کوچه های تنهایی
- شروع کننده موضوع @ RESPINA @
- تاریخ شروع
- وضعیت
دیگر در راه مدرسه گم نمیشوم
کوچها رابلدم
خانه یاد گرفتم
همه جارا میدانم
اما.........
اما تو را نمیدانم
تورا چگونه بلد شوم
کوچها رابلدم
خانه یاد گرفتم
همه جارا میدانم
اما.........
اما تو را نمیدانم
تورا چگونه بلد شوم
شت تنهایی من که رسیدی ،
گوشهایت را بگیر !
اینجا سکوت ،
گوش تو را کر میکند
اما !
چشمهایت را باز کن
تا بتوانی لحظه لحظه ی اعدام ثانیه ها را نظاره کنی
هجوم سایه های خیال،
سرابهای بی وقفه ی عشق،
تک بوسه های سرد
و فریادهای عقیم جوانی
منظره ای به تو میدهد
که میتوانی تنهایی مرابه خوبی ترسیم کنی ...!
گوشهایت را بگیر !
اینجا سکوت ،
گوش تو را کر میکند
اما !
چشمهایت را باز کن
تا بتوانی لحظه لحظه ی اعدام ثانیه ها را نظاره کنی
هجوم سایه های خیال،
سرابهای بی وقفه ی عشق،
تک بوسه های سرد
و فریادهای عقیم جوانی
منظره ای به تو میدهد
که میتوانی تنهایی مرابه خوبی ترسیم کنی ...!
tahereh68
عضو جدید
آن زمـآن کهـ عـآشق هـم بودیم،
وقـتی سر چیز هـآی کوچیک قـَهر میکـَردیم
هــَردو می خـَندیدیم
و میگـُفتــیم چهـ بـَچگـآنه بود قـَهرمـآن..
یــآدم است،
تـو همیشه بــآ دلهــُره میگـُـفتی:
تـَرسـَم از روزیـ است
کهـ عشـق مـَن رآ هـَم بهـ حــسـآب بچگـی بگـُذاریــ
حـآل از آن روز هـآ ســآل هـآ میگـُذرد
و مـَن چیزی رآ که تو از آن
دِلهــُره داشــتی
دیدَم!
که رو به رویــَم می ایـستی
و میگــویی
تــو فقـط عـشــق بچگـی ام بــودی...
میبیــنی؟
زمـآنه چهـ چیـزهـآ که یـآد نمیدهــَد!
sahar_ta
عضو جدید
از باران نه نگویید با ترانه می سرایم این ترانه جور دیگر
باز باران بی ترانه دانه دانه بر بام خانه
یادم آید روز باران پا به پای بغض سنگین تلخ و غمگین دل شکسته اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم
می دریدم قلب خود را
دور می گشتی تو از من
با دو چشم خیس و گریان
می شنیدم از دل خود این نوای کودکانه
پر بهانه زود برگردی به خانه
یادت آید هستی من آن دل تو جار می زد
این ترانه باز باران باز می گردم به خانه
باز باران بی ترانه دانه دانه بر بام خانه
یادم آید روز باران پا به پای بغض سنگین تلخ و غمگین دل شکسته اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم
می دریدم قلب خود را
دور می گشتی تو از من
با دو چشم خیس و گریان
می شنیدم از دل خود این نوای کودکانه
پر بهانه زود برگردی به خانه
یادت آید هستی من آن دل تو جار می زد
این ترانه باز باران باز می گردم به خانه
"سرگرم مناجاتم و سرمست امشب
از هرکه جز او کشیده ام دست امشب
دیر آمده ای رفیق! دیر آمده ای
تنهایی من سرش شلوغ است امشب"
میلاد عرفان پور
از هرکه جز او کشیده ام دست امشب
دیر آمده ای رفیق! دیر آمده ای
تنهایی من سرش شلوغ است امشب"
میلاد عرفان پور
این روزها
اگر محبت کنی
اگر دوست بداری اگر
عشق بورزی جرم کرده ای
اگر هم اعتماد کنی بیچاره میشوی
کلا این روزها
تمام ارزشها
بی ارزش شده و تمام
بی ارزشیها باارزش
فکر کنم
نیاز
به کاوه هست
تا بیاید و این
ضحاک مار به دوش
را بکشد و
فریدون را به
تخت بنشاند
اگر محبت کنی
اگر دوست بداری اگر
عشق بورزی جرم کرده ای
اگر هم اعتماد کنی بیچاره میشوی
کلا این روزها
تمام ارزشها
بی ارزش شده و تمام
بی ارزشیها باارزش
فکر کنم
نیاز
به کاوه هست
تا بیاید و این
ضحاک مار به دوش
را بکشد و
فریدون را به
تخت بنشاند
امشب به اندازه تمام شب های زمین سرد است
عشقی را که از یاد برده بودم
باد امشب با دستهای خودش به تن سرد خاک سپرد
و آغوش من ،مهربان، بازهم خالی ماند
و بازهم فرشته خو مانده بودم
به گناه ناکرده دوباره هم محکوم شده بودم
اینبار به پای خسته گرم رویایم نیز می خواهد زنجیر بکشد
زیاد از کوچه های تنهایی من نمی گذرند
نوشتن آسان است
بوی خون می آید
مباد که آخرین ریسمان ها را قربانی کنند
دلم به اندازه تمام طلب کاری احساسم حرف دارد
اما گاه بازهم گاه رفتن است
واژه ای که خوب می شناسمش
عشقی را که از یاد برده بودم
باد امشب با دستهای خودش به تن سرد خاک سپرد
و آغوش من ،مهربان، بازهم خالی ماند
و بازهم فرشته خو مانده بودم
به گناه ناکرده دوباره هم محکوم شده بودم
اینبار به پای خسته گرم رویایم نیز می خواهد زنجیر بکشد
زیاد از کوچه های تنهایی من نمی گذرند
نوشتن آسان است
بوی خون می آید
مباد که آخرین ریسمان ها را قربانی کنند
دلم به اندازه تمام طلب کاری احساسم حرف دارد
اما گاه بازهم گاه رفتن است
واژه ای که خوب می شناسمش
tahereh68
عضو جدید
دنیا قشنگ تر بود اگر
آدمها مثل سایه هایشان صاف و یکرنگ بودند!!
بیشمارند آنهایی که نامشان آدم است...
ادعایشان آدمیت...
کلامشان انسانیت...
رفتارشان صمیمیت...
حال، باید دنبال یکی گشت که
نه آدم باشد...
نه انسان باشد...
نه دوست و رفیق صمیمی...
تنها صاف باشد و صادق...
پشت سایه اش خنجر نباشد برای دریدن...
هیچ نگوید...
فقط همان باشد که سایه اش میگوید: "صاف و یکرنگ
آدمها مثل سایه هایشان صاف و یکرنگ بودند!!
بیشمارند آنهایی که نامشان آدم است...
ادعایشان آدمیت...
کلامشان انسانیت...
رفتارشان صمیمیت...
حال، باید دنبال یکی گشت که
نه آدم باشد...
نه انسان باشد...
نه دوست و رفیق صمیمی...
تنها صاف باشد و صادق...
پشت سایه اش خنجر نباشد برای دریدن...
هیچ نگوید...
فقط همان باشد که سایه اش میگوید: "صاف و یکرنگ
بیا آخرین شاهکارت را بیبین
مجسمـه ای با چـشمانی باز
خیره به دور دست
شاید شرق،شاید غرب
مبهوت یک شکست،
مغلوب یک اتفاق
مصلوب یک عشق،
مفعول یک تاوان
خرده هایش را باد دارد می بردو او فقط خاطراتش را محکم بغل گرفته…
بیا آخرین شاهکارت را بیبین
مجسمه ای ساخته ای به نام «من» !
مجسمـه ای با چـشمانی باز
خیره به دور دست
شاید شرق،شاید غرب
مبهوت یک شکست،
مغلوب یک اتفاق
مصلوب یک عشق،
مفعول یک تاوان
خرده هایش را باد دارد می بردو او فقط خاطراتش را محکم بغل گرفته…
بیا آخرین شاهکارت را بیبین
مجسمه ای ساخته ای به نام «من» !
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
گفتگوهای تنهایی | ادبیات | 11188 | |
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-