خييييييييييييييرررررررررررررررلطفا دلیل موافقت یا مخالفتتونم بگید
برای من فرقی نداره، من دختر خوب می خوام. حالا می خواد دانشجو باشه می خواد هیچ کاره باشه.
ولی اونایی که می گن همه ی دخترای دانشگاه بدن همشون با پسر رابطه داشتن به نظر من اشتباه می کنن. چون هستن دخترایی که خوبن و توی دانشگاهن. اتفاقاً هم خوبن هم از لحاظ فرهنگی از بقیه ی اقشار جامعه با فرهنگ ترن.![]()
لطفا دلیل موافقت یا مخالفتتونم بگید
من جوابم نه بوده..دلیلشم اینه که فرضا یه پسر دانشجو همش درگیره درسشه..به بقیه کاراش نمی رسه و فکر نمی کنم زمانه خوبی واسه ازدواج و با هم بودن باشه چون اون استرس و بد اخلاقیا که همه مون می دونیم یعنی چی قشنگیه یه زندگیه مشترک رو خراب می کنه..شاد باشین..مرسی..![]()
یعنی اگه یه بیکار آسمون .. باشه باهاش ازدواج می کنین؟خوب اگه دانشجوی ارشد یا دکترا باشه چرا که نه؟
خوب اگه دانشجوی ارشد یا دکترا باشه چرا که نه؟
به نظر من تضمین وجود نداره. یه لیسانسم می تونه کار بکنه. به نظر من کارشناسی ارشد برای رفتن ره مدارک بالاتره و بیشتر به درد کارای تحقیقاتی می خوره چون برای کارای اجرایی (البته به نظر من) کارشناسیم کفایت می کنهخب پس اون مشغولیت احساساتی که دوستمون گفت چی میشه؟
اصلا مگه برای دانشجوی ارشد تضمین شغلی وجود داره که بشه بهش اعتماد کرد؟
درسته هیچ چیزیو نمیشه عمومیت داد اما به صورت نسبی نمیشه محط بیرون و داخل دانشگاهو مقایسه کرد دخترو پسرم نداره
بنظرمن چون دختراو پسرای دانشجو وقتی که وارد دانشگاه میشن دچار یه غروره کاذب میشن که ممکنه باعث بشه که کارایی بکنن که به ضررشون تموم بشه.در اصل اونا کاملا خامن اما چون یه کم بیشتر تحویلشون میگیرن فکر میکنن که با ادم چند ماه پیش خیلی فرق کردن که تجربه این فکرو رد میکنه.نظر شما چیه؟
یعنی اگه یه بیکار آسمون .. باشه باهاش ازدواج می کنین؟
اینم درنظر بگیرید الان شرایط جوریه که باید تا سن بالایی ادامه تحصیل داد.
بذارید واسه شما این سوالو مطرح کنم که شما با یه پسردانشجوی ارشد یا دکترا ازدواج میکنید یا یه پسر لیسانس گرفته ولی شاغل؟
به نظر من تضمین وجود نداره. یه لیسانسم می تونه کار بکنه. به نظر من کارشناسی ارشد برای رفتن ره مدارک بالاتره و بیشتر به درد کارای تحقیقاتی می خوره چون برای کارای اجرایی (البته به نظر من) کارشناسیم کفایت می کنه
واسه من اصلا مدرکه تحصیلیش مهم نیس..شاید اگه پیش بیاد با یه ادم بدون مدرک هم ازدواج کنم..من اول سعی می کنم خودم به استقلال مالی برسم بعد ازدواج کنم هم واسه اون حس خوب که به خودم دس می ده که مستقل هستم با اینکه فرضا ازدواج کردم همم اون پسر گناهی نکرده که باید بعضی وقتا کمکش کردکه اینقدر بار زندگی رو دوشش نباشه چون اونم مثل ما ادمه و ارزوهای خودشو داره..از یه پسر 24 و25 ساله چه انتظاری میشه داش اخه اگه خودم که الان 23 سالمه بتونم تو 25 سالگی همه ی نیازهامو برطرف کنم باید از اون پسر هم همچین انتظاری داشته باشم..باید با هم سعی کرد که همه چی درستر و بهتر شه نه اینکه فقط یه نفر همه بار روو دوشش باشه..بعد مثلا می ایم می گیم طرف می اد خونه اصلا حرف نمی زنه همش خستس خود دیگه ادمی که جا چند نفر کار کنه جا چند نفرهم خسته می شه چیزی دیگه ازش نمی مونه که بخواد نیاز طرف ش هم براورده کنه..بزرگترین دغدغه ش همون تعمین معاشه خودش و خونه وادشه..پس اگه همچین انتظاری از پسر داریم خودممونم باید یه کاری کنیم این استقلال واسه یه خانون تو جامعه ی ما به نظر من حرف اول رو می زنه..مرسی دوستم..
![]()
بله چون تقربیا چنین شرایطی هم خودم هم طرف مقابلم داره
اتفاقا توی چنین شرایطی آدم ارزش وقتشو بیشتر میفهمه و درس خوندن هم واسش بیشتر اهمیت پیدا میکنه
و همین طور توی این جور موقعیت ها میشه طرف مقابل شناخت و دید که مخصوصا پسرا چند مرده حلاجن !!!
البته هستن پسرهایی که توی این وضعیت درس که نمیخونن کار هم که عمرا برن تازه کلی هم به طرف مقابلشون غرغر میکنن
بله چون تقربیا چنین شرایطی هم خودم هم طرف مقابلم داره
اتفاقا توی چنین شرایطی آدم ارزش وقتشو بیشتر میفهمه و درس خوندن هم واسش بیشتر اهمیت پیدا میکنه
و همین طور توی این جور موقعیت ها میشه طرف مقابل شناخت و دید که مخصوصا پسرا چند مرده حلاجن !!!
البته هستن پسرهایی که توی این وضعیت درس که نمیخونن کار هم که عمرا برن تازه کلی هم به طرف مقابلشون غرغر میکنن
با پسر دانشجو نه..................
چراشو نمیگید؟
خوب نه کاری نه باری همین جوری که نمی شه............
باید گفت که شما خیلی آدم با انصافی هستید. اکثر دخترا همچین طرز فکریو ندارن .منم به همین خاطر این تاپیکو را انداختم.
ولی این حرفتونو نمیتونم قبول کنم که میشه با یه آدم بدون مدرک هم ازدواج کرد. چون اصلا دنیاهایه متفاوتی بین یه فرد تحصیل کرده و نکرده وجود داره. چطور میشه صبح تا شب کار کرد ولی وقتی برگشتید خونه نتونید راجع به کارایه امروزتون حرف بزنید چونکه مثلا همسر شما نمیدونه پلان چیه یا فلان انتگرالی که شما گرفتید چرا اونجور شده؟![]()
با حرف شما موافقم آدم درست و با انگیزه هرچی بهش فشار بیاد بیشتر کار میکنه و موفقتره. یه زمانی یک نفر حرفی بمن زد که واقعا روم تاثیر گذاشت اون گفتش که آدمه عاشق هدف داره
این هدف داشتن خیلی مهمه و مایه ی یه تلاشه. نمیدونم شما چقدر بانظرمن موافقید؟
همینجوری چی نمیشه؟
اگر کار کنه یا اینکه ادامه تحصیل داده باشه هنوزم شما باهاش مشکل دارید؟
من دوس ندارم باهاش راجب پلانایی که به ذهنم رسیده و کشیدم حرف بزنم..دوس دارم خونم فقط جایی باشه که توش اروم شم..محل کارم که جای خودش باقیه..
من این رو خوب می دونم که خیلی از ادما ادمای با فرهنگ و باشعور و شخصیتی هستن ولی موقعیتشو نداشته که درس بخونه مثل من پدر و مادرش کمکش نکرده..منی که ادعاشو دارم می تونم کمکش کنم که اونم مثل من رشد کنه واگرنه ادمی که مثل خودم فرضا مدرکه دکترا داره و اینا من واسه خوب کردن و کمک بهش چی کار کردم..من ترجیح می دم به جا اینکه یه راه ناتموم رو تمومش کنم راهی نو درس کنم که اون جاده راهی بشه واسه پیشرفت حداقل کسی که ادعای فرضا دوس داشتنش رو دارم..مرسی دوستم..![]()
کار داشته باشه آره.............ولی کم پیدا می شه دانشجویی کار هم داشته باشه حالا کارم داشته باشه همون کفاف مجردیشو می کنه ولی باز آدم کنار میاد
مشکل بیکاریه عزیز............
یعنی همینجوری بابای بنده منو به دانشجو نمی ده![]()
خب دوست عزیز معیارایه شما واسه ازدواج چیه یعنی تحصیلات واستون بی اهمیت یا کم اهمیته؟
فقط احساسات یه کم رویایی نیست؟بنظر شما ادم هرچقدرم کسیو دوست داشته باشه بعد از یه مدت واسش این احساسات عادی نمیشه؟بنظرتون بعد رسیدن به این مرحله داشته های یه نفر بیشتر خودشو نشون نمیده تا احساسات گذشته ی حتی فراموش شده؟