دل نوشته‌هاي عرفاني

[sutern]

خدایا اگر امروز را به من ارزانی کردی ، روی آن را خوش بنگر برایم شاید فردا چشمانی برای دیدن نبود ...
اگر منت نمودی و از سفره کرامتت به من گوشه چشمی نظاره کردی ، بگذار قدر توانم از این سفره برچینم ...
اگربه مرحمتت ثانیه به ثانیه وقت برای نفس کشیدنم مهلتی گذاشتی ، بگذار نفس را پر کنم از بوی زندگی ات ....
خدای من ...
کوله بارم اگرچه از توشه ی راه تهی ست ، انباشته از توکل است ...
خدایا از آفتاب تو به سایه ی خودت پناه آورده ام .......

 

[ملیسا]

من و تو همسايه خدا بوديم
ما به دنيا آمديم و همه چيز تمام شد
ما ديگر نه همسايه هم بوديم و نه همسايه خدا.
ما گم شديم و خدا را گم كرديم ...
يادت مياد جمله آخر خدا رو؟
از قلب كوچك تو تا من يك راه مستقيم است.
اگه گم شدي از اين راه بيا
بلند شو . از دلامون شروع كنیم...
تا خدا راه زیادی نیست...​

 

[سرمد حیدری]

پروردگارم :

تو را می خوانم آن زمان که دیگر پاسخی نمی شنوم ...و با تو می مانم آن زمان که دیگری نمانده. یاری ام کن تا آنزمان که پاسخ هم می شنوم باز تنها تو را بخوانم و در آن هنگام که دیگران با من می مانند من با تو بمانم ... زیرا تو مرا کفایت می کنی...

 

[سرمد حیدری]

ای پروردگار من ...

من تو را به تو شناختم و تو مرا بر وجود خود دلالت فرمودی و به سوی خود خواندی . و اگر لطف تو نبود من نمی دانستم که تو چیستی . ستایش آن خدایی را که او را می خوانم و او مرا اجابت می کند ، هر چند وقتی او مرا می خواند کاهلی می کنم . ستایش آن خدایی را که چون از او چیزی می خواهم به من عطا می کند ، گرچه هنگامی که او از من قرض ( و صدقه بر بندگانش ) می خواهد من بخل می ورزم . ستایش آن خدایی را که برای هر حاجتی ،هر گاه او را ندا کردم و برای راز و نیاز با او خلوت نمودم ، بدون هیچ واسطه ای حاجتم را روا می سازد . سپاس آن خدایی را که تنها او را به دعا می خوانم نه غیر او را . و اگر از غیر او حاجت می خواستم ،مستجاب نمی کرد . سپاس آن خدایی را که به او چشم امید دارم نه به غیر او .

 

[سرمد حیدری]

روردگارا :

زندگانی مرا در دنیا با بهترین نعمهایت آراسته کن و در آخرت در بهترین غرفه های بهشت مسکنم ده . مرا در دنیا با بهترین بندگانت همراه و همنشین ساز و در آخرت از یاران برگزیده ترین بندگانت قرار ده . مرا یاری کن تا به فرا گرفتن بهترین علمها مشغول گردم و آن را در بهترین طریقی که می پسندی به کار برم . توفیق انجام بهترین عباداتت را به من عطا کن و بهترین نامهایت را ذکر شب و روز من قرار بده . چشمانم را به دیدن بهترین مخلوقاتت در زمین و آسمان منور گردان و یاریم کن تا شکر گزاریم برای تو بهترین سپاسی باشد که شکرگزاران درگاهت انجام داده اند . ای بهترین پرورش دهندگان ...

 

[سرمد حیدری]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]خدایا :

می خواهم با یاد تو به تو نزدیک شوم . و خودت را در پیشگاه خودت شفیع قرار می دهم ، و از تو می خواهم ، به لطف و محبت بی دریغت ، مرا به خود نزدیک سازی و شکر نعمتهایت را بر زبانم جاری نمایی و یاد پیوسته خود را بر من الهام کنی . تنها تویی همراه همیشگی من.[/FONT]

 

[hilari]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]خداوندا، مرا جز تو خدایی نیست[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]و می دانم تو نومیدی ما امیدواران خودت را، بر نمی تابی[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]اگر برگردم از تو با دستان خالی[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]منکرانت شاد می گردند[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]خداوندا، شهادت می دهم، هستی[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]شهادت می دهم، من مهربان پروردگار عادلی دارم[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]شهادت می دهم، من مهربان قلبی زروح پاک او دارم[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]شهادت می دهم، من قطره ای از روح اویم[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]گر چه گاهی خود نمی دانم[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]شهادت می دهم من قلب پاکی را برای مهرورزی دارم اما[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]خوب چه باک از آنکه گاهی هم، بگیرد او[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]گواهی می دهم من جلوه ای از ذات پاک کبریا هستم[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]و من هستم، که او می خواست من باشم[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]و می خواهم که من آن گونه ای باشم، که می خواهد[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]

 

[chem_s]

​

«ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم ​

وز هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم ​

مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر ​

ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم» ​

پروردگارا!
گرچه وصف و ستایش تو آنچنان که شایسته توست از عهده ما بیرون است ـ زیرا که نه در ادراک و فهم ما می گنجی و نه شبیه و نظیری داری ـ اما با این همه، باز هم ذکر تو را می گویم، تو را می ستایم و از توحید تو سخن خواهم گفت.

«ملکا ذکر تو گویم که تو پاک و خدایی ​

نروم جز به همان ره که توام راه نمائی» ​

 

[mohsen-gh]

خدایا
آن زمان که همگان تنهایمان می گذارند
تنها حضور تو تنهایی را طراوت می بخشد.
تنهایمان مگذار

 

[Sinai]

دنياي ِ بي عدالتي است : اگر قبولش كني شريك جرم مي‌شوي و اگر بخواهي عوضش كني جلاد مي‌شوي

ژان پل سارتر

 

[Sinai]

هر لحظه با هم بوديم‌ ، چشني بود‌ ، عيد تجلي و در جهان من و تو تنها.
همچون طوفاني سر مست فرود آمدي بي حساب پله ها و مرا ميان ياسهاي نم ناك به قلمرو خويش فرا خواندي‌ ، آن سو‌ ، آن سوي آينه...

تاركوفسكي

 

[Reyhana.A]

نکته ای می گویمت بشنو زمن ای هوشیار تا بماند تا ابد در خاطرت گفتار من. راز دل گفتم​

دل وقت سحر دل بود و من.صبحگاهان فاش در بازار شد اسرار من.​

راز دل را با دل خود هم مگوی.​

زانکه دل هم در جهان یکدم نشد غم خوار من​

​

 

[Sinai]

تو متوقف شده ای در نقطه ی مکان!
و من خارج از هر نمودار زمانی و مکانی
تنها به نقطه ی ناممکن وصل می اندیشم...
دیگر مرا نمیبینی؟
مرا که، قلبم به خاطر تو شکسته...

 

[sutern]

لبخند ميزنيم به آسمان
به هر جايي كه امكان دارد
به زمين
خداوند عاشق ماست
چه سعادتي از اين بالا تر ...
​

 

[mohsen-gh]

موجیم و وصل ما، از خود بریدن است
ساحل بهانه‌ای است، رفتن رسیدن است
تا شعله در سریم، پروانه اخگریم
شمعیم و اشک ما، در خود چکیدن است
ما مرغ بی پریم، از فوج دیگریم
پرواز بال ما، در خون تپیدن است
پر می‌کشیم و بال، بر پرده‌ی خیال
اعجاز ذوق ما، در پر کشیدن است
ما هیچ نیستیم، جز سایه‌ای ز خویش
آیین آینه، خود را ندیدن است
گفتی مرا بخوان، خواندیم و خامشی
پاسخ همین تو را، تنها شنیدن است
بی درد و بی غم است، چیدن رسیده را
خامیم و درد ما، از کال چیدن است

 

[Sinai]

چگونه باز به ماتم نشست خانه ما
هزار نفرین باد
به دستهای پلیدی
که سنگ تفرقه افکند در میانه ما

 

[سرمد حیدری]

الماس اگر چه ازهمه جوهرها شفاف تر است ، سخت تر نیز هست . ماندن در صف اصحاب عاشورایی امام عشق تنها با یقین مطلق ممكن است ... و ای دل! تو را نیز از این سنت لایتغیر خلقت گریزی نیست . نپندار كه تنها عاشوراییان را بدان بالا آزموده اند و لاغیر... صحرای بلا به وسعت همه تاریخ است .
ای دل
چه میکنی؟ می مانی یا مـیروی؟
داد از آن اختیار که تو را از حسین جدا کند


شهید آوینی

 

[سرمد حیدری]

خدایا!
به رحمتت كه رهایم ساز از عذاب آتش و حرارت نار.
و نجاتم ده از رسوایی ننگ و فضیحت عار، در آن زمان كه ابرار را برتری می بخشی بر اشرار، در آن زمان كه درون به هم می ریزد و برون به هول می آمیزد.
اَذَاْ امتازَ الْاَخیارُ مِنَ الْاَشرارِ وَ حالَتِ الْاَحْوالَ وَهالَتِ الْاَهْوالُ وَ قَرُبَ الْمُحْسِنونَ وَ بَعُدَ الْمُسیؤنُ و وُفِیتْ كُلُّ نَفْسِ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا یظْلَمُون.
در آن زمان كه نیكوكاران و محسنین به بارگاه رحمتت قرب می یابند و بدكاران و ستمكاران به خویش، به دیار خشمت تبعید می شوند.
در آن زمان كه هر كس به دروی كاشته های خویش می نشیند و غبار ظلم بر چهره ی كسی نمی نشیند.

 

[سرمد حیدری]

دست از طلب ندارم تا كام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن برآید

"الهی لیس لی وسیلةٌ الیك الاّ عواطف رأفتك ولالی ذریعةٌ الیك الاّ عوارف رحمتك و شفاعة نبیك نبّی الرّحمة و منقذالامّة من الغمّه ..."
خدایا!
مرا به سوی تو وسیله ای جز رشته های رأفت تو نیست و سببی جز عرفان رحمت تو، نه.
خدایا!
مرا به سوی تو كدامین راه است جز كوچه باغ های مهر تو؟
مرا در گرداب سهمگین گناهانم كدامین ناجیست جز زورق شفاعت نبی تو؟ پیامبر مهرآجین لطافت گستر، كشتی نجات بخش امت، از ورطه هولناك غم های شكننده.
خدایا!
بی ماهتاب شفاعت رسول تو و جز در جاده پر و پیچ و تاب لطف تو چگونه گام به سوی تو می توان زد؟

 

[سرمد حیدری]

الهی ...

الهى ! به كبریائیت ‏سوگند كه از ثیاب فقر فخر دارم و از فاخر شرم ، كه در آن همرنگ بینواى دل شكسته‏ام و در این ؛ بیم دل شكستن است چه كنم كه در این اوان بى اساس " لولا اللباس لا لتبس الامر على اكثر الناس " .
الهى ! لذت گرسنگى را در كامم بركت ده .
الهى ! حشر با عالم خیال كه اینقدر لذیذ است‏ حشر با عالم عقل چه خواهد بود .
الهى ! آمدم ردم مكن ، آتشینم كرده‏اى سردم مكن .
الهى ! اگر تا قیامت‏ براى یك صغیره استغفار كنم از شرمندگى تقصیر بندگى به در نخواهم شد.
الهى ! سخن در عفو و رحمتت نیست گیرم كه تو بخشیم من از شرمندگى چه كنم تو خود گواهى كه از استغفار شرم دارم.
الهى ! استغفار ، خواستن غفران تست‏ ، با خاطره گناه چه كنیم.
الهى ! چه باید كرد كه گناه فراموش شود ، و گرنه با یاد گناه اگر برانى ، شرمنده ، و اگر نوازى شرمنده ‏ترم.

 

[سرمد حیدری]

خـــدایا :
تو را می ستایم که مهربانی ، بخشنده ای ،بزرگواری ، بر آخرین فرستاده ات محمد و خانواده پاکیزه اش بهترین سلام و درو خود را بفرست . پروردگارا ، مرا در پیشگاه خودت خوار کن و پیش آفریدگانت بزرگوار . چون با تو خلوت کتم ، مرا سر افکنده ساز و در بین بندگانت سرافراز . از کسی که به من نیاز ندارد بی نیازم کن ، و نیاز مرا به خودت فزونی بخش . و چنان کن که باقی عمرم ، در راه خشنودی تو و برای تو سپری شود . که تو بهترین شنوا و دانایی .

 

[سرمد حیدری]

الهی ...

الهى ! اسمى جز بى اسمى برایم مباد.
الهى ! چرا بگریم كه تو را دارم و چرا نگریم كه منم.
الهى ! در این جهان پر هیاهو ، چرا من هو هو نكنم.
الهى ! خوشا به حال عالین كه جز تو ندیدند و ندانند.
الهى ! حرم بر نامحرم حرام است ، محرم چرا محروم باشد.
الهى ! به امروز و فردا نه كار امروز رسیده شد نه فردا ، چه كنیم با " كل یاتیه یوم القیامة فردا ".
الهى ! بـَدان بر ما حق بسیار دارند تا چه رسد بخوبان.
الهى ! جهان ، زندان رندان است .
الهى ! قاسم كه تویى ، كسى محروم و مغبون نیست.
الهى ! چه عذابى از حجاب سخت‏تر است‏ به حق خودت از جهنم حجابم وارهان.
الهى ! توبه از گناه آسان است ، توفیق ده كه از عبادتمان توبه كنیم.
الهى ! حسن آملى مالامال آمال بود ؛ در راه یك امل ، همه را پایمال كرد یا " منتهى امل الآملین ".
الهى ! شكرت كه مى‏گویم شكرت.
الهى ! اگر آخرم مثل اولم باشد بدا به اول و آخرم.

 

[سرمد حیدری]

خدایـــا

بر محمد وخاندان پاکش درود فرست و مرا یاری کن تا در طلب خواسته هایم از تو کوتاهی نکنم . یاریم کن تا در شکر نعمتهایت کوتاهی نکنم . یاریم کن تا در یادآوری الطافت کوتاهی نکنم . یاریم کن تا در بندگیت کوتاهی نکنم . یاریم کن تا در شناخت نشانه هایت کوتاهی نکنم . یاریم کن تا در نیکی کردن به بندگانت کوتاهی نکنم . یاریم کن تا در کمک و یاری نیازمندان کوتاهی نکنم. و یاریم کن تا در بازگشت به درگاهت کوتاهی نکنم .

 

[سرمد حیدری]

خـــدایا!
بر پرستندگانت درهای رحمتت را مبند و حجاب رخسار زیبایت را بر مشتاقانت مپسند!
اِلهی نَفْسٌ اَعْزَزْتَها بِتَوْحیدِكَ كَیفَ تُذِلُّها بِمَهانَةِ هِجْرانِكَ...
خدایا!
جانی كه به توحید تو عزت یافته است چگونه خواریش را در هجرانت تحمل می كنی؟
دلی را كه در آتش عشقت سوخته است چگونه در آتش عذابت می سوزانی؟
خدای من!
تو پناهم ده! تو دریابم! تو در كنارم گیر!
از گرداب دهشتناك غضبت و سیل توفنده ی خشمت تو رهائیم بخش!
یا حَنّانُ یا مَنّانُ! یا رَحْمنُ! یا جَبّارُ یا قَهّارُ! یا غَفّارُ! یا سَتّارُ! نَجِّنی بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذابِ النّار.
ای منّت نعمت های عظیم تو بر ما و تو بندگان را دلسوزنده!
ای خیل عام را بخشنده! و خواص را در كنار گیرنده!
ای از خطایا در گذرنده! ای قهار مهر آكنده! ملجأ هر پناهنده! مأمن هر گریزنده! مشتاق هر شتابنده!
ای گناهان را بخشنده و عیوب را پوشنده !

 

[Sinai]

هر دارو که علاج بود
در خانه داشتم
اما تنم در باد
به تماشای غزلهای آخر می رفت
امروز را بی تو خفتم
فردا که خاک را به باد بسپارند
تو را یافته ام
مگر تو نسیم ابر بودی
که تو را در باران گم کردم ؟

 

[Sinai]

چه سرگردان است این عشق
که باید نشانی اش را
از کوچه های بن بست گرفت
چه حدیثی است عشق
که نمی پوسد و افسرده نیست
حتی آن هنگام
که از آسمان به خانه آوار
شود

 

[Sinai]

فرصتی بخواهید
تا گیسوان خود را در آفتاب کنار رودخانه
شانه بزنید
فرصتی بخواهید
که مخفی ترین نام خود را
که خون شما را صورتی می کند
از رود بزرگ بپرسید
به نام آن اسب
به نام آن بیابان
شما فرصت دارید
تا چیدن گندم ها
تا زرد شدن کامل گندم ها
عاشق شوید
فقط روزهای کودکی رابرای یکدیگر
نگویید
گندم ها زرد شدند
گندم ها چیده شدند
نان گرم آماده است
ولی
شما کنار بوته های زرد ذرت باشید
آب را در کوزه بریزید
کوزه را کنار تنها بوته ی گل سرخ
بگذارید
ما
شما را هنوز به خاطر آن گل سرخ
دوست داریم

 

[Sinai]

هنگام روز
کجا می روی
در خانه بمان
غمگینم
گیلاس ها بر درختان نشسته اند
پرنده از تنهایی
پر نمی زند
هراس دارد
من
همواره در روز
زخم قلبم را به تو
نشان می دهم
در خانه بمان
آوازها
از خانه دور است
یک ستاره
هنوز در آسمان
مانده است
شب می شود
گلهای سرخ
در شب
در باغچه دیده نمی شوند
در باغچه یادبود تو است
کنار این بوته های گل سرخ
می خواستی بمیری
مردی
به تو بانگ زدیم
تو را صدا کردیم
تو مرده بودی
یار من
لحظه ای در بهشت
دوام آور
شب تمام می شود
کلید خانه را
گم کرده بودیم
در کوچه ماندیم
در کنار خانه
علف ها روییده بود
اما چه سود
سایه نداشتند
زاده شدم
که لباس نو بپوشم
جمعه ها تعطیل باشد
در تابستان
آب سرد بنوشم
عشق را باور کنم
کلمات مرا به ستوه نمی آورد
انگشتانم
در میان برگهای درختان
تسلیم روز می شوم
لباسها بر تنم
کهنه است
من
در تابستان آب گرم
می نوشم
هنوز تشنه ام

 

[Sinai]

درختانی را از خواب بیرون می آورم
درختانی را در آگاهی کامل از روز
در چشمان تو گم می کنم
تو که
با همه ی فقر و سفره بی نان
در کنارم نشسته ای
لبخند برلب داری
در چهار جهت اصلی
چهار گل رازقی کاشته ای
عطر رازقی ما را درخشان
مملو از قضاوتی زودگذر به شب می سپارد
همه چیز را دیده ایم
تجربه های سنگین ما
ما را پاداش می دهد
که آرام گریه کنیم
مردم گریز
نشانی خانه خویش را گم کرده ایم
لطف بنفشه را می دانیم
اما دیگر بنفشه را هم نگاه نمی کنیم
ما نمی دانیم
شاید در کنار بنفشه
دشنه ای را به خاک سپرده باشند
باید گریست
باید خاموش و تار
به پایان هفته خیره شد
شاید باران
ما
من و تو
چتر را در یک روز بارانی
در یک مغازه که به تماشای
گلهای مصنوعی
رفته بودیم
گم کردیم

 

[Reyhana.A]

رو به قبله مینشینم خسته با حال عجیبی​

از ته دل مینویسم ، یاری ام کن ای خدای مهربان ، بی تو من تنها ترینم . . .​