مشاعرۀ سنّتی

[BISEI]

تو خود حیات دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست​

 

[naghmeirani]

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت
می توان گفت که من چلچله باغ توام

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف
سخـت محتاج به گرمــای تــوام

 

[puyan khan]

مقامِ اصلیِ ما گوشهٔ خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد​

 

[naghmeirani]

دانی که چیست دولت؟ دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[دختر معمار]

نزدیک رفت پیرزنی گوژپشت و گفت
این خر گمان کنم که خر مایه دارهاست

کودک به گریه گفت برایم نمی خری؟
این اسب با کلاس و نجیب است و سربراست

مادر به گریه گفت عزیز این که اسب نیست
این پول نفت ماست که در جیب اغنیاست

 

[naghmeirani]

تا ترا از دور دیدم، رفت عقل و هوش من
می‌شود نزدیک منزل کاروان از هم جدا

 

[bid-majnoon]

تا ترا از دور دیدم، رفت عقل و هوش من
می‌شود نزدیک منزل کاروان از هم جدا

آنقدر دور است از من که شب تنهایی ام
گرد و خاکی هم نمی شیند به روی دامنش


* لطفا شعر نو به کار نبرید.

 

[naghmeirani]

آنقدر دور است از من که شب تنهایی ام
گرد و خاکی هم نمی شیند به روی دامنش


* لطفا شعر نو به کار نبرید.

شب شمع یک طرف رخ جانانه یک طرف
من یک طرف در آتش و پروانه یک طرف

 

[BISEI]

فاش میگویم و از گفته ی خود دلشادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم​

​

 

[naghmeirani]

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست

می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

 

[BISEI]

من و تو، بی من‌و‌تو، جمع شویم از سر ذوق

خوش و فارغ، ز خرافات پریشان، من و تو​

​

 

[naghmeirani]

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها
​

 

[BISEI]

ای که گفتی جان بده تا باشدت ارام جان
جان به غم هایش سپردم نیست آرامم هنوز​

 

[naghmeirani]

ز روزگار جواني خبر چه مي پرسي
چون برق آمد و چون ابر نوبهار گذشت

صائب تبريزي

 

[*zahedan]

تنها مانده ام در ميان غريبه هاي آشنا،
آشنايي را مي جويم در ميان آشنايان ...

كسي را نمي يابم ،
در تند باد زندگي ، ساحل نجاتي كي مي جويم ،
شايد آرام گيرد لحظه هاي بي تابم ...

غريبه ام با خواب ،
هر شب چشم در آسمان بيدار مي خوابم ، شايد،
ستاره اي سوسو كند در سياهي متعلق هر روزم ...

 

[naghmeirani]

تنها مانده ام در ميان غريبه هاي آشنا،
آشنايي را مي جويم در ميان آشنايان ...

كسي را نمي يابم ،
در تند باد زندگي ، ساحل نجاتي كي مي جويم ،
شايد آرام گيرد لحظه هاي بي تابم ...

غريبه ام با خواب ،
هر شب چشم در آسمان بيدار مي خوابم ، شايد،
ستاره اي سوسو كند در سياهي متعلق هر روزم ...

لطفا شعر نو ننویسید

مرغ تو منم که تا که هستم
در عشق تو می‌زنم پر و بال

 

[BISEI]

لب سرچشمه ای و طرف جویی

نم اشکی و با خود گفتگویی​

​

​

 

[naghmeirani]

یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا *** شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا

 

[BISEI]

الا ای پیر فرزانه مکن منعم ز میخامه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم​

 

[naghmeirani]

مگر امروز به بالین من آیی که دگر *** عمر کوتاه مرا وعده ی فردا تنگست

بهادر یگانه

 

[puyan khan]

تو کافردل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو​

#حافظ

​

 

[naghmeirani]

وقت غنیمت شمار ار نه چو فرصت نماند
​

ناله که را داشت سود آه کی آمد به کار
​

 

[traneh.]

وقت غنیمت شمار ار نه چو فرصت نماند

ناله که را داشت سود آه کی آمد به کار
​

رسم‌عاشق نیست با یک‌دل دو دلبر داشتن
یا ز جانان یا ز جان بایست دل برداشتن

 

[BISEI]

نیست در عالم ز هجران تلخ تر

هر چه خواهی کن و لیک آن نکن
​

 

[naghmeirani]

نرگس‌ از چشم تو چون برد حسد، کور آمد
سرو با قد تو چون خاست بپا، لنگ افتاد

 

[BISEI]

در اين فكرم كه خواهي ماند با من مهربان يا نه؟

به من كم مي كني لطفي كه داري اين زمان يا نه؟​

 

[naghmeirani]

هر سر موي تو را با زندگي پيوندهاست
با چنين دلبستگي از خود بريدن مشکل است

صائب تبريزي

 

[puyan khan]

تو بندگی چو فرومایگان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند

 

[naghmeirani]

دارد تمام عشق من از دست مي رود
انگيزه هاي زيستن از دست مي رود

 

[puyan khan]

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد