مشاعره با شعر سعدی

[salvador]

رفیق مهربان و یار همدم

همه کس دوست میدارند و من هم

من معتقدم که هر چه گویی



شیرین بود از لب شکربار

 

[siyavash51]

روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست

بازآ که روی در قدمانت بگستریم

 

[naghmeirani]

روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست

بازآ که روی در قدمانت بگستریم

من ره نمی برم مگر آنجا که کویِ دوست

من سر نمی نهم مگر آنجا که پایِ یار

 

[salvador]

روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست

بازآ که روی در قدمانت بگستریم

سلام استاد
و شب خوش دوستان

مرا زمانه ز یاران به منزلی انداخت



که راضیم به نسیمی کز آن دیار آید

 

[siyavash51]

سلام به نغمه ی شیرین و سالوادر عزیز

دوش می گفت که سعدی غم ما هیچ ندارد

می نداند که گرم سر برود دست نشویم

 

[naghmeirani]

سلام بر سیاوشِ عزیز....

می گفتمت که جانی ؛ دیگر دریغم آید

گر جوهری به از جان ممکن بود ؛ تو آنی



شب خوش....

 

[siyavash51]

یار آن حریف نیست که از در درآیدم

عشق آن حدیث نیست که از دل برون شود

شب تان نیلوفری ...

 

[maryam_22]

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

 

[siyavash51]

آخر نه منم تنها در بادیه ی سودا

عشق لب شیرینت صد شور برانگیرد

 

[won-a-pa-lei]

دلم خیال تو را ره نمای می‌داند
جز این طریق ندانم خدای می‌داند

 

[island1991]

دلم خیال تو را ره نمای می‌داند
جز این طریق ندانم خدای می‌داند

دو هفته میگذرد کـآن مه دو هفته ندیدم

به جان رسیدم از آن تا به خدمتش نرسیدم

 

[maryam_22]

می با جوانان خوردنم باری تمنا می‌کند

تا کودکان در پی فتند این پیر دردآشام را

 

[eksir]

ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب

صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب

 

[maryam_22]

به چه دير ماندي اي صبح كه جان من برامد؟

بزه كردي و نكردند مؤذنان ثوابي ؟

 

[salvador]

یار گرفته‌ام بسی چون تو ندیده‌ام کسی



شمع چنین نیامدست از در هیچ مجلسی

 

[won-a-pa-lei]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند در رضای یار

 

[salvador]

روز رستاخیز کان جا کس نپردازد به کس

من نپردازم به هیچ از گفت و گوی یار خویش

 

[naghmeirani]

روز رستاخیز کان جا کس نپردازد به کس

من نپردازم به هیچ از گفت و گوی یار خویش

شاخِ گل از اضطرابِ بلبل

با آن همه خار سر بر آورد

 

[salvador]

دو دوست قدر شناسند عهد صحبت را

که مدتی ببریدند و باز پیوستند

 

[naghmeirani]

دوست گر با ما بسازد دولتی باشد عظیم

ور نسازد ؛می بباید ساختن با خویِ دوست

 

[salvador]

دوست گر با ما بسازد دولتی باشد عظیم

ور نسازد ؛می بباید ساختن با خویِ دوست

تو آن نه‌ای که دل از صحبت تو برگیرند



و گر ملول شوی صاحبی دگر گیرند

 

[primrose]

تو آن نه‌ای که دل از صحبت تو برگیرند



و گر ملول شوی صاحبی دگر گیرند

درد دل دوستان گر تو پسندی رواست

هر چه مراد شماست غایت مقصود ماست

 

[salvador]

درد دل دوستان گر تو پسندی رواست

هر چه مراد شماست غایت مقصود ماست

تا تو نیایی به فضل رفتن ما باطلست



ور به مثل پای سعی در طلبت سر شود

 

[primrose]

تا تو نیایی به فضل رفتن ما باطلست



ور به مثل پای سعی در طلبت سر شود

دیگری نیست که مهر تو در او شاید بست

چاره بعد از تو ندانیم به جز تنهایی

 

[salvador]

یا رب هلاک من مکن الا به دست دوست



تا وقت جان سپردنم اندر نظر بود

 

[primrose]

دست با دوست چون نرسد بر گردن
چاره ای نیست به جز دیدن و حسرت خوردن

 

[salvador]

ندانمت که چه گویم تو هر دو چشم منی



که بی وجود شریفت جهان نمی‌بینم

 

[primrose]

ندانمت که چه گویم تو هر دو چشم منی



که بی وجود شریفت جهان نمی‌بینم

ما گدایان خیل سلطانیم

شهر بند هوای جانانیم

 

[maryam_22]

من از تو پیش که نالم که در شریعت عشق

معاف دوست بدارند قتل عمدا را

 

[siyavash51]

آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم

تا برفتی ز برم صورت بیجان بودم