مشاعرۀ سنّتی

[iman.mpr]

در هوایت بی​قرارم روز و شب
سر ز پایت برندارم روز و شب
روز و شب را همچو خود مجنون کنم
روز و شب را کی گذارم روز و شب

 

[kachal63]

بیا و پنجره بگشا بر این پرنده مگر
فضای باغ ببیند ز روزن قفسی

 

[salvador]

یار ما بی رحم یاری بوده است

عشق او با صعب کاری بوده است




لطف او نسبت به من این یک دو سال

گر شماری یک دوباری بوده است

 

[naghmeirani]

ترا چون آرزوهايم هميشه دوست خواهم داشت
به شرطي که مرا در آرزوي خويش نگذاري

چه زيبا مي‌شود دنيا براي من اگر روزي
تو از آني که هستي اي معما پرده برداري

 

[iman.mpr]

یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد / دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[ariana2008]

یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد / دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

در ره منزل لیلی که خطرهاست درآن
شرط اول قدم آنست که مجنون باشی

 

[م.سنام]

یکی دختر بپرده بود نیزش
که چون جان بود شیرین و عزیزش

 

[won-a-pa-lei]

شراب تلخ می خواهم که مرد افکن بود زورش
که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

 

[salvador]

شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه



شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

 

[nooshafarin]

شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه



شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

می خور که ز دل کثرت و قلت ببرد
اندیشۀ هفتاد و دو ملت ببرد
پرهیز مکن ز کیمیایی که از او
یک جرعه خوری هزار علت ببرد

 

[kachal63]

می خور که ز دل کثرت و قلت ببرد
اندیشۀ هفتاد و دو ملت ببرد
پرهیز مکن ز کیمیایی که از او
یک جرعه خوری هزار علت ببرد

دل غارت زده در محضر عدلیه ی عشق
متظلم شد و چشمان تو حاشا دارند

 

[nooshafarin]

دل غارت زده در محضر عدلیه ی عشق
متظلم شد و چشمان تو حاشا دارند

در دهر چو آواز گل تازه دهند
فرمای بتا که می به اندازه دهند

 

[kachal63]

در خانه ی دل تا نبود جای غمش تنگ
ایکاش که از سینه برآید نفس ما

 

[nooshafarin]

در خانه ی دل تا نبود جای غمش تنگ
ایکاش که از سینه برآید نفس ما

این قافلۀ عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد

 

[kachal63]

این قافلۀ عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد

دنبال کرد خیل غمت اهل درد را
من ناتوان تر از همه بودم مرا گرفت

 

[nooshafarin]

دنبال کرد خیل غمت اهل درد را
من ناتوان تر از همه بودم مرا گرفت

تاب من از تاب تو افزون تر است
گرچه تو سرخی به نظر من سپید

 

[kachal63]

تاب من از تاب تو افزون تر است
گرچه تو سرخی به نظر من سپید

دوشینه به من این همه دشنام که دادی
پاداش دعاییست که بر جان تو کردم

 

[nooshafarin]

دوشینه به من این همه دشنام که دادی
پاداش دعاییست که بر جان تو کردم

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

 

[kachal63]

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

تنی آلوده ی درد و دلی لبریز غم دارم
ز اسباب پریشانی ترا ای عشق کم دارم

 

[won-a-pa-lei]

من که در یاران ندیدم محرمی
بر لب دریا بیاسودم دمی

 

[Ekram]

یارب تو مرا به یار دمساز رسان
آوازه ی دردم به هم آواز رسان
از هجرکسی که روز و شب میسوزم
اورا به من و مرا به او باز رسان

 

[won-a-pa-lei]

نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید
دور از رخت این خسته رنجور نماندست

 

[Ekram]

تصویر تو می بینم در خلوت شبهایم
نام خوش تو هر دم بنشسته به لبهایم

 

[میتا]

من اگر تار سر زلف تو گیرم در دست
تار در ناله رود چنگ درآید به خروش

 

[won-a-pa-lei]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها

 

[تندباد]

نماز شام غريبان چو گريه آغازم
به مويه هاي غريبانه قصه پردازم
بياد يارو و ديار آنچنان بگريم زار
كه از جهان ره و رسم سفر براندازم

من از ديار حبيبم نه از بلاد غريب
مهيمنا به رفيقان خود رسان بازم
خدای را مددی ای رفيق ره تا من
به کوی ميکده ديگر علم برافرازم
خرد ز پيری من کی حساب برگيرد
که باز با صنمی طفل عشق می‌بازم
بجز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس
عزيز من که بجز باد نيست دمسازم
هوای منزل يار آب زندگانی ماست
صبا بيار نسيمی ز خاک شيرازم
سرشکم آمد و عيبم بگفت روی به روی
شکايت از که کنم خانگيست غمازم​

 

[salvador]

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

آدم آورد در این دیر خراب آبادم

 

[naghmeirani]

ماند به سینه ام غم تو یادگار تو
هرگز غمت مباد و خدا با تو یار باد

 

[salvador]

ماند به سینه ام غم تو یادگار تو
هرگز غمت مباد و خدا با تو یار باد

دلدار که گفتا به توام دل نگران است



گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش

 

[naghmeirani]

دلدار که گفتا به توام دل نگران است



گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش

شاید که جاودانه بمانی کنار مـــــــــن
ای نازنین ، که هیچ وفا نیست با منت !