مشاعره با شعر سعدی

[IRANIAN VOCAL]

تا دل از آن تو شد دیده فرو دوختم

هر چه پسند شماست بر همه عالم حرام


​

ما خود نمی رویم دوان از قفای کس ............................... او می برد که ما به قفای وی اندریم

 

[vinca]

ما خود نمی رویم دوان از قفای کس ............................... او می برد که ما به قفای وی اندریم

مجنون اگر احتمال لیلی نکند
شاید که به صدق عشق دعوی نکند

در مذهب عشق هر که جانی دارد
روی دل ازو به هر که دنیی نکند

 

[IRANIAN VOCAL]

مجنون اگر احتمال لیلی نکند
شاید که به صدق عشق دعوی نکند

در مذهب عشق هر که جانی دارد
روی دل ازو به هر که دنیی نکند

دیری است که سعدی به دل از عشق تو می گفت ............................... کاین بت نه عجب باشد اگر من بپرستم

 

[pearan]

مده به دست فراقم پس از وصال چو چنگ
که مطربش بزند بعد از آن که بنوازد

 

[IRANIAN VOCAL]

مده به دست فراقم پس از وصال چو چنگ
که مطربش بزند بعد از آن که بنوازد

دلی از سنگ بباید به سر راه وداع ............................ تا تحمل کند آن روز که محمل برود

 

[salvador]

درد دل پوشیده مانی تا جگر پر خون شود

به که با دشمن نمایی حال زار خویش را


گر هزارت غم بود با کس نگویی زینهار

ای برادر تا نبینی غمگسار خویش را


​

 

[mahtab n]

درد دل پوشیده مانی تا جگر پر خون شود

به که با دشمن نمایی حال زار خویش را


گر هزارت غم بود با کس نگویی زینهار

ای برادر تا نبینی غمگسار خویش را


​

اگر چه صبر من از روی دوست ممکن نیست
همی‌کنم به ضرورت چو صبر ماهی از آب

 

[IRANIAN VOCAL]

اگر چه صبر من از روی دوست ممکن نیست
همی‌کنم به ضرورت چو صبر ماهی از آب

به گفتن درنیاید شرح عشقت ............................ ولیکن گفت خواهم تا زبان هست

 

[salvador]

تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم

مثل تو کیست در جهان تا ز تو مهر بگسلم


​

 

[vinca]

تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم

مثل تو کیست در جهان تا ز تو مهر بگسلم


​

مردان نه بهشت و رنگ و بو می‌خواهند
یا موی خوش و روی نکو می‌خواهند

یاری دارند مثل و مانندش نیست
در دنیی و آخرت هم او می‌خواهند

 

[pearan]

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رف
دستم نمی‌رسد که بگیرم عنان دوست

رنجور عشق دوست چنانم که هر که دید
رحمت کند مگر دل نامهربان دوست

 

[IRANIAN VOCAL]

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رف
دستم نمی‌رسد که بگیرم عنان دوست

رنجور عشق دوست چنانم که هر که دید
رحمت کند مگر دل نامهربان دوست

تو ای توانگر حسن از غنای درویشان ......................... خبر نداری اگر خسته اند اگر ریش اند

 

[pearan]

دگر رغبت کجا ماند کسی را سوی هشیاری
چو بیند دست در آغوش مستان سحرخیزت

 

[baran 2012]

دگر رغبت کجا ماند کسی را سوی هشیاری
چو بیند دست در آغوش مستان سحرخیزت

تا دل به تو پیوستم، راه همه در بستم
جایی که تو بنشینی، بس فتنه که برخیزد

 

[salvador]

در عشق یار نیست مرا صبر و سیم و زر

لیک آب چشم و آتش دل هر دو هست یار
​

 

[vinca]

در عشق یار نیست مرا صبر و سیم و زر

لیک آب چشم و آتش دل هر دو هست یار
​

روی تو به فال دارم ای حور نژاد
زیرا که بدو بوسه همی نتوان داد

فرخنده کسی که فال گیرد ز رخت
تا لاجرم از محنت و غم باشد شاد

 

[baran 2012]

روی تو به فال دارم ای حور نژاد
زیرا که بدو بوسه همی نتوان داد

فرخنده کسی که فال گیرد ز رخت
تا لاجرم از محنت و غم باشد شاد

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

شب همه شب انتظار صبح رویی می‌رود
کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

 

[pearan]

ای پری روی ملک صورت زیباسیرت
هر که با مثل تو انسش نبود انسان نیست

چشم برکرده بسی خلق که نابینای اند
مثل صورت دیوار که در وی جان نیست

 

[salvador]

ترسم نکند لیلی هرگز به وفا میلی

تا خون دل مجنون از دیده نپالاید


بر خسته نبخشاید آن سرکش سنگین دل

باشد که چو باز آید بر کشته ببخشاید








​

 

[pearan]

ترسم نکند لیلی هرگز به وفا میلی

تا خون دل مجنون از دیده نپالاید


بر خسته نبخشاید آن سرکش سنگین دل

باشد که چو باز آید بر کشته ببخشاید








​

دعوی درست نیست گر از دست نازنین
چون شربت شکر نخوری زهر ناب را

 

[baran 2012]

دعوی درست نیست گر از دست نازنین
چون شربت شکر نخوری زهر ناب را

آتشِ سوزان نکند با سپند

آنچه کند دودِ دلِ دردمند

 

[pearan]

آتشِ سوزان نکند با سپند

آنچه کند دودِ دلِ دردمند

در وهم نیاید که چه مطبوع درختی
پیداست که هرگز کس از این میوه نچیدست

 

[baran 2012]

در وهم نیاید که چه مطبوع درختی
پیداست که هرگز کس از این میوه نچیدست

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید
که حال تشنه نمی​دانی ای گل سیراب

 

[pearan]

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید
که حال تشنه نمی​دانی ای گل سیراب

برق جمالی بجست خرمن خلقی بسوخت
زان همه آتش نگفت دود دلی برشود

 

[IRANIAN VOCAL]

برق جمالی بجست خرمن خلقی بسوخت
زان همه آتش نگفت دود دلی برشود

در روی تو گفتم سخنی چند بگویم ......................................... رو باز گشادی و در نطق ببستی

 

[baran 2012]

یکی را چون ببینی کشته دوست
به دیگر دوستانش ده بشارت

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش
ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

 

[salvador]

دیده‌ای را که به دیدار تو دل می‌ نرود

هیچ علت نتوان گفت بجز بی بصری


​

 

[pearan]

دیده‌ای را که به دیدار تو دل می‌ نرود

هیچ علت نتوان گفت بجز بی بصری


​

یک امروزست ما را نقد ایام
مرا کی صبر فردای تو باشد
خوشست اندر سر دیوانه سودا
به شرط آن که سودای تو باشد
سعدی

 

[baran 2012]

یک امروزست ما را نقد ایام
مرا کی صبر فردای تو باشد
خوشست اندر سر دیوانه سودا
به شرط آن که سودای تو باشد
سعدی

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد

ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

 

[salvador]

درد دل پیش که گویم که بجز باد صبا

کس ندانم که در آن کوی مجالی دارد


​