خودتو با یه شعر وصف کن...!

[Aseman Etemaad]

دیگر نه من نه این معانی معیوب!
دیگر نه من نه این شهادت اشک!
دیگر از تکرار ترانه خسته ام
از این پنجره های بسته خسته ام!
خسته ام از این دقایق بی لبخند
باران ببارد یا نبارد
من می روم تا با دست هایت
چتری برای پروانه ها بسازم
دیگر چه می شود که نام گل های باغچه را به خاطر نیاورم ؟
یا اصلا ندانم که کدام شاعر شب تاب
قافیه ها را از قاب غمگین پنجره پر داد ؟
من که خوب می دانم
بادبادک بی تاب تمام ترانه ها
همیشه بر پشت بام خلوت خاطره های تو می افتد
دیگر چه فرق می کند که بدانم
باد از کدام طرف می وزد؟!​

 

[رهگذر*]

دلم از اسم خزان می لرزد زانکه من زاده تابستانم

 

[seeemesooo]

زنند سنگي برپائي كه شد لنگ
كه آهنگي نزد كس بر دل تنگ
چرا آوا دهم با ناله خويش
همان بهتر خموشي بي نيرنگ
***my own***
​

 

[hami_life]

سلام کسی که تو دلم درخشید

من دیگه دوستت ندارم ببخشید

من واسه اون کسی که دوس ندارم

نمیتونم شاخه ی گل بیارم

بین تو و اون روزا کلی فرقه

تو آسمونت پر رعد وبرقه

نه مهربونی نه واسم می خندی

هر دری رو من می زنم می بندی

کو اون همه شعرای عاشقونه

کی بود بهم می گفت سلام بهونه

ار چشم من افتادی نارنینم

دوس ندارم دیگه تو رو ببینم

اگه دلت همین حالا بشکنه

بهتر از آوارگییای منه

من کسی رو می خوام که عاشق باشه

اول وآخرش شقایق باشه

من کسی رو می خوام که نیس مثل تو

پشیمونم دوست ندارم برو

پشیمونی گر چه نداره سودی

خوب شد که فهمیدم بدی به زودی

مریم حیدر زاده

 

[secret_f]

روزها رفتندو من دیگر
خود نمیدانم کدامینم
آن من سرسخت مغرورم
یا من مغلوب دیرینم؟....

 

[seeemesooo]

اینم شعر با صدای خودم


[FONT=arial,helvetica,sans-serif]اصلا چرا دروغ، همین پیش پای تو [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گفتم که یک غزل بنویسم برای تو[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]احساس می کنم که کمی پیرتر شدم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]احساس می کنم که شدم مبتلای تو[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]برگرد و هر چقدر دلت خواست بد بگو[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دل می دهم دوباره به طعم صدای تو[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]از قول من بگو به دلت نرم تر شود[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بی فایده ست این همه دوری ، فدای تو![/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دریای من ! به ابر سپـردم بیـاورد :[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]یک آسمان ، بهانه ی باران برای تو[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ناقابل است ، بیشتر از این نداشتم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]رخصت بده نفس بکشم در هوای تو[/FONT]

مي گم راستشو راستش، شايد نباشه وقتش
گفتم يه سرود از بود،كاش يه دفم مي شنود
رفتي ورفتي با عمرم،با جونم كه به توسپردم
آتيشت كردش ذوبم،تا بادل آهنت يكي شه قلبم
هربد وبيراه خواستي بگو،اما برگرد بامن روبرو
دل تو سنگه ياكوهه،آخه صدام برگشته و بي روحه
بدلت بگو اگه سنگي،اينجام يكي هست پي زندگي
مي ري مي ري اون دوردورا،نديدي اينجا يه جون فدا
قطره قطره شداشكم بخار،ميادپيشت با هر نسيم بهار
بارون ميشه نم نم ،يادم مي افتي كم كم
هرچي تو چنته بود اين بود،يعني داشت واسم يه جو سود
بزار يك دفه تو روياهام،باهم باشيم و نگم تنهام
***my own***
خوب بود

 

[comudf]

من میروم...(شعر نو)

یاد دارم هر زمان با دوریت یارای پیکارم نبود
چشمها می بستم
در خیالم با دو بال خویشتن
سوی تو پر میزدم
اوج پرواز خیالم بی افق بود
مرزهای بسته ی هفت آسمان را می گشود
کاش میدانستی
چشم من از باز بودن خسته بود
کاش می دانستی
من به چشم بسته از آن آسمانها می گذشتم
تا بدانجا می رسیدم
کز خودم چیزی نبود
هر چه هم بود از تو بود
در من این حال غریب
لحظه لحظه اوج و شدت میگرفت
روزها و هفته ها و ماه ها
راستی انگار
وقت و لحظه معنی خود را نداشت
در من امید نگاه عاشقانه اوج می یافت
آه اما در خیال خام خود بودم...
و نمی دانستم
دست تقدیر برایم چه نوشت!
قبل از آن که صید صیادم شوم او صید شد
و از آن روز دگر
غصه ی آن عشق نافرجام در من مانده است
و از آن لحظه فقط
اشکها یار و وفادار من اند
درک من از عشق این شد
که اگر
خاطرت با رفتنم آسوده است
من میروم

 

[yamaha R6]

[FONT=&quot]وای چه خسته می کند تنگی این قفس مرا[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]پیر شدم نکرد از این رنج و شکنجه بس مرا[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT][FONT=&quot]آب و هوای خاکیان نیست به عشق سازگار[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]آتش آه گو بسوز آنچه به دل هوس مرا[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

 

[russell]

راه من به سوي فردا كجاست؟
كيست آنكه مرا آگاه كند؟
شايد آرامش خود را در ميان ستارگان يابم
زيرا گذشته ام گرفتار ظلمت بود
و گويا بار سنگيني بودم بر دوش زندگاني !!!

 

[canopus]

من امشب تا سحر بیدار خواهم ماند
و بال خواب را ازگردن خود باز خواهم کرد
به او گویم برو امشب نمی خوابم
به شوق دیدنت چشمان خود را باز خواهم کرد
برایت از حیاط خانه ی دل صد گل احساس خواهم چید
به باغ آرزوهایم گل امید می کارم
ستاره های اقبالم به من چشمک زنان گویند
که تو می آیی ومن اشک شوق از دیده می بارم

 

[Zargham]

به شانه ام می زنی که تنهاییم را تکانده باشی...
به چه دل خوش کردی؟؟؟
به تکاندن برف از شانه آدم برفی....!!!

 

[madonna]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

 

[محـسن ز]

ای خوش آن روزی به فتوای جنون
سر نهم یکسر به صحرای جنون
سرد و خاموش اوفتم در این جهان
شعله ور گردم به دنیای جنون
عقل کل شد آن زمان مجنون که گشت
مست لایعقل زمینای جنون
این جنون از آن جنون خلق نیست
نیست زنجیری بر این پای جنون
این جنون بنشسته در بالای عقل
وندر آنجا عقل بالای جنون

 

[Aseman Etemaad]

خوابم میاید اما......

خوابم میاید اما......

خوابم می آید
خوابم می آید اما
باید دوباره تمام کتاب کوکب را دوره کنم
بی گلایه وگریه که نمی توان به دیدار دیار دور رؤیا رفت!
باید به رکعت سکوت و صدای کبوتر فرو شوم
باید به پنجره ی باز و پرواز پاک پر بیندیشم
به جریمه های نانوشته ی جمعه های کودکی
به گلوی گرفته و گریه ی گیتار
باید به حقارت ابرها بیندیشم
به بیم بارش باران
به سرود ساکت اشک
خوابم می آید اما
باید به اندازه ی گریه یی کوتاه هم که شده
به تو بیندیشم
شاید نگاه گرم تو
در لابه لای این همه رویا
یا در خیال این همه خمیازه گم شده باشد
چه کنم ؟
باید بیابمت
به این گریه های گاه به گاه بالش و بستر
خو کرده ام دیگر ...​

 

[باران بهاری]

ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم

 

[canopus]

کاش من هم همچو بلبل می شدم
بی قرار از رویش گل در بهار
کاش همچون چشمه جاری می شدم
از فراز کوه تا آن جویبار

 

[madonna]

من امشب تا سحر خوابم نخواهد برد
همه اندیشه ام اندیشه ی فرداست
وجودم از تمنای تو سرشار است
زمان در بستر شب خواب و بیدار است

 

[کالیگولا]

ما را به رندي افسانه كردند
پيران جاهل،شيخان گمراه

 

[متالیک]

من آن موجم که آرامش ندارم
به آسانی سر سازش ندارم
همیشه در گریز و در گزارم
نمیمانم به یکجا . بی قرارم
سفر یعنی من و گستاخی من
همیشه رفتن و هرگز نماندن
هزاران ساحل و نادیده دیدن
به پرسشهای بی پاسخ رسیدن
من از تبار دریا . از نسل چشمه سارم
رها تر از رهایی . حصار بی حصارم
ساحل حصار من نیست . پایان کار من نیست
همدرد و یار من نیست
کسی که یار من نیست . در انتظار من نیست
صدای زنده بودن در خروشم
به ساحل چون میآیم . خموشم
به هنگامی که دنیا فکر ما نیست
برای مرگ هم در خانه جا نیست
اگر خاموش بشینم روا نیست
دل از دریا بریدن کار ما نیست
من از تبار دریا . از نسل چشمه سارم
رها تر از رهایی . حصار بی حصارم
ساحل حصار من نیست . پایان کار من نیست
همدرد و یار من نیست
کسی که یار من نیست . در انتظار من نیست
من آن موجم که آرامش ندارم
به آسانی سر سازش ندارم
همیشه در گریز و در گزارم
نمیمانم به یکجا . بی قرارم

 

[Aseman Etemaad]

همین که بی تو قدم میزنم خودش خیلی است
و از زمین تو دل میکنم خودش خیلی است
*
همین که شست تو از رفتنم خبردار است
تو هم نیامده ای دیدنم خودش خیلی است
*
از آن زمان که شکست از شکوه طوفان بید
در آن میانه نلرزیدنم خودش خیلی است
*
شما که حاکم مصرید و طبق حکم شما
گناه پاکی پیراهنم خودش خیلی است
*
همیشه قافیه هایم ((تو))بودی حالا
همین که قافیه اینجا ((منم)) خودش خیلی است

 

[Sinai]

زندگی خیلی نامرد شده ، آن‌قدر که حالا دیگر مجبورم هر بار چند دقیقه‌ از آن را برای پیدا کردنِ رگ گردنم جلوی آئینه تلف کنم​

 

[رنگ خدا]

تا ز میخانه و می نام ونشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود
حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است
بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

 

[Aseman Etemaad]

کاش لحظه های رفتن نمی بارید اشک چشمام
هق هق دلتنگیامو می شکستم توی حرفام
دل پر تحملم از گریه ی من گله داره
چهره ی سرخ غرورم از شکستم شرمساره!

 

[متالیک]

من همونم که همیشه
غم و غصم بیشماره
اونیکه تنهاترینه
حتی سایه ام نداره

این منم که خوبیامو
کسی هرگز نشناخته
اونکه در راه رفاقت
همه هستیشو باخته

 

[Sharif_]

من بودم
آنكه
تار می‌تنید.
دلم از شوق پریدن می‌تپید
و چشمانم
كم‌كم
در زیر پرده سپید
خاك می‌شد.
بهار كه آمد،
پیله‌ای بودم
كه پروانه نشد.
< حامد حبیبی >

 

[کالیگولا]

خواهم شدن بميكده گريان و دادخواه
كز دست غم خلاص من آنجا مگر شود

 

[atousa_m]

سرانجام این زخم کهنه
یاد میگیرد
که صبوری کند
و بی دلیل رویاهای فرو خورده ام را
در من به صلیب نکشد
به هر حال چیزی نمی گذرد
استخوانم به کارد می رسد
و این زنگار خورده بی رحم
تکه تکه
فرو می ریزد .

 

[محـسن ز]

طبیبا بس کن این درمان من بیمار می میرم
مرا دیگر بحال خویشتن بگذار می میرم
دمادم می شود کاهیده تر زین عشق جان فرسا
زمن شوئید دست ای دوستان کاین بار میمیرم

 

[yamaha R6]

[FONT=&quot]دﻻ[/FONT][FONT=&quot] ﺗﺎ ﻛﻰ در اﻳﻦ زﻧﺪان ﻓﺮﻳﺐ اﻳﻦ و آن ﺑﻴﻨﻰ[/FONT].
[FONT=&quot]ﻳﻜﻰ زﻳﻦ ﭼﺎه ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﺑﺮون ﺷﻮ ﺗﺎ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﻰ[/FONT]​

 

[باران بهاری]

آن کشیدم ز تو ای آتش هجران!که چو شمع
جز فنای خودم از دست تو تدبیر نبود