گر که در خویش شکستیم صدایی نکنیم پر پروانه شکستن هنر انسان نیست ؛ گر شکستیم زغفلت من و مایی نکنیم یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم ؛ وقت پرپر شدنش ساز و نوایی نکنیم یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند ؛ طلب عشق زهر بی سر و پایی نکنیم ...
جلوی آیینه می ایستی ... رژ لب میزنی... کمی عـــــــطر... نیش خندی میزنی به خودت... به دلتنگی هایی که برایشان نقاب میدوزی ... لباس رنگی ات را میپوشی .. موهایت را می بندی .. چند دانه ای مروارید به بغض هایت میآویزی ... در آخر آنــــــــــــــقدر زیــــــــبا میشوی که همه شــــک میکنند دلـــ❤ــــتنگتـــریــــن دختـــرک دنیایــــی
با تمام وجودم و به وسعت تمام آن شب ها، دوستت ندارم... به وسعت این رؤیای دیرین دوستت ندارم... خنده ام می گیرد از هراس این حرف، از آشوب این فکر... خنده ام می گیرد از اضطراب دوست نداشتنت... دوستت ندارم! از تو نیز خواهم گذشت...
هَـمیشه بـآید کَسـی باشد کـــہ مــَعنی سه نقطههاے انتهاے جملههایَتـــ را بفهمد هَـمیشه بـآید کسـی باشد تا بُغضهایتــ را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد بـآید کسی باشد کـــہ وقتی صدایَتــ لرزید بفهمد کـــہ اگر سکوتـــ کردے، بفهمد… کسی بـآشد کـــہ اگر بهانهگیـر شدے بفهمد کسی بـآشد کـــہ اگر سردرد را بهـآنه آوردے برای رفتـن و نبودن بفهمد به توجّهش احتیآج داری بفهمد کـــہ درد دارے کـــہ زندگی درد دارد بفهمد کـــہ دلت برای چیزهاے کوچکش تنگــ شده استــ بفهمد کـــہ دِلتــ براے قَدمــ زدن زیرِ باران تنگــ شده استــ همیشه باید کسی باشد همیشه....
سخت است حرفت را نفهمند و سخت تر این است که حرفت را اشتباهی بفهمند…
حالا میفهمم که خدا چه زجری میکشد
وقتی این همه آدم حرفش را که نفهمیده اند هیچ ، اشتباهی هم فهمیده اند
(دکتر علی شریعتی)
نه نمیدانی! هیچ کس نمی داند
پشت این چهره آرام در دلــم چه می گذرد!
نه نمیدانی! هیچ کس نمی داند!
این آرامش ظاهر و این دلِ نا آرام, چقدر خسته ام می کند !!
پسر: نباید یه مو از سرت کم بشه !
حق نداری اخم کنی ، همیشه باید بخندی !
اجازه ناراحت شدن نداری !
باید خیلی مواظب خودت باشی فهمیدی ؟
حق مریض شدن نداری !
بگو خوب!
چون من دوستت دارم !