موافق هستید یا مخالف؟چرا؟(در مورد رشد علمی درقالب افزایش مقالات علمی)

[love.1982]

سلام
برخی کارشناسان بر این باورند که رشد مقالات علمی نمی تواند شاخص مهمی در ارزیابی تولید علم و یا توسعه یافتگی علمی باشد؟
از منظر ایشان فقط افزایش مقالات به نوعی بیلان کاری کاذبی است که جامعه دانشگاهی ایران به عنوان مهمترین شاخص علمی بر ان تکیه می کنند.و این در حالی است که در عمل ما اثرات مثبت و تا ثیر گذار تولید علم که همان توسعه و در نهایت تولید ثروت و ایجاد رفاه است را مشاهده نمی کنیم.ودرست عکس این مطلب را در واقعیت که همان فقر و عقب ماندگی است به وضوح نمایان است.واین به معنای آن است که تولید علمی اتفاق نیفتاده که اگر چنین بود اثرات مثبت آن در زندگی روزمره مابه وضوح قابل مشاهده بود.
نظر خود را بفرمایید.
مشکل را در کجا می بینید؟؟؟
نظر همه عزیزان هم باشگاهی مزید امتنان است.
با تشکر

 

[mehdi.chem]

دقیقا موافقم. اینکه ما تولید علممون به واسطه چاپ مقالات در ژورنال ها توی جهان هفدهمه ولی از لحاظ تولید فناوری یا تبدیل دانش به فناوری یکی از ضعیف ترین کشورهای جهانیم و توجه به این واقعیت که در کشور ما به ازای هر 8000 مقاله یک پتنت ثبت میشه(برخلاف آمار جهانی که نسبت پتنت به مقاله 1به 15 است) یه مساله خیلی مهم و یه مشکل خیلی بزرگه که نکته جالبش اینه که هممممه هم میدونن و همه مسولین دم از کاربردی شدن علوم میزنن، اما هیچکس به فکر نیست. من اینو تجربه کردم، بارها و بارها. هیچکس به فکر این مساله نیست که ما داریم رسما به خودمون گل میزنیم و به خودمون خیانت میکنیم.
من خیلی فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که مشکل اصلی اینه: این موضوع (مثل مشکلات فرهنگی و ...) دغدغه واقعیه متولیان امر نیست. از شورای عالی انقلاب فرهنگی تا معاونت های پزوهشی تا وزارت علوم و بنیاد نخبگان و...

 

[eti68]

مواافقم!
دلیلشم نمیدونم!!!چون خودمم اینجوری درس خوندم!!زود از سرم رفع کردم تا هر چی هست زودتر تموم بشه!شاید چون به این فک کردم که اگه دکترامم میگرفتم همینی بودم که هستم!!

 

[love.1982]

متاسفانه متو لیان علمی و فرهنگی امر نیز این جوری مدرک گرفته و دکترا شدند.و نمی خواهند قبول کنند که نقشه راه از بیخ و بن اشتباه است.
بهترین سالهای عمر یک جوان در گذراندن یک سری واحدهای غیر علمی و غیر تخصصی و مهمتر از ان غیر کاربردی سپری می شود.ودر نهایت مقاله هایی می شود که مایه مباهات و فخر اوست.و بعداز مدتی به هوش آید و می فهمد که "این راه که رفته ای و یا می روی به ترکستان است"

 

[love.1982]

چقدر باید هزینه دادتا اصلاحات علمی جدی صورت گیرد؟

 

[love.1982]

متو لیان علمی و فرهنگی نیز این جوری مدرک گرفته و دکترا شدند.و نمی خواهند قبول کنند که نقشه راه از بیخ و بن اشتباه است.

 

[mehdi.chem]

دقیقا موافقم. اینکه ما تولید علممون به واسطه چاپ مقالات در ژورنال ها توی جهان هفدهمه ولی از لحاظ تولید فناوری یا تبدیل دانش به فناوری یکی از ضعیف ترین کشورهای جهانیم و توجه به این واقعیت که در کشور ما به ازای هر 8000 مقاله یک پتنت ثبت میشه(برخلاف آمار جهانی که نسبت پتنت به مقاله 1به 15 است) یه مساله خیلی مهم و یه مشکل خیلی بزرگه که نکته جالبش اینه که هممممه هم میدونن و همه مسولین دم از کاربردی شدن علوم میزنن، اما هیچکس به فکر نیست. من اینو تجربه کردم، بارها و بارها. هیچکس به فکر این مساله نیست که ما داریم رسما به خودمون گل میزنیم و به خودمون خیانت میکنیم.
من خیلی فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که مشکل اصلی اینه: این موضوع (مثل مشکلات فرهنگی و ...) دغدغه واقعیه متولیان امر نیست. از شورای عالی انقلاب فرهنگی تا معاونت های پزوهشی تا وزارت علوم و بنیاد نخبگان و...
[/QUOTE

متو لیان علمی و فرهنگی نیز این جوری مدرک گرفته و دکترا شدند.و نمی خواهند قبول کنند که نقشه راه از بیخ و بن اشتباه است.

اتفاقا به نظر من، خیلیم خوب میدونن جریان از چی قراره اما از نظر اونا همون بهتر که اسب آسیاب چشاش بسته باشه!!

 

[puyan khan]

مخالفم مخالف
به عمل کار برآید به سخنرانی نیست

 

[mehdi.chem]

مخالفم مخالف
به عمل کار برآید به سخنرانی نیست

ینی چی؟

 

[petromech]

من مخالف نیستم. چون کسی که در راه علم هر قدمی برداره مثبت هستش.((از هیچی بهتره))
ولی ولی این رو هم میدونم که با افزایش مقالات علمی کمکی به جامعه بیمار صنعتی ما نمیشه که هیچ بدتر از اون باعث افت روحی روانی دانشجویان کشور میشه که داریم میبینیم.

دقیقا میشه داستان همون دانشجویی که: تو خود ساختن یه کاردستی معمولی سطح علمی و تجربه کافی رو نداره داره روی آیرودینامیک یه موشک مقاله می نویسه یا بهتره بگم داره ترجمه می کنه!!!
البته اکثر کسانی که اینکار رو میکنند بیشتر دنبال رزومه قوی cv برای تدریس در جاهای خوب و اپلای گرفتن هستند.

این دلایلش اینه:
صنعتمون سنتی و وارداتی قدیم هست بس طراحی خاصی نداریم. چون همیشه خریداریم.
رابطه صنعت با دانشگاه واقعا صفر هست.
ارگانی نیست تا روش های کاربردی و علوم کاربردی در صنعت فعلی ما رو به محققین نشان بده.
اکثرا برای سطح بالا بودن درس می خونند تا کار کردن ؟!!!
مقاله نویسی برای دیگران درآمد خوبی داره؟؟ فکر کنم الان یه ژورنالی رو بالای 1 تومن می نویسه تو عرض 10 روز!!!1 یعنی اینقدر حرفه ای هستند..بس کسی به فکر اجرا نمی افته.
....
....
ولی در کل مشگل اینه که صنعتمون چون تولید خاصی نداره و اونم ابزارش و تولیدش و سیستمش وارداتی هست و مسئولین هم رقبتی برای استفاده از متخصصین داخلی ندارند اون متخصص بیکار هم به فکر مقاله می افته تا کار.. همون خاطر هم وقتی یک سیستم در جایی از ایران دچار مشکل میشه باید 1 2 ماه بخابه ..تا متخصص اش بیاد چون متخصص ایرانی در این زمینه تجربه کاری رو نداره.

 

[Honey.ChEng]

من مخالف نیستم. چون کسی که در راه علم هر قدمی برداره مثبت هستش.((از هیچی بهتره))
ولی ولی این رو هم میدونم که با افزایش مقالات علمی کمکی به جامعه بیمار صنعتی ما نمیشه که هیچ بدتر از اون باعث افت روحی روانی دانشجویان کشور میشه که داریم میبینیم.

دقیقا میشه داستان همون دانشجویی که: تو خود ساختن یه کاردستی معمولی سطح علمی و تجربه کافی رو نداره داره روی آیرودینامیک یه موشک مقاله می نویسه یا بهتره بگم داره ترجمه می کنه!!!
البته اکثر کسانی که اینکار رو میکنند بیشتر دنبال رزومه قوی cv برای تدریس در جاهای خوب و اپلای گرفتن هستند.

این دلایلش اینه:
صنعتمون سنتی و وارداتی قدیم هست بس طراحی خاصی نداریم. چون همیشه خریداریم.
رابطه صنعت با دانشگاه واقعا صفر هست.
ارگانی نیست تا روش های کاربردی و علوم کاربردی در صنعت فعلی ما رو به محققین نشان بده.
اکثرا برای سطح بالا بودن درس می خونند تا کار کردن ؟!!!
مقاله نویسی برای دیگران درآمد خوبی داره؟؟ فکر کنم الان یه ژورنالی رو بالای 1 تومن می نویسه تو عرض 10 روز!!!1 یعنی اینقدر حرفه ای هستند..بس کسی به فکر اجرا نمی افته.
....
....
ولی در کل مشگل اینه که صنعتمون چون تولید خاصی نداره و اونم ابزارش و تولیدش و سیستمش وارداتی هست و مسئولین هم رقبتی برای استفاده از متخصصین داخلی ندارند اون متخصص بیکار هم به فکر مقاله می افته تا کار.. همون خاطر هم وقتی یک سیستم در جایی از ایران دچار مشکل میشه باید 1 2 ماه بخابه ..تا متخصص اش بیاد چون متخصص ایرانی در این زمینه تجربه کاری رو نداره.

با نظرتون کاملا موافقم

 

[amirdolu]

سلام
رشد مقالات علمی نمی تواند شاخص مهمی در ارزیابی تولید علم و یا توسعه یافتگی علمی باشد. تعداد مقالات نشان دهنده بیلان کاری جامعه دانشگاهی ایرانه(چون دانشجویان تحصیلات تکمیلی رو افزایش دادن تعداد مقالات هم زیاد شده)اینکه عده ای" به عنوان مهمترین شاخص رشد علمی بر آن تکیه می کنند".بیشتر جنبه تبلیغاتی و ژست امیدواری داره.(هر چند همین تعداد مقالات یکی از شاخص های رشد علمی هست ولی نه مهمترینش). و نهایتا اینکه چرا " در عمل ما اثرات مثبت و تا ثیر گذار تولید علم که همان توسعه و در نهایت تولید ثروت و ایجاد رفاه است را مشاهده نمی کنیم و حتی دچار عقب ماندگی نیز هستیم"؟ ما حتی اگه به رشد علمی مطلوب هم برسیم (مقالات ما در ژورنال های نیچر چاپ بشه تا ژورنال های ساینس با ایمپکت فاکتورهای نزدیک به صفر!) تا قوانین اصلی اقتصاد، کار و بازرگانی (توسعه واردات و صادرات) و ... رو بر اساس عدالت اجتماعی درست نکنیم.(که اینا خودش باز عللی داره که درست نمیشه) نمی تونیم اثرات مثبت و تاثیرگذار رشد علمی (تولید ثروت و ایجاد رفاه ) رو شاهد باشیم.
سپاس از سوال تاپیک. موفق باشید

 

[mehdi.chem]

دانشگاه از سه طریق میتونه نقش مثبت خودش رو تو امور پژوهشی و ارتباط با صنعت نشون بده: 1- شرکت در همایشها و چاپ مقالات (تولید علم) 2- تربیت نیروی کار متخصص 3- تولید دانش فنی( که سطح بالای اون تجاری سازی دانش با استفاده از تشکیل شرکت ها ی دانش بنیان (spin off و start up)، تشکیل کریدورهای علم و فناوری، تولید مستقیم و لیسانس دهی هست).
توی ایران چندین ساله که روی مورد اول زوم شده، چون یه موقعی نیاز بود و تمام آیین نامه ها و بخش نامه های مرتبط بر اساس همین نیاز تدوین شد (البته بگذریم که توی این موضوع هم مثل همه کارهای ما ایرانیا افراط شدیدا وجود داشت!) و به موارد 2 و 3 کمتر و یا اصلا فکر نشد. وقتی که این 3 مورد با هم پیشرفت نکنه میشه امروزه جامعه ما، یه عالمه فارق التحصیل که خیلیاشون توی رزومشون مقاله هم دارن اما نه تخصص کافی دارن و نه تو زمینه های صنعتی و تولید فناوری حداقل تجربه رو، و نهایتا میشیم یه پوسته علمی تو خالی.
این 3 تا هدف یا بهتره بگم وظیفه رو نمیشه مجزا دنبال کرد چون به هم مربوط هستند.
به هرحال اون چیزی که این میون اهمیت داره و میتونه نقش مثبتی نشون بده، مدیریت در تدوین قوانین و آیین نامه هاست. که ما توش ضعف داریم اما شکر خدا کم کم داریم راه میفتیم اما توی این راه خیلی کار داریم، از خیلی چیزا باید بگذریم و مهم تر اینکه با خیلی چیزها (و یا اشخاص!) باید مبارزه کنیم.
ایشالا که این مسیر هموار شه و ما هم بتونیم توی زمینه تولید و تجاری سازی علم حرفی برا گفتن داشته باشیم.
به امید اون روز

 

[محمودپور]

سلام
برخی کارشناسان بر این باورند که رشد مقالات علمی نمی تواند شاخص مهمی در ارزیابی تولید علم و یا توسعه یافتگی علمی باشد؟
از منظر ایشان فقط افزایش مقالات به نوعی بیلان کاری کاذبی است که جامعه دانشگاهی ایران به عنوان مهمترین شاخص علمی بر ان تکیه می کنند.و این در حالی است که در عمل ما اثرات مثبت و تا ثیر گذار تولید علم که همان توسعه و در نهایت تولید ثروت و ایجاد رفاه است را مشاهده نمی کنیم.ودرست عکس این مطلب را در واقعیت که همان فقر و عقب ماندگی است به وضوح نمایان است.واین به معنای آن است که تولید علمی اتفاق نیفتاده که اگر چنین بود اثرات مثبت آن در زندگی روزمره مابه وضوح قابل مشاهده بود.
نظر خود را بفرمایید.
مشکل را در کجا می بینید؟؟؟
نظر همه عزیزان هم باشگاهی مزید امتنان است.
با تشکر

به عنوان کسی که شاید اندکی از بحث مقالات و تحقیقات در ایران اطلاع داره باید عرض کنم مشکل ما در واقع بودجه دریافت کردن دانشگاهها است. در کشور های جهان اول، دانشگاهها از دو طریق درآمد کسب می کنند اول از طریق شهریه و دوم از طریق فروش علم به شرکت های خصوصی و یا دولتی ( البته دولت در کشور های توسعه یافته متفاوت است )، وقتی عرض می کنم فروش علم، منظورم دقیقاً جواب سوالات صنعته نه نمایش و نه آمار سازی.از طرف دیگر علم یعنی تکنولوژی و تکنولوژی یعنی ثروت و ثروت یعنی آن چه در یک جامعه ثروتمند می بینی که خوب نمونه بارزش رو هم در آمریکا، آلمان، هند و ... شاهد هستیم.
اما در مورد راه حل، متاسفانه باید عرض کنم که راه حلی نیست.

 

[(F(X]

مشکل ما در واقع بودجه دریافت کردن دانشگاهها است. در کشور های جهان اول، دانشگاهها از دو طریق درآمد کسب می کنند اول از طریق شهریه و دوم از طریق فروش علم به شرکت های خصوصی و یا دولتی ( البته دولت در کشور های توسعه یافته متفاوت است )، وقتی عرض می کنم فروش علم، منظورم دقیقاً جواب سوالات صنعته نه نمایش و نه آمار سازی.از طرف دیگر علم یعنی تکنولوژی و تکنولوژی یعنی ثروت و ثروت یعنی آن چه در یک جامعه ثروتمند می بینی که خوب نمونه بارزش رو هم در آمریکا، آلمان، هند و ... شاهد هستیم.
.

دقیقا این نتیجه این هست که ما بعد 4 سال تحصیل تازه وارد عمل میشیم...اونم دهه اولش که باید بالا وپایین بری تا به یه جایی برسی... ورابطه خیلی خیلی ضعیف صنعت با دانشگاه...که اگه بخوایم فقط یه سری امار هم ازاون ها بگیریم فکر میکنن میخوایم اطلاعات شرکتشون رو بدزدیم(که این هم برمیگرده به جامعه جهان سومی)

 

[محممد آقا]

ایران در پایگاه استنادی تامسون رویترز بعد از ترکیه قرار گرفت و ترکیه رتبه اول و ایران مقام دوم تولید علم منطقه را به خود اختصاص داده‌اند.

..................
[h=3]ميزان توليدات علمي ايران کاهش يافت - خراسان[/h]

 

[дажджавая кропля]

سلام
برخی کارشناسان بر این باورند که رشد مقالات علمی نمی تواند شاخص مهمی در ارزیابی تولید علم و یا توسعه یافتگی علمی باشد؟
از منظر ایشان فقط افزایش مقالات به نوعی بیلان کاری کاذبی است که جامعه دانشگاهی ایران به عنوان مهمترین شاخص علمی بر ان تکیه می کنند.و این در حالی است که در عمل ما اثرات مثبت و تا ثیر گذار تولید علم که همان توسعه و در نهایت تولید ثروت و ایجاد رفاه است را مشاهده نمی کنیم.ودرست عکس این مطلب را در واقعیت که همان فقر و عقب ماندگی است به وضوح نمایان است.واین به معنای آن است که تولید علمی اتفاق نیفتاده که اگر چنین بود اثرات مثبت آن در زندگی روزمره مابه وضوح قابل مشاهده بود.
نظر خود را بفرمایید.
مشکل را در کجا می بینید؟؟؟
نظر همه عزیزان هم باشگاهی مزید امتنان است.
با تشکر

با سلام و تشکر از تاپیک با ارزشتون
نظر شخصی و تجربه شخصی خودم اینه که تنها مقالات علمی جوابگو و پاسخگوی مشکلات نمیتونه باشه تنها راهو میتونه نشون بده در ثانی ما داریم تفاله های علم غربی هارو استفاده می کنیم ما الان داریم مقاله می نویسیم رفرنس منابع خارجیو عنوان میکنیم....شما اگه مولف یک کتاب باشید اگه رفرنس خارجی داشته باشه کارتون برای مجوز چاپ و انتشارگرفتن راحت تر میشه.. به طور میانگین از هر رشته حدود9 تا مقاله isi از ایران در بازه زمانی 2_3 ارائه میشه این میتونه خوب باشه اما اینم یادآور بشم کشورمون از لحاظ فرار مغزها رتبه یک جهان به حساب میاد.....به نظرت علتش چی میتونه باشه؟اینو شما جوابگو باشید....

 

[Unknown_S]

حرفایی که دوستان فرمودن یه طرف...
ولی خودمونیم توی کشور ما برای علم و شخصیت علمی ارزشی قائل نیستن در درجه اول

توی کشورای غربی یه استاد دانشگاه میتونه ایمیل بزنه به سفارت کشورش که توی یه کشور دیگست و میتونه به سفارت دیکته کنه مسائلی رو... مثلا فلانی دانشجوی منه و وقت سفارت رو بکشید زودتر... من ایشون رو میخوام...(ببینید چقدر برش دارن اساتید)
توی کشور ما ...

معلومه همه چیز...

 

[дажджавая кропля]

حرفایی که دوستان فرمودن یه طرف...
ولی خودمونیم توی کشور ما برای علم و شخصیت علمی ارزشی قائل نیستن در درجه اول

توی کشورای غربی یه استاد دانشگاه میتونه ایمیل بزنه به سفارت کشورش که توی یه کشور دیگست و میتونه به سفارت دیکته کنه مسائلی رو... مثلا فلانی دانشجوی منه و وقت سفارت رو بکشید زودتر... من ایشون رو میخوام...(ببینید چقدر برش دارن اساتید)
توی کشور ما ...

معلومه همه چیز...

شما فقط یکی از مشکلاتو بیان کردید..

 

[Unknown_S]

شما فقط یکی از مشکلاتو بیان کردید..

منظورم اینه که مشکل یکی دو تا نیست... مشکلات ما پایه ای هست... یعنی حتی ظاهر قضیه رو هم رعایت نمیکنیم که بگیم ارزش قائلیم حداقل...
این خانه از پای بست ویران است...