خودتو با یه شعر وصف کن...!

[massom11111]

اگر شبی فانوس ِ نفسهای من خاموش شد،
اگر به حجله آشنایی،
در حوالی ِ خیابان خاطره برخوردی
و عده ای به تو گفتند،
کبوترت در حسرت پر کشیدن پرپر زد!
تو حرفشان را باور نکن!
تمام این سالها کنار ِ من بودی!
کنار دلتنگی ِ دفاترم!
در گلدان چینی ِ اتاقم!
در دلم...
تو با من نبودی و من با تو بودم!
مگر نه که با هم بودن،
همین علاقه ساده سرودن فاصله است؟
من هم هر شب،
شعرهای نو سروده باران و بسه را
برای تو خواندم!
هر شب، شب بخیری به تو گفتم
و جواب ِ تو را،
از آنسوی سکوت ِ خوابهایم شنیدم

 

[يامين]

مرغ باغ ملکوتم نی ام از عالم خاک

جند روزی قفسی ساخته اند از بدنم​

 

[عبید]

قربان وفاتم به وفاتم گذری کن
تا بوت مگر بشنوم از رخنه تابوت​

 

[canopus]

با عشق تو
بی نیازم
از هرچه که هست .
و با عشق تو
چاره سازم
هر آنچه که نیست .

 

[hami_life]

خدا پشت و پناهت زود برگرد
فداي شکل ماهت زود برگرد
هوا سرد است،شالت را بينداز
بگير اين هم کلاهت،زود برگرد
ببين اين گونه نگذا ري بماند
دو چشمانم به راهت زود بر گرد
دلم را مي شکاني اي مسافر
به جبران گناهت زود برگرد
برايت نیست جايي مثل خانه
بسوي زاد گاهت زود برگرد
بيا از زير قرآنم گذر کن
خدا پشت و پناهت،زود برگرد​

 

[canopus]

کسی مرا صدا نزند
وقت شکستن دلم
کسی صدا نزد مرا
آه ! چه قدر خسته ام ...

 

[Aseman Etemaad]

ياد گرفته ام که بي تو بخندم.....
ياد گرفته ام بي تو گريه کنم...و بدون شانه هايت....!
ياد گرفته ام ...که ديگر عاشق نشوم به غیر تو !
ياد گرفته ام که ديگر دل به کسي نبندم ....
و مهمتر از همه ياد گرفتم که با يادت زنده باشم و زندگي کنم !
اما هنوز يک چيز هست ...که ياد نگر فته ام ...
که چگونه.....! براي هميشه خاطراتت را از صفحه دلم پاک کنم ...
و نمي خواهم که هيچ وقت ياد بگيرم ....
تو نگرانم نشو !!
"فراموش کردنت" را هيچ وقت ياد نخواهم گرفت ...​

 

[yamaha R6]

[FONT=&quot]آن شب که گوفتی باورم کن با تو می مانم دلواپسی های من از صبح فردا بود[FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]آن شب که گفتی با تو هستم تا که دنیا هست باور نکردم گرجه این جمله زیبا بود[/FONT][FONT=&quot][/FONT][/FONT]​

 

[عبید]

تــاکـی بــــه تـمـنــای وصــال تـــو یـگـــانـــه
اشـکـم شــود از هـــر مـُـژه چـون سـیــل روانـه
خـواهـــد بـه سـرآیــد شـب هـجــران تــو یـانـه
ای تـیــــر ِ غـمـت را دل ِ عـشــاق نـشــانــــــه

جـمـعـی بـــه تــو مـشـغـول و تــو غـایـب ز مـیـانــه​

رفــتـــم بـــه در ِ صــومـعــۀ عــابـــد و زاهـــــد
دیـــدم هـمــه را پـیـش رُخـت راکـع و ساجــد
در مـیـکـــده ، رهـبـانـم و در صــومـعـه عـابـد
گــه مـعـتـکـف دیـــرم و گــه سـاکـن مـسـجــد

یـعـنـی کــه تــو را مـی‌طـلـبـــم خــانــه بــه خــانــه​

روزی کــه بــرفـتـنـد حــریـفــان پــی هــــر کـار
زاهـــد ســوی مـسـجـد شـد و مـن جـانـب خـمــار
مــن یــار طـلـب کـــردم و او جـلــوه ‌گـه یــار
حـاجـی بــــه ره ِ کـعـبــه و مـن طـالـب دیـــدار

او خــانـــه هـمــی جــویــد و مــن صـاحـب خــانــه​

هـــر درکـه زنـم ، صـاحـب آن خـانــه تـویـی تـو
هــر جـا کـه روم پــرتـــو کـاشـانــه تـویـی تـو
در مـیـکـــده و دیــــر کــه جــانــانــه تـویـی تـو
مـقـصـود مـن از کـعـبــه و بـتـخـانـه تـویـی تـو

مـقـصـود تــویــی ، کـعــبــه و بـتـخـانــه بـهــانــه​

بـلـبـل بــه چـمـن زان گـُل ِ رُخـسـار نـشـان دیـد
پــروانــــه در آتـش شـد و ا َســرار عـیـان دیـد
عـارف صـفـت روی تــو در پـیـر و جـوان دیـد
یـعـنـی هـمـــه جــا عـکـس رخ ِیــار تــوان دیـد
دیوانه منم من که روم خانه به خانه...​

​

 

[متالیک]

مثل برگي خشک و تنها روي شاخه موندم اينجا ميترسم
توي چنگ وحشي باد برم از خاطر و از ياد بپوسم
همه روزاي من
قصه بودن من
توي آينه دلم مثل شب سياه و سرده
مثل ابرا رنگ درده
تو شتاب لحظه ها من با خودم يکه و تنهام ميدونم
تو سراب اين افق تا سفر نهايت اينجا ميمونم
همه روزاي من قصه بودن من توي آينه دلم
مثل شب سياه و سرده
مثل ابرا رنگ درده
مثل يه غروب تنها که ميشينه پشت ابرا
يه سکوت بي پناهم
توي اين بيهودگي ها لحظه ها رو ميشمارم
انتظار هر نگاهم

 

[باران بهاری]

در سینه،دلم گم شده؛تهمت به که بندم؟
غیر از تو در این خانه کسی راه ندارد

 

[arghavan.z]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]پیش از آنکه آخرین نفس را برآر[/FONT][FONT=arial, helvetica, sans-serif]م[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]پیش از آنکه پرده فرو افتد [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]پیش از پژمردن آخرین گل [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]برآنم که زندگی کنم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بر آنم که عشق بورزم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]برآنم که باشم .[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در این جهان ظلمانی [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در این روزگار سرشار از فجایع [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در این دنیای پر از کینه [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نزد کسانی که نیازمند منند [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کسانی که نیازمند ایشانم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]کسانی که ستایش انگیزند [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا دریابم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]شگفتی کنم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بازشناسم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]که ام [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]که می توانم باشم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]که می خواهم باشم.[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]شاملو...[/FONT]

 

[رنگ خدا]

روزگاریست که سودای بتان دین منست
غم این کار نشاط دل غمگین منست
دیدن روی تو دیده جان بین باید
دین کجا مرتبه چشم جهان بین منست

 

[Aseman Etemaad]

خواب دیده ام
به تاریخ هشتم باران در فصل زمستان
بانوی خانه ات می شوم
می بینی چه قدر عاشقم؟؟؟
حالا هی رؤیاهایم را کفن کن !
هی زخم به واژه های بکرم بزن !
هی دروغ بگو !
هی دیگران ناخوانا را چشم بدوز !
خواناترین کاغذی که می توانی تا همیشه سیاهش کنی منم
سکوت ، سکوت ، کلمه ، پرواز ، بی قراری
باور کن در حوصله ی من و پنجره و ستاره نیست باز هم صبر کنیم​

​

 

[russell]

آنهايي که تنهايي را زندگي نکرده اند، نمي فهمند
چگونه سکوت ترس را در انسان بيدار مي کند
چگونه انسان با خودش حرف مي زند
با آينه ها يکي مي شود
با قلبي پر از دريغ ، نمي فهمند

 

[sepde]

چرا غم ها نمی دانند که من سلطان غم هایم
بیا ای دوست با من باش، که من تنهای تنهایم

 

[yamaha R6]

[FONT=&quot]به غم کسی اسیرم که زمن خبر ندارد[/FONT][FONT=&quot]
عجب از محبت من که در او اثر ندارد
غلط است هر که گوید دل به دل راه دارد
دل من ز غصه خون شد، دل او خبر ندارد[/FONT]

 

[hami_life]

از چشمهاي من هيجان را گرفته ايد
اين روزها عجب خودتان را گرفته ايد

ارديبهشت نيست که ؛اردي جهنم است
لبهاي سرختان که دهان را گرفته ايد-

به چرت و پرت و فحش و ... ؛ببخشيد مدتي است
ازشعرهام لحن و بيان را گرفته ايد

خانم جسارت است ! ببخشيد يک سوال
با اخمتان کجاي جهان را گرفته ايد !؟

خانم ! شما که درس نخوانديد پس کجا -
کي دکتراي زخم زبان را گرفته ايد !؟

خانم جواب نامه نداديد بس نبود !؟
ديگر چرا کبوترمان را گرفته ايد ؟

*
خانم عجالتا برويم آخر غزل
نه اين که وقت نيست ؛ امان را گرفته ايد

اما به ما نيامده دل کندن از شما​

 

[Aseman Etemaad]

لبخند شدم که بر لبش ره جویم​

بربست دهن!​

اشکی گشتم که روی او را شویم​

خندید به من​

امید شدم که در دلش جا گیرم​

نومید نشست!​

سودی نکند به هیچ رو با اویم​

این حیله و فن!​

 

[محـسن ز]

عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سا مان
هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو
آواره و دیوانه می کردم
عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
بگرد شمع سو زان دل عشاق سر گردان
سرا پای وجود بی وفا معشوق را
پروانه می کردم

 

[گلابتون]

كو پاي آن كه به كوي شما رسم
آنجا مگر به ياري باد صبا رسم

جايي كه قاصدان سحر راه گم كنند
من مانده در غروب بيابان كجا رسم

در راه عشق او چه سواران كه پي شدند
آنگاه من، پياده بي دست و پا رسم ؟

اندوه نامرادي اسكندرم كشد
چون خضر اگر به چشمه آب بقا رسم

گفتم ز فيض جام شما كام ما رواست
باور نداشتم كه بدين ناروا رسم

 

[متالیک]

تنهایی تمومه وجودمه

منو تنها بذارید

این تمومه بود و نبودمه

منو تنها بذارید

دارم مثل یه قصه می شم

غمگین ترین قصه هاست

دردام همیشه بی صداست

یه مرد بی ستاره

که دلخوشی نداره

راهیم ،راهی جایی ، که پر از زمزمه باشه

اونجا خوشبختی یه دنیا ، قدر سهم همه باشه

من اگر طلسم نبودم

واسه تو یه اسم نبودم

پای حرفات می نشستم

دل به پیغومت می بستم

توی تنگای نفسهام

زخم دردی ریشه داره

که تو هق هق غریبم

منو راحت نمی ذاره

 

[canopus]

هر شب
وقتی که آخرین عابر هم
از کوچه پس کوچه های شهر
به خانه می خزد
و آخرین چراغ هم خاموش می شود
یاد تو
زیر پوست تنم
جوانه می زند
و خاطرت مرا
سر سبز می کند

 

[yamaha R6]

[FONT=&quot]دردهای من[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست [/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]درد مردم زمانه است[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]مردمی که چین پوستینشان [/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]مردمی که رنگ روی آستینشان[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]مردمی که نامهایشان[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]جلد کهنه شناسنامه هایشان [/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]درد می کند[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]من ولی تمام استخوان بودنم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]لحظه های سرودنم [/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]درد می کند[/FONT]


تشکر از بالایی ها
[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

 

[canopus]

نه تک درختی می توانم بود
در خشکی کویر
و نه
پرنده ی تنهایی
در تنگی قفسی
و نه ترانه ی کوچکی
در خالی فضایی
من درختی هستم
که به عشق جنگلی روییده ام
پرنده ای هستم
که به شوق پرواز آمده ام
ترانه ای هستم
که به شور شنیدن زاده ام
در این برهوت
در سرزمینی که
با داغ هزار شعله ی زخم
مرا می سوزانند
به سرودی دل خوش می کنم
که گوشهای غریب تو را بنوازد

 

[cute]

نفس كه مي كشم انگار درد مي بلعم
چقدر كم شده اينجا هوا چه كنم.....

 

[Aseman Etemaad]

باور کن ،هنوز
دست به دامن گریه که می شوم
تصویر لرزانی از ستاره و صدف
در پس پرده ی دریا تکان می خورد
نمی دانم چرا
بارش این همه باران
غبار غریب غروبهای بهار و بوسه را
از شیشه های این همه پنجره پاک نمی کند
تو چه ؟
تو که آن سوی کتاب کوچه ها نشسته یی
خبر از راز زیارت هر روز من
با ساکنان این حوالی آشنای گلایه و گریه داری ؟
آه ! می دانم
سکوت آینه ها
همیشه
جواب تمام سوال های بی جواب بغض و باران است...​

 

[رنگ خدا]

تا برگذشته مینگرم عشق خویش را
چون افتاب گمشده می ارم بیاد
می نالم که بخون غرقه گشتهاست
این شعر غیر رنجش یارم بمن چه داد

 

[canopus]

من شاعرم
شاعر شعرهای نسروده.
من شاعرم
شاعر شعرهای بی کسی.
من شاعرم
شاعر شعرهای بی سروته.
من شاعرم
شاعر بی نامترین شعرها.
من شاعرم
شاعر شعرهایم
دردهایم را با نوشتن ، تصویر میکنم.
من شاعرم
که در شعر خود را میکشم
من شاعرم ...
من
من
من ، منم

 

[Aseman Etemaad]

بیدارم ، شرجی مهربان من !
همراه باد ارغوانی ساز بزن
بیدارم
تا نگاه نوزادم در آغوش چشمان تو
قد بکشد
قد بکشد رو به جانب شمال
رو به علاقه ، به حوالی اقاقی
حتی برای شنیدن یک دوستت دارم ساده ...
گوش هایم نوزادند !
که نمی گویی
که نمی شنوم
بیدارم ، از هر پنجره ای بیدارتر
و نشانی برهنه ی کوچه ی نیامدنت را خوب می دانم .........