مشاعره با شعر سعدی

[blue bee]

دگر به یار جفا کار دل منه سعدی

نمی‌ دهیم و به شوخی همی ‌برند از پیش

شورش بلبلان سحر باشد
خفته از صبح بی‌خبر باشد

تیرباران عشق خوبان را
دل شوریدگان سپر باشد

 

[salvador]

دلم از دست غمت دامن صحرا بگرفت

غمت از سر ننهم گر دلت از ما بگرفت

 

[blue bee]

تا کیم انتظار فرمایی
وقت آن نامد که روی بنمایی

اگرم زنده باز خواهی دید
رنجه شو پیشتر چرا نایی

عمر کوته‌ترست از آن که تو نیز
در درازی وعده افزایی

 

[salvador]

یار زیبا گر هزارت وحشت از وی در دلست

بامدادان روی او دیدن صباح مقبلست

 

[ni_rosa_ce]

یار زیبا گر هزارت وحشت از وی در دلست

بامدادان روی او دیدن صباح مقبلست

تو در آب اگر به بینی حرکات خویشتن را

بزبان خود بگوئی که به حسن بی نظیرم

...

 

[salvador]

مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست

که راحت دل رنجور بی ‌قرار منست

 

[ni_rosa_ce]

تو اندر بوستان باید که پیش سرو ننشینی

و گرنه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانم

 

[salvador]

من چرا دل به تو دادم که دلم می شکنی

یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی

 

[blue bee]

یار باید که هر چه یار کند
بر مراد خود اختیار کند

زینهار از کسی که در غم دوست
پیش بیگانه زینهار کند

 

[primrose]

دیدی ای دل که چه آمد پیشم
چه کنم با که بگویم چه خیال اندیشم؟

کاش بر من نرسیدی ستم عشق رخت
که فرو مانده به حال دل تنگ خویشم

دلبرا نازده در مار سز زلف تودست
چه کند کژدم هجران تو چندین نیشم؟!

 

[blue bee]

مگر دگر سخن دشمنان نیوشیدی
که روی چون قمر از دستان بپوشیدی

من از جفای زمان بلبلا نخفتم دوش
تو را چه بود که تا صبح می‌خروشیدی

قضا به ناله مظلوم و لابه محروم
دگر نمی‌شود ای نفس بس که کوشیدی

کنون حلاوت پیوند را بدانی قدر
که شربت غم هجران تلخ نوشیدی

به مقتضای زمان اقتصار کن سعدی
که آن چه غایت جهد تو بود کوشیدی

 

[primrose]

یکدم نمی رود که نه در خاطری ولیک

بسیار فرق باشد از اندیشه تا وصول!

 

[blue bee]

لب او بر لب من این چه خیالست و تمنا
مگر آن گه که کند کوزه گر از خاک سبویم

همه بر من چه زنی زخم فراق ای مه خوبان
نه منم تنها کاندر خم چوگان تو گویم

 

[عطار]

من از تو پیش که نالم که در شریعت عشق

معاف دوست بدارند قتل عمدا را..............

 

[blue bee]

از تو با مصلحت خویش نمی‌پردازم
همچو پروانه که می‌سوزم و در پروازم

گر توانی که بجویی دلم امروز بجوی
ور نه بسیار بجویی و نیابی بازم

 

[fatemeh-r]

من برآن بودم که ندهم دل به عشق
سروبالادلستانی می کند
مهربانی می نمایم برقدش
سنگدل نامهربانی می کند

 

[عطار]

دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست

ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگست

 

[fatemeh-r]

تادل ازآن توشد،دیده فرودوختم
هرچه پسندشماست،برهمه عالم حرام

 

[ni_rosa_ce]

تادل ازآن توشد،دیده فرودوختم
هرچه پسندشماست،برهمه عالم حرام

مکن بر من جفا کز هیچ راهی

ندارم جز وفاداری گناهی

...

 

[blue bee]

یک نظر بر جمال طلعت دوست
گر به جان می‌دهند تا بخریم

گر تو گویی خلاف عقلست این
عاقلان دیگرند و ما دگریم

 

[barg]

من بی تو زندگانی خود را نمی‌پسندم
کاسایشی نباشد بی دوستان بقا را

 

[عطار]

ای نفس خرم باد صبا

از بر یار آمده‌ای مرحبا

 

[blue bee]

از تو با مصلحت خویش نمی‌پردازم
همچو پروانه که می‌سوزم و در پروازم

گر توانی که بجویی دلم امروز بجوی
ور نه بسیار بجویی و نیابی بازم

 

[gh_engineer]

از تو با مصلحت خویش نمی‌پردازم
همچو پروانه که می‌سوزم و در پروازم

گر توانی که بجویی دلم امروز بجوی
ور نه بسیار بجویی و نیابی بازم

من همان روز دل و صبر به یغما دادم
که مقید شدم آن دلبر یغمایی را​

 

[ni_rosa_ce]

احتمال نیش کردن واجبست از بهر نوش

حمل کوه بیستون با یاد شیرین بار نیست

 

[عطار]

تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست

بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

 

[ni_rosa_ce]

تو که چون برق بخندی چه غمت باشد از آنک

من چنان زار بگریم که به باران ماند

...

 

[عطار]

دل زنده می‌شود به امید وفای یار

جان رقص می‌کند به سماع کلام دوست

 

[ni_rosa_ce]

تو اندر بوستان باید که پیش سرو ننشینی

و گرنه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانم

...

 

[kachal63]

معلمت همه شوخی و دلبری آموخت
جفا و ناز و عتاب و ستمگری آموخت