مشاعرۀ سنّتی

[mehdi.chem]

ندانستم چو نیکو قدر ایام جوانی را
​

دلم خون می شود چون بشنوم نام جوانی را
​

ای رفته ز دل ، رفته ز بر ، رفته ز خاطر
بر من منگر ، تاب نگاه تو ندارم
بر من منگر ، زانکه به جز تلخی اندوه
در خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم...

 

[mihua]

ای رفته ز دل ، رفته ز بر ، رفته ز خاطر
بر من منگر ، تاب نگاه تو ندارم
بر من منگر ، زانکه به جز تلخی اندوه
در خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم...

ماییم به صد هزار غم رفته به خاک


پیدا شده در جهان و بنهفته به خاک

​

ای بس که به خاک من مسکین آیند

​

گویند که این تویی چنین خفته به خاک​

 

[pearan]

که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

 

[mihua]

که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

سبک باران به شور آیند از هر حرف بی مغزی به فریاد آورد اندک نسیمی هر نیستان را
​

"صائب تبریزی"
​

 

[pearan]

از دل برون شو ای غم دنیا و آخرت
یا خانه جای رخت بود یا مجال دوست

 

[mihua]

تا کی چو بــاد ســربدوانـی به وادیـم
ای کعبه مراد ببیــن نامرادیـم

شهریار

 

[pearan]

مرد تماشای باغ حسن تو سعدیست
دست فرومایگان برند به یغما

 

[mihua]

آنان که جان فدای نگاری نکرده اند

همکارشان مباش که کاری نکرده اند

 

[vinca]

آنان که جان فدای نگاری نکرده اند

همکارشان مباش که کاری نکرده اند

دست ساقی ز دست حاتم خوشتر
جامی که دهد ز ساغر جم خوشتر

آن دم که دمد ز گوشهٔ لب نایی
در نی، ز دم عیسی مریم خوشتر

 

[mihua]

دست ساقی ز دست حاتم خوشتر
جامی که دهد ز ساغر جم خوشتر

آن دم که دمد ز گوشهٔ لب نایی
در نی، ز دم عیسی مریم خوشتر

راز درون پرده ز رندان مست پرس
​

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را​

 

[mehdi.chem]

راز درون پرده ز رندان مست پرس

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را​

ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی
حیف باشد مه من کاین همه از مهر جدایی

 

[*zahedan]

ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی
حیف باشد مه من کاین همه از مهر جدایی

یک لحظه ، مهربانی تو شد ، پناه من
من ماندم و ، محبت بی انتهای تو ...

 

[vinca]

یک لحظه ، مهربانی تو شد ، پناه من
من ماندم و ، محبت بی انتهای تو ...

وقت صبوح شد بیار آن خورمه نقاب را
از قدح دو آتشی خیز و روان کن آب را

ماه قنینه آسمان چون بفروزد از افق
در خوی خجلت افکند چشمهٔ آفتاب را

وقت سحر که بلبله قهقهه بر چمن زند
ساغر چشم من بخون رنگ دهد شراب را

بسکه بسوزد از غمش ایندل سوزناک من
دود برآید از جگر ز آتش دل کباب را

چون بت رود ساز من چنگ بساز در زند
من به فغان نواگری یاد دهم رباب را

گر به خیال روی او در رخ مه نظر کنم
مردم چشمم از حیا آب کند سحاب را

دست امید من عجب گر به وصال او رسد
پشه کسی ندید کو صید کند عقاب را

چون مه مهربان من تاب دهد نغوله را
در خم عقربش نگر زهرهٔ شب نقاب را

خواجو اگر ز چشم تو خواب ببرد گو ببر
زانکه ز عشق نرگسش خواب نماند خواب را

 

[mehdi.chem]

وقت صبوح شد بیار آن خورمه نقاب را
از قدح دو آتشی خیز و روان کن آب را

ماه قنینه آسمان چون بفروزد از افق
در خوی خجلت افکند چشمهٔ آفتاب را

وقت سحر که بلبله قهقهه بر چمن زند
ساغر چشم من بخون رنگ دهد شراب را

بسکه بسوزد از غمش ایندل سوزناک من
دود برآید از جگر ز آتش دل کباب را

چون بت رود ساز من چنگ بساز در زند
من به فغان نواگری یاد دهم رباب را

گر به خیال روی او در رخ مه نظر کنم
مردم چشمم از حیا آب کند سحاب را

دست امید من عجب گر به وصال او رسد
پشه کسی ندید کو صید کند عقاب را

چون مه مهربان من تاب دهد نغوله را
در خم عقربش نگر زهرهٔ شب نقاب را

خواجو اگر ز چشم تو خواب ببرد گو ببر
زانکه ز عشق نرگسش خواب نماند خواب را

ای که بوی باران شکفته در هوایت
یاد از آن بهاران که شد خزان به پایت
شد خزان به پایت بهار باور من
سایه بان مهرت نمانده بر سر من

 

[SHM.IT]

ای که بوی باران شکفته در هوایت
یاد از آن بهاران که شد خزان به پایت
شد خزان به پایت بهار باور من
سایه بان مهرت نمانده بر سر من

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی
نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی ایمان

 

[*zahedan]

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی
نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی ایمان

ناصحا :بیهوده میگویی که دل بردار از او
من به فرمان دلم؛ کی دل به فرمان من است

Click here to view the original image of 672x310px.

 

[vinca]

ناصحا :بیهوده میگویی که دل بردار از او
من به فرمان دلم؛ کی دل به فرمان من است

تا چند دلا تیره و تارت دارند
حیرانم من، بهر چکارت دارند

مانندهٔ دزدی که کشندش بردار
سر گشته درین پای چو نارت دارند

 

[mehdi.chem]

تا چند دلا تیره و تارت دارند
حیرانم من، بهر چکارت دارند

مانندهٔ دزدی که کشندش بردار
سر گشته درین پای چو نارت دارند

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آنست که مجنون باشی

 

[vinca]

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آنست که مجنون باشی

یا رب ز باغ وصل نسیمی بمن رسان
وین خسته را بکام دل خویشتن رسان

داغ فراق تا بکیم بر جگر نهی
یک روز مرهمی بدل ریش من رسان

 

[baran 2012]

یا رب ز باغ وصل نسیمی بمن رسان
وین خسته را بکام دل خویشتن رسان

داغ فراق تا بکیم بر جگر نهی
یک روز مرهمی بدل ریش من رسان

نمی توان غم دل را به خنده بیرون کرد
ز خنده رویی گل تلخی از گلاب نرفت

 

[SaNaZ Sa]

نمی توان غم دل را به خنده بیرون کرد
ز خنده رویی گل تلخی از گلاب نرفت

آخجون "ت" مونده بود رو دلم این شعره...

تبِ بوسه ای از آن لب به غنیمت است امشب... که نه آگهم که فردا،چه نشسته برکمینم

 

[baran 2012]

آخجون "ت" مونده بود رو دلم این شعره...

تبِ بوسه ای از آن لب به غنیمت است امشب... که نه آگهم که فردا،چه نشسته برکمینم

من کزین فاصله غارت شده‌ی چشم توام

چون به دیدار تو افتد سر و کارم چه کنم ؟

یک به یک با مژه‌هایت دل من مشغول است

میله‌های قفسم را نشمارم چه کنم ؟

 

[vinca]

من کزین فاصله غارت شده‌ی چشم توام
چون به دیدار تو افتد سر و کارم چه کنم ؟

یک به یک با مژه‌هایت دل من مشغول است
میله‌های قفسم را نشمارم چه کنم ؟

مهجور تو را شب خیالی که مپرس
رنجور تو را روز ملالی که مپرس

گفتی هاتف چه حال داری بی من
در گوشه‌ای افتاده به حالی که مپرس

 

[SaNaZ Sa]

مهجور تو را شب خیالی که مپرس
رنجور تو را روز ملالی که مپرس

گفتی هاتف چه حال داری بی من
در گوشه‌ای افتاده به حالی که مپرس

سودای همرهی را گیسو به باد دادی
رفت آن سوارو با خود،یک تارِ مو نبرده..یک تارِ مو نبرده

 

[vinca]

سودای همرهی را گیسو به باد دادی
رفت آن سوارو با خود،یک تارِ مو نبرده..یک تارِ مو نبرده

هر چند که از تو بوسه یابم گه بام
در آخر شب مرا هوس آید کام

بوسه بده و کنار برتست حرام
نشنودستی درو غزن باشد شام

 

[رجایی اشکان]

سودای همرهی را گیسو به باد دادی
رفت آن سوارو با خود،یک تارِ مو نبرده..یک تارِ مو نبرده

[FONT=&quot]همه می‌پرسند:[/FONT]
[FONT=&quot]چیست در زمزمۀ مبهم آب؟[/FONT]
[FONT=&quot]چیست در همهمۀ دلکش برگ؟[/FONT]
[FONT=&quot]چیست در بازی آن ابر سپید،[/FONT]
[FONT=&quot]روی این آبی آرام بلند،[/FONT]
[FONT=&quot]که تو را می‌برد این‌گونه به ژرفای خیال؟[/FONT]

 

[رجایی اشکان]

هر چند که از تو بوسه یابم گه بام
در آخر شب مرا هوس آید کام

بوسه بده و کنار برتست حرام
نشنودستی درو غزن باشد شام

‫[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]من را نمی شناسد کسی اینجا، گم نامم و به نام تو می نازم [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]شادم که مثل عده معدودی،شعری برای نام نمی سازم [/FONT]

 

[SaNaZ Sa]

‫من را نمی شناسد کسی اینجا، گم نامم و به نام تو می نازم
شادم که مثل عده معدودی،شعری برای نام نمی سازم

میرفت و گردِ راهش،از دودِ آه تیره

نیلوفرانه در باد،پیچیده،تاب خورده...

 

[رجایی اشکان]

میرفت و گردِ راهش،از دودِ آه تیره

نیلوفرانه در باد،پیچیده،تاب خورده...

[FONT=&quot]هر کس بد ما به خلق گوید [/FONT]
[FONT=&quot]ما دیده به بد نمی خراشیم[/FONT]
[FONT=&quot]ما نیکی او به خلق گوییم[/FONT]
[FONT=&quot] تا هر دو دروغ گفته باشیم[/FONT]

 

[*zahedan]

هر کس بد ما به خلق گوید
ما دیده به بد نمی خراشیم
ما نیکی او به خلق گوییم
تا هر دو دروغ گفته باشیم

مي شود قصه ي شهرم تکرار
پر از خستگي و بي ثمري
اين شده مشق شب هر شب ما
صفحه ها سادگي و بي خبري