مشاعرۀ سنّتی

[naghmeirani]

آنقدر دور است از من که شب تنهایی ام
گرد و خاکی هم نمی شیند به روی دامنش


* لطفا شعر نو به کار نبرید.

شب شمع یک طرف رخ جانانه یک طرف
من یک طرف در آتش و پروانه یک طرف

 

[BISEI]

فاش میگویم و از گفته ی خود دلشادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم​

​

 

[naghmeirani]

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست

می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

 

[BISEI]

من و تو، بی من‌و‌تو، جمع شویم از سر ذوق

خوش و فارغ، ز خرافات پریشان، من و تو​

​

 

[naghmeirani]

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها
​

 

[BISEI]

ای که گفتی جان بده تا باشدت ارام جان
جان به غم هایش سپردم نیست آرامم هنوز​

 

[naghmeirani]

ز روزگار جواني خبر چه مي پرسي
چون برق آمد و چون ابر نوبهار گذشت

صائب تبريزي

 

[*zahedan]

تنها مانده ام در ميان غريبه هاي آشنا،
آشنايي را مي جويم در ميان آشنايان ...

كسي را نمي يابم ،
در تند باد زندگي ، ساحل نجاتي كي مي جويم ،
شايد آرام گيرد لحظه هاي بي تابم ...

غريبه ام با خواب ،
هر شب چشم در آسمان بيدار مي خوابم ، شايد،
ستاره اي سوسو كند در سياهي متعلق هر روزم ...

 

[naghmeirani]

تنها مانده ام در ميان غريبه هاي آشنا،
آشنايي را مي جويم در ميان آشنايان ...

كسي را نمي يابم ،
در تند باد زندگي ، ساحل نجاتي كي مي جويم ،
شايد آرام گيرد لحظه هاي بي تابم ...

غريبه ام با خواب ،
هر شب چشم در آسمان بيدار مي خوابم ، شايد،
ستاره اي سوسو كند در سياهي متعلق هر روزم ...

لطفا شعر نو ننویسید

مرغ تو منم که تا که هستم
در عشق تو می‌زنم پر و بال

 

[BISEI]

لب سرچشمه ای و طرف جویی

نم اشکی و با خود گفتگویی​

​

​

 

[naghmeirani]

یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا *** شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا

 

[BISEI]

الا ای پیر فرزانه مکن منعم ز میخامه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم​

 

[naghmeirani]

مگر امروز به بالین من آیی که دگر *** عمر کوتاه مرا وعده ی فردا تنگست

بهادر یگانه

 

[puyan khan]

تو کافردل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو​

#حافظ

​

 

[naghmeirani]

وقت غنیمت شمار ار نه چو فرصت نماند
​

ناله که را داشت سود آه کی آمد به کار
​

 

[traneh.]

وقت غنیمت شمار ار نه چو فرصت نماند

ناله که را داشت سود آه کی آمد به کار
​

رسم‌عاشق نیست با یک‌دل دو دلبر داشتن
یا ز جانان یا ز جان بایست دل برداشتن

 

[BISEI]

نیست در عالم ز هجران تلخ تر

هر چه خواهی کن و لیک آن نکن
​

 

[naghmeirani]

نرگس‌ از چشم تو چون برد حسد، کور آمد
سرو با قد تو چون خاست بپا، لنگ افتاد

 

[BISEI]

در اين فكرم كه خواهي ماند با من مهربان يا نه؟

به من كم مي كني لطفي كه داري اين زمان يا نه؟​

 

[naghmeirani]

هر سر موي تو را با زندگي پيوندهاست
با چنين دلبستگي از خود بريدن مشکل است

صائب تبريزي

 

[puyan khan]

تو بندگی چو فرومایگان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند

 

[naghmeirani]

دارد تمام عشق من از دست مي رود
انگيزه هاي زيستن از دست مي رود

 

[puyan khan]

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد

 

[naghmeirani]

داديم ز كف نقد جواني و دريغا
چيزي به جز از حيرت و حسرت نستانديم


رعدي آذرخشي

 

[puyan khan]

مصلحت دید من آن است که یاران همه کار. بگذارند و خم طره یاری گیرند.

 

[naghmeirani]

دام تزوير كه گسترديم بهر صيد خلق
كرد مارا پايبند و خود شديم آخر شكار


پروين اعتصامي

 

[puyan khan]

رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

 

[BISEI]

دوســـت دارد یار این آشفتگــــی
کوشـــش بیهوده به از خفتگــــی​

​

 

[naghmeirani]

یا گل نورسته شو، یا بلبل شوریده باش
یا چراغ خانه، یا آتش به جان پروانه باش



فروغی بسطامی

 

[traneh.]

یا گل نورسته شو، یا بلبل شوریده باش
یا چراغ خانه، یا آتش به جان پروانه باش



فروغی بسطامی

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد




سعدی رو دوست دارم