مشاعرۀ سنّتی

[salvador]

می‌تپد از شوق دل در سینه‌ام گوئی که باز

تیر دل دوزی به دل ز ابرو کمانی می‌رسد


- رشحه


​

 

[SaNaZ Sa]

دل به دل ز تو تا تو آمدم
قبله گاه من خاک روی تو...

 

[salvador]

وعده وصل تو داد اندکی تسکین دل

تا رخ خوبت نبینم دل نیاساید مرا


- هلالی جغتایی



​

 

[SaNaZ Sa]

ای همدم روزگار،چونی بی من؟؟
ای مونس و غم گسار،چونی بی من؟
من با رخِ چون خزان زردم بی تو
تو با رخِ چون بهار چونی بی من؟

 

[vinca]

ای همدم روزگار،چونی بی من؟؟
ای مونس و غم گسار،چونی بی من؟
من با رخِ چون خزان زردم بی تو
تو با رخِ چون بهار چونی بی من؟

نهالی کن سر از باغی برآرد
ببارش هر کسی دستی برآرد

برآرد باغبان از بیخ و از بن
اگر بر جای میوه گوهر آرد

 

[SaNaZ Sa]

درونِ آینه ی روبرو چه میبینی..؟
تو ترجمان جهانی،بگو چه میبینی..؟
تویی برابر تو.چشم در برابر چشم...
در آن دو چشمِ پر از گفتگو چه میبینی...؟؟

 

[*zahedan]

درونِ آینه ی روبرو چه میبینی..؟
تو ترجمان جهانی،بگو چه میبینی..؟
تویی برابر تو.چشم در برابر چشم...
در آن دو چشمِ پر از گفتگو چه میبینی...؟؟

يك نفس ديداربوداما دل آيينه ها
تا قيامت مي تپد در حسرت تصوير ما

 

[vinca]

يك نفس ديداربوداما دل آيينه ها
تا قيامت مي تپد در حسرت تصوير ما

ای دوست به یک سخن ز من بگریزی
خوی تو نبد به هر حدیثی تیزی

بد گشتی از آن که با بدان آمیزی
بادیگ بمنشین که سیه برخیزی

 

[*zahedan]

ای دوست به یک سخن ز من بگریزی
خوی تو نبد به هر حدیثی تیزی

بد گشتی از آن که با بدان آمیزی
بادیگ بمنشین که سیه برخیزی

يکسان گذشت در سیهی صبح و شام ما
لبخند آفتاب ندیده است ، بام ما

 

[mehdi.chem]

يکسان گذشت در سیهی صبح و شام ما
لبخند آفتاب ندیده است ، بام ما

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

 

[SaNaZ Sa]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم... در میان لاله و گل آشیانی داشتم

گرد آن شمع طرب میسوختم پروانه وار... پای آن سرو روان، اشک روانی داشتم

 

[رجایی اشکان]

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم... در میان لاله و گل آشیانی داشتم

گرد آن شمع طرب میسوختم پروانه وار... پای آن سرو روان، اشک روانی داشتم

[FONT=&quot]مثل گیسویی که باد آن را پریشان می‌کند[/FONT]
[FONT=&quot]هر دلی را روزگاری عشق ویران می‌کند[/FONT]

 

[mehdi.chem]

مثل گیسویی که باد آن را پریشان می‌کند
هر دلی را روزگاری عشق ویران می‌کند

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو
گفتم ای عشق، من از چیز دگر می‌ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

 

[SaNaZ Sa]

مثل گیسویی که باد آن را پریشان می‌کند
هر دلی را روزگاری عشق ویران می‌کند

درد بی عشقی زجانم برده طاقت،ورنه من... داشتم آرام، تا آرامِ جانی داشتم

بلبلِ طبعم کنون باشد ز تنهایی خموش ... نعمه ها بودی مرا،تا همزبانی داشتم

 

[رجایی اشکان]

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو
گفتم ای عشق، من از چیز دگر می‌ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

[FONT=&quot]وقتی حصار غربت من تنگ می شود[/FONT]
[FONT=&quot]هر لحظه بین عقل و دلم جنگ می شود[/FONT]
[FONT=&quot]از بس فرار کرده ام از خویش خویشتن[/FONT]
[FONT=&quot]گاهی دلم برای خودم تنگ می شود[/FONT]

 

[mehdi.chem]

وقتی حصار غربت من تنگ می شود
هر لحظه بین عقل و دلم جنگ می شود
از بس فرار کرده ام از خویش خویشتن
گاهی دلم برای خودم تنگ می شود

دائم گل این بستان شاداب نمیماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

 

[رجایی اشکان]

درد بی عشقی زجانم برده طاقت،ورنه من... داشتم آرام، تا آرامِ جانی داشتم

بلبلِ طبعم کنون باشد ز تنهایی خموش ... نعمه ها بودی مرا،تا همزبانی داشتم

[FONT=&quot]مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست [/FONT]
[FONT=&quot] چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب [/FONT]

 

[رجایی اشکان]

دائم گل این بستان شاداب نمیماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[FONT=&quot]یک موی تو را به عالمی نفروشم[/FONT]
[FONT=&quot]تو جان منی، کسی ز جان سیر نشد[/FONT]

 

[mehdi.chem]

مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

 

[SaNaZ Sa]

مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم ... بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

 

[رجایی اشکان]

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم ... بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

[FONT=&quot]می روم خسته و افسرده و زار[/FONT]
[FONT=&quot]سوی منزلگه ویرانه خویش[/FONT]
[FONT=&quot]به خدا می برم از شهر شما[/FONT]
[FONT=&quot]دل شوریده و دیوانه خویش[/FONT]
ایضا داداش مهدی

 

[mehdi.chem]

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم ... بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

مرا میبینی و هردم زیادت میکنی دردم
تو را میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

 

[SaNaZ Sa]

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم ... بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

مگه چیه..؟ :دی

 

[رجایی اشکان]

مرا میبینی و هردم زیادت میکنی دردم
تو را میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

[FONT=&quot]می برم تا كه در آن نقطه دور[/FONT]
[FONT=&quot]شستشویش دهم از رنگ نگاه[/FONT]
[FONT=&quot]شستشویش دهم از لكه عشق[/FONT]
[FONT=&quot]زین همه خواهش بیجا و تباه[/FONT]

 

[MaRaL.arch]

مرا میبینی و هردم زیادت میکنی دردم
تو را میبینم و هر دم زیادت میشود میلم

من آن گلبرگ مغرورم ک میمیرم ز بی آبی
ولی با خفت و خواری پی شبنم نمیگردم

 

[mehdi.chem]

مگه چیه..؟ :دی

پیشامده

 

[SaNaZ Sa]

مرا میبینی و هردم زیادت میکنی دردم
تو را میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

مرا یک شب تحمل کن که باور کنی ای دوست....چگونه با جنون خود مدارا میکنم هر شب

 

[رجایی اشکان]

من آن گلبرگ مغرورم ک میمیرم ز بی آبی
ولی با خفت و خواری پی شبنم نمیگردم

[FONT=&quot]می برم تا ز تو دورش سازم[/FONT]
[FONT=&quot]ز تو ای جلوه امید حال[/FONT]
[FONT=&quot]می برم زنده بگورش سازم[/FONT]
[FONT=&quot]تا از این پس نكند باد وصال[/FONT]

 

[mehdi.chem]

می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید حال
می برم زنده بگورش سازم
تا از این پس نكند باد وصال

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشق بازانی چنین مستحق هجرانند

 

[SaNaZ Sa]

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشق بازانی چنین مستحق هجرانند

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود .... تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود