشت رئا در سمت راست تصویر مشاهده کرد. زحل، ششمین سیاره منظومه خورشیدی است که پس از مشتری دومین سیاره بزرگ این منظومه به شمار می رود. پنجگانه زحل- از چپ به راست قمرهای ژانوس، پاندورا، انسلادوس، میماس و رئا این گرافیک ساده، 12 قمر زحل را نشان می دهند. تاکنون 62 قمر این سیاره کشف شده اند که از این تعداد 53 قمر رسماً نامگذاری شده اند​

 

[اخبار]

شیرجه عمیق فضانوردان برای ورود به سیارك + عکس

شیرجه عمیق فضانوردان برای ورود به سیارك + عکس

به گفته ناسا، تیمی از فضانوردان آمریكایی، ژاپنی و كانادایی، اولین ماموریت ۱۳ روزه تمرین زیر آب را در ۱۷ اكتبر (۲۵ مهر) در اقیانوس آتلانتیك ‌آغاز می‌كنند.

بيشتر...

 

[*** s.mahdi ***]

تصویر جدید از یک سحابی شبیه مرغ

تصویر جدید از یک سحابی شبیه مرغ

تصویر جدید از یک سحابی که شبیه مرغ است

ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی تصویر جدیدی از سحابی قنطوروس لاندا را تهیه کردند که نشان می دهند این سحابی به شکل "مرغ" است.

به گزارش خبرگزاری مهر، دستگاه "تصویربردار زمینه عریض" تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی توانست تصویر جدیدی از سحابی IC 2944 را تهیه کند که با کمی دقت در این تصویر می توان دید که این سحابی ظاهری شبیه به مرغ دارد. IC 2944 که همچنین با عناوین "قنطوروس لاندا" و "سحابی جوجه دونده" شناخته می شود در فاصله 6 هزار و 500 سال نوری از زمین قرار دارد. براساس گزارش "یو. اس. ای تودی"، این سحابی از ابرهای هیدروژن تشکیل شده است که درحال تشکیل ستارگانی هستند که به شدت در بخش ماوراء بنفش طیف الکترومغناطیس می درخشند. ​ در این تصویر، منطقه تشکیل ستاره ای به رنگ قرمز دیده می شود و در وسط آن تصویر یک مرغ دیده می شود که این سحابی نام دوم خود را از آن گرفته است. نزدیک به گاز نورانی، نشانه دیگری از تشکیل ستارگان دیده می شود که شامل یک سری از لکه های تاریکی است که در عمق تصویر دیده می شوند و نمونه هایی از اجرامی را نشان می دهند که با عنوان "گویچه های باک" می شود. رصدهای این ابرهای تاریک با استفاده از تلسکوپهای مادون قرمزی امکانپذیر است که بتوانند در ذرات گرد و غباری که به طور طبیعی نور مرئی را مسدود می کنند نفوذ کنند.

 

[*** s.mahdi ***]

تصوير جديد از سحابي تخم مرغ نيمرو ...



جام جم آنلاين: گروهی از ستاره شناسان اروپایی با استفاده از تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی تصویری جدید از يك سحابی را تهیه کردند که شبیه به "تخم مرغ نیمرو" است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در مرکز این تصویر ستاره غول پیکری از یکی از نادرترین گروههای ستارگان یعنی "ابَر غولهای زرد" واقع شده است.
این تصویر جدید که توسط تلسکوپ VLT گرفته شده بهترین عکسی است که تاکنون از این نوع ستارگان بدست آمده است. این عکس برای اولین بار یک پوسته دوتایی از ذرات گرد و غبار را که در اطراف این ستاره می چرخند نشان می دهد.
ذرات گرد و غبار در اطراف این ستاره موجب شده اند که شکلی شبیه به تخم مرغ نیمرو به وجود آید.
قطر این ستاره که IRAS 17163-3907 نام دارد در حدود هزار برابر قطر خورشید (در حدود 1.4 میلیون کیلومتر) است و در فاصله حدود 13 هزار سال نوری از زمین قرار دارد.
این نزدیکترین ستاره ابَر غول زردی است که تاکنون رصد شده است. مشاهدات جدید نشان می دهد که این ستاره در حدود 500 هزار برابر نورانی تر از خورشید است.
پیش از این درخشش بالای این ستاره در باند مادون قرمز کشف شده بود اما تاکنون دانشمندان آن را به عنوان یک "ابَر غول زرد" شناسایی نکرده بودند.
براساس گزارش اسپیس دیلی، دوربین مادون قرمز VISIR تلسکوپ VLT این عکس را تهیه کرده است. بزرگی این ستاره به حدی است که اگر سحابی "تخم مرغ نیمرو" در مرکز منظومه خورشیدی قرار داشت زمین کاملاً در داخل خود ستاره قرار می گرفت و مدار مشتری به سطح آن می چسبید.
شعاع پوسته خارجی تر سحابی اطراف این ستاره برابر با حدود 10 هزار واحد نجومی است. 1 واحد نجومی (UA) فاصله میان زمین و خورشید است.
"ابَر غولهای زرد" در یک فاز تکاملی بسیار محرک قرار دارند. در این فاز به طور پی در پی، ستاره دستخوش انفجار می شود.
در مورد ستاره IRAS 17163-3907 که جرم آن در حدود 4 برابر جرم خورشید است در اثر این انفجارها دو پوسته این سحابی بزرگ ساخته شده اند. این سحابی از گرد و غبار غنی از سیلیکات و گاز ساخته شده است.

 

[shayesteh-namvar]

تصوير جديد از سحابي تخم مرغ نيمرو ...



جام جم آنلاين: گروهی از ستاره شناسان اروپایی با استفاده از تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی تصویری جدید از يك سحابی را تهیه کردند که شبیه به "تخم مرغ نیمرو" است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در مرکز این تصویر ستاره غول پیکری از یکی از نادرترین گروههای ستارگان یعنی "ابَر غولهای زرد" واقع شده است.
این تصویر جدید که توسط تلسکوپ VLT گرفته شده بهترین عکسی است که تاکنون از این نوع ستارگان بدست آمده است. این عکس برای اولین بار یک پوسته دوتایی از ذرات گرد و غبار را که در اطراف این ستاره می چرخند نشان می دهد.
ذرات گرد و غبار در اطراف این ستاره موجب شده اند که شکلی شبیه به تخم مرغ نیمرو به وجود آید.
قطر این ستاره که IRAS 17163-3907 نام دارد در حدود هزار برابر قطر خورشید (در حدود 1.4 میلیون کیلومتر) است و در فاصله حدود 13 هزار سال نوری از زمین قرار دارد.
این نزدیکترین ستاره ابَر غول زردی است که تاکنون رصد شده است. مشاهدات جدید نشان می دهد که این ستاره در حدود 500 هزار برابر نورانی تر از خورشید است.
پیش از این درخشش بالای این ستاره در باند مادون قرمز کشف شده بود اما تاکنون دانشمندان آن را به عنوان یک "ابَر غول زرد" شناسایی نکرده بودند.
براساس گزارش اسپیس دیلی، دوربین مادون قرمز VISIR تلسکوپ VLT این عکس را تهیه کرده است. بزرگی این ستاره به حدی است که اگر سحابی "تخم مرغ نیمرو" در مرکز منظومه خورشیدی قرار داشت زمین کاملاً در داخل خود ستاره قرار می گرفت و مدار مشتری به سطح آن می چسبید.
شعاع پوسته خارجی تر سحابی اطراف این ستاره برابر با حدود 10 هزار واحد نجومی است. 1 واحد نجومی (UA) فاصله میان زمین و خورشید است.
"ابَر غولهای زرد" در یک فاز تکاملی بسیار محرک قرار دارند. در این فاز به طور پی در پی، ستاره دستخوش انفجار می شود.
در مورد ستاره IRAS 17163-3907 که جرم آن در حدود 4 برابر جرم خورشید است در اثر این انفجارها دو پوسته این سحابی بزرگ ساخته شده اند. این سحابی از گرد و غبار غنی از سیلیکات و گاز ساخته شده است.

خیلی قشنگن...دستتون درد نکنه...خدایا تو آنی که دانی...وامگذار مارا حتی آنی...شماهایی که این عکس ها(آیات خدا رو) رو میزارید اینجا...رسالت بزرگی دارید...مخلصیم به خدا

 

[Neptune]

من نمیتونم مرغه رو پیدا کنم !!

 

[ICE-G]

افرین کو مرغ؟!!!

 

[*** s.mahdi ***]

زیباترین عکسهای نجومی هفته/ نگین های کیهانی و کهکشان حبابها

زیباترین عکسهای نجومی هفته/ نگین های کیهانی و کهکشان حبابها

زیباترین عکسهای نجومی هفته/ نگین های کیهانی و کهکشان حبابها

مجله نشنال جغرافی همانند هفته های گذشته گزیده ای از زیباترین تصاویر نجومی مربوط به 7 روز گذشته را منتشر کرده است که در میان آنها می توان به ویژه از تماشای مه- کمان رویایی قطب شمال، کهکشان حبابها و نگین های کیهانی لذت برد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در گزیده عکسهای این هفته که مجله نشنال جغرافی طبقه بندی کرده است تصاویری از تلسکوپهای فضایی هابل، چاندار و اسپیتزر دیده می شوند. نگین های کیهانی- ستارگان بسیار عظیم در رنگهای جواهر- مانندی در این تصویر جدید از سحابی NGC 281 می درخشند. این عکس را ناسا از ترکیب اطلاعات جمع آوری شده توسط رصدخانه فضایی پرتوهای ایکس چاندار و تلسکوپ فضایی اسپیتزر تهیه کرده است. ستارگان با جرم بالا اغلب به سختی دید می شوند چرا که در فاصله بسیار دوری از زمین قرار دارند و توده های گاز و گرد و غبار کهکشان ما مانع رسیدن نور آنها به زمین می شوند. اما NGC 281 در بالای سطح کهکشانی قرار دارد و به همین دلیل ستاره شناسان توانستند یک چشم انداز باز از ستارگان این سحابی را که در فاصله 9 هزار و 200 سال نوری از زمین قرار دارد ارائه کنند. ​ شفق قطبی از بالا- این عکس که روز دوشنبه هفته گذشته از ایستگاه فضایی بین المللی گرفته شده است یک شفق سبز را نشان می دهد که با یک باند قرمز از نور احاطه شده است. شفقها زمانی تولید می شوند که ذرات باردار خورشید به اتمهای اتمسفر زمین برخورد کنند. رنگهایی که در اثر این پدیده ایجاد می شود بستگی به نوع آن اتمها دارد. به طوریکه اکسیژن معمولاً نورهای سبز تولید می کنند اما اکسیژن کم انرژی و اتمهای نیتروژن می توانند شراره های قرمز بسازند. ​ چهره "شانگری- لا"- تیتان، قمر زحل در این عکس جدید کاوشگر مدارگرد کاسینی در مقابل حلقه های این سیاره قرار گرفته است. این چشم اندار، منطقه ای تاریک بر روی تیتان را نشان می دهد که "شانگری- لا" نام دارد. این منطقه در شرق منطقه فرود کاوشگر Huygens قرار دارد. در اواخر سال 2004 کاوشگر Huygens از کاسینی جدا شد و در ژانویه 2005 در سطح تیتان فرود آمد. در طی فرود و نشستن Huygens، این فضاپیما به مدت 4 ساعت اطلاعات با ارزشی را ارسال کرد. ​ کهکشان حبابها- حبابهای صورتی از گازهایی سوزانی که شکل نامنظم کهکشان کوتوله Holmberg II را در تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل نقطه گذاری کرده اند. این حبابها زمانی که ستارگان بسیار عظیم می میرند و ابرنواخترها را می سازند تشکیل می شوند و مواد داغ و سوزان را با شوکهای خشنی به بیرون پرتاب می کنند. این کهکشان کوچک، تکه ای از مناطق متراکم تشکیل ستارگان است که می تواند در محدوده ای به وسعت هزاران سال نوری گسترده شوند. ​ مه- کمان شمالی- یک عکاس "پل ساودرز" در سواحل "ازوالبارد" در نروژ که سوار بر قایق ماهیگیری بود این تصویر زیبا را از این مه- کمان نادر گرفت. "مه- کمان" پدیده ای مشابه رنگین کمان است و زمانی ظاهر می شود که نور خورشید درحال عبور از قطرات کوچک مه منکسر شود. ​ قالب ریزی از یک "ابَر زمین"- این طرح هنری تفاوتهای میان زمین (سمت چپ) و یک "ابَر زمین" (سمت راست) را نشان می دهد. این سیاره که "55 چنگار " نام دارد در سال 2004 کشف شد. این دنیای بیگانه در فاصله نزدیکتری از فاصله عطارد تا خورشید به دور ستاره خود می چرخد و هر سال آن کمتر از 18 ساعت به طول می انجامد. 55 چنگار یک سیاره بسیار متراکم و سنگی است. تازه ترین رصدهای تلسکوپ فضایی اسپیتزر نشان می دهد که این سیاره با جرمی معادل 7.8 برابر زمین، بزرگتر از آن چیزی است که تاکنون تصور می شد. ​

 

[*** s.mahdi ***]

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ مرداب تابناک و پنجگانه زحل

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ مرداب تابناک و پنجگانه زحل

زیباترین تصاویر نجومی هفته/ مرداب تابناک و پنجگانه زحل

مجله نشنال جغرافی همانند هفته های گذشته گزیده ای از زیباترین تصاویر نجومی مربوط به 7 روز گذشته را منتشر کرده است که از جمله آنها می توان به تصویر زیبای 5 قمر زحل و مرداب تابناک در سحابی NGC 6523 اشاره کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در گزیده عکسهای این هفته که مجله نشنال جغرافی طبقه بندی کرده است تصاویری از تلسکوپهای فضای هابل، اسپیتزر و هرشل دیده می شوند. همچنین تصاویر ماهواره ای از فورانهای آتشفشانی و عکسهایی از تشکیل ستارگان نوزاد انتخاب شده اند. پنجگانه زحل- در این تصویر دیدنی که توسط کاوشگر مدارگرد کاسینی گرفته شده است 5 قمر به طور باشکوهی در پس زمینه سیاره حلقه دار زحل قرار گرفته اند. در این پنجگانه قمرهای زحل، از چپ به راست قمرهای ژانوس، پاندورا، انسلادوس، میماس و رئا دیده می شوند. کاوشگر کاسینی از فاصله حدود 1.1 میلیون کیلومتری از رئا و 1.8 میلیون کیلومتری از انسلادوس این عکسبرداری شگفت انگیز را انجام داده است. ​ مرداب تابناک- چرخش گرد و غبارهای تابناک در این تصویر که شبیه به یک جریان نورانی هستند 14 سپتامبر در طیف مادون قرمز و توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر از ستارگان نوزاد در سحابی مرداب گرفته شده اند. این سحابی که همچنین با عنوان NGC 6523 نیز شناخته می شود در فاصله هزار و 700 سال نوری از ما قرار دارد. ​ رشد کهکشانی- به تازگی این عکس که در رنگهای مصنوعی گرفته شده است یک دود کوچک که از فوران آتشفشان "کیزمن" (مرکز تصویر) خارج می شود را نشان می دهد. در این عکس، پوشش گیاهی شبه جزیره "کامچاتکا" در روسیه با رنگ قرمز مشخص شده است. این عکس را ماهواره Terra (زمین) ناسا در 5 سپتامبر گرفته است. ​ تولد آهسته ستاره ای- اطلاعاتی که رصدخانه فضایی مادون قرمز هرشل آژانس فضایی اروپا در 13 سپتامبر جمع آوری کرده است نشان می دهد که برخلاف یک تئوری مورد قبول، کهکشانها نباید برای تولد ستارگان به شدت به هم برخورد کرده باشند. در این عکس هرشل توانسته است نور کهکشانهای بسیار دوری را رصد کند که میلیاردها سال قبل وجود داشته اند و نور آنها اکنون به ما رسیده است. پس از بررسی این کهکشانها دانشمندان دریافتند که بسیاری از ستارگان بدون نیاز به برخوردهای میان- کهکشانی و توسط یک کهکشان به تنهایی و به آهستگی تشکیل می شود. ​ امواج درخشان- این دودهای فیروزه ای با آبهای دریای برنتس واقع در شمال اسکاندیناوی در این عکس ماهواره ای جاودانه شده اند. این تصویر را ماهواره Aqua (آب) ناسا در 10 سپتامبر گرفته است. ​

 

[seabride]

زيبا بود
ممنون

 

[*** s.mahdi ***]

اولین تصویر از پیچیده ترین رادیو تلسکوپ جهان/ آغاز دوران طلایی علم نجوم

اولین تصویر از پیچیده ترین رادیو تلسکوپ جهان/ آغاز دوران طلایی علم نجوم

اولین تصویر از پیچیده ترین رادیو تلسکوپ جهان/ آغاز دوران طلایی علم نجوم

تلسکوپ رادیویی "آلما" به عنوان یکی از پیچیده ترین رادیو تلسکوپهای جهان برای اولین بار چشمش را به سوی کهکشانها گشوده و اولین تصویر خود را به نمایش گذاشت.

به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ Atacama Large Millimeter/ submillimeter Array که به اختصار ALMA نامیده می شود رادیو تلسکوپی 1.3 میلیارد دلاری است که در ارتفاعات منطقه آندس شیلی ساخته شده است. اولین تصویر از پیچیده ترین رادیو تلسکوپ جهان این تلسکوپ یکی از بزرگترین دستاوردهای علمی قرن 21 نامیده شده و به تازگی با ثبت تصویری از کهکشانهای آنتنا یا "کالدول 60/61" تلاش خود را برای نمایش دادن اسرار کهکشانها آغاز کرده است. تلسکوپ آلما به عنوان پیچیده ترین تلسکوپی که تا به حال در جهان ساخته شده معرفی شده است. هدف این تلسکوپ مطالعه بر روی رویدادها و فرایندهایی است که در حدود چند صد میلیون سال پیش و پس از شکل گرفتن جهان هستی، درست در لحظه ای که اولین ستاره جهان آغاز به درخشش کرد، در حال وقوع بوده اند. آنتنهای تلسکوپ آلما​ به گفته "دیِگو گارسیا" روشن شدن این تلسکوپ آغازگر دورانی طلایی در علم نجوم است. به گفته اخترشناسان با استفاده از این تلسکوپ می توان آغاز جهان و اینکه اولین کهکشانها چگونه شکل گرفته اند را مشاهده کرد. آلما شامل مجموعه ای از آنتنهای متصل به یکدیگر بر فراز مرتفع ترین فلات در صحرای "آتاکاما" در نزدیکی مرز شیلی با بولیوی است. این تلسکوپ از سال 2003 در حال ساخت بوده و اکنون با افزوده شدن آنتنهای جدید آلما قادر خواهد بود نقاطی عمیق تر از کیهان را مشاهده کرده و فرایندهای تولد ستارگان را با جزئیاتی بسیار بالا مشاهده کند. رصدخانه جنوبی اروپا در پی اجرای اولین تست و فعالیت 20 آنتن این تلسکوپ اولین تصویری که توسط آلما از کهکشانها به ثبت رسیده است را منتشر کرده است. در این تصویر می توان برخورد دو کهکشان از مجموعه کهکشانهای "آنتنا" را مشاهده کرد. اولین تصویر به ثبت رسیده توسط پیچیده ترین رادیو تلسکوپ جهان​ امکان رصد این مجموعه ستاره های بزرگ با استفاده از تلسکوپهای نوری مانند هابل نیز ممکن است اما آلما می تواند نورهای نامرئی را نیز دریافت کرده و تصاویر ابرهای متراکم گازی که ستاره ها در دل آنها متولد می شوند را نیز به ثبت برساند. بر اساس گزارش بی بی سی، تصویر جدیدی که آلما از کهکشانهای آنتنا به ثبت رسانده تنها توسط 12 آنتن این تلسکوپ رصد و ثبت شده است، در حالی که با استفاده از تعداد بیشتری از این آنتنها که در حال حاضر 20 عدد هستند، وضوح و کیفیت تصاویر بالاتر خواهد رفت. البته هدف نهایی این است که تا سال 2013 تعداد آنتنهای آلما به 60 عدد برسد. پروژه های تلسکوپ آلما آلما نور را در طول موج میلیمتری و ساب میلیمتری دریافت می کند، طول موجی که اخترشناسان در آن می توانند کوچکترین مقادیر گازهای به جا مانده از ابتدای جهان هستی را رصد کنند. این تلسکوپ همچنین می تواند شکل گیری سیاره ها در مدار ستاره های دور افتاده را رصد کند. ​ یکی از پروژه های اولیه این تلسکوپ مطالعه بر روی ستاره جوانی به نام AU Microscopii است که سن آن یک درصد از سن خورشید زمین است. اخترشناسان همچنین با استفاده از آلما بر روی فرایندهای ستاره ای دیگر در فاصله 400 سال نوری از زمین مطالعه خواهند کرد که احتمال می رود ده ها سیاره به اندازه سیاره مشتری در مدار خود ایجاد کرده باشد. پروژه دیگر مطالعه بر روی ابرسیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری است که به کماندار A شهرت دارد. غبارهای کیهانی امکان رصد این پدیده را در نور مرئی از بین برده است اما اخترشناسان با استفاده از آلما قادر خواهند بود این ابرسیاهچاله را با جزئیاتی بی سابقه مشاهده کنند. موقعیت قرار گیری آلما​ بر اساس گزارش دیلی میل، اخترشناسان ژاپنی نیز در نظر دارند با استفاده از این تلسکوپ پدیده کیهانی دیگری به نام کهکشان "هیمیکو" را مورد مطالعه قرار دهند، کهکشانی که سالانه بیش از 100 ستاره هم اندازه خورشید تولید می کند.

 

[jimmi]

این عکس توسط Mike Fossum فرمانده کنونی ایستگاه فضایی بین المللی ISS گرفته شده که شفقهای قطبی زیبایی رو در پس زمینه به نمایش گذاشته. نزدیکتر هم دو سفینه روسی قابل مشاهده است.

 

[yasna68]

بچه ها اولین بار که اومدم تو این تاپیک
خیلی محشره دست گلتون درد نکنه

 

[Neptune]

بچه ها اولین بار که اومدم تو این تاپیک
خیلی محشره دست گلتون درد نکنه

بازم بیاین . خوشحال میشیم

 

[*** s.mahdi ***]

تلسکوپ آلمانها این هفته سقوط می کند/ تصاویری از تلسکوپ در مدار زمین

مقامات آلمانی به تازگی اعلام کرده اند تلسکوپ ROSAT این کشور به زودی و در این هفته به زمین سقوط خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در حدود یک ماه پس از سقوط ماهواره آب و هوایی خارج از کنترل سازمان ناسا به زمین، ماهواره ای بزرگ متعلق به کشور آلمان در حال نزدیک شدن به سیاره است. با وجود اینکه طی چند هفته گذشته مقامات آلمانی زمان سقوط این ماهواره را یکی از روزهای ماه های اکتبر یا نوامبر اعلام کرده بودند، اما اکنون این احتمال وجود دارد که ماهواره ROSAT در روزهای شنبه یا یکشنبه، 22 و 23 اکتبر به زمین سقوط کند، در عین حال مقامات فضایی آلمان محدوده گسترده تری را برای سقوط این ماهواره در نظر گرفته و این سقوط را در زمانی میان روزهای 21 تا 25 اکتبر پیش بینی کرده اند. ROSAT در حدود یک ماه پس از سقوط ماهواره UARS ناسا به میان اقیانوس اطلس به زمین سقوط خواهد کرد. انتظار می رود این رصد خانه 2.5 تنی پرتو ایکس در اتمسفر زمین خرد شود اما بخشی از قطعات بزرگ آن از قدرت مقاومت در برابر حرارت اتمسفر برخوردارند. مقامات آلمانی اعلام کرده اند در حدود 1.7 تن از قطعات این تلسکوپ متشکل از 30 قطعه بزرگ از آینه آن از سفر از میان اتمسفر جان سالم به در برده و خود را به سطح زمین می رسانند. بر اساس گزارش ان بی سی، مقامات آلمانی احتمال برخورد این قطعات با انسانها را یک در دو هزار اعلام کرده اند که در مقابل خطر برخورد یک در سه هزار و 200 ماهواره UARS تهدید بسیار جدی تری به شمار می رود. مقامات هوافضای آلمان به دقت حرکت این تلسکوپ را زیر نظر دارند اما نمی توانند به صورت قطعی مکان و زمان سقوط آن را تا دو ساعت پیش از برخورد با زمین مشخص کنند، درست مانند ماهواره UARS. مدار حرکت ROSAT از عرض جغرافیایی 53 درجه شمالی تا جنوبی گسترده شده است، وسعتی که بخشی بزرگ از زمین را پوشش می دهد، این به آن معنی است که احتمال سقوط این ماهواره در هر نقطه ای از کانادا تا آمریکای جنوبی وجود دارد. ROSAT در ژوئن سال 1990 و طی پروژه ای مشترک میان آلمان، آمریکا و بریتانیا به فضا پرتاب شد و هشت سال پس از آن این تلسکوپ دچار نقص فنی شده و در نهایت در سال 1999 برای همیشه از کار افتاد. از آن زمان تا کنون این تلسکوپ در مدار زمین حرکتی خارج از کنترل دارد زیرا سوخت آن به پایان رسیده و امکان کنترل آن وجود ندارد. بر اساس گزارش اسپیس، این تلسکوپ در طول دوران فعالیت خود تصاویر متعدد و ارزشمندی را از فضا به ثبت رسانده است، نقشه کامل از کل آسمان یکی از تصاویر ترکیبی است که با کمک این تلسکوپ به ثبت رسیده است. در ادامه تعدادی از عکسهای این تلسکوپ و تصاویر به جا مانده از فعالیتهای آن را مشاهده می کنید: تصویری از عبور تلسکوپ ROSAT از آسمان هلند تصویری شبیه سازی شده از تلسکوپ در مدار زمین نقشه کل آسمان، این تصویر پرتو ایکس طی سالهای 1990 و 1991 به ثبت رسیده است که کهکشان راه شیری را می توان در بخش استوایی آن مشاهده کرد، رنگارنگ بودن این نقشه نشاندهنده نوسان انرژی تشعشعات پرتو ایکس است حرکت ROSAT در سه مدار متفاوت در طول دوره های زمانی مختلف، خط نیمه کاره قرمز رنگ موقعیت ROSAT را در 12 آوریل 2011 نشان می دهد متخصصان در حال آزمودن ROSAT در اتاقک شبیه ساز فضایی سیستم آینه های ROSAT با فاصله کانونی 2.4 متر، هر یک از آینه های حلقه ای شکل طولی برابر 50 سانتیمتر دارند و قطر بزرگترین آینه برابر 84 سانتیمتر است تصویری از خوشه کهکشانی Abell 3528 که قطری برابر 10 میلیون سال نوری دارد، این خوشه یکی از 200 هزار موضوع مورد مطالعه ROSAT بوده است، رنگها در این تصویر نوسان حرارت را در این خوشه نمایان می کند طولانی ترین رصد ROSAT از منطقه ای ویژه از آسمان که دو هفته به طول انجامید و بیش از 80 درصد از تابشهای پرتو ایکس پس زمینه آسمان را نمایش می دهد​

 

[*** s.mahdi ***]

تصویری از زادگاه 1400 ستاره/ کشف جزئیات مرگ ستاره ها

تصویری از زادگاه 1400 ستاره/ کشف جزئیات مرگ ستاره ها

تصویری از زادگاه 1400 ستاره/ کشف جزئیات مرگ ستاره ها

تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا به دانشمندان در ناسا کمک کرده است تا جزئیات شگفت انگیزی را از زادگاه ستارگان در فاصله چند هزار سال نوری از زمین مشاهده کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، تصاویر خیره کننده سحابی "کارینا"، منطقه ای در بازوی "کارینا-کماندار" کهکشان راه شیری و زادگاه بسیاری از ستارگان توسط چشم پرتو ایکس تلسکوپ چاندار به ثبت رسیده است. در این منطقه که در فاصله هفت هزار و 500 سال نوری از زمین قرار دارد تا کنون بیش از 14 هزار ستاره شناسایی شده اند. دانشمندان ناسا پس از تجزیه و تحلیل این تصاویر دریافتند آمار مرگ ستاره ها در این منطقه افزایش قابل توجهی داشته است. ​ در این تصاویر مشخص شد از تعداد منابع درخشان پرتو ایکس در خوشه ای شمالی به نام "ترومپلر 15" کاسته شده است، از این رو دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که تعدادی از ستاره های این خوشه طی انفجاری خود را نابود کرده اند. بر اساس گزارش دیلی میل، ردیابی 6 ستاره نوترونی، جرمهای متراکمی که معمولا پس از انفجار ابرنواخترها به جا می مانند، به تعداد شواهد موجود از افزایش فعالیتهای ابرنواختری در سحابی کارینا می افزاید. رصدهای پیشین تنها یک ستاره نوترونی را در این سحابی ردیابی کرده بود.

 

[*** s.mahdi ***]

تصاویر تماشایی پدیده نادر شفقهای سرخ

تصاویر تماشایی پدیده نادر شفقهای سرخ

تصاویر تماشایی پدیده نادر شفقهای سرخ

مجله نشنال جغرافی تصاویری تماشایی از پدیده بسیار نادر و زیبای شفقهای سرخ آسمان از شمال تا جنوب آمریکا را منتشر کرد.

به گزارش خبرگزارش مهر، توده ای از ذرات باردار خورشید با اتمسفر زمین تماس پیدا کرده و یک توفان عظیم ژئومغناطیسی را ایجاد می کنند که منجر به شکل گیری یک سری از شفقهای تماشایی می شود. شفقهای سبز (شکل رایج شفقها) در بخشهای پایینی اتمسفر در فاصله 100 کیلومتری بالای سطح زمین تشکیل می شوند. این نور در حقیقت از رنگهای مختلفی تشکیل شده است اما چشم انسان بیشتر عادت به درک بخش سبز این طیف نوری دارد. این درحالی است که در مواردی نادر، توده ذرات با سرعت کمتری حرکت می کنند و اغلب از نظر انرژیک بار کمتری دارند. بنابراین شفقها را در بخشهایی بالایی تر اتمسفر زمین در ارتفاع میان 300 تا 500 کیلومتر می سازند. در این ارتفاع، شفقهای ساخته شده سرخ رنگ هستند. اکنون مجله نشنال جغرافی گزیده ای زیبا از این شفقهای تماشایی را که در 50 ایالت آمریکا ثبت شده اند منتشر کرده است. شفق نادر سرخ- این شفقهای سرخ رنگ در آسمان آرکانزاس ایجاد شده اند شفقهایی که آسمان را می پوشاند- این نورها در آسمان میشیگان ثبت شده اند انواری در کانزاس- این عکس را "جیم هامر" در 26 اکتبر گرفت. این شفقهای سرخ با چشم غیرمسلح قابل رویت نبودند. این تصویر در 16 کیلومتری شمال ویچیتا در کانزاس گرفته شده است آسمانهای سوررئال- رنگ سرخ در آسمان لکه لکه شده از شفقهای سبز در این عکس که در نخستین ساعات 25 اکتبر در مارکوئت واقع در میشیگان گرفته شده است رخ نمایی می کند خانه شیرین آلاباما- شفق سرخ فام در آسمان آلاباما در عکسی که 25 اکتبر گرفته شده است نمایشی بر روی دریاچه- پرتوهای سرخ بر فراز شفقهای سبز بر روی دریاچه فرادست (Lake Superior) دیده می شود. این عکس نیز 25 اکتبر در میشیگان گرفته شده است​

 

[Sarp]

تصاویری از قدم گذاشتن فضانوردان "مریخ" به زمین/ پایان حبس 520 روزه

تصاویری از قدم گذاشتن فضانوردان "مریخ" به زمین/ پایان حبس 520 روزه

فضانوردانی که در ماموریت شبیه سازی سفر به مریخ حضور داشتند روز جمعه پس از 520 روز از کپسول بدون پنجره خود خارج شده و قدم بر روی زمین گذاشتند.

به گزارش خبرگزاری مهر، هر یک از این فضانوردان برای حضور در این پروژه طولانی و طاقت فرسا 100 هزار دلار دستمزد خواهند گرفت. روز جمعه سرنشینان رنگ پریده اما خندان پروژه مریخ 500 پس از سپری کردن 520 روز از زندگی خود در کپسولی بدون پنجره در مسکو، از این کپسول خارج شده و به زندگی عادی خود بازگشتند.
این تیم متشکل از سه روس، یک فرانسوی، یک ایتالیایی و یک چینی بود که طی 520 روز سفری به سوی مریخ را به همراه شرایطی از قبیل استرس سفر، محبوس بودن وخستگی شدید ناشی از یک سفر بین ستاره ای تجربه کردند، تنها ویژگی که امکان شبیه سازی آن وجود نداشت خلاء و بی وزنی بود.
با این همه زمانی که این افراد از محبس خود قدم بیرون گذاشتند هیچ نشانه ای از خستگی در چهره آنها دیده نمی شد و این افراد از اینکه در یکی از طولانی ترین سفرهای فضایی شبیه سازی شده حضور داشتند ابراز خشنودی کردند. این افراد در سلامت کامل به سر می برند و تمامی سیستمهای حیاتی بدن آنها به خوبی عمل می کنند.
6 فضانورد در حین پروژه با اعضای خانواده و مرکز کنترل از طریق اینترنت در ارتباط بودند که به منظور شبیه سازی شرایط سفر، این ارتباط با تاخیر زمانی ویژه سفرهای فضایی انجام می گرفت. غذای این فضانوردان انواع غذاهای کنسروی مشابه آنچه در ایستگاه فضایی بین المللی سرو می شود بوده است. سرنشینان کپسول برای سه روز در قرنطینه پزشکی به سر خواهند برد تا میزان احتمال ابتلا به بیماری های عفونی در آنها پایین بیاید.
بر اساس گزارش گاردین، تا اجرای واقعی چنین ماموریتی هنوز مدت زمان زیاد باقی مانده است زیرا انسان برای اجرای چنین ماموریتی باید با چالشهای بزرگ مالی و تکنیکی مواجه شود که یکی از مهمترین آنها ساختن لایه محافظ سبکی برای محافظت در برابر تابشهای کیهانی است:

​

اولین قدمها به خارج از فضای شبیه سازی شده

​

شادی فضانوردان از خروج از محبسی 520 روزه و موفقیت در یکی از طولانی ترین سفرهای فضایی شبیه سازی شده

​

هر یک از این فضانوردان برای مشارکت خود 100 هزار دلار پاداش دریافت خواهند کرد

​

سرنشینان کپسول فضایی شبیه سازی شده برای سه روز تحت مراقبتهای پزشکی قرار خواهند گرفت ببین نیوز

 

[nastaran-20]

خدا قوت واقعا که خیلی سخته

 

[S i s i l]

تصاویر ستاره های مصنوعی زرد رنگ در آسمان شیلی + عکس

تصاویر ستاره های مصنوعی زرد رنگ در آسمان شیلی + عکس

[h=2][/h]

تصاویر ستاره های مصنوعی زرد رنگ در آسمان شیلی + عکس

تلسکوپ زمینی جمینی برای اولین بار برای تنظیم لنزهای خود از سیستم لیزری سدیمی استفاده کرده است که می تواند پنج ستاره راهنمای مصنوعی را در آسمان به وجود آورد.

تلسکوپ زمینی جمینی برای اولین بار برای تنظیم لنزهای خود از سیستم لیزری سدیمی استفاده کرده است که می تواند پنج ستاره راهنمای مصنوعی را در آسمان به وجود آورد.
به گزارش خبرگزاری مهر، رصدخانه های بزرگ متعددی هستند که یک تک پرتو لیزر را به آسمان می تابانند تا بتوانند میزان آشفتگی اتمسفری و میزان خطای لنزهای خود را اندازه گیری کنند.
با این حال تلسکوپ جنوبی جمینی به تازگی سیستمی پنج لیزری را مورد آزمایش قرار داده است تا به این شکل بتواند تنظیم سیستم نوری تلسکوپ را با قدرتی بیشتر انجام دهد.
بسیاری از تلسکوپهای بزرگ جهان به سیستمهای قدرتمند لیزری مجهز بوده و یا در حال تکمیل آن هستند تا بتوانند با استفاده از آن پرتوهای قدرتمند لیزر را به ارتفاعات اتمسفر بتابانند. این کار ستاره مصنوعی راهنمایی به وجود می آورد تا با کمک آن بتوان سیستم نوری تلسکوپها را تنظیم کرده و به تصحیح دید آنها پرداخت.
در صورتی که تمامی بخشهای یک تلسکوپ به خوبی کار کنند می توانند تصاویر واضحی را از اجرام کیهانی به ثبت برسانند.
اکثر رصدخانه ها از تک پرتوهای لیزری استفاده می کنند که تک بودن این پرتوها می تواند دامنه قابلیت تنظیم تلسکوپ را با استفاده از لنزهای قابل تنظیم محدود کند.
اما پیشرفت جدید در تلسکوپ جمینی در ارتفاعات آندس شیلی می تواند میزان قابلیت انطباق پذیری و تنظیم لنزهای تلسکوپ را در میدان دیدی وسیعتر امکان پذیر کند.
محققان در تلسکوپ جمینی در ۲۲ ژانویه سال جاری به صورت آزمایشی لیزری را به اتمسفر زمین شلیک کردند که منظومه ای از پنج ستاره چسبیده به هم را در آسمان به وجود آورد.
این پرتو لیزری که قدرت آنها هزار برابر بیشتر از لیزرهای دستی معمولی است با استفاده از اتمهای سدیم به رنگ زرد درآمده و در قطر ۵۸۹ نانومتر تنظیم شد.
پس از اینکه پرتو لیزری به پنچ پرتو مجزا تقسیم شد، نور لیزر، اتمهای سدیم که به صورت طبیعی در لایه مزوسفیر زمین در ارتفاع ۹۰ کیلومتری قرار دارند را درخشان کرده و منجر به درخشش آنها در طول موجی مشابه طول موج لیزر خواهد شد تا به این شکل پنج ستاره راهنمای مصنوعی در آسمان به وجود آید.
تلسکوپ جمینی اولین تلسکوپی است که از تکنیک پرتوهای چند گانه لیزر سدیمی استفاده می کند.
مدیر این پروژه در تلسکوپ جمینی می گوید سیستم لنزهای سازگار ترکیبی چندگانه جمینی یا MCAO به دریچه دیافراگم هشت متری این تلسکوپ امکان می دهد میدانی به وسعت دو دقیقه قوسی را پوشش دهند، فضایی ۱۵/۱ برابر سطح کره ماه. اخترشناسان نیز در نظر دارند در سال آینده از این قابلیت جمینی در مطالعه بر روی پدیده های کیهانی مختلف، از ستاره های تازه متولد شده گرفته تا کهکشانهای دورافتاده استفاده کنند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، دست کم دو مجموعه تلسکوپی دیگر در جهان در تلاشند تا سیستم لیزری خود را به منظور خلق ستاره های مصنوعی راهنمای چندگانه راه اندازی کنند.
در سال ۲۰۰۷ تلسکوپ VTL سیستمی به نام ستاره های راهنمای طبیعی را مورد آزمایش قرار داد. در همان سال نیز تلسکوپ MMT در آریزونا برای خلق ستاره های پرنور مصنوعی از پرتو لیزری قدرتمندی استفاده کرد.

گزارش : خبرگزارى مهر (www.mehrnews.com)

 

[?!؟]

[h=2]

تصویر کشف آب بر روی ماه[/h]

برای مشاهده عکس در اندازه واقعی کلیک کنید.

 

[?!؟]

برای مشاهده عکس در اندازه واقعی کلیک کنید.

جبار در گاز، غبار و ستاره ها
شرح:

صورت فلکی جبار جذابیت‌هایی بیش از سه ستاره‌ متوالی در خود دارد. یک نوردهی طولانی مدت با دوربین عکاسی انواع جرم کیهانی، از سحابی تاریک تا خوشه‌های ستاره‌ای را نشان می‌دهد که همه و همه در توده‌های گازی‌ای گرد هم آمده؛ که مانند وصله‌ای به مجموعه‌ ابرهای مولکولی جبار ملحق شده‌اند. سه ستاره‌ی پرنوری که در منتهی الیه سمت چپ تصویر می‌بینید، بدون شک سه ستاره‌ی معروفی هستند که کمربند جبار را تشکیل می‌دهند. درست زیر آلنیتاک، ستاره‌ی زبرین کمربند جبار، سحابی‌ شعله‌ است که با گاز هیدروژن بر‌انگیخته می‌درخشد و باریکه‌هایی از غبار قهوه‌ای رنگ آن را پوشانده است. در وسط و پایین تصویر و درست در سمت راست آلنیتاک سحابی سر اسب قرار گرفته؛ یک توده‌ی تاریک از غبار متراکم که شاید شناخته شده‌ ترین شکل از یک سحابی در آسمان باشد. در سمت راست و بالای تصویر
M42 یا همان سحابی جبار را می‌بینیم؛ یک دیگچه‌ی پرانرژی از گاز‌های نا آرام، که با چشم غیر مسلح هم نمایان است، و در حال بوجود آوردن یک خوشه‌ی باز جدید از ستارگان است. درست در سمت چپ M42 ، سحابی بازتابی آبی رنگ و بارزی قرار گرفته که گاهی با نام مرد دونده شناخته می‌شود که محل قرارگیری ستاره‌‌های آبی رنگ بسیاری است. تصویر بالا از کنار هم قرار گرفتن دیجیتالی تصاویری است که در شب‌های مختلف گرفته‌ شده‌ و محدوده‌ای را پوشش داده که حاوی اجرامی است که در حدود 1500 سال نوری از ما فاصله دارند و گستره‌ای در حدود 75 سال نوری را در آسمان در بر گرفته‌اند.

کاری از: Rogelio Bernal Andreo (Deep Sky Color)

 

[?!؟]

Click here to view the original image of 900x600px and 24KB.

زحل در اعتدالین
شرح:

زحل چگونه دیده خواهد شد اگر صفحه حلقه اش دقیقا به سمت خورشید باشد؟ قبل از ماه گذشته، کسی نمیدانست. هر 15 سال، آن طور که از زمین دیده میشود، حلقه های زحل دقیقا در جهت زمین قرار میگیرند و از دیده پنهان میشوند. حلقه های ناپدید شده بیش از این یک راز نیستند، حلقه های زحل بسیار باریک هستند و زمین نیز بسیار نزدیک به خورشید است به طوریکه هرگاه حلقه ها به سمت خورشید قرار میگیرند، از زمین نیز تقریبا از لبه دیده میشوند. خوشبختانه، در این هزاره سوم، بشریت آن قدر پیشرفت کرده تا یک فضاپیما داشته باشد که بتواند حلقه ها را در طول اعتدالین از پهلو ببیند. ماه پیش، فضاپیمای مدارگرد زحل، کاسینی، قادر بود تا یک سری تصویر بی سابقه از حلقه های زحل در اعتدالین بگیرد. یک ترکیب دیجیتال از 75 تصویر را در بالا میبینید. حلقه ها به طور غیرمعمول تیره دیده میشوند، و یک خط سایه بسیار باریک حلقه میتواند بر روی ابرهای بالایی زحل دیده شود. اجزای صفحه حلقه بسیار درخشان هستند و سایه های طولانی دارند. بررسی این تصاویر میتواند به درک بشریت از اندازه اجزای حلقه زحل و دینامیک عمومی حرکت مداری کمک شایانی بکند.

 

[?!؟]

Click here to view the original image of 630x420px and 33KB.

T ثور : یک ستاره در حال شکل گیری

اندازه یک ستاره به زمان شکل گیری خود شباهت دارد ؟ یک مثال در این مورد ستاره متغیر T ثور (گاو)است که با نور نارنجی رنگی در مرکز تصویر بالا مشاهده می شود. ستاره ای نارنجی رنگی که در مرکز این نمای قابل توجه تلسکوپی قرار گرفته ، نخستین نمونه از سری متغیرهای T ثوری است. یک ابر غبار زرد رنگ میان ستاره ای نیز، T ثور را احاطه کرده است که سحابی متغیر گوزن
نامیده می شود. بیش از 400 سال نوری دورتر از ما، در لبه این ابر ملکولی، هر دو ستاره و سحابی با تغییر پر اهمیتی در نور، دیده می شوند اما نه لزوماً به طور همان زمان ، این مسئله نیز به راز آلودی این ناحیه اضافه می کند. ستاره های T ثوری به طور کلی جوان شناخته می شوند ،با سنی کمتر از چند میلیون سال ؛ ستاره هایی مانند خورشید در این مدت تازه در مرحله ابتدایی شکل گیری خود قرار می گیرند. برای تحلیل بیشتر این تصویر، رصدخانه های فروسرخ با نگاه کردن به ناحیه نشان داده اند که خود T ثور جزوی از یک منظومه ستاره ای چند گانه است. به طور شگفت آوری به علت وجود یک گذرگاه گرانشی بسته در نزدیکی یکی ازاین ستاره ها ، ممکن است T ثوراز این منظومه بیرون رانده شود. تصویر رنگی بالااز محدوده ای به طول 4 سال نوری گرفته شده است.
عکس از: T. Rector(U. Alaska Anchorage),
H. Schweiker,
WIYN,
NOAO,
AURA,
NSF

 

[?!؟]

Click here to view the original image of 900x520px and 179KB.

ستون کشتی و فورانها

این ستون کیهانی از گاز و غبار حدود 2 سال نوری پهنا دارد. این ساختار در داخل یکی از مناطق بزرگ ستاره سازی کهکشان ما، سحابی کشتی(Carina)، قرار دارد و در آسمان جنوبی در فاصله ای حدود 7500 سال نوری ما میدرخشد. حلقه های پیرامون ستون توسط بادها و تشعشعات ستاره های پرجرم، داغ و جوان کشتی شکل گرفته اند. اما درون خود ستون کیهانی خانه ای است برای ستاره هایی که در حال تشکیل هستند. در واقع، تصویر بالا در طیف نور مرئی گرفته شده است و با دیدن این تصویر میتوانید یک نما در طیف فروسرخ نزدیک از ستون را ببینید، حالا دو فوران پر انرژی و باریک در حال انفجار به طرف بیرون از یک ستاره کودک که هنوز پنهان است آشکار شده اند. هر دو تصویر نور مرئی و فروسرخ نزدیک توسط دوربین میدان دید باز 3 تازه نصب شده بر روی تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده اند.

NASA, ESA, and the Hubble SM4 ERO Team

 

[?!؟]

شکارچی و دنباله دار


این تصاویر رنگارنگ هر دو منظره‌‌ی نجومی آشنایی از نیمکره‌ی شمالی را به نمایش می‌گذارند: زایشگاه ستاره‌ای معروف به سحابی بزرگ شکارچی. این تصاویر همچنین جزئیات خیره‌کننده و نا آشنایی از این منظره‌ی آسمانی پر سحابی به همراه دنباله‌داری گذران را عرضه می‌کنند. این دنباله‌دار توسط تلسکوپ کنترل از راه دور نیومکزیکو و در پایان هفته‌ی گذشته ثبت شد، تصویر سمت راست در 4 مهرماه و تصویر سمت چپ در 5 مهرماه گرفته شده است. دنباله‌دار 217P لینیر(217p Linear) دنباله‌ی ممتد متمایل به سبزی را از خود به نمایش می‌گذارد و در بالای سحابی بازتابی متمایل به آبی مرد دونده و در قسمت بالایی هر دو تصویر قرار گرفته است. موقعیت این دنباله دار با حرکت سریع آن در آسمان شب به وضوح در مقابل سحابی‌های کیهانی و ستارگان پس‌زمینه از شبی به شب دیگر آشکار است. در حقیقت این دنباله‌دار در 5 مهر‌ماه در مقایسه با فاصله‌ی 1500 سال نوری سحابی جبار٬ در فاصله‌ی تقریبی 5 دقیقه‌ی نوری از زمین قرار داشت. دنباله‌دار 217P لینیر که بسیار کم نور‌تر از آن است که با چشم غیر مسلح دیده شود٬ دنباله‌دار کوچک متناوبی است که دوره ی تناوب آن در حدود 8 سال است. مدار این دنباله‌دار در دورترین فاصله‌ی خود از خورشید به فراسوی مدار مشتری و در نزدیک‌ترین فاصله‌ی خود از خورشید درست به مجاورت مدار زمین می رسد.

Rolando Ligustri (CARA Project

 

[jupiter.1992]

این تصویر که دیمیتری گوریلویسکی آن‌را برای نشنال‌جئوگرافیک ارسال کرده، ابر عدسی‌شکلی از خانواده آلتوکومولوس لنتیکولاریس را نشان می‌دهد که خیلی‌ها آن‌ها را به یوفو تعبیر می‌کنند!

این ابرهای عدسی شکل، که نام آنها از واژه لاتین لنتیکولار به معنی لنزی شکل ، مشتق شده، اغلب در مناطق کوهستانی و تحت شرایط آب‌وهوایی خاص پدید می‌آیند.

 

[S i s i l]

RCW 86: بقایای ابرنواختر تاریخی
10 نوامبر 2011

در سال 185 میلادی، ستاره‌شناسان چینی ظهور ستاره‌ای جدید را در صورت‌واره نانمِن، بخشی از آسمان که در نقشه‌های امروزی ستارگان با ستاره های آلفا و بتا قنطورس مشخص می شود، ثبت کردند. گمان می‌شود که آن ستاره نوظهور، که برای ماه‌ها قابل مشاهده بوده، نخستین ابرنواختر ثبت شده است. این ترکیب تصاویر با استفاده از طول موج های مختلف تلسکوپ‌های ماهواره‌ای قرن بیست و یکم، شامل تابش X از XMM-نیوتون و چاندرا و تابش فروسرخ از اسپیتزر و WISE، نشان دهنده باقی مانده ابرنواختر RCW 86 است که مشخص شده است بقایای انفجاری ستاره ای است. این منظره، با رنگ کاذب خود، گاز بین‌ستاره‌ای را که با موج شوک انفجار ابرنواختر داغ شده در انرژی‌های پرتو X (آبی و سبز) و انتشار غبار بین ستاره‌ای با دمایی سرد تر را در تابش فروسرخ (زرد و قرمز) نشان می‌دهد. فراوانی عنصر آهن و فقدان ستاره‌ای نوترونی یا تپ اختر در این بقایا نشان می‌دهد که ابرنواختر اصلی از نوع Ia بوده است. ابرنواختر های نوع Ia انفجار‌های هم‌جوشی هسته‌ای هستند که ستاره‌ی کوتوله‌ی سفیدی را، که موادش از هم‌نشینش در یک منظومه دوتایی ستاره ای یکپارچه شده، نابود می‌کنند. سنجش شتاب‌های این شوک، که با اندازه‌گیری دماهای پوسته انتشاری پرتو X و غبار فروسرخ مشخص می‌شود، نشان می‌دهد که این بقایا با سرعت بسیار زیادی در حال گسترش در داخل یک حباب رقیق هستند که پیش از انفجار با منظومه‌ی کوتوله‌ای سفید به وجود آمده است. RCW 86 حدود 8200 سال نوری دورتر، در نزدیکی صفحه کهکشان راه شیری خودمان قرار گرفته است و شعاع تقریبی آن 50 سال نوری است.