خودتو با یه شعر وصف کن...!

[ie student]

به دريا بزن،قايقت ميشوم​

حقيرم،ولي لايقت ميشوم​

من عاشق شدن را بلد نيستم​

تو يادم بده،عاشقت ميشوم​

 

[God-Father]

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بار تن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم.

 

[emeli_amn]

نمی دانم چه خواهد شد
نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت
ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد
گلویم سوتکی باشد
بدست کودکی گستاخ وبازیگوش
واو هر دم نوای خویش را درآن بنوازد
وخواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد
بدینسان بشکند در من سکوت مر گبارم را

 

[mehrizi]

صلاح کار کجا و من خراب کجا ببین تفاوت کار از کجاست تا به کجا

 

[iceman10]

بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم

 

[farahikia83]

می خواره و سر گشته و رندیم و نظرباز
وانکس که چو ما نیست در این شهر کدام است

 

[*mahdi_joker*]

چه کودکانه یاد گرفتم
که ساده تر باشم!

من از ترانه یاد گرفتم
که خوش نفس باشم

چه شاعرانه یاد گرفتم
که با خبر باشم

من از پرنده یاد گرفتم
که بی قفس باشم

من از تو یاد گرفتم
که رخت نور بپوشم

به ضرب ساز بچرخم
به جرم عشق بنوشم!!

 

[گلابتون]

عمري ست تا از جان و دل ، اي جان و دل ميخوانمت
تو نيز خواهان مني ، ميدانمت ، ميدانمت

اي من تو بي من كيستي چون سايه بي من نيستي
همراه من مي ايستي همپاي خود ميرانمت​

 

[محـسن ز]

با آنكه غرق خواهش نفسانيم هنوز
ديوانه عواطف انسانيم هنوز
خاكم بسر كه سيه نامه ميرم به خاك
مفتون رنگ زندگي فانيم هنوز
فهم اينقدر نبود كه دم بندم از سخن
شيرازه بند دفتر نا دانيم هنوز

 

[Aseman Etemaad]

می خواهم یک بار،
فقط یک بار
ترانه ای به سادگی ِ سکوت ِ کودکان بنویسم!
آنوقت دفترم را ببندم،
بیایم روی همان نیمکت ِ سبز ِ انتظار بنشینم،
صدای پای تو را از پس ِ پرچین ِ پارک بشنوم،
چهره ات را در ظهرهای دور ِ آن پائیزِ خوب بخاطر بیاورم
و بمیرم!
به همین سادگی!

 

[achool]

من آن موجم که آرامش ندارم

به آسانی سر سازش ندارم

 

[رنگ خدا]

می نخوردم ولی باده پرستی میکنم
باده عشق در جام هستی میکنم
جام باده.عشق و هستی فدای زلف یار
یار من گر بت شود بت پرستی میکنم

رنگ خدا

 

[laleh_a]

غلط است آن که گویند که ز دل ره است دل را
دل من ز غصه خون شد، دل تو خبر ندارد

 

[فرح نوش]

اگرازبهردل زاهد خودبین بستننددل قوی دارکه ازبهر خدا بگشایند

 

[ie student]

من اينجا بس دلم تنگ است

و

هر سازي كه ميبينم،بد آهنگ است...

​

 

[گلابتون]

مژده بده ، مژده بده، يار پسنديد مرا
سايه او گشتم و او برد به خورشيد مرا

جان دل و ديده منم ، گريهء خنديده منم
يار پسنديده منم، يار پسنديد مرا

كعبه منم ، قبله منم ، سوي من آريد نماز
كان صنم قبله نما خم شد و بوسيد مرا

هرسحر از كاخ كرم چون كه فرو مينگرم
بانگ لك الحمد رسد از مه و ناهيد مرا

چون سر زلفش نكشم سر ز هواي رخ او
باش كه صد صبح دمد زين شب اميد مرا

پرتو بي پيرهنم، جان رها كرده تنم
تا نشوم سايه خود باز نبينيد مرا

 

[secret_f]

در کنج دلم عشق کسي خانه ندارد
کس جاي در اين خانه ويرانه ندارد

دل را به کف هر که دهم باز پس آرد
کس تاب نگهداري ديوانه ندارد

در بزم جهان جز دل حسرت کش مانيست
آن شمع که مي سوزد و پروانه ندارد

دل خانه عشقست خدا را به که گويم
کارايشي از عشق کس اين خانه ندارد

در انجمن عقل فروشان ننهم پاي
ديوانه سر صحبت فرزانه ندارد

تا چند کني قصه اسکندر و دارا
ده روزه عمر اين همه افسانه ندارد

 

[Aseman Etemaad]

می خواهم بروم آن سوی ثانیه ها
می خواهم به همان کوچه ی پاک پروانه برگردم
باران که ببارد
همان کوچه ی کوتاه بی کبوتر
کفاف تکامل تمام ترانه ها را می دهد
بی خبرنیستم ! گلم
می دانم که دیگر از آن یادگاری رنگ و رو رفته خبری نیست
می دانم که تنها خاطره ی خنجری
در خیال درخت خیابان مانده ست
اما نگاه کن !
آن گل سرخ پر پر لای دفترم
هنوز به سرخی همان پنجشنبه ی دور دیدار است
نگاه کن !!!​

​

 

[کالیگولا]

من...

*اين بيت شعر رو امروز خودم گفتم.

 

[فرح نوش]

اسمان بارامانت نتوانست کشید قرعه ی کار بنام من دیوانه زدند

 

[Mahdi JooN]

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم
به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

 

[فرح نوش]

من تمنا کردم
که تو با من باشی
وتو گفتی
هرگز؛ سخنی سرد ودرشت
ومرا غصه این هرگز کشت,
من ندانم که کی ام؟
من ندانم که چه ام؟
من فقط می دانم که توئی شاه بیت غزل زندگیم.

 

[Mahdi JooN]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هــی پـشـت ِ پـنـجــره می آیـم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]شـایـد ، نـشــانـی از تـــو بـجــویــَم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هــی پـشت ِ پنجـــره می آیم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]شاید ، شـمـیـم ِ پـیـرهـنـت را[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]کالسـکـه ی نـســیــم ، فـرو آرَد[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] ...[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هــی چـشـم ِ خـود ، بـه جــادّه می دوزم[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]زان دور دست ِ سـاکـــت و وَهــم آلـــود[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گــــرد و غـبــار ِ پــای ِ ســـواری نیـسـت ؟[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]آیـــا ، کبــوتــر ِ صـحـرایــی[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]زانـســوی ِ ابــری ِ بــارانــی[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]مـکـتــوب ِ یــار ؛[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]نـیـاورده ســت ؟
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif].....
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]هــی پشـت ِ پـنجــره می آیم[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هـی پـشـت ِ پنجــره می آیـــم[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif] ...[/FONT]

 

[محـسن ز]

ندانم كنون با كه سودا كنم
كجا جوشم و از چه پروا كنم
نه ياري كه راه مروت روم
نه خصمي كه با وي مدارا كنم
نه عشقي كه دل را به دريا زنم
نه شوري كه رو سوي صحرا كنم
نه برقم كه آتش زنم خرمني
نه ابرم كه با گريه غو غا كنم

 

[comudf]

گوشی مانده ات اگر..
با توام ای زادهء نادان ز خود:
گوش ده: با من بخوان این این داستان..
سالها از حادثه میگذرد..
آنکه یادش هم چو زهر تلخ کامم میکند..
یورش وحشی و فرجامی کثیف..
آمدند و پشته ها از کشته ساختند
مهد شیران و دلیران را ویران ساختند
جز به ویرانی تو کردی ماندگار؟
از چه کردی مام میهن را خراب
............................................
ازچه نادانان توکردی حکمران؟
از چه پوچی را تو کردی استوار
مر نه ایران مهد هوشیاران بود؟
خاک و خشتش خانه پاکان بود؟
از چه هستی را تو کردی نیستی
با توام ای روز و شب برسرزنان؟
هیچ میدانی درستی چیست؟
ای عرب ای زاده نادان پرست
راه تو" تازی چرا انسان ستیزیست؟
ای گم و دانش ستیز!!
بهر چه دم میزنی از راستی ؟
ای دروغ ای ستمگر بهر چه دم میزنی از راستی؟
ار محمد این سیه روی مرد نامرد
پیغمبر توست؟
جز تجاوز چه دیگر بر تو آموخت
از چه وقت نادان کتابی را نوشت؟
نادانی را دانایی نوشت!
بند بند آن کتاب وحشی تو !
که ننوشته بجز کشتار و غارت جزء به جزء..
شده آئین پاکان کثیف..
آن ابر مرد که مردانگیش مینامند..
تشنهء کشتار بود ای ابله هستی ستیز..
نام او را حق میشمرند
از آن دم که حق هم روسیه شد!!
سرنوشت من چنین نیست که چون تو هم در این دنیا کنم و عیش و
در فردای روز آخرت را زان خود چندار باشم..
آریائی را چه باشد ترس از اهریمن پست..
دانایان را چه باک از نادرست؟
این گونه به نیستی کشاندی روزمان
مژده ای دارم برایت ای کثیف..
سرزند آن روز ما گر راستین..
بدان هدیه تو از ما نباشد جز نیستی..

 

[canopus]

پرم از راه
از پل
از رود
از موج
پرم از سایه ی برگی در آب
چه درونم تنهاست...

 

[Mahdi JooN]

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را
شب همه شب انتظار صبح رویی می‌رود
کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

 

[رنگ خدا]

ز دست کوته خود زیر بارم
که از بالا بلندان شرمسارم
مگر زنجیر موئی گیردم دست
وگر نه سر بشیدائی بر ارم

 

[russell]

می گذارم در غم خود روزگار
هیچ کس را نیست با من هیچ کار

 

[رنگ خدا]

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
لطفها میکنی ای خاک درت تاج سرم
دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو
که من این ظن برقیبان تو هرکز نبرم