چی شده پشت error بودی؟
فقط منو فرزانه
بیا زیر کرسی تا قصه های قدیمی رو واست تعریف کنم
- شروع کننده موضوع فانوس تنهایی
- تاریخ شروع
فقط منو فرزانه
نه سرعت pcكشيد پايين ديگه سايتو باز نكرد فكنم مشكل از خودم بود
من هستم...
ایدین اواتار چطوره؟
ایدین اواتار چطوره؟
ببخشيد اگه يكم دير شد
بزارين داستان جمعه رو كامل تعريف بگم مسير حركتمون از ايستگاه 1 توچالشروع شد تا ايستگاه 5 كه بچه بازي بود ولي از ايستگاه 5 به بعد ديگه كسايي كه وسايل كامل نداشتن نمي زاشتن برن اونايي هم كه وسايل داشتن هم پيشنهاد نمي كردن برن چون كسي نرفته بود هم مسير برف گرفته بود راه دقيق مشخص نبودو ما بايد خودشون راهو باز مي كردن ارتفاع برف هم تا بالاي زانومون بود راه رفتن خيلي سخت بود احتمال بهمن هم بود البته خيلي كم بود از اينا گذشته مه هم بود چشم چشم مو نمي ديد
از ايستگاه 5 تا 7 هيچ جاي توقفي نيست بايد يه كله بري اگه تند بري حدود تا 2 تا 2.30 ساعتم راه بود ازايستگاه 5 كه راه افتاديم پا به پا بچه ها اومدم ولي كم به خاطر اينكه نخوابيده بودم انرژيم كمتر كمتر شد تا اينكه به وسطاي رها كه رسيديم از بچه عقب افتادم ديگه خودم بودمو خودمو يه كوه كه اگه پامو جاي پاي بچه ها نمي زاشتم ته دره جام بود بعد ازينا گذشته توي اون سرما كه دما تقريبا 20 درجه زير صفره بدن به شدت عرق مي كنه چون داري راه ميري و كافي يه لحظه وايسي ديگه بايد اشهدتو بخوني چون عرق بدن يخ ميزنه دما بدنت پايين مي ياد بدشم ...
منم خوابم مي اومد كافي بود چشم هام يه لحظه بره رو هم پام سر مي خوردو ميرفتم ته دره ديگه بهارم جنازمو پيدا نمي كردن چون چيزي ازش نمي موند خلاصه ا ساعت آخر مسيرو نمي دونم چجوري رفتم چون سر پايين بود فقط به جا پاي دوستام نگاه مي كردم و دعا مي كردم خوابم نبره (هيچ كسم نبود مثل اين فيلما بزنه تو گوشم بگه نخواب اگه بخوابي ميميري مجبور بودم خودم به خودم بگم البته تو گوش خودم نزدم فقط يه وشكون از دستم گفتم)
سرتون درد نيارم خدايي بود اين تيكيه اخرو رفتم وقتي رسيدم به ايستگاه 7 بچه گفتن ديگه داشتيم نا اميد مي شديم چون مهم غليظ تر شده بود راهو بسته بودن ديگه اصلا كسي رو نمي زاشتن از ايستگاه 5 بياد فكر كنم ما اخرين گروهي بوديم كه اين مسيرو رفتيم و واقعا تو لحظاتي خدا بود كه منو ميبرد جلو ديگه اخه ديگه مغزم كار نمي كرد فقط راه ميرفتم
ولي بچه ها اينو بگم ها اين اولين بارم نبود يه همچين جا ها يي مي رفتم پارسال كه اون برف خفن اومده بود وضعيت از اين بدتر بود اين سري فقط به خاطر اينكه شب نخوابيده بودم اينجوري شدم ولي براي اولين بار مرگ تو يه قدمي احساس كردم اگه ميمردم آرامش لذت پودر كردنمو نمي برد
نمي دونيد چي شد فقط مي دونم سر يه اشتباه بچه گانه داشتم زندگي خودمو به باد مي دادم
ولي جدي جدي داشتم مي مردم بي شوخي اولين باري بود واقعا احساس كردم فقط خدا به داد
ولي اينارو نگفتم كه نرديد كوه ها بر عكس پيشنهاد مي كنم حتما حداقل ماهي يه بارو برين خيلي مفيده اگه وسائل كامل داشته باشين يكم تجربه و يه راهنماي كار بلد اون وقت كوه رفتن هم لذت بخش ميشه هم راحتر از پيادهروي ساده تره ولي يادتون باشه حتما شب قبلش كامل بخوابيد
بزارين داستان جمعه رو كامل تعريف بگم مسير حركتمون از ايستگاه 1 توچالشروع شد تا ايستگاه 5 كه بچه بازي بود ولي از ايستگاه 5 به بعد ديگه كسايي كه وسايل كامل نداشتن نمي زاشتن برن اونايي هم كه وسايل داشتن هم پيشنهاد نمي كردن برن چون كسي نرفته بود هم مسير برف گرفته بود راه دقيق مشخص نبودو ما بايد خودشون راهو باز مي كردن ارتفاع برف هم تا بالاي زانومون بود راه رفتن خيلي سخت بود احتمال بهمن هم بود البته خيلي كم بود از اينا گذشته مه هم بود چشم چشم مو نمي ديد
از ايستگاه 5 تا 7 هيچ جاي توقفي نيست بايد يه كله بري اگه تند بري حدود تا 2 تا 2.30 ساعتم راه بود ازايستگاه 5 كه راه افتاديم پا به پا بچه ها اومدم ولي كم به خاطر اينكه نخوابيده بودم انرژيم كمتر كمتر شد تا اينكه به وسطاي رها كه رسيديم از بچه عقب افتادم ديگه خودم بودمو خودمو يه كوه كه اگه پامو جاي پاي بچه ها نمي زاشتم ته دره جام بود بعد ازينا گذشته توي اون سرما كه دما تقريبا 20 درجه زير صفره بدن به شدت عرق مي كنه چون داري راه ميري و كافي يه لحظه وايسي ديگه بايد اشهدتو بخوني چون عرق بدن يخ ميزنه دما بدنت پايين مي ياد بدشم ...
منم خوابم مي اومد كافي بود چشم هام يه لحظه بره رو هم پام سر مي خوردو ميرفتم ته دره ديگه بهارم جنازمو پيدا نمي كردن چون چيزي ازش نمي موند خلاصه ا ساعت آخر مسيرو نمي دونم چجوري رفتم چون سر پايين بود فقط به جا پاي دوستام نگاه مي كردم و دعا مي كردم خوابم نبره (هيچ كسم نبود مثل اين فيلما بزنه تو گوشم بگه نخواب اگه بخوابي ميميري مجبور بودم خودم به خودم بگم البته تو گوش خودم نزدم فقط يه وشكون از دستم گفتم)
سرتون درد نيارم خدايي بود اين تيكيه اخرو رفتم وقتي رسيدم به ايستگاه 7 بچه گفتن ديگه داشتيم نا اميد مي شديم چون مهم غليظ تر شده بود راهو بسته بودن ديگه اصلا كسي رو نمي زاشتن از ايستگاه 5 بياد فكر كنم ما اخرين گروهي بوديم كه اين مسيرو رفتيم و واقعا تو لحظاتي خدا بود كه منو ميبرد جلو ديگه اخه ديگه مغزم كار نمي كرد فقط راه ميرفتم
ولي بچه ها اينو بگم ها اين اولين بارم نبود يه همچين جا ها يي مي رفتم پارسال كه اون برف خفن اومده بود وضعيت از اين بدتر بود اين سري فقط به خاطر اينكه شب نخوابيده بودم اينجوري شدم ولي براي اولين بار مرگ تو يه قدمي احساس كردم اگه ميمردم آرامش لذت پودر كردنمو نمي برد
نمي دونيد چي شد فقط مي دونم سر يه اشتباه بچه گانه داشتم زندگي خودمو به باد مي دادم
ولي جدي جدي داشتم مي مردم بي شوخي اولين باري بود واقعا احساس كردم فقط خدا به داد
ولي اينارو نگفتم كه نرديد كوه ها بر عكس پيشنهاد مي كنم حتما حداقل ماهي يه بارو برين خيلي مفيده اگه وسائل كامل داشته باشين يكم تجربه و يه راهنماي كار بلد اون وقت كوه رفتن هم لذت بخش ميشه هم راحتر از پيادهروي ساده تره ولي يادتون باشه حتما شب قبلش كامل بخوابيد
از ايستگاه يك برف بود ولي كم هرچي مي رفتيم بالاتر بيشتر مي شد
اگه الان اينجايي فقط به خاطر اينه كه ما هي ديشب گفتيم زودي مياي ماجرارو تعريف مي كنيا!
از شوخي گذشته
خب بچه مگه از جونت سير شدي با اون وضعيت ميري كوه
يه مدل ديگه هم ميشه گفت
تو كه مي خواي بري كوه واسه چي تا اون موقع بيدار مي موني
ولي اينو قبول دارم واقعا بعضي وقتا فقط خدا س كه به داد آدم ميرسه
وضعيت كدومه من فكر همه جارو كرده بودم ولي به اين فكر نكردم اگه نخوابم اينجور خوابم ميگيره به قول معروف كلم بو قرمه سبزي ميداد
اگه الان اينجايي فقط به خاطر اينه كه ما هي ديشب گفتيم زودي مياي ماجرارو تعريف مي كنيا!
از شوخي گذشته
خب بچه مگه از جونت سير شدي با اون وضعيت ميري كوه
يه مدل ديگه هم ميشه گفت
تو كه مي خواي بري كوه واسه چي تا اون موقع بيدار مي موني
ولي اينو قبول دارم واقعا بعضي وقتا فقط خدا س كه به داد آدم ميرسه
ولي اولين باري بود كه فهميدم مرگ چقدر به ادم نزديكه
نزدیکتر از اونی که فکرشم نمیتونی بکنی..
جای نسیم و اروم خالی دلش میخواست داستانتو بشنوه
رفتم بخوابم... شب بخیر
به جان حودم این دختره!!!ببین!!دخترا اینجوری حرف میزنن!!حالا هی بگو من پسرم!!من مطمئنم تو دختری!!باز خدارو شکر که بخیر گذشت
نکن ازینکارا به فکر ما نیستی به فکر خونوادت باش
الان میخواستی من از آرامش شدم آرام الان شدم آروم؟؟
دیگه آروم چه صیغه ایه؟!!به به این آواتار چه خوشمل بید!!!به به!!
الان میخواستی من از آرامش شدم آرام الان شدم آروم؟؟
به به این آواتار چه خوشمل بید!!!به به!!
وایییی... ببخشید منظوری نداشتم.. ارور داده بود تند تند نوشتم..
سلام ارام جون خوبی..
تولدت مبارک.. ما باید اخر از همه بفهمیم دختر..
تولدت مبارک.. ما باید اخر از همه بفهمیم دختر..
سلام دوستان
آرامش من شیرینی می خوام
آرامش من شیرینی می خوام
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان )) | ادبیات | 16 | |
|
دلت برای قصه های بچگیت تنگ شده؟بیا تو کودک گذشته... | ادبیات | 2 | |
| P | آخرين قصه | ادبیات | 1 |
Similar threads
-
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان ))
- شروع شده توسط فانوس تنهایی
- پاسخ ها: 16
-